Third Person POV
"Are you sure about this?" Tanong ni Cheska sa kanya sabay hawak sa kamay niya. "Pwede ka namang magback—" "Gusto mo bang mawalan ng talent na kagaya ko? Listen, I'm doing this for both our sake. Besides, magpapanggap lang kami chesks," sabi pa ni Luna at nginitian ang manager niya. She told her manager about sa plano nila ni Damon, ang oplan magpanggap na engage at ikakasal. Ayaw pa nga sana ni Cheska, kaso marami naman ang nakataya kung sakaling hindi nila masolusyunan kaagad ang issue na kumakalat. "Let's go," singit ni Damon saka hinawakan ang kamay ni Luna, dahilan para pagtaasan siya nito ng kilay. "What? Aren't we playing our act?" Inirapan na lang siya nito at hinayaan. Pumasok sila sa function hall at halos masilaw sila sa sunod sunod na pag-flash ng mga camera. Nakakabingi din ang ingay ng shutter at walang pigil ang mga reporters na paulanan sila ng mga katanungan kahit hindi pa naman nagsisimula. Pasimpleng napabuntong hininga si Luna dahil sa kaba. Hindi niya mawari kung bakit kinakabahan siya, gayong sanay naman siya sa mga ganito. Naramdaman na lang niya ang pagpisil ni Damon sa kanyang kamay kaya napatingin siya dito. "You're trembling," he said. "Don't make it obvious," dagdag pa nito. Hindi na lang nagsalita pa si Luna. Umupo sila sa harap ng press. Sa gitna sila puwesto, at sa kabila ni Luna ay nakaupo ang manager niyang si Cheska habang sa kabila naman ni Damon ay ang media consultant ng Villaruel Medical Group. "Good morning to everyone. We are here today to address the speculations, correct the misinformation, and clarify the real story behind the photos and rumors that have spread over the past few days..." Habang nag-iintro ang media handler, bahagyang kumapit si Luna sa laylayan ng damit niya. Naka-cross legs siya pero hindi niya maitatangging bahagyang nanginginig ang kanyang mga tuhod. Marahang hinawakan ni Damon ang kanyang kamay. "It'll be fine," mahinang bulong nito. "O-Of course..." sagot ni Luna, piit ang kumpiyansa kahit kumakalabog na ang dibdib. “Now,” pagpapatuloy ng media handler, “we will open the floor to our guests, and we request that we limit questions only to matters concerning Ms. Ferrer and Dr. Villaruel’s relationship. Personal medical or legal inquiries will be deferred.” Damon was wearing a charcoal gray suit—crisp and spotless. He took the microphone, nodded to everyone, not like a doctor caught in a scandal, but like a diplomat well-versed in facing the international press. “We understand how sudden everything is,” panimula ni Damon sa baritonong boses. “But we also know how important truth is—to all of you, and to the people who follow us.” Nagkatinginan ang ilang reporters. Their eyes seemed to say. 'This guy is no joke' "Regarding the photo circulating online, we admit that it is indeed us in the picture," sabi niya at umani naman ito ng samo't saring reaksyon galing sa mga press. Bago pa man siya batuhan ng mga tanong, inunahan na niya ito. "Luna and I have been in a relationship for over two years, so I don’t see anything wrong with what’s shown in the image. The real issue lies with the individual who deliberately released that photo with malicious intent. It’s a direct attempt to tarnish my fiancée’s name, and I will not stand for it," Malamig at batid ang authoridad sa boses nito.The reporters wore a look of complete confusion and shock. Gulat na gulat sila sa kanilang narinig.
