CHAPTER FIVE

Pagkatapos maligo at magbihis ay kaagad na lumabas ng inuukopang silid si Abbey. Natigilan siya nang bumungad sa kanya ang tahimik at mahabang pasilyo. May nakasabit na grandiyosong chandelier sa kisame na kanyang ikinamangha. Kakaiba ang disenyo niyon kaya kunot-noong mataman niya iyong sinipat. Napangiwi pa siya nang tuluyang maunawaan kung ano ang disenyo ng malaki at halatang mamahaling chandelier. Sa halip kasi na bulaklak na kadalasang niyang nakikita sa mga chandelier ay mga nakangangang asong lobo ang design niyon. At, napakaganda ng pagkakaukit dito. Truly artistic! 

Napatigil siya sa pag-usyuso at nagulat nang biglang may nagsalita sa likuran niya. "Ay, kuwago!" Tili niyang napatalon pa. 

"What are you doing?" Kunot-noong tanong sa kanya ng isang lalaki.

Matangakad ito at bahagyang nagku-kulay-asul ang mga panga dahil sa balbas na nagsisimula nang tumubo roon. Nakasuot ito ng punit-punit na pantalong maong, loose blue shirt at magulo pa ang buhok. Hindi yata uso ang suklay rito. Pamilyar sa kanya ang mukha ng kaharap na kagaya niys ay nakatitig din sa kanya. Tila siya maliit na organismong sinusuri nito gamit ang mga mata nitong tila microscope kaya umarko ang mga kilay niya kasabay ng pagkunot ng noo. Tiningnan pa siya nito mula ulo hanggang paa na tila hindi natutuwa sa presrnsiya niya kaya tuluyan na siyang napasimangot. 

Ang road ha. Ano ang problema ng kunehong ito sa kanya? 

Umirap siya ngunit kaagad ding natigilan nang mapansing tila pamilyar sa kanya ang antipatikong lalaki na humalukipkip pa at disgustong nakatingin sa kanya. Teka, saan nga ba niya ito nakita? Napakamot siya sa tungki ng ilong at napa-isip. Kumibot-kibot ang mga labi ni Abbey habang pilit na inaalala kung saan nakita ang kaharap hanggang sa bigla siyang mapapitik sa hangin nang may maalala. 

"It's you!" Bulalas ni Abbey sabay turo sa kaharap na kagyat na napataas ang mga kilay.

"Me?" Tanong nitong itinuro pa ang sarili habang naka-angat na makapal na kilay. 

"Yes, you!"

Marahas na napabuntong-hininga ang lalaki bago nagkibit-balikat. "Whatever..." Ani nito bago muling itinuloy ang paglalakad at nilagpasan siya.

Aba't bastos ang walang-hiya! Tama bang bigla na lang siya nitong talikuran? Kinakausap pa niya ito, ah. Hmp! 

Napasunod siya sa supladong kuneho at pilit na sumabay dito. Bakit ba ang bilis nitong maglakad? Akala niya kanina ay mahabang pasilyo lang ang naroroon ngunit nang lumiko sila sa pinakadulo ay bumungad sa kanya ang mas mahaba at pasikot-sikot na mga pasilyo. Pakiramdam niya tuloy ay nasa loob siya ng palasyo. 

"Sandali nga, p'wede mo bang bagalan ang paglalakad mo?" Reklamo niya sa lalaking walang pakialam na patuloy lang sa paglalakad. "Ang sungit mo naman. Ikaw iyong lalaking nakita ko sa convenience store sa tapat ng gasolinahan sa kabilang bayan, hindi ba? Ako nga pala si Abbey. Ikaw?" Bahagya nang hinihingal na sabi niya rito habang pilit pa rin itong sinasabayan sa paglalakad. 

"Roe..." Maiksing tugon nito.

Napanguso si Abbey dahil sa sagot nito. Ang tipid naman ng lalaking ito sa salita. Ang haba ng sinabi niya tapos iyon lang ang sagot nito. Hiningal pa siya sa dami ng kanyang sinabi at ang bilis pa nitong maglakad.

"Ang tipid mo namang magsalita." Angal niya. 

