All Chapters of Luckily Blinded: Chapter 1 - Chapter 10

"Great pose, Chelle!"I smiled as I looked at the camera."You're really good at this!" puri ni Ron nang tiningnan niya ang kuha niya sa akin.Lumapit ang assistant kong si Andeng at iniabot sa akin ang isang bottle ng mineral water. Uminom ako bago nag-tungo kung nasaan ang mga staff at si Ron para tingnan na rin ang kuha nila sa akin."See? Ang ganda!"Bumaling siya sa akin saka ngumisi. Humalakhak naman ako."Thanks, Ron. Sige, I need to go now," I said as I started to walk away but he called me."Wait, Chelle!"I turned my head to him again."Are you free? Let's have dinner later?""I'm sorry, Ron, but I can't. I have to pack my things for tomorrow."Dismayado siyang tumingin sa akin."Talagang tuloy ka sa pag-alis mo, huh?""Of course, Ron. Bryle needs me kaya sasamahan ko siya.""I really can't believe you're doing this, Chelle.""I need to do this, okay? Dinner na la

Nasa kuwarto ako nang kinatok ako ni Bryle. Tumayo ako at pinagbuksan siya ng pinto. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa nang mapansing nakabihis siya. Saan naman siya pupunta? Aalis siya?"I have an interview this afternoon. You want to come with me?"Interview... Hindi naman ako kailangan doon kaya hindi na lang siguro."Hindi na, Bryle. I'm fine here. Ikaw na lang.""Oh... 'kay. Just call me if you need anything. Huwag ka ring aalis dito, Chelle. Nasa labas ang mga body guard."Okay..."Lumapit siya sa akin para halikan ako sa noo. Pumikit naman ako at dinama ito."Thank you. Alis na ako.""Drive safely." I reminded him.What am I going to do now? Tutunganga lang ba ako rito mag hapon?It's already four in the afternoon. Nag-tungo na lang ako sa banyo para maligo. I want to go to the mall. Siguro naman may pinaka malapit na mall dito?Halos kalahating oras yata ang tinagal ko sa banyo. I am now

It's been months simula nung umuwi kami rito ni Bryle sa Pilipinas. We are still pretending. Hanggang ngayon naniniwala ang mga tao na may relasyon kami. Hindi ko alam, pero habang lumilipas ang panahon? Parang lalong lumalalim 'yong nararamdaman ko para sa kaniya. And I don't like that. I don't want to be more in love with him. I'm just going to hurt myself. And I don't want to be hurt. Kung pupuwede nga lang ay tapusin na namin ang pagpapanggap na 'to. Kasi hindi ko na kaya. Baka kapag tumagal pa 'to, masabi ko pa sa kaniya ang nararamdaman kong hindi dapat.Paminsan-minsan ay may offer sa akin dito na photo shoot, kaya naman kahit papano ay hindi ako laging narito lang sa Condo ni Bryle. Dahil rin sa mga offer sa akin ay hindi kami gaanong nakakapag-usap. Mabuti na rin 'yon."Hey... You alright? Kanina ka pa tulala riyan ah?" Sambit ko kay Bryle na nasa harapan ko.Napakurapkurap naman siya at madilim na tumitig sa akin.We are eating our dinner

“What? A-alam na niya?” Salubong ko kay Bryle nang tumawag siya.Kakatapos lang ng photo shoot ko at ang bungad niya sa akin ay bumisita raw ang tita niya sa Condo. Mabuti pala at wala ako roon! Hindi ko alam kung paano haharapin ang kaniyang tita. But, wait! How did she know? Wala namang kumakalat na issue about Bryle and Monica!“She’s mad, Chelle…” his voice was husky.“Damn! Heto na nga ba sinasabi ko!”“This all my fault, okay? Baka sisihin mo na naman ang sarili mo,”Huminga ako ng malalim at kumalma.Bumaling ako kay Louzel bago pinatunog ang sasakyan ko.“Paki sabi na lang kay Mrs. Vera na nauna na ako,”“Okay, Miss Richelle.”Tumango ako sa kaniya saka pumasok sa kotse.“Pauwi ka na?” Tanong ni Bryle sa kabilang linya.“Oo. Just wait for me there, okay?”“Okay, Chelle. Drive safely, please.”“Yes…”Palaisipan pa rin sa akin kung paano nalaman ng tita niya. Imposibleng may kumalat na pictures noong nasa Bar sila dahil sinigurado raw ni Bryle na walang nakakita sa kanila no’n! A

"Wait, what? Brain tumor?!" Mrs. Vera was shocked at what Elly said.Ako naman ay tulala lang habang nakikinig sa usapan nila."Iyon po ang sabi ng Doctor noong sinugod ulit namin si kuya sa hospital. At 'yon rin daw po ang reason kung bakit nabulag siya," she explained."Brain tumor is not a joke, darling! Malalang sakit iyan!""A-alam ko po, ma'am. Kaya nga po n-nag-aalala ako k-kay kuya..." Nabasag ang kaniyang boses sa pagsabi no'n.Namumula na rin ang mga mata ni Elly, tila ba pinipigilan niya lang ang maiyak sa harap namin."H-how is he then? Is he fine? Hindi ba dapat ay sa hospital na muna siya ngayon?" tanong ni Mrs. Vera"Sa ngayon po medyo ayos na raw po ang pakiramdam ni kuya. Ayaw niya pong manatili sa hospital, ma'am..."Humugot ng malalim na hininga si Mrs. Vera."Pasaway talaga 'yan si Jian," aniya. "Don't worry, if I have time bibisitahin ko kamo siya."Elly nodded her head. May pinahid rin