"May mga pinaghihilaan ba kayo kung sino ang may gawa ng pagpapakalat sa litrato?" Tanong ng isang reporter. Kinuha ng media consultant ang mikropono. "As of now, wala pa pong specific na pinaghihinalaan from either party, but rest assured we are taking legal and investigative actions to identify and hold accountable those responsible." "So, totoo nga ang kumakalat na balitang engage na kayo? At kay Luna Ferrer?" “Dr. Villaruel, why choose to make your relationship public now, especially at the peak of the controversy?” “Isn’t this relationship affecting the image and integrity of Villaruel Medical Group?” “What will you do if the investigation reveals someone from your own circle leaked the photo?” Sunod-sunod na mga katanungan ang ibinato sa kanya pero nanatili siyang kalmado at hindi mahahalatang kinakabahan ito. Parang mas expert pa siya kay Luna sa ganitong sitwasyon. “Let me address this point by point,” aniya. “Yes, Luna Ferrer is my fiancée. She is the woman referred to in the circulating engagement article. While the timing may appear reactive, our purpose is to clarify, not to defend. And to be clear—our relationship does not compromise the integrity of Villaruel Medical Group.” paliwanag niya. “Miss Ferrer, why keeping your relationship with Dr. Villaruel a secret for so long?” “Some say this is just a publicity stunt to save your career. What’s your response to that?” “Were you aware that the photo would cause this much chaos in the industry?” “There are rumors that you were seeing someone else before this came out. Can you clarify?” “Do you truly love Dr. Villaruel, or is this relationship built on convenience?” Si Luna naman ngayon ang ginigisa ng katanungan ng mga reporters. Ang daming katanungan na gusto nilang bigyang linaw at sagot. Kinuha ni Luna ang micropono at hindi sinasadyang mabitawan ito. Nanginginig ang mga kamay niya sa sobrang kaba. Ultimong briefing niya kanina ay nakalimutan niya. Nilamon na siya ng pagka mental block. “I’m sorry,” singit ni Cheska, habang inalalayan si Luna, “but Luna isn’t feeling well due to the stress and backlash caused by the recent issue. We hope you understand. If you’ll excuse us, we’ll be ending the conference here.” Nagsimula namang magreklamo ang ilang reporters. "We've been waiting for this day to come. You can't just simply leave us hanging," “How do you plan to prove to the public that this is real and not just a cover-up?” Nagsimulang dumugin sila ng iilang reporters at kaliwa't kanan ang mga men in black sa pag-awat. Hinawakan ni Damon si Luna at iginiya ito palayo. Ngunit bago sila tuluyang makaalis, may isang reporter na muling nagbitaw ng tanong na nagpahinto sa kanila. “Was there ever a plan to fake a breakup after this blows over?” Tumigil si Damon at binalingan niya ang reporter. Tumahimik ang buong hall—lahat ay nag-aabang sa sagot niya. “If this were a publicity stunt, we wouldn’t be standing here taking bullets for it,” aniya. “There was no plan to fake anything, especially not a breakup. I don’t make temporary commitments, especially not with someone I deeply care about.” his voice was firm, yet lace with unmistakable trace of compassion. Umingay muli ang paligid. Halo-halo ang reaksyon kasabay ng pag-flash ng mga camera. Pero wala nang ibang sinabi pa si Damon at tahimik nilang nilisan ang function hall.LUNA’s POV“Are we going back to Zurich, mom?” tanong ni Dash pagkakita niya sakin na inaayos ko ang mga gamit nilang magkakapatid sa luggage.“Are we ever going to see Daddy Nathan again?” si Desmond naman ang nagtanong.Mahigit isang buwan pa lang ang nakalipas magmula noong bumalik si Nathan sa Zurich, pero hinahanap-hanap na siya kaagad ng mga bata.Isinara ko ang luggage at tinitigan silang dalawa. “We’re going to live with your Dad.” sagot ko.“Which dad?” taka ni Dash. “Do you mean Daddy Nathan … or our real daddy?”“Your real daddy,”Napatalon sa tuwa si Dash habang nalukot naman ang mukha ni Desmond. Hanggang ngayon ay malayo pa rin ang loob niya kay Damon.“Your dad’s going through something hard, so we’re doing him a little favor to help.” pilit na pagpapaintindi ko kay Desmond.“I know, mom.”Niyakap ko siya at marahang hinaplos ang likuran niya. Masyado pa siyang bata para maintindihan ang lahat, pero laking pasasalamat ko dahil kahit papano’y bukas ang isipan niya sa mga