"Sino ba ang nagsabi sa iyong kausapin mo ako?" Sagot na tanong nito bago pinihit ang isang pinto.

Akmang susunod siya rito nang bigla itong tumigil kaya nabangga siya sa likuran nito. Wow ha, ang bango kahit punit-punit ang suot. 

"Are you sure, you still want to come inside?" Nakakalokong tanong nitong tinitigan siya ng makahulugan mula ulo hanggang paa. 

Nanlaki ang mga mata ni Abbey at awang ang mga labing natutop iyon ng kamay. Napasilip siya sa loob at hindi niya napigilang mapangiwi nang makitang isa iyong silid. Namumula ang mukha napairap siya rito.

"Of course not! Malay ko bang kuwarto mo iyan!" Singhal niya rito bago napanguso. "Ituro mo na lang kung saan ako liliko. Baka maligaw ako, eh." Dugtong niya habang nakatingin sa magkasangang pasilyo sa unahan. 

"If you're going down, sa kanan ka dumaan. If you're going to the library, turn left." Tugon nito bago tuluyang pumasok sa loob ng silid at pinagsaradohan siya ng pinto.

Naku! Bastos na lalaki.... 

Nakasimangot na muling naglakad si Abbey at tinapunan pa muna ng matalim na sulyap ang nakasaradong pinto ng kuwarto ni Roe. Ang sungit naman ng lalaking iyon.

Pagkarating sa dulo ng pasilyo ay lumiko siya sa kanan kagaya ng sinabi ni Roe. Bakit kasi laki ng bahay na ito. Palasyo yata ito. Nasa kalagitnaan na siya ng hagdanan nang biglang lumitaw sa harap niya ang isang matangkad at magandang babae.

"Ay, kuwago!" Gulat na bulalas ni Abbey at nanlalaki ang mga matang napahawak pa sa dibdib.

Bakit ba parang mga kabuti ang mga tao rito? Bigla nalang sumusulpot nang walang pasabi. 

"I'm sorry." Natatawang ani ng babae. "I just wanna check out on you. Pero pababa ka na rin pala. Let's go. Naghihintay na si Gayle sa dining." Dugtong pa nito.

"Saan ka nanggaling? Wala ka naman diyan kanina, ah." Nagtatakang tanong niya ritong mabilis na napasunod sa babae. 

"What do you mean?"

"I mean, bigla ka na lang lumitaw. Parang si Gayle at si Roe. May lahi ba kayong mga kabute?" 

Natawa ito pagkuwa'y nagkibit-balikat. "Baka hindi mo lang ako napansin. Masyadong abala ang isipan mo kanina." Tugon nito.

Napakunot-noo si Abbey ngunit mas pinili niyang huwag na lamang kumibo. Naloloka na siya sa mga tao rito. Mukhang mga ipinaglihi sa kabute. 

Ilang saglit pa ay nasa dining room na sila at nadatnan ni Abbey na naroon na nga si Gayle. Tahimik itong nagkakape habang may binabasang women's magazine. 

"Hi!" Bati niya rito.

Kaagad namang itinabi ni Gayle ang hawak na magazine at tiningnan siya. 

"There you are! C'mon, have a seat." Wika ni Gayle bago binalingan ang babaeng katabi niya. "Kimmy, pakibigyan siya ng kape, please." Ani nito sa babaeng kaagad namang tumango at tumalikod.

Naks! Ang ganda ng kasambahay nila, ha. Papasang modelo o 'di kaya artista ang babae. At, englisera ang bruha. Parang bigla tuloy siyang nanliit. 

"Gatas na lang, please." Ani niya kay Kimmy bago ito tuluyang tumalikod. "Ang ganda ng kasambahay ninyo, Gayle. Pang-super model ang tindig." Baling niya kay Gayle na napakunot- noo bago alanganing ngumiti.

Sa totoo lang ay wala pa siyang nakikitang pangit sa paligid simula kagabi. 

"Yeah." Tipid na tugon nito. "Serve yourself and please, feel at home." Dugtong nito Gayle bago muling dinampot ang magazine. 

