Chapter 1

"Great pose, Chelle!"

I smiled as I looked at the camera.

"You're really good at this!" puri ni Ron nang tiningnan niya ang kuha niya sa akin.

Lumapit ang assistant kong si Andeng at iniabot sa akin ang isang bottle ng mineral water. Uminom ako bago nag-tungo kung nasaan ang mga staff at si Ron para tingnan na rin ang kuha nila sa akin.

"See? Ang ganda!"

Bumaling siya sa akin saka ngumisi. Humalakhak naman ako.

"Thanks, Ron. Sige, I need to go now," I said as I started to walk away but he called me.

"Wait, Chelle!"

I turned my head to him again.

"Are you free? Let's have dinner later?"

"I'm sorry, Ron, but I can't. I have to pack my things for tomorrow."

Dismayado siyang tumingin sa akin.

"Talagang tuloy ka sa pag-alis mo, huh?"

"Of course, Ron. Bryle needs me kaya sasamahan ko siya."

"I really can't believe you're doing this, Chelle."

"I need to do this, okay? Dinner na lang tayo 'pag balik ko rito."

"Tss..." He hissed.

Tinapik ko ang balikat niya bago siya iniwan doon.

Ron is a photographer here in our agency. Halos tatlong taon na kaming mag-katrabaho at halos tatlong taon na rin niya akong nililigawan. But I already told him to stop, lalo na ngayong uuwi na kami ni Bryle sa Pilipinas. Siguradong pag-uusapan ng mga fans namin ang pag-uwi namin doon.

"Are you really sure about this, Chelle?" Bryle asked as he park his car in front of our house.

We have a dinner with mom and dad. Bukas ang uwi namin sa Pilipinas, kaya humiling si mommy na kung maaari ay dito kami mag-dinner ngayon.

"We already talked about this, right?"

He sighed. Kita ko sa mga mata niya na nag-aalala nga siya.

"I'm just really worried about your parents. Siguradong kapag nalaman nilang nagpapanggap lang tayo ay magagalit sila. And I don't want that to happen, Chelle..."

Tipid akong ngumiti sa kaniya.

Nagpapanggap. Damn it... Bakit ang sakit sakit pakinggan?

Lumunok ako at pinili pa ring ayusin ang mga salita.

"Don't worry about them, Bryle. Hindi naman nila malalaman as long as walang nagsasabi eh. At kung malaman man nila... that's fine. Ako na ang bahala."

"Thank you for doing this, Chelle. Pero kung sakaling malaman nga nila, sasamahan kitang humarap sa kanila. Hindi kita hahayaang mag-isa, okay?"

Shit...

"Ang suwerte ko na kasi nagkaroon ako ng kaibigan dito na kagaya mo. I'm really thankful for that."

I'm thankful too because you came into my life, Bryle. Damn it!

Ngumiti ulit ako sa kaniya.

"Stop the drama, Bryle! Let's go na! Kaninan pa tayo hinihintay nila Daddy!"

Tumawa siya at nauna nang  bumaba ng sasakyan para pag-buksan ako ng pintuan. Tinitigan ko ang kamay niyang nakalahad sa aking harapan.

"Let's go?"

Ngumiti ako bago hinawakan ang kamay niya. Damn! I really hate this feeling!

"You take care of my daughter, Bryle." si Dad nang kumakain na kami.

"Yes, please, Bryle. This is the first time na malalayo siya sa amin ng ganito, kaya hindi kami sanay." Si mom naman ngayon. "Kung maaari ay hindi talaga namin siya papayagan na sumama sa 'yo. Pero dahil nakikita naman namin kung gaano n'yo kamahal ang isa't-isa, payag na kami. Alam naming mahirap kung malalayo ka sa taong mahal mo."

Bumaling ako kay Bryle nang sinabi iyon ni mommy. Tahimik lang siyang nakikinig.  Hmm... That's why nagmamadali siyang bumalik ng pilipinas, huh? Hirap na hirap na nga naman siyang malayo kay Nica. Sa taong mahal niya...

"You're just over reacting, mom! Dad! Magiging maayos po ako roon!" sambit ko na lang para maibsan kahit papaano ang lungkot nila mommy.