LUNA’s POVNAKAUPO ako ngayon sa mahabang sofa sa living area, kaharap si Mrs. Eleanor, habang nasa kusina pa din sina mama at papa at patuloy lang sa pag-aalmusal nila.Sinadya niya daw puntahan ako dito para kausapin. Paano naman kaya niya natunton na dito ako nakatira?“I won’t beat around the bush; I am here to ask you na kung pwede sanang pansamantalang tumira kayo ng mga apo ko sa Villaruel Private Estate kasama ang ama nila.”“Po?” halos hindi makapaniwalang usal ko sa sinabi niya.Was she trying to say na titira kami ng mga anak ko kasama si Damon sa lugar kung saan kami ikinasal?Napabuntong-hininga si Mrs. Eleanor. Ininom niya ang tsaang hinanda ko bago muling tumingin sakin. “Dr. Salazar said na mas makakabuti para kay Damon na makasama ang mga taong malalapit sa kanya para muling bumalik ang alaala niya,”“Hindi ba’t mas malapit kayo sa kanya dahil—”“The last thing he could remember was the wedding. Ikinasal siya sa’yo, at kaya naisipan kong doon siya pansamantalang patir
LUNA’s POV“Sorry po talaga, hindi ako nakapag-grocery kaya eto lang ang meron ako.” paumanhin ko kina mama at papa dahil simpleng hotdog, bacon, and fried egg lang ang meron kami for breakfast. Typical breakfast for kids.Kahapon pa kasi sana ako magg-grocery kaso umalis si Manang Josefina at umuwi sa kanila dahil nagkasakit ang anak niya. Wala tuloy magbabantay sa mga anak ko.Hindi ko din kasi inaasahan na mapapadalaw sina mama dito sa condo ng ganito kaaga, kaya hindi na ako nakapaghanda.“Ayos lang anak, ano ka ba?” sagot ni mama.Inabot ko ang tasa ng kape kay Papa at pinagsandukan ng kanin si Mama. “Anong oras po pala ang uwi niyo mamaya?” tanong ko sa kanila.Nasabi kasi sakin ni Mama na ngayong araw daw ang alis nila pauwing probinsiya. E, mahigit isang buwan din sila dito sa Manila para tulungan ako sa pagbabantay sa mga anak ko dahil napapadalas din ang pagpunta ko sa hospital para kumustahin ang lagay ni Davin… at ni Damon.“Mamayang alas dose pa naman,” sagot ni Papa. “Ka
THIRD PERSON ANG TUNOG ng basong tumama sa marble bar top ang bumasag sa katahimikan niya. Isang shot ng tequila ang mabilis niyang nilagok—hoping it would burn the ache away. But it didn’t. Instead, it made her more aware—more furious. “Isa pa,” utos niya sa bartender, malamig ang tinig, kahit pa nanginginig ang daliri niyang pinupunasan ang luha sa ilalim ng kanyang mata. “Nakakailan ka na,” ani ng binatang umupo sa tabi niya. “Alcohol won’t help you, Althea.” She let out a hollow laugh—may bahid ng pait. “Then can you? Dahil ni isa sa mga sinabi mong plano, wala kang nagawang maayos. You couldn’t even drive her away, just like you said you would.” “Relax,” sagot ng lalaki. “Hindi pa naman tapos ang laban.” Napatawa siya—hindi dahil sa tuwa, kundi sa lalim ng kanyang pagkadismaya. “Gising na si Damon, Aldrich,” sabay sabi niyang parang napuputol ang boses. “At alam mo kung anong mas masakit? Ni isa—wala siyang maalala. Wala siyang maalala sa ginawa ng babaeng 'yon sa kanya
THIRD PERSON“We ran a series of cognitive and memory assessments since Mr. Villaruel woke up,” panimula ni Dr. Salazar. “It’s confirmed. He’s suffering from retrograde amnesia, particularly temporally anchored around the last significant event he can recall clearly, which appears to be your wedding.” Humarap ito kay Luna habang nagpapaliwanag.“Meaning… he doesn’t remember anything that happened after the wedding?” tanong ni Althea sa doktor.Tumango si Dr. Salazar. “For now, yes. There’s a chance he might recover his memories over time, especially with familiar faces, environments, or emotional triggers. But there’s also a possibility that he may never remember them again.”“What about his kids?” hindi na napigilang magtanong ni Luna.Nababahala siya. Alam na ng mga anak niyang si Damon ang kanilang tunay na ama—pero ngayon, si Damon naman ang hindi sila kilala o maalala?“As far as his mind is concerned, they don’t exist yet. To him, he just got married yesterday.”Saglit na katahi
LUNA’s POV“Mommy, where do I put this?” malambing na tanong ni Dash habang hawak-hawak ang bouquet ng white lilies.Lumapit ako sa kanya at kinuha ang mga bulaklak. “Let me put them in vase.”Dumiretso ako sa bedside table at inilagay sa plorera ang mga bulaklak.“When are we going to visit Davin, mom?” tanong naman ni Desmond. Nakaupo ito sa sofa habang hawak-hawak ang ipad at nanonood dito.“Not yet, sweetheart. Davin still needs to rest. Remember what the doctor said? His body is still weak, so he’s not allowed to be around with too many people just yet… but soon, when he’s stronger, we can visit him, okay?” baling ko dito.Nandito kami ngayon sa executive suite ng ospital— tahimik at malamig—kung saan mahimbing na natutulog si Damon. Wala pa rin siyang malay magmula noong maaksidente siya, isang buwan na ang nