Alam niyang maging ang clown na kanyang nakaharap ay naguguluhan sa mga nangyayari, tila kasi binibili ito ng kanyang anak.
Sinenyasan niya ang yaya ng anak.
"Puntahan mo na muna ang yaya at kakausapin ko lang ang clown na gusto mo---yun ay kung papayag siya," sagot ko sa anak.
"Do everything, Daddy, to make her agree. Don't stop until we bring her home with us, okay?"
Gusto kong mapailing dahil sa sinasabi ng aking anak. Hindi ko alam kung anong klaseng pag-iisip mayroon ito dahil sa dinami-dami ng gugustuhin nito ay ang ay mag-uwi ng clown sa aming bahay.
"Sure," sagot ko.
Nang makalayo si Sarah sa aming dalawa ay napatitig ako sa clown sa kaharap ko.
"Narinig mo naman siguro ang sinabi ng anak ko, gusto niyang iuwi kita sa bahay namin. Name your price," diretsong wika niya sa babaeng clown.
"Sinagot niyo na rin po ang sagot sa tinatanong ninyo sa akin ngayon... Hindi po ako laruan, Sir at hindi po ako nagpapa-take home," diretso ang sagot sa kanya ng babae. Napatitig tuloy siya sa mga mata nito at kahit puno ng makeup ang mukha ng babae ay napansin niya ang maganda nitong mga mata, maging ang ilong nito ay may katangusan din.
Tumango ako..."You know what----I could get lots of clowns and bring them home, but my daughter likes you. I don't want to make her sad. Magkano ba ang kinikita mo dito? Sideline mo lang ba ito?" tanong niya pa sa babaeng kaharap. "Alangan naman kasing nagbihis ka ng ganyan dahil natutuwa ka lang mag-perform sa harapan ng maraming tao? Isang malaking kalokohan naman yata yun hindi ba?"
"Kukunin niyo po ba ang serbisyo ko sir o iinsultuhin niyo ako?" matapang na tanong sa akin ng babae. Hindi yata ako nito kilala. Wala pang babaeng sumasagot sa akin ng ganoon-- ito pa lamang. Hindi yata nito alam na ang kaharap nito ay isang mafia. Isang salita lamang ay pinapatay ko na ang mga katulad nitong bastos.
"I'm sorry if you feel insulted. I just want to be direct and avoid beating around the bush. I'm used to my work where I don't have to ask for things. But because of my daughter, I'm willing to do this. How about fifty thousand a month? Is that okay with you?" ani ko pang napatitig sa babae. Alam kong natigilan ito sa presyo na inaalok ko. Isa pa, saan nito kukunin ang 50,000 a month sa pagiging clown lamang? Mas malaki pa ang sahod nito sa yaya ni Sara kapag nagkataon. “Magiging clown ka lamang sa mga mata ng alaga mo. Ang trabaho mo lang ay pasayahin siya at huwag kang mag-alala dahil may yaya naman siya na mag-aalaga sa kanya. Hindi ka mapapagod," dagdag ko pang wika.
"Seryoso ka, fifty thousand a month?" tanong pa ng babae sa akin.
"Hindi ka naman siguro bingi, hindi ba??? Kailangan ko pa bang ulitin?" matigas ang boses na sagot ko.
"Hindi po ba kayo nababaliw para alukin ako ng fifty thousand para lamang mapasaya ang anak ninyo?" tanong pa ng babae kung kaya naningkit ang aking mga mata.
"Sa tingin mo ba talaga ay nababaliw ako?” tanong ko rito, kung kaya natigilan ang babaeng aking kaharap.. "Alam mo bang wala pang nakakapagsabi sa akin ng ganyan? Ikaw pa lang," pagbabanta ko.
"Sino ba naman kasi ang maniniwala na aalukin ninyo ako ng fifty thousand? Isang hamak na clown lamang po ako. Kahit nga call center ay hindi kikita ng fifty thousand a month--- maliban na lang po kung may iba kayong ipapagawa sa akin.:Napakunot ang aking noo dahil sinabi ng babae.
