120.

[Alena]

Natigilan si Kairo nang makita siya, agad na bumalatay ang pag aalala sa gwapo nitong mukha. “You cried?” Lumapit ito sa kanya ay sinapo ang mukha niya. “Hindi mo ba gustong umalis ngayon? Masama ba ang pakiramdam mo?”

Sinupil niya ang ngiti sa labi. ‘Kalma, Alena, mamaya ka na kiligin!’

Inalis niya ang kamay nito sa mukha niya. “Hindi masama ang pakiramdam ko.” Napasimangot siya nang maalala na palpak ang tulong ng nanay at kapatid niya. “Pasensya ka na ha, natagalan ako sa pagbaba. Nagpatulong pa kasi ako kay nanay at kay Apol para lalong gumanda—“ Natuptop niya ang bibig. “A-ah, ibig kong sabihin… nagpatulong ako para mag ayos.”

Ano bang klaseng bibig ‘to? Binubuking siya!

Hindi mapigilan ni Kairo ang pagsilay ng simpatikong ngiti sa labi. “Hmm, kaya pala ang tagal mong bumaba.” Hinawakan nito ang kamay niya at iginiya siya paalabas ng parking lot. “Didn't I tell you that you’re beautiful enough to capture my heart and my eyes as well. Hindi mo kailangan magpaganda pa dahil