Pagkarinig ni Tessa na ang asawa ni Jessica pala ang nagpa-deliver ng afternoon tea, lalo itong na-excite. Hindi na maitago ang ngiti sa mga labi at naging mapanukso ang tingin nito.“Wow! Pa-afternoon tea ni mister? So sweet and thoughtful naman ni brother-in-law! Aba, kailangan ko talagang tikman ‘to,” sabay kindat nito kay Jessica.Dalawang taon ang tanda ni Tessa kay Jessica, pero sobrang lapit nila sa isa’t isa. Magkasama man sa trabaho o sa labas, likas na silang magkaibigan. Kaya hindi naman na-offend si Jessica kahit tawagin pa nitong “brother-in-law” si Carson.Kung alam lang niya na ang tinatawag niyang brother-in-law ay mismong CEO natin, baka hindi na siya makangiti ng ganyan, naisip ni Jessica habang pilit na pinapanatiling kalmado ang itsura.Pabirong sumabat si Gregory habang buhat-buhat ang isang bag, “Aba, mukhang gusto tayong suhulan ng asawa mo ah! Baka gusto niyang bantayan natin ang mga lumalapit sa’yo. Baka may ma-strike out na naman tayo kagaya ni Rendon.”Napat
Habang abala si Jessica sa pakikipag-chat sa group chat, biglang lumitaw ang isang mensahe mula kay Carson sa screen ng kanyang cellphone. Napahinto siya sandali at tila nawalan ng lakas."Naghatsing lang, akala mo magkakasakit na." Napailing siya.Talagang hindi puwedeng pag-usapan siya sa likod—at parang may radar si Carson na agad-agad nakakahuli.Gamble: [Nagkuha ka na ba ng temperature mo?]Boss: [Oo, 36.5°C.]Napatingin si Jessica sa numero. Normal lang naman ang body temperature. Hindi niya alam kung paano sasagutin—pero malinaw na gusto lang ni Carson ng pansin. Napakamot siya ng noo. Kanina lang ay pinagchismisan nila si Carson, tapos ngayon, concern agad siya? Ang labo.Hindi siya sigurado kung kaya niyang kontrolin ang sitwasyon, kaya minabuti niyang tipirin ang salita para hindi siya madulas.Jessica: [Baka kulang ka lang sa tulog kagabi. Matulog ka muna sa lounge.]Halatang hindi ganoon kainit ang tono niya. Medyo pabirong may pag-aalala, pero halata ang pagpigil sa saril
Namula ang buong mukha ni Jessica, lalo na’t manipis ang kanyang balat. Mula sa dating banayad na pamumula, naging mas matingkad ang kanyang pisngi—halos kasing pula ng nilagang hipon. Pati ang mga dulo ng kanyang tainga ay nag-init.Galit siyang tumingin kay Carson, ngunit kahit anong irap niya ay hindi rin ito natitinag.Napaka-walanghiya talaga nito kahit may batang nakikinig, naisip niya.Samantala, si Julia na hindi masyadong naintindihan ang kanilang pinag-uusapan ay nagtaka, "Little uncle, ano po ‘yung negative distance?"Hindi man lang nag-atubili si Carson at sinagot ito nang kaswal, "Negative distance means love and closeness between husband and wife. Bata ka pa, hindi mo pa kailangan alamin ’yan." Pagkatapos ay mahinahong ibinaba si Julia sa sahig. "Go play na, okay?"Umismid si Julia habang umiikot ang bibig, "I’m not a child." Pero tumalima naman ito at umupo sa sofa para ituloy ang panonood ng cartoons sa tablet.Hindi na kinaya ni Jessica ang paglalandi ni Carson
Sa isang iglap, dumapo ang mga kumikislap at mausisang tingin ng buong Secretary’s Office kay Jessica, direkta mula sa salamin. Parang sabay-sabay na nagliyab ang apoy ng tsismis sa loob ng opisina.“Uncle?”Ano raw? Anong koneksyon ni Secretary Jessica sa batang 'yun?Napakabigat ng pakiramdam ni Jessica—parang bigla siyang nilamig. Bumagsak ang kanyang mahahabang pilikmata, halatang hindi mapakali. Malinaw niyang naririnig ang malakas na kabog ng kanyang puso sa sobrang tahimik ng paligid.Napansin ni Julia na muntik na siyang madulas sa pagsasalita. Agad niyang tinakpan ang kanyang bibig at nag-isip ng mabilis. Agad siyang bumawi at binago ang sinabi."Uncle, I like that beautiful young lady." Sabay turo kay Jessica, na parang wala lang nangyari.Dahan-dahang huminga ng maluwag si Jessica, tumulo ang butil ng pawis sa kanyang sentido. False alarm. Nakalusot.Ang buong opisina ay para bang nakasakay sa isang roller coaster ride. Ang damdamin nila ay sumabay sa pag-akyat-baba ng baw
Dahil sabay-sabay na rin silang dumating sa kumpanya gamit ang iisang sasakyan, hindi na nag-abalang magkunwaring pormal si Jessica. Sumakay na rin siya sa parehong elevator kasama sina Carson at Julia.Umagang-umaga pa lang ay rush hour na sa opisina, kaya siksikan ang mga tao. Pagdating ng elevator mula basement papuntang unang palapag, unti-unting bumukas ang pinto. Ngunit sa halip na sumugod papasok ang mga empleyado, tila napako sila sa kinatatayuan nila.Tumambad kasi sa kanila ang tatlong tao sa loob ng elevator na para bang galing sa isang magazine photo shoot.Nakatayo si Carson sa gitna, suot ang isang mamahaling, handmade na coat na bahagyang nakabukas para ipakita ang fitted na itim na vest sa loob. Sa kanyang mga bisig ay may kargang batang babae—isang napakacute na “milk doll”—na naka-powder blue na sumbrero at overalls na maong. Malalaki at bilog ang mga mata ng bata, tumitingin sa kanila ng may inosente at inosenteng kuryosidad.Sa gilid ni Carson ay si Jessica, suot a
Kinabukasan ng umaga,Makapal ang hamog sa malamig na simoy ng taglamig. Sa transparent na salamin ng bintana, namuo ang manipis na fog ng tubig. Ang malabong liwanag mula sa labas ay pilit tumatagos papasok, nagbibigay ng malamlam na kulay sa silid.Biglang tumunog ang alarm clock mula sa cellphone sa gilid ng kama—mabilis at malakas.Sa ibabaw ng puting kama, bahagyang kumunot ang noo ni Jessica. Inangat niya ang isang braso—kasingputi at kasingkinis ng porselana—at pinatay ang alarm, may halong inis.Muling nanumbalik ang katahimikan sa kwarto.Hindi na mabilang kung gaano katagal ang lumipas, pero muling ginising si Jessica ng alarm. Gaya ng kanina, inabot niya ang cellphone at pinatay ito, saka muling tumagilid sa kama, hindi man lang bumangon.Samantala sa ibaba, gising na si Carson at Julia. Maaga silang nagising at abala na sa paghahanda ng almusal sa kusina.Naalala ni Carson na may pasok si Jessica ngayong araw, kaya hindi niya ito masyadong tinodo kagabi. Pero kahit ganun,
Bahagyang yumuko si Carson at hinawakan ang mukha ni Jessica gamit ang malaki niyang palad. Bumalot ang mainit niyang hininga sa babae—parang isang masinsing lambat na hindi makatakas.Sa tahimik na silid-aklatan, narinig ang mabibigat na hininga na nagsasama-sama, at ang mahinang ungol na paunti-unting lumalakas.Buong araw silang sinamahan ni Julia, kaya wala talagang pagkakataon si Carson na mapalapit kay Jessica. Ngayon lang siya nagkaroon ng pagkakataon na ilabas ang matagal nang kinikimkim na pagnanasa—ang kanyang halik ay mabilis, malalim, at puno ng pananabik.Si Jessica, na nasa ilalim ng katawan ni Carson, ay napilitang idiin ang sarili sa kanyang dibdib habang tinatanggap ang bawat bugso ng emosyon nito.Ngunit gaano man kabagsik ang bagyo, may hangganan pa rin ito. Hindi dahil tapos na ang ulan, kundi dahil panibagong unos ang pinipigil sa ulap.Nakapatong si Carson sa kanya, nakadikit ang kanilang mga noo, parehong hingal na hingal habang nagkakatinginan sa dilim—malabo n
Napakalaki ng mga mata ni Jessica nang mapansin niya ang kahon ng condom sa kamay ni Julia. Hindi niya alam kung saan ilalagay ang mga kamay at paa niya sa sobrang gulat, parang limang kidlat ang sabay-sabay na tumama sa utak niya.Isang mainit na alon ang dumaloy mula sa talampakan hanggang ulo, at ang buong mukha niya ay napuno ng takot at pagkabigla.Hindi na niya kinailangan pang magsalita, dahil si Julia ay nakailong ang ulo at ngumiti, “Little auntie, gusto mo ba ng orange flavor o cantaloupe flavor? May strawberry pa dito!”Hindi na makatiis si Jessica; parang gusto niyang tumagos sa lupa at mawala sa paningin ng lahat. Agad siyang nawala sa eksena.Nakita ni Carson ang inosenteng mukha ni Julia, na para bang hindi alam kung paano ipaliwanag na ang kahon ay hindi candy.Narinig ng cashier ang gulo kaya lumingon siya sa kanilang direksyon. Nang makita niya ang hawak ni Julia, bahagyang napipi ang gilid ng kanyang mga mata, at ang kanyang tingin ay paikot-ikot na nakatuon kina Je
Napatingin si Carson sa itinaas na hintuturo ni Jessica, habang sa kabilang kamay naman ay nakasuot ang kanyang singsing na may kumikislap na diyamante. Ito ang singsing na simbolo ng kanilang kasal, kaya lagi niya itong isinusuot hangga’t hindi siya nagtatrabaho.Hindi maiwasang hawakan ni Carson ang singsing sa kanyang daliring nagpapakita ng pagkakaisa, pero ngayong hawak niya iyon, tila naramdaman niya ang init na bumabalot dito, kakaibang sensasyon mula sa malamig na bakal ng singsing.Sa inaasahan ni Jessica, ngumiti si Carson at dahan-dahang bumulong, “Sabi mo ulit, pag-iisipan ko.”Nanginginig ang mga pilikmata ni Jessica nang bahagya. Ang ilaw sa itaas nila ay bumagsak sa kanyang mga brown na mata, at pilit niyang pinipigil ang kanyang sarili na ‘di siya magalit nang todo. Piniga niya ang mga ngipin at sagot, “Husband, ikaw talaga ang best!”Halos lumalabas ang bawat salita sa pagitan ng ngipin, na para bang pinipilit niyang iparamdam kung gaano niya gusto ang tawag na ‘husba