All Chapters of Lust Night With The Billionaire CEO: Chapter 1 - Chapter 10

"Sir, pahiram ng gamit."Isang malambing at maharot na boses ng babae ang narinig mula sa loob ng Porsche 911 car na nakaparada sa gilid ng kalsada. Paos ngunit mapang-akit, puno ng damdamin at parang nang-aakit ng sinumang makikinig.Sa loob ng madilim na sasakyan, malamig ang ekspresyon ni Carson, nakatitig nang walang emosyon sa kaakit-akit na babaeng nakaupo sa kanyang kandungan. Ang mahina ngunit malalasang amoy ng alak ay bumalot sa maliit na espasyo ng sasakyan."Bumaba ka."Ang malamig niyang boses na parang yelo, ay bahagyang nagpabaling kay Jessica na tila wala sa sarili. Ang init at pagnanasa ay bumalot sa kanya, ang manipis at maputlang mga braso niya ay parang walang lakas ngunit nakakapit pa rin sa leeg ng lalaki. Ang halimuyak ng pabango niya ay dumampi sa balat ni Carson."Please, tulungan mo ako. Babayaran kita."Pakiramdam ni Jessica ay unti-unting inaapawan ng init ang kanyang utak, at ang kanyang maliliit na kamay ay gumalaw nang hindi niya sinasadya.Ang tunog ng

Habang iniisip ito, pumasok si Secretary-General Lourdes, isang babaeng na 30-years na sa kanyang trabaho. Tumingin siya sa mga sekretarya sa opisina at nagsalita ng malakas. "Magtrabaho kayo, alam niyo naman ang ugali ni Mr. Santos, huwag magpakasaya buong araw." Tumingin ito sa isang secretary, "Iipadala mo ang schedule ni Mr. Santos mamayang hapon kay Drew. Jessica, inayos mo na ba ang mga dokumentong nireport ng iba't ibang departament sa nakaraang dalawang buwan? Maaaring basahin ito ni Mr. Santos. At Amiri, ikaw naman ang responsable sa pag-report ng kasalukuyang sitwasyon ng kumpanya." Tumigil siya pagkatapos bumalik ang tingin ka Jessica. "Tungkol naman kay Jessica..." Nang binanggit niya ang pangalan ni Jessica, nagdalawang-isip siya saglit.Noong nakaraang dalawang buwan ang lumipas, sinampal niya ang mga katrabaho sa development department at kumalat iyon sa iba’t ibang department. Inakala niya na walang pag-iingat sa sarili si Jessica.Pero mula nang dumating siya sa offi

Narinig ni Carson ang kilos niya at malinaw ang boses nito, “Hindi mo ba nagustuhan ang pagkain? Kung hindi mo gusto, mag-order ka pa ng iba.” Habang sinasabi niya ito, tinawag niya ang waiter.Noong umorder ng pagkain si Jessica kanina, parang nag-atubili siya kaya hinayaan niyang ang waiter ang pumili ng ihahain.Agad siyang pinigilan ni Jessica, umiling at sinabing, “Ayos lang, may sipon kasi ako nitong mga nakaraang araw. Medyo masama ang pakiramdam ko, at hindi ko kayang kumain ng karne.”Nakaramdam siya ng kakaibang pakiramdam kapag nakaharap sa mga pagkaing mamantika nitong nakalipas na dalawang araw. Baka dahil ito sa pabago-bagong panahon, pero hindi niya masyadong inintindi.Bahagyang kumunot ang noo ni Carson, tahimik siyang tinitigan ng ilang sandali, at muling tinawag ang waiter.“Pakisabi sa kusina na gumawa ng brown sugar ginger tea.”“Opo, sir,” sagot ng waiter at umalis.Napatingin si Jessica kay Carson, bahagyang nahihiya, at pakiramdam niya ay istorbo siya sa amo niy

Ikakasal?"Ibig mong sabihin... ikakasal tayo? Tayong dalawa?" Nanlaki ang mga mata ni Jessica, bahagya siyang nanginig habang itinuturo si Carson, pagkatapos ay ang sarili niya.Pakiramdam niya ay parang hindi niya lubos na narinig ang sinabi nito."Oo, ikaw at ako ang magpapakasal," sagot ni Carson, malinaw at sigurado ang tono, habang may bahagyang ngiti sa kanyang maamong mga mata.Hindi agad naka-react si Jessica, at biglang nasabi ang iniisip niya, "Hindi ba dapat mo lang akong bigyan ng tseke at sabihing ipanganak ko ang bata pero huwag nang magpakita sa mundo mo ulit?"Bahagyang nagtaka si Carson, "Mukha ba akong taong gagawa ng ganoon?" Para bang nagtataka kung saan nanggaling ang ganitong ideya ni Jessica.Napangiti si Jessica, ngunit naramdaman niya ang hiya sa sarili. Maaari bang sabihin na sobrang dami lang niyang nabasang ganitong kwento sa mga nobela?"Balik tayo sa usapan—sa kasal. O baka mas mabuti pang huwag na lang, kasi kung sapilitan ang kasal, hindi rin magiging m

Bahagyang nag-iba ang ekspresyon ni Carson, pero agad niya itong itinago. Sa bahagyang pabirong tono, ay sinabi niya, "Dapat ba akong magpasalamat sa pagiging maalalahanin mo, Jessica?"Walang kakaiba sa tono niya kumpara sa dati, pero sa hindi maipaliwanag na dahilan, naramdaman ni Jessica ang bahagyang panganib sa kanyang sinabi. Dahil usapan ito tungkol sa kanilang hinaharap, mas pinili niyang mag-ingat."Hindi naman ako buntis, kaya hindi mo kailangang akuin ang responsibilidad bilang ama."Halos matawa si Carson sa sinabi niya. Parang sinasabi nitong ang kaya lang niyang akuin ay ang tungkulin bilang ama. "Kung ganoon, aakuin ko na lang ang responsibilidad bilang asawa.""Ha? Hindi na kailangan—" Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Jessica, tila nag-iisip ng tamang sasabihin. Sa huli, naisip niya ang tamang sagot. "Ikaw ang nagmamadaling magpakasal at magkaanak, dahil hinihigpitan ka ng pamilya mo. Pero ako, hindi ako nagmamadali. Kung hindi tayo maghihiwalay ngayon, masasayang lang