(Kiray pov) “Manang, ano po ang ibig sabihin ng logo di’yan sa gate?” Tanong ko kay manang habang narito kami ngayon sa kusina. Gusto ko kasi na ako ang magluluto ngayon para sa asawa ko. “Kasi po napansin ko lahat ng sasakyan ni Laxus, pati helicopter may logo katulad no’ng nasa gate. Hindi naman po ‘yon ang pangalan ng kumpanya ng asawa ko.”
Natigilan ito sa tanong ko. Mayamaya ay nagpalinga-linga itong nilapitan ako. “Madam, nakikiusap ako sayo… wag mong itatanong sa iba ang tungkol sa bagay na ‘to. Kung may gusto kang malaman, sa akin ka magtanong.” Alam ko. Kaya nga hindi ako nagtatanong sa iba dahil ayokong makahalata sila na wala akong alam. Kay manang Diday lang ako nagtatanong kasi may tiwala ako dito. Saka napansin kong sinasagot nito ang lahat ng tanong ko ng hindi nagtataka. “Hmm… ang bango naman!” Natigil kami sa pag uusap ng dumating si Jigs. Nag(Kiray pov) Napangiti ako ng makita ang repleksyon ko sa salamin suot ang isang Yellow Empire Waist Gown. Bagay na bagay sa akin ang kulay nito, mukha akonh prisesa dito. Pagkalabas ko ng kwarto ay nagulat ako. Akala ko sa baba ng hagdan maghihintay sa akin si Laxus. “You looked lovely, Rayana. That color suits you well. You look like a queen.” Namula ako sa papuri nito. Alam kong maganda ako pero nakakakilig kapag nanggagaling mismo sa asawa ko. Umikot ako sa harapan nito. “Dapat lang na maganda ako dito noh. Nahirapan kaya akong pumili nito.” Lahat kasi ng gowns na hinatid three days before the Mafia Boss Ball ay talagang walang itulak kabigin sa ganda, lahat ay pawang elegante at classy ang dating. Nagulat ako ng hilahin ako ni Laxus. May nilagay ito sa tapat ng dibdib ko. Naalala ko ang sinabi ni manang tungkol sa dito. Logo crest daw ito ng organisasyon. “There. Now you’re exactly look like a queen of me. Reyna ng mundo ko, Rayana.” Humawak ako dito. Reyna daw n
Nilapitan niya ako ng makita ako. “Kalahating oras kang nasa loob at namumutla ka. Gusto mo bang umuwi na?” “A-ayos lang ba?” “Kung iyan ang gusto ng asawa ko.” Turan nito bago pinatay ang sigarilyo at hinawakan ang kamay kong nanlalamig. Kumunot ang noo nito sabay salat sa noo ko kaya napapitlag na naman ako. Bakas na ang pagtataka sa gwapong mukha ng tingnan ako nito. “P-Pasensya na… masama talaga ang pakiramdam ko ngayon. Please umuwi na tayo, ayoko na dito… i mean lalo akong nahihilo sa dami ng tao dito ngayon.” Lumamlam ang mata nito sa sinabi ko. Napasinghap ako ng walang babala na buhatin ako nito. Gusto kong kumawala sa bisig nito pero parang nawalan ako ng lakas. Dapat matakot ako pero kabaligtaran ang naramdaman ko ng nasa bisig niya ako. I feel safe and relax. “Tsk. Akala ko ba ayos ka lang? Kung inaalala mo na maa-abala mo ako sa pag uwi ng maaga dahil sa event na ito ay nagkakamali ka. You are more important than this ball, Queen… important than anything.”
(Kiray pov) “Hindi na talaga ako natutuwa sa Zues na ‘yan! Bakit lahat kayo mag certificate pero wala ay wala?! Nag improve naman ako ah!” Nag improve? Napangiwi ako sa sinabi ni Mariz. Narito kami ngayon sa public restroom ng isang mall para bumili ng pang exchange gift namin sa mga ka-batch namin. Sakto kasi magpapasko na rin kaya naisipan ni Chef Zues na magkaroon ng exchange gift. Lahat kasi kami ay nakapasa, maliban kay Mariz. Kaya heto kanina pa ito nagmamaktol. Hindi nito matanggap na sa batch namin ay ito lang ang maiiwan at hindi makakatanggap ng certificate. “Wag ka ng magalit kay Chef. Gusto ka lang niya mag improve. Saka libre na ang pagpasok mo sa sunod na batch kaya wag ka ng magreklamo di’yan. Tanggapin mo nalang lang… saka ayaw ko no’n kasama mo pa rin siya next month?” May panunuksong sabi ko. Masamang tiningnan niya ako. “Hindi ko siya type kaya wag mo akong tuksuin sa bwisit na ‘yon.” Pagkatapos naming mamili ay lumabas na kami para kumain. Napansin kong
‘A good future’ Akala ko ako lang ang naghahangad ng magandang kinabukasan para sa aming dalawa. Pero pati pala ang asawa ko gano’n ang hangad para sa aming dalawa. Pinahid nito ang luha ko pagkatapos akong halikan. “S-sorry… nakaka touch kasi ang sinabi mo. Hindi ko alam na may pagka sentimental ka pala.” Namula ang tenga nito sa sinabi ko. “Ang cute mo, Kingkong ko.” Kumunot ang noo nito. Hinawakan ko ang tenga niya. “Kapag nahihiya ka, kinikilig, napansin kong namumula ang tenga mo hanggang dito sa bandang leeg… ang cute mo kapag gano’n,” “Cute? Hindi ako bata, Queen.” ‘Pinuri na nga nagreklamo pa!’ Nakaingos na bulong ko. Napahagikgik ako ng halikan nito ang leeg ko. “Ano ba, Laxus tama na nakikiliti ako!” “Ipapakita ko sayo kung gaano kasarap magpaligaya ang cute na sinasabi mo,” anito sabay ibabaw sa akin. Nauwi sa ung0l ang kagikhik at tawa ko sa sunod na sandali. ***** “CONGRATULATIONS EVERYONE FOR PASSING OUR BAKING LESSONS! Don’t forget to lever
(Kiray pov) Lahat ng tauhan ni Laxus ay nagkakasiyahan, pero bawal uminom ng alak dahil baka magkaro’n daw ng hindi inaasahang kaguluhan o baka paglusob. Umakyat ako sa silid ng asawa ko. Hindi ko siya nakita do’n kaya sa studyroom ako nagtungo. Naabutan ko ito na may tinitingnan. Kumunot ang noo ko ng itago ito ni Laxus ng makita ako. Pinagpawisan ito na parang kinakabahan. Kinutuban ako bigla. Sigurado ako na camera iyon. Ano kaya ang tinitingnan nito. Babae kaya? Sexing babae? May iba pa bang babae na maganda at sexy sa paningin ng asawa ko bukod sa akin? Kumuyom ang kamao ko. Hindi ako selosa dahil alam ko naman na maganda na ako. Pero ng maisip ko ‘yon ay kumirot ang dibdib ko. Gusto kong ako lang ang tinitingnan ng asawa ko, na ako lang ang maganda at sexy sa paningin nito. Pasko pa naman pero mukhang sama ng loob ang bubungad sa akin ngayon. Hmp! Siguro gumaganti ito sa akin ngayon. “Queen,” lumapit ito sa akin at yumakap. ‘Hmp! Biglang lumambing ah. Siguro dahil
(Laxus King pov) HINDI maalis ang mata ko sa isang pares ng stilettong nasa stante ng kinaroroonan kong store. “Mr. King, lahat ng mga ‘yan ay sigurado ako na magugustuhan ni Madam,” hindi nakatiis na sabi ni Jigs. Hinilot ko ang sintido. Damn. Ang hirap pumili ng kulay na babagay sa asawa ko dahil lahat ay maganda at siguradong bagay dito. Pumitik ako, nang lumapit ang naturang manager ng store ay tinuro ko ang lahat ng naro’n. “I want everything in this store… including the simplest one.” “Yes, Mr. King!” Tuwang sambit ng manager. I roam around the mall and buy everything that captures my interest. Lahat ng sa palagay kong babagay sa asawa ko ay binili ko ng personal at pinadeliver sa bahay. Kumuha rin ako ng dagdag na shopper na kayang sabayan ang taste ng asawa ako sa fashion. ‘Manang, ilang taon na po ba ang shopper ko?’ Rinig kong tanong ng asawa ko sa matanda. ‘Kasi po ang panget ng taste niya… karamihan sa mga binibili niya pang matanda eh!’ I chuckled until it
Hinarap ako nito at hinalikan sa labi, rinig ang palitan namin ng laway at tunugan ng halik. Hingal na hingal kami ng maghiwalay. “Queen,” kinagat nito ang ibabang labi ko at namumungay ang matang tinitigan ako. “Normal bang magutom ako kapag naiisip kita?” “H-ha—“ napasinghap ako ng itaob niya ang kalahati ng katawan ko sa mesang naroon. “La-Laxus…” kagat ang labi na tawag ko sa pangalan niya ng itaas niya ang bestida ko at hampasin ng mahina ang isang pisngi ng pwet ko. Lumunok si Laxus pagkatapos ilihis ang panty ko. Hinimas-himas nito ang dalawang pisngi ng pwet ko. Pareho kaming mabigat ang paghinga at nasasabik na mag-isa ang katawan naming dalawa. Pagkatapos nito lawayan ang sand*ta ay tinutok nito iyon sa lagusan kong basang-basa. Napanganga ako ng dahan-dahan akong pasukin ng asawa ko. “A-ang sikip mo ughh!” Naglabasan ang ugat sa leeg nito ng masagad ang tarug0 sa loob. Giniling nito ang balakang at ninamnam ang init sa loob. “Fvck ang sarap ughh!” Halos tumiri
(Kiray pov) Nilibot ko ang tingin sa paligid, hinahanap ng mata ko si Jigs. Ito kasi ang susundo sa akin ngayon dito sa airport ng Spain. Anniversary kasi namin ni Laxus at gusto kong supresahin ito. Gusto ko rin kasi na makapamasyal kami rito at hindi na ito magmadaling bumalik ng pinas. Sobra ang kaba ng dibdib ko habang hinahanap ng mata ko si Jigs. Ito ang unang beses na pumunta ako ng ibang bansa. Takot na takot pa ako na baka hindi ako makalabas dahil sa aking pagpapanggap. Gano’n kasi ang mga scene na napapanood ko sa tv, nahuhuli ang mga nagpapanggap o kriminal sa airport. ‘Kalma, Kiray. Nasa ibang bansa ka na!’ Impit kong tili sa sobrang saya. Sa saya ko napapatalon pa ako kaya naman napatingin sa akin ang ibang mga taong narito. “Madam!” Kumaway sa akin si Jigs at agad na lumapit para kunin ang mga maleta ko. Lahat ng mga kasamahan nito ay pinalubutan ako, kaya naman napapantastikuhang tumingin sa amin ang mga naro’n. “J-Jigs, nakakahiya… baka mamaya isipin nila galin
“Naaawa nga ako sa mag lola, pare. Nadamay sila sa pinapagawa sa atin ni Sir. Ayoko sanang madamay sila pero ayoko naman na ako ang mapag initan ng amo natin. Kilala naman natin si Sir, nakakatakot siyang magalit. Kung nakinig sana ang matandang ‘yon sa akin na magbulag-bulagan sa nalaman niya at magpanggap nalang na asawa ko ay hindi sana sila kasama sa pinasabog ni Sir.” Natuptop ko ang bibig ko ng marinig ang usapan ng inakala kong asawa ng matanda at isang lalaki na umamoy katiwala nitong bahay na tinutuluyan namin. Naalala ko noong nakausap ko ang matandang babae. Halatang nagulat ito ng malaman na may asawa ako… nag offer pa nga ito na kunin ang number ni Morgan. Pupunta daw ito sa kabilang isla para tawagan ang asawa ko at ipaalam na naro’n ako. Pero biglang dumating si Navy. Siguro nalaman nito ang plano ng matanda at nagpasya na ipapatay ito. Nang makapasok ako sa kwartong tinutuluyan ko ay mabilis na nilock ko ang pinto. Hindi ko namalayan na basang-basa na p
“Hindi mo ba nagustuhan ang pagkain?” Tanong ni Navy sa akin ng mapansin nito na walang bawas ang pagkain sa plato ko. ‘Sino ang gaganahan na kasama ang tulad mo?’ Muntik ko ng maisatinig ‘yon pero napigilan ko ang sarili ko. ‘Kailangan mong kumalma, Saddie! Hindi siya dapat makahalata!’ Umayos ako ng upo at pilit na ngumiti rito kahit na sukang-suka ako makita ang mapangpanggap na arte nito. “Masarap naman siya, Navy. Pero alam mo naman ang mga buntis, minsan mapili sila sa pagkain.” “Gano’n ba? Ano ba ang gusto mong kainin? Tell me, hahanap ako para sayo.” Tumingin ako sa kamay nito na humawak bigla sa kamay ko. Pasimple kong hinila ang kamay ko ng hindi nahahalata nito. Napalunok ako ng laway ng makita ko ang pagkabura ng ngiti nito. Kaya naman agad akong uminom kunwari ng juice. “Kailan nga pala tayo babalik sa siyudad, Navy? Ang tagal natin kasi natin na nagpapalipat-lipat ng islang pinupuntahan. N-namimiss ko ng umuwi, pwede ba na umuwi na tayo mamaya o bukas?”
Natigilan ako ng mapansin na nakalakad ito ng tuwid. “Pero kahapon lang ay hindi ito nakakalakad? Gumaling na kaya ito? Kung ganon bakit parang ayaw pa nitong umalis kami? Hindi kasi nito nabanggit na gustong makabalik. Palagi nalang ako ang nagpupumilit na makabalik. “Talaga? Aalis na tayo?!” Tuwang sambit ko ng sabihin nila lola sa akin kasama si Navy na aalis na kami. Bigla nalang kasi dumating si Navy at sinabi na babalik na kami. “Diba ito ang gusto mo? Pasensya ka na nga pala dahil nasigawan kita ha. Ikaw kasi ang kulit mo. Alam mo naman na bugbog pa ang katawan ko.” Nakonsensya ako bigla. Oo nga, sarili ko lang ang inisip ko. Hindi ko naisip ang kalagayan nito. “Hindi na gano’n kasakit ang katawan ko, nakakalakad na rin ako ng maayos kaya babalik na tayo. Alam ko rin kasi na nag aalala na ang mama at asawa mo. Kung magtatagal pa tayo dito ay baka isipin nilang patay ka na. Kaya tara na, magbihis ka na.” Hindi mapalis ang ngiti ko habang nagbibihis ako. Pagkatapos magb
Gusto ko man tumayo ay hindi ko magawa, medyo nanghihina pa kasi ang katawan ko. Pero mabuti nalang at mukhang hindi malubha ang lagay ko. Wala kasi ako sa hospital, ibig sabihin ay hindi grabe ang lagay ko. Ang inaalala ko ngayon ay si Navy. Malubha ang lagay nito pero mukhang hindi ito nadala sa hospital. Tumingin ako sa suot ko. Nakasuot na ako ngayon ng plain na puting bestida. Nabihisan na pala. Sigurado ako na si lola ang nagbihis sa akin. Tumingin ako sa labas ng bintana, gabi na pala. Ibig sabihin ay matagal akong nakatulog. Nag init ang sulok ng mata ko ng maalala ang asawa ko. Siguro padating na siya para kunin ako dito. Sigurado ako na alalang alala na ito sa amin ng anak namin. Akala ko ang matanda ang maghahatid ng pagkain sa akin pero ang apo lang nito ang dumating. May dala itong tray na may lamang pagkain. Pagkatapos kumain ay umasa ako na may darating na magandang balita, pero inabot nalang ng hating gabi ay walang nagbalita sa akin na sinusundo na ako ni Morg
(Saddie pov) Akala ko sa yate kami sasakay pero sa speed boat pala kami sasakay. May ilaw naman mula rito pero hindi ko maiwasang kabahan dahil hindi sapat ‘yon para makita namin ng maayos ang dinadaanan namin, lalo na at bumuhos pa ang malakas na ulan. ‘Diyos ko!’ Kulang kailan naman tumatakas kami ay saka pa umulan! Niyakap ko ang tiyan ko. Di bale. Konteng tiis nalang ay makakaalis na kami. Ang mahalaga ay natakasan na namin yung mga lalaking dumukot sa amin. Bigla akong kinabahan ng biglang huminto ang speed boat na sinasakyan namin. Hindi sana totoo ang hinala ko. “Ngayon pa talaga nasira!” Nanlumo ako. Bakit ngayon pa kung kailan nasa dagat kami at tumatakas? Hindi nga kami napahamak sa kamay ng mga dumukot sa amin pero mukhang dito naman kami sa gitna ng karagatan mapapahamak. Niyakap ko ang tiyan ko. Nag aalala ako sa dinadala ko. Siguro ay nilalamig na rin ang baby ko ngayon. Kanina pa kasi kami basa ng ulan at nanginginig sa lamig ng ulan at simoy ng hangin. K
Napatili ako sa gulat ng may humawak sa paa ko. “Shhh!” “N-navy!” Akala ko ay bumalik na ang mga lalaki kanina. “K-kailangan nating makatakas dito, Saddie. S-sigurado ako na mapapahamak kayo ng anak mo kung magtatagal pa tayp dito!” Alam ko ‘yon! Kaya nga takot na takot ako. “P-pero paano?” Hilam ng luha natin tanong ko rito. Nagulat ako ng pilitin nitong tumayo. Halatang hirap na hirap ito at nasasaktan, tumutulo pa ang dugo sa mga sariwang sugat nito. “N-navy…” sa bawat galaw nito ay napapangiwi ito sa sakit. “T-tutulungan kita, Saddie—agghh!” Nalugmok ito sa sahig. Mabuti nalang at hindi malakas ang kalabog ng bagsak nito, kundi ay baka nakakuha ito ng pansin. Alam kong nanghihina ito pero hindi ko makuhang sabihin na ‘wag ka ng gumalaw’ Ayokong magpaka-anghel. Alam naman namin pareho na mas grabe pa ang aabutin namin kapag nagtagal kami rito. Kaya mas mabuti pa na gawin nalang namin ang magagawa namin para makatakas habang maaga pa. Inabot ng siyam-siyam si Nav
(Saddie pov) Mga nasa pitong oras palang ako sa lugar na pinagdalhan sa akin pero pakiramdam ko ay napakatagal ko na rito. Palagi kong sinasabi sa sarili ko na ‘kalma, Saddie’ pero hindi ko magawa dahil kinakain ako ng takot. “T-tama na! W-wala kayong makukuha sa akin! T-tama na ahhh!” Gusto kong takpan ang tenga ko pero hindi ko magawa. Wala akong magawa kundi ang umiyak at maawa nalang kay Navy na binubogbog sa labas. Kinuha kasi ito kanina ng mga lalaki para makipag negotiate. Gusto kasi ng mga ito na makakuha ng pera kay Navy. At ngayong walang makuha ang mga ito ay walang awa nila itong sinasaktan. Rinig na rinig ko ang boses nito na nagmamakaawa, halatang sobra itong naghihirap, pero wala akong magawa kundi ang impit na lumuha. “W-wala ng pera ang mga magulang ko… bankrup na sila! G-ginastos ko na ang lahat kaya wala na kayong makukuha pa! K-kaya patayin niyo nalang ako!” ‘Patayin?’ Parang gusto kong mawalan ng pag asa. Gusto na agad mamatay ni Navy dahil sa paghihirap.
Malakas na binagsak ni Morgan ang kamao sa bumper ng sasakyan ng malaman ang nangyari. “Fvck! Fvck! Fvck!” Halos maglabasan ang ugat niya sa leeg sa sobrang galit ng malaman ang nangyari sa asawa. Kanina pa siya pinapakalma ng kapatid pero bigo ito. “Paano ko magagawang kumalma ngayong nasa panganib ang mag ina ko?! Fvck!!!” Hindi lamang ‘yon, nasa panganib din ang buhay ng ina nito na malubha ang tama sa ulo. Wala pang isang araw ng magpasimula siya ng imbestigasyon ngunit nalagay na sa panganib ang buhay ng asawa niya. Nalaman ba nito ang plano niya na pag alam kung sino ito? Umiling si Morgan. That’s impossible! Sigurado na hindi iyon makakalabas sa kanilang pamilya. Tiyak na kagagawan ito ng taong nagtatangka sa buhay niya. Pagdating sa presinto ay umiling si Laxus ng makita ang galit na galit na anak. “Wala kayong malaman? Are fvcking kidding me? Anong silbi niyo kung wala kayong makuhang lead kahit isa kung nasaan ang asawa ko?!” Nang makita ng mga pulis si Lax
Tumawa ito ng makita ang walang patid na pagtulo ng luha ko. “Ano? Natatakot ka na ba ngayong gaga ka! Dapat lang! Pagkatapos ng ginawa mo ay sisiguraduhin ko na magkikita kayo ng anak ko sa impiyerno! Dante, dalian mo ang pagmamaneho! Gusto ko ng makaganti sa babaeng ‘to!” “Sige, manoy—“ masakit sa tenga na lumangitngit ang gulong na sinasakyan namin. “Anong problema?! Bakit ka huminto?!” “M-may sasakyang humarang sa daan, kuya!” Sumbong ng nagmamaneho ng sinasakyan nila. “Humarang?! Ano pa ang hinihintay mo, sagasaan mo!” “Pero, kuya—“ “Inutil! Sundin mo nalang ang utos ko!” Walang nagawa ang lalaki kundi ang sundin ang kapatid. Pero biglang sumabog ang sasakyan nito ng may bumaril sa gulong ng sasakyan “Anak ng…” halos umusok ang ilong ng lalaki sa galit. May dinukot ito sa tagiliran. Nanlaki ang mata ko ng makitang baril ito. ‘No!’ Gusto ko itong saktan pero binalaan ako nito sa pamamagitan ng tingin na babarilin kung kikilos ako ng masama. Pagkatapos mag uto