Samantalang kunot-noo namang naglalakad si Luc patungo sa dining area at mula sa labas ay dinig na niya ang malakas na boses ng impaktita niyang pinsan at ng mangkukulam na babae. Ah, speaking of that witch. Marami pa itong dapat na ipaliwanag sa kanya. Pagbungad niya ay kaagad na tumahimik ang babae at pa saglit siyang tiningnan. 

"What's for breakfast?" Tanong niya kasabay ng paghila ng upuan sa kabisera ng mesa. 

"You can clearly see it, Luc. Don't ask some stupid questions, will you?" Sagot ni Gayle.

Napaangil siya dahil sa sagot nito. Hindi na talaga natapos ang pambu-buwiset nito sa kanya. 

"What was that? May malaking aso ba kayo rito?" Nanlalaki naman ang mga matang tanong ni Abbey kanilang dalawa ni Gayle. 

"Don't mind it. It was just my siberian husky." Tugon ni Gayle.

Napatango naman ang babae at muling itinuloy ang pagkain. Pansin niyang tila gutom na gutom ito. Magana itong kumain at walang pakialam sa paligid na nilantakan ang mga pagkaing nasa harap nito. 

"Who are you? And what are you doing in my territory?" Hindi na nakatiis na tanong niya ritong kaagad na napatigil at napatingin sa kanya. 

Teka, ano ba ang pangalan nito? 

"Maka- 'my territory' ka naman diyan, San Pedro—"

"What did just call me?!" Kunot-noong putol ni Luc sa sinasabi ni Abbey na napanguso at napairap pa. 

"San Pedr-"

"It's Luc not San Pedro!" Malamig ang tinig na muling putol ni Luc kay Abbey. 

"Aba, malay ko naman sa pangalan mo. At saka, kanina mo pa ako kina-cut, ah. Pagkatapos mo akong silipan sa banyo, bastos ka talaga!" Gigil na asik ni Abbey ngunit kaagad ring namula ang mukha nang maalalang may mga kasama nga pala sila sa mesa. 

Nabitawan ni Gayle ang hawak nitong kutsara at tinidor samantalang napa-ubo naman ang kapapasok lang sa dining room na si Roe. 

"You did what?" Gulat na tanong ni Gayle kay Luc na kaagad namang umasim ang mukha. 

"Hindi kita sinilipan. Hindi ka naman kasilip-silip! Malay ko bang nadoon ka sa loob ng banyo" Singhal niya sa babaeng muling umirap ng katakot-takot. Mahipan sana ng hangin ang mata nito. "At saka, mukha kang poste. Wala kang shape kaya huwag kang mangarap na sisilipan kita!" Dugtong pa niyang may kasamang gigil. 

Pansin niyang umasim ang mukha nito ngunit maya-maya lang ay mabilis na napalitan ang ekspresiyon ng mukha nito at ngumiti ng nakakaloko. Nangingislap pa ang mga matang sinulyapan siya.

"What's the funny?!" Paasik niyang tanong. 

Napatingin ito sa kanya at nakalabing nagkibit-balikat. "May naalala lang ako. Masama ba?" Tugon nitong tinugon nitong sinamahan pa ng ismid.

Humigop si Luc ng kape sa tasa at muli ay napansin niyang napa-awang ang mga labi ng babae habang ang mga mata ay walang pakundangang nakatitig sa mga labi niya. Napakagat-labi pa ito at mas lalong nangislap ang mga mata. 

"Pervert little woman!" Singhal ni Luc.

Akala yata nito ay hindi niya napansin ang pagkagat- kagat nito sa labi habang umiinom siya ng kape. Umawang pa ang mga bibig nito at napangisi. Puno rin ng kapilyahan ang kislap ng mga mata nitong nakatitig sa mga kanya lalo na sa mga labi niya.

"Tse!" Paasik na tugon nitong pulang-pula ang mukha bago muling itinuon ang pansin sa pagkain. 

Pagkaraan ng ilang sandali ay natapos rin ito sa paglantak sa mga pagkaing nasa mesa. Napaisip si Luc kung saang parte kaya ng katawan nito isinuksok ang lahat ng kinain. Payat pero kung kumain parang lalaki. May sawa yata sa tiyan ang babae. Parang kargador.

"Ano ang kailangan mo sa teritoryo ko at bakit ka naririto? Who sent you here?"