"At ano naman ang ipapagawa ko sayo?"
Pinasadahan ako ng tingin ng babaeng clown. Simula ulo hanggang mukha. Mayat-maya pa ay napangiwi ito.
"Hindi po ako p****k, Sir ha? Hindi po ako nagbebenta ng aliw."
Napaubo ako dahil sa sinabi ng babaeng aking kaharap.
"Kung ano man po ang iniisip ninyo sa akin ay itigil niyo na po at hindi po kayo magtatagumpay."
"Are you insane? O baka naman nalipasan ka ng kain? Wala sa bokabularyo ko ang pumatol sa isang payaso. You’re not even close to the kind of women I like," sagot ko pa. Kulang nalang ay barilin ko ang aking kaharap.
Allegra's pov Pinagmamasdan ko lang si Stefano habang nagluluto siya sa kusina. Hindi nabawasan ang kakisigan niya dahil sa pagluluto; habang pinagmamasdan ko siya, para siyang isang maskuladong chef. Nawawala na yata ako sa sarili dahil ang kaaway ko na dapat patahimikin ay nagugustuhan ko na ngayon. “You probably haven’t seen your bank account yet because you don’t have a signal, but I’ve already deposited the money I promised you. I know it’s not the amount you deserve, but I want you to use it. Kakailanganin mo ‘yan para sa pamilya mo.” Hindi ako nakaimik dahil sa sinabi ni Stefano. "Hindi ko naman kailangan ng malaking pera para mabuhay. Nabuhay naman kami sa simple lamang." "Alam ko iyon, lalo na’t masipag ka Allegra, pero tinutupad ko lang ang pangako ko… kabayaran ‘yan sa ginawa ko at sa patuloy kong gagawin sa’yo,” wika pa ni Stefano kaya napatitig ako sa kanya. Tamang-tama, tumingin din siya sa akin, at nagtama ang mga mata namin. Biglang lumakas ang tibok ng puso k
Allegra's povNatigilan si Allegra sa kakaibang titig ni Yaya Melly. Alam kong nagdududa na ito sa kaniya at kay Stefano. Kung si Sarah ay inosente, si Yaya Melly ay hindi."Nakita kong pumasok si Sir kanina," panimula ni Yaya Melly. "Ayaw ko sanang makialam, pero para ka na ring anak sa akin. Sa isang buwan mong pananatili rito, napalapit ka na sa akin," dagdag pa niya. Hindi nakasagot si Allegra. Hindi ko kayang makipagtitigan kay Yaya Melly dahil sa nadarama niyang pagka-guilty. "Hindi mo kilala ang amo natin, Allegra. Hindi siya ordinaryong tao. Matagal na akong naninilbihan sa pamilyang ito, at alam ko ang ginagawa ng mga amo natin. Alam ko ang trabaho niya. Kung anong klaseng lalaki siya. Hindi siya 'yung tipong nasa fairytale, at lalong hindi siya 'yung knight in shining armor. Sinasabi ko 'to hindi dahil sa langit siya at ikaw ay lupa, kundi dahil ayokong masaktan ka. Ito ang totoong mundo, Allegra. Bata ka pa, dalaga ka pa… Bakit mo kailangang pumayag sa gusto ni Sir?"Namum
Rey's povIn anger, I threw the glass of wine I was holding. I couldn't get in touch with Allegra. Hindi ko maintindihan kung bakit hindi ito gumagawa ng paraan para makausap ako. Nakausap ko naman ito ng makakuha ito ng signal pero ngayon ay hindi ko na ito ma-contact at kahit text ay wala akong matanggap mula sa babae na labis kong kinagalit. Pinukol ko ng masamang tingin ang ama ni Allegra ng ipatawag ko ito."Update?" sigaw ko. Halos manginig ito sa aking harapan dahil sa takot."Hin-'di rin po namin ma-contact si Allegra ngayon boss... Sa tingin ko ay wala talagang signal kung nasaan man siya," sagot ni Jess sa akin. "Fuck! Huwag niya lang susubukan na traydurin ako dahil hindi na kayo makakaalis ng buhay rito. Hindi niyo na makukuha pa ang kalayaan na gusto ninyo. This is your only last chance, Jess.""Hindi yun magagawa ni Allegra, Boss. Sigurado po ako na hindi na kayo ta-traydurin ng akin anak lalo na at alam niya nasa ka pa hamakan kami.""Dapat lang! Naiinip na ako. Nauub