"We're just really worried about you, Richelle!"

Umirap ako sa sinabi ni mommy.

"Noong unang uwi natin sa piliinas ay kasama mo kami. Iba itong ngayon, mawawala kami sa tabi mo para bantayan ka."

"Don't worry about her, tita. I'll make sure that she's always safe. Hindi ko po hahayaan na may mangyaring masama sa kaniya." Paninigurado naman ni Bryle sa kanila.

"That's good then. Mapapanatag naman siguro ang loob namin kung ganyan, hijo."

"Wala naman talagang mangyayaring masama sa akin dahil bibigyan n'yo ako ng body guard n'yo, 'di ba, dad? Talagang mapapanatag kayo," I said sarcastically.

"Iyon ang gusto ng mommy mo, hija."

"Dalawa lang naman, anak. Ayos na siguro iyon dahil nangako naman si Bryle na aalagaan ka."

Bryle nodded his head.

"I will always take care of her po. Don't worry too much."

"Thank you, hijo. That's the reason why I really like you for my daughter! Kung puwede lang sana ay maikasal na kayo agad!"

Muntik ko nang maibuga ang iniinom kong tubig dahil sa sinabi ni mommy. What the hell? Kasal?! Seryoso ba si mommy sa sinasabi niya? Ni hindi nga ako gusto ni Bryle!

Si Bryle ay tumatawa na ngayon. Damn! Bakit naman kasi sinabi 'yon ni mommy?

"Darating din po kami d'yan, tita. Sa ngayon po trabaho muna ang priority namin bago ang mga ganyang bagay. Kailangan pong sigurado ang lahat bago mag-pakasal."

He's really good about this, huh?

"Bryle is right, sweetheart." ani Daddy. "Bata pa rin naman sila. Hindi kailangang madaliin ang mga bagay bagay."

"Oo nga naman, mom! At isa pa, wala pa po sa isip ko ang pagpapakasal. I still want to explore and enjoy my life. Bata pa kami para riyan."

Nakita kong medyo nalungkot si mommy sa mga sinabi namin. I'm sorry, mom, pero iyon ang totoo. At hindi kami puwedeng ikasal ni Bryle dahil one sided love lang naman ito.

After dinner, nag-usap lang saglit si Bryle at dad about sa business. Pagkatapos ay umuwi na rin kami sa Condo.

"Are you done packing your things, Chelle?" he asked when we already at home.

"Yup." tango ko.

"Okay. Pahinga ka na. Maliligo lang ako. Goodnight,"

"Okay. Goodnight..."

Nang makapasok ako sa aking kuwarto ay agad akong humiga. This day was so tiring.

Maya-maya ay tumunog ang aking cellphone dahil sa tawag ni Brynn. Agad ko itong sinagot.

"Hello?"

"Richelle Valdez! Bakit ngayon mo lang sinagot ang tawag ko?" salubong niya.

"Marami akong ginawa ngayong araw, Brynn. Alam mong bukas na ang alis namin."

"What? Are you really sure na sasama ka sa kaniya? I thought that Quinn was joking!"

I laughed a bit.

"I'm not. Totoong sasama ako sa kaniya."

"My gosh, Chelle! Do you really need to do this? Just for him?!"

"I'm just doing him a favor, Brynn."

"Alam namin ni Quinn na hindi lang 'yan dahil hiningi n'ya, Richelle. It's because you love him. And you want to watch him, don't you? You want to be with him."

Napalunok ako sa sinabi niya. That's not true...

"I just want to h-help him, Brynn. He needs me..." I denied.

"But what will happen when they meet again? Kapag nagkabalikan nga sila? Paano ka, Chelle?"

Para akong nanlumo sa mga sinabi ni Brynn. She's right... Paano ako kapag nangyari ang mga sinabi niya?

"That will not happen, Brynn. You know that I'll do everything para mahalin niya ako. Hindi sila magkakabalikan. Hindi puwede."

Wala pa akong ginusto na hindi ko nakuha. So, I'll make sure I get him too. I'll do everything to get him.