Sa kabilang banda, galit na dumating ang ama ni Adela at walang pagdalawang-isip na sinampal siya sa pisngi. Labis ang gulat sa mga mata ni Adela nang sampalin siya ng kanyang ama sa unang pagkakataon. “D-Dad, how could you slap me?” hindi makapaniwalang sambit ni Adela habang hawak ang kanyang pisngi. “You are an embarrassment to this family. Wala kang ibang ginawa kundi maging kahihiyan sa pamilyang ’to. Kailan ka ba magtitino, ha? Kailan?” sigaw ni Mr. Tan habang pinagtatapon ang mga bagay na nakikita niya. “I didn’t do anything! Ano ba ang pinagsasabi mo, Dad? May sinabi ba sa’yo si Veronica, ha? Is it her who sent you something? That bitch…” nanggigigil na wika ni Adela. “Veronica? Who? Wala akong kilalang Veronica, kaya manahimik ka. I already booked a flight to Canada—bumalik ka na roon,” mariing sabi ni Mr. Tan na ikinagulat ni Adela. “No! I am not going back, Dad!” pagmamatigas nito. "You're going back to Canada, whether you like it or not! Save some face, Adela!
Anger could be seen on Adela’s face, however, Veronica didn’t even show any fear and remained calm. Galit na galit pa rin si Adela na sumisigaw kay Veronica, halos mawalan na siya ng boses sa kasisigaw. Pero walang pakialam si Veronica at hinayaan lang siyang magwala at magsisigaw. She really thought that Veronica had sent something to her dad, but it was just fake. Veronica only pretended to have sent something to Mr. Tan. Galit na tumayo si Adela at aatakihin sana si Veronica, pero mabilis ang mga kamay ni Veronica at nasampal niya si Adela sa pisngi. Nanlilisik ang mga mata ni Adela habang tuloy-tuloy pa rin ang pag-agos ng kanyang luha. “Alam mo, Adela, sinasayang mo lang ang kagandahan mo. Gamitin mo ang utak mo, hindi ang puso,” panimula ni Veronica. "Ginamit ko nga kagandahan ko, wala naman epekto!" sarkastikong wika ni Adela. Bahagya namang natawa si Veronica. "Hindi ko na problema 'yon. Gumagana lang 'yan sa mga lalaking walang respeto sa kanilang mga asawa, at sa
VERONICA pushed the door aggressively. Thankfully, it wasn’t even locked, so she was able to open it right away. Adela had been complacent, thinking nobody would come into her room. Pagpasok ni Veronica sa kwarto, bumungad sa kanya ang gulat na mukha ni Adela, na ngayon ay nakapatong sa hubad na katawan ni Hugo—tanging boxer na lang ang suot nito. Walang salita ang lumabas sa bibig ni Veronica at agad na nilapitan si Adela. At marahas na hinila ang buhok nito pababa ng kama. “You b*tch. Unang tingin ko pa lang sa'yo ay wala na agad akong tiwala. Hindi ko na agad nagustuhan ang presensya mo,” galit na salita ni Veronica habang hila-hila pa rin ang buhok ni Adela. Malakas naman ang sigaw ni Adela, pilit na sinusubukan na makawala kay Veronica. Marahas naman na binitawan ni Veronica si Adela at itinulak sa sofa. Galit ang mga titig ni Adela. Gusto man niyang magsalita, wala ring lumabas sa bibig niya. Veronica seemed calm, but deep inside, she wanted to hurt her badly—ngunit hin
Sinamahan ni Adela si Hugo sa itaas kung nasaan daw ang kanyang ama, ngunit nagulat siya nang wala naman ito sa kwarto. "What's this? Are you tricking me?" galit na usal ni Hugo habang nakatitig kay Adela. Imbes na matakot si Adela sa galit na mukha ni Hugo, ngumiti lang siya. Lumapit siya kay Hugo at bigla itong itinulak sa kama. "You still have strength, ha? Hindi pa ba umepekto ang gamot sa katawan mo?" she said, laughing evilly. "What are you talking about? Tsk!" Hugo said, trying to stand up, pero nanghina ang kanyang katawan at halos wala na siyang lakas. He couldn't even lift his fingers, and that’s when he realized he had been dr*gged. He had no strength at all, pero buhay na buhay pa rin ang kanyang diwa. "Kaya pala nagdadalawang-isip akong tanggapin ang wine na binigay mo sa akin kanina. There was a hint, but I ignored it," usal ni Hugo na bahagya pang natawa. "I have no choice, Hugo. Ang hirap mo kasing mahagilap e. You always avoid me. You treat me like a s
“HVM VOLT SERIES — POWERING THE FUTURE, ONE RIDE AT A TIME!” Hugo said before ending the meeting with his employees. Everyone clapped for their President. They would be launching the new project tomorrow night. Hindi maipinta ang saya sa mukha ni Hugo nang makita ang resulta ng kanilang pinagtrabahuan sa loob ng ilang buwan. It took nine months bago ito matapos, and thankfully, natapos din bago mag-isang taon. "Congratulations, Hugo," nagulat si Hugo nang biglang lumitaw mula sa pintuan si Adela. May dala itong bulaklak at basket ng prutas. "And what are you doing here again?" Hugo asked, clearly not happy to see her. "I just want to see you, okay? It’s been months since the last time I saw you. You keep on avoiding me, don’t you?" she said, then casually sat on his table. Hugo immediately stood up, not liking the woman’s behavior. "If you came here to pester me, just leave! I don’t need your flowers, fruits, or congratulations. Not even your presence is needed!" Hugo said
Nagsimula na namang maging busy si Hugo sa trabaho. Isang araw lang talaga ang day off niya. Kahit pa siya ang may-ari ng kumpanya, hindi rin siya basta-basta makakapag-day off. Kailangan siya ngayon sa kumpanya, lalo na’t may bagong proyekto na kailangan pagtuunan ng pansin. Hangad lang niya na maging successful ang bagong proyekto na matagal-tagal din niyang pinag-isipan. It may took years bago mabuo ang proyekto pero gagawin 'to ng mga workers upang mapabilis 'to. "It may took years bago mabuo ang proyekto pero pagsisikapan naman 'to ng mga workers upang mapabilis 'to," usal ni Hugo. "Hindi bale ng matagal, mahalaga ang qualities. Mahalaga na nagawa natin na safe at eco-friendly pa ang proyektong 'yon." Hugo said on his wife who's sitting in front of him. "You did well, Babe. Sa nakikita ko naman ay nagtutulungan kayo ng isa pang kumpanya. I mean, Mr. Tan. I am sure successful ang proyektong 'yon. Sa laki ba naman ng inilabas niyo panigurado maganda ang kinalabasan niya