NITE ALBERONA (Wild Men Series 13)

December 2016

NOVEMBER

"I'm hungry..." I said to my kidnapper, who was searching for something in front of a computer.

"Hungry daw. Gutom ang hungry, 'di ba?" one of my kidnappers said. Nasa gilid siya at nagbabaraha kasama ng isa pang kidnapper ko rin.

I rolled my eyes. They have no idea that I can speak their language. I have three kidnappers, and they all look like novices aside from being stupid.

"Ilang taon na 'yan?" pabulong na tanong naman ng kalaro nang unang nagtanong.

"Dose."

"Pwede na 'yan kapag hindi tinubos ng tatay niya."

"Tarantado kayo!" sigaw ng lalaki na nasa harap ng computer. "Gan'yan kabata pagnanasaan niyo?!"

"Tang ina naman, Berto..." sabi ng lalaki na may smiley ang suot na t-shirt. Siya iyong nagtanong sa edad ko. "Ang sabi ko ay pwede na kung hindi tutubusin. Matangkad na 'yan sa edad niya at siguradong birhen na birhen. Bago natin ipasa sa grupo nina bossing, dahil sigurado naman na doon ang punta, ay atin na muna."

I size the man who was talking, five-foot-seven. Balewala sa akin ito, kahit sparring lang ay hindi makakapalusot ng suntok ito sa akin. At hindi ako tanga, I know he was planning to rape me. Pedophile. I am gonna kill him. I just need Papa or Zeno to send their men here. They need to prove to me first that I am important.

Yes, I am only twelve... but I could beat any of my father's rookies at my age, sila pa ba? Ang hindi ko lang naman matalo-talo ay si Zeno at ang mga henchmen mismo ni Papa. Tiningnan ko ang dalawang pangit na nagbabaraha ulit, they won't even qualify as my father's rookies. They are weak.

"Hungry?" tanong sa akin ng lalaki na nasa harap ng computer. I just nodded.

Hindi ko alam bakit mukha siyang malungkot. Parang napipilitan lang siya maging kidnapper ko.

"Why did you kidnap me?" tanong ko sa kaniya nang lapitan niya ako at ibigay sa akin ang cup noodles na nilagyan niya ng mainit na tubig.

Wala naman akong tali kaya sinimulan ko na ang pagkain. Hindi nila ako itinali, akala siguro nila ay wala naman akong magagawa dahil bata lang ako kaya okay na ang gano'n. Do'n sila nagkamali.

The man named Berto smiled at me sadly. He looked so sorry for what he did. I continue acting dumb and innocent. Alam ko bakit mukha siyang malungkot, iniisip niya ang possibility ng sinabi ni Pedophile.

"You look kind..." I said to Berto na ikinangiti niya. Mabuti na lang at sa kanilang tatlo ay siya lang ang mukhang nakakaintindi ng English.

"I am not a bad person. I just need money to feed my family..."

"Hoy, Berto!" sigaw ni Pedophile. "Baka kung ano-ano na ang sinasabi mo riyan. Alalahanin mong ako ang nag-suggest na pakinabangan muna natin 'yan! Huwag mong solohin!" sabi pa nito sabay tawa nang malakas at tumawa na rin ang kalaro nito sa baraha.

Berto gave Pedophile a daggering look. He sighed. Muling tumingin sa akin na parang awang-awa. I smiled at him, acting innocently still.

"Just eat," sabi ni Berto sa akin. "Once your father transfers the ransom money. I will make sure that you will get home safe and nothing bad will happen to you."

"I understand." I smiled at him again. Wala naman talaga mangyayaring masama sa akin pero sa dalawang kasama niya ay mayroon. Sigurado ako roon.

Bumalik na si Berto sa mesa kung saan siya nakapwesto kanina. Inubos ko ang laman na noodles sa cup at tumayo para ilagay sa mesa. I saw a dagger and smiled.

After that, I went back to the old couch kung saan ako nakapwesto kanina. Sira-sira na ang couch, but that's the only comfortable thing to sat on in this filthy hideout, kaya hindi na ako magrereklamo pa. Mamaya ay uuwi na rin naman ako.

Sino kaya ang nagpakidnap sa akin? Iyan ang tanong na nasa isip ko mula pa kanina nakuha ako ng mga ito. Kararating lang kasi namin dito sa Pilipinas, five days ago, kaya nakakapagtaka pinakidnap na ako agad.

Nahinto lang ako sa kakaisip nang biglang bumagsak ang kalaro ni Pedophile ng baraha. Bumagsak na may tama ng bala sa noo.

Wow! Where did it come from?

A sniper is sniping! Damn nice...

And okay... I am rescued. Mukhang dumating na ang padala ni Papa o baka padala ni Zeno. Which is which... At least I'm still important.

"Tang ina, Berto! 'Wag kang tumanga d'yan!" sigaw ni Pedophile na mukhang pumangit lalo, dahil sa takot at stress na makikita sa mukha niya. "Akina ang baril ko!" utos niya pa kay Berto.

Gusto kong matawa nang makitang inabot ni Berto ang baril na walang bala kay Pedophile. Sabi ko na nga at mga baguhan sila sa gawain. Nara-rattle agad. And I know which gun was loaded and wasn't. Kahit pag-load nga ng bala ay hirap na hirap sila. Poor kidnappers...

Come to think of them... If hindi ako kikilos ay mamamatay si Berto kaya ginawa ko na ang dapat kong gawin. I took the dagger, na pasimple kong kinuha kanina sa mesa, na inuupuan ko. Tanga nga kasi sila at hindi ako tinalian kaya nakuha ko nang pasimple ang dagger na nakakalat sa mesa kanina nang ilapag ko roon ang wala nang laman na cup.

Mabilis lang din ang ginawa ko. I threw the dagger to Pedophile. It hits his left eye and damn perfectly right... then he dropped, and hope his dead. Sure naman na baon na iyon hanggang utak niya. If buhay pa siya ay sure na dead na rin siya mamaya.

Berto's shocked eyes went straight looking at me. I rolled my eyes. Loading naman masyado ito... and why did he seem so amazed? Kinda boring...

"Hostage me!" utos ko kay Berto na parang tanga na naman while looking at me. "Come here and make me your hostage. If want mo mabuhay ay lapit ka rito to hostage me!"

Nanlalaki pa rin ang mga mata ni Berto kaya ako na ang lumapit sa kaniya.

"Are you bobo?!" inis kong tanong.

At salamat bumalik ang utak niya after I said the 'bobo' word. Kumilos na siya para hilahin ako, itinutok ang baril na hawak niya sa sentido ko, at saka ipinaikot ang isang braso niya sa akin.

I rolled my eyes sa napakawalang kwenta na hostage drama position namin. Bebenta lang ito sa mga walang alam sa self-defense.

"If ganito ang position natin ay mamamatay ka wala pang five minutes," inis kong sabi. "Point the muzzle of the gun barrel on my neck at tago ka sa likod ko..." turo ko ng paraan sa kaniya. "Dali!"

Ginawa naman niya ang utos ko pero inabot pa yata ng ten seconds mag-isip. Okay sana ang plano kaso... matangkad pala si Berto, kaya mababaril pa rin siya ng kung sinong sniper na padala ni Papa o ni Zeno dahil hindi siya makakatago sa likod ko. I am only five-foot-one.

"Don't fire!" I shouted to start my act. "Please show yourself..." I made my voice tremble. "He's gonna kill me. I don't wanna die..."

OA ang drama ko pero need ko masalba si Berto. Kawawa naman kasi siya. A minute passed at nagpakita ang isang lalaki. Hindi ko siya kilala. Sino siya? At bakit mukha siyang malungkot? It's in his eyes... mukha siyang namatayan.

Lumalakad siya palapit habang nakatutok ang baril sa amin ni Berto.

"Dropped your gun! Oh please..." makaawa ko pa kunwari. Kapag ito talagang si Berto pumalpak at nabaril pa rin ay i-double kill ko talaga ito.

"Bitiwan mo ang bata!" utos ng lalaki kay Berto at lumakad palapit pa.

Oh, hell... hindi siya mukhang madaling utuin. Mapapatay niya talaga si Berto kapag nagkunwari pa akong hostage.

"Don't shoot Berto!" utos ko sa lalaki na agad nagsalubong ang kilay. "Who sent you here?" tanong ko pa sa kaniya.

Masamang tingin ang ibinigay niya sa amin ni Berto. Wala siyang sinasabi.

"Let me go, Berto," utos ko naman kay Berto at inalis ko ang braso niya na nakapaikot sa akin. Inis kong kinuha din ang baril na nakatutok sa panga ko na maayos namang binigay nito.

"What the fuck is happening here?!" nagdududang tanong ng lalaki at sa akin na lang nakatingin. "Are you with your kidnappers?"

"No! Of course not!" diring-diri kong sabi. "I won't resort to that kind of stupidity. I just want to save Berto."

"Berto?"

"The man behind me." I tsked. "Now you're here. Call whoever sent you here and tell him I'm fine and safe. Ask for the payment for saving me and leave."

"I was tasked to bring you to your brother, kid."

"Oh!" I was surprised. Zeno was the one rescuing me.

"You. Alone." The man raised his hand to shoot Berto, but I blocked the gun's direction.

"What's your name?" I asked habang palapit sa kaniya. I must get closer to my knight in shining armor to save Berto.

"You don't need to know," he answered, though he was not looking at me. His eyes locked on Berto.

"I need to." I pouted. "I'm only twelve and I'm just a girl who was taught that I should not trust strangers. So you need to give me your name, and the name of my brother you are telling me... to make me believe you are my rescuer."

He glanced at me. Umiling-iling.

"Names. I need names."

"Nite," he said his name na parang napipilitan lang. "Now stop blocking me, princess."

"Who's my brother? And who am I that you are rescuing?"

"Your brother's name is Zeno Scotto and your name is December."

"De—" I cut the word at its first syllable. Napailing. Hindi ko alam if nakuha niya talaga ang pangalan ko na gano'n, o baka naman namali siya nang dinig.

"My name is November," pakilala ko sabay kasa ng baril na hawak ko at diretso pinaputukan siya sa kanang balikat na ikinabagsak niya at nabitiwan din ang baril na hawak.

"Damn you, kid!" galit na sabi niya at tatayo sana pero muli kong itinutok ang baril sa kaniya.

"Now promise me you won't kill Berto. Bring us to my brother and tell him that Berto helped you to save me."

Gamit ang kaliwang kamay na hinawakan niya ang baril na nakatutok sa kaniya.

"Listen, baby girl. I was ordered 'only' to save you. And 'not' ordered to bring that Berto with you."

"One million for a lie, Mr. Nite. I just want to save Berto."

Tiningnan ni Nite si Berto at saka umiling.

Inis kong hinila ang kuwintas kong suot at inabot sa kaniya. "This is a pink diamond-studded white gold chain with the same type of diamond in its pendant. I don't know how much it is now but this was amounting to 2.5 million dollars when my father gave it to me. Now choose... necklace or death?"