147.

[Alena]

“I love you, love.” Ma-emosyon si Kairo, parang maiiyak na ito anumang sandali. “That night, b-before I close ny eyes right before the accident, ikaw ang nasa isip ko… t-tangina, natakot ako, Alena. Hindi pa kasi ako handang iwan ka, gusto ko pa kayong makasama ng mga anak natin… ayoko pang mawala.”

Pati siya ay nahawa na, pareho na silang umiiyak. Dama niya talaga na takot ito na mamatay. Alam niya ang ganong pakiramdam. Naalala niya no’ng panahon na buntis siya. Takot na takot siyang mamatay. Ayaw pa niyang mamatay dahil inaalala niya ang anak niya at si Apol. Gusto pa niyang mabuhay noon para makasama ang mga mahal niya sa buhay at maging masaya.

“God knows how grateful I am because he let me to live. Hinayaan niya akong mabuhay pa para makasama kayo ng mga anak…”

‘Ako din sobrang nagpapasalamat dahil binalik ka niya sa amin.’ Piping usal niya.

Tumingala si Kairo, ilang beses na umalon ang lalamunan nito. Napansin niya na lalo pa itong naluha, nasa mukha nito ang