KABANATA 12

Alexena

Dahil hamak na mas malapit ang puwesto ng work station ko sa pinto kung saan nakaupo si Mikey, sa harapan ng mismong mesang gamit ko ay inuna ko nang ibinaba ang tasa ng kape nito roon.

“Thanks,” ani nito, na sa pandinig ko ay labas sa ilong na pasasalamat, halatang napipilitan.

Gustong umikot ng mata ko.

Tutal naman ay mutual ang nararamdaman namin dahil napipilitan lang din ako na ipagtimpla talaga ito, bawiin ko na lang kaya ang kape at lason na lang ang itimpla ko para rito?

Kung hindi nga lang masyadong obvious kapag bumula ang bibig nito ay lason talaga ang balak kong ibigay sana.

Hindi na lang ako kumibo, sa halip ay tinalikuran ko ito at nilapitan naman si Hero, automatic na pinalitan ko ng masayang ekspresyon ang mukha ko.

“Here’s your favorite coffee na.”

Nakangiti na agad na inabot naman iyon ni Hero at hindi na hinayaan pang maibaba ko sa lamesa nito, pagkatapos ay inamoy-amoy pa na parang kay sarap-sarap talaga ng pagkakatimpla ko. “Amoy pa lang ang sarap n