Stefano’s povHINDI ko mapigilan ang hindi magtaka nang hindi ko makita si Allegra paggising ko. Si Yaya Melly lang ang nakita kong kasama ni Sarah na kumakain sa kusina.“Si Allegra?” tanong ko.“She’s sick, Papa,” sagot sa akin ni Sarah kung kaya napakunot nag aking noo.“Sick?” ulit ko pa.“Pinuntahan ko siya kanina at ang sabi niya ay masama raw ang kanyang pakiramdam kung kaya pinagpahinga ko na muna.”“Dinalhan ko po siya ng gamot, Papa,” ani pa ni Sarah.“That’s good, baby,” ani kong ginulo ang buhok ni Sarah. Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit nag-alala ako nang malaman kong may sakit si Allegra.“Kumain na po kayo sir,” yaya sa akin ni Yaya Melly.“Sige,” sagot ko.Habang kumakain ay si Allegra ang nasa isipan ko. Hindi ito mawala-wala sa isip ko. Simula nang may nangyari sa amin sa treehouse ay hindi naging maganda ang aking paghihiwalay at hindi pa kami nakakapag-usap. Hindi ko na kasi ito pinigilan pa nang bigla na lamang itong umalis na tila ba nagising sa gin
Allegra's pov Mahinahon kong kinuha ang mga damit kong nakakalat sa treehouse at nagmamadaling nagbihis. Para akong sasabog sa pagmamadali para lang makalayo kay Stefano. Nakaupo lang ito sa higaan nakatingin sa akin. Tila wala itong balak na magbihis dahil nakahubot hubad pa rin ito.. Hindi man lang ako pinigilan nang bumaba ng treehouse, pero ayos na rin iyon dahil hindi ko rin kayang salubungin ang mga titig niya. Para akong nanghihina sa mga titig niya. Hindi ko lubos sa akalain na ibinigay ko ang aking iniingatang pagkababae kay Stefano. Nagpadala ako sa mga yakap at halik nito at ngayon ay natatarantang tumatakbo pabalik ng bahay na akala mo ay pinilit na ibigay ang sarili. Lumagpas ako sa hangganan ng aking trabaho. Nakalimutan ko na si Stefano ay parte lamang ng aking trabaho at hindi dapat pinagtutuunan ng pansin. Pagpasok ko ng bahay, wala sina Yaya Melly at Sarah. Mukhang tulog na sila sa kwarto nila kaya dali-dali akong pumasok sa kwarto ko. Ayokong maabutan ako ni Stefan
Walang tigil na sa pagliyad si Allegra dahil sa aking ginagawa... Ang daliri ko ay lumalabas pasok sa pagkababae nitong basang-basa pa rin. Sabik na sabik na akong magsanib ang aming mga katawan pero hindi ko kaagad magawa dahil sa excitement na aking nararamdaman. Sinusulit ko ang oras na magkasama kaming dalawa. Pakiramdam ko ay nag-aapoy ang aking katawan dahil sa init na aking nararamdaman. Ang mga hubad na katawan namin na tumatama sa bawat isa ay sobrang init. Nararamdam ko rin ang init sa katawan ni Allegra. Hindi sapat ang hangin na nagmumula sa maliit na bintana ng mga oras na iyon dahil tagaktak ang pawis ko habang patuloy sa pagpapaligaya sa babae. Nang hindi na ako makatiis ay umibabaw na ako kay Allegra..Napatitig ako sa mukha ng babae. Wala na akong makita pang pagtanggi sa mukha nito at tila hinihintay na ang pag-iisa ng aming katawan. "Are you ready?" tanong ko sa babae. Ang pagkalalaki ko ay tinutukso na ang lagusan nito at tila hindi na makapaghintay. "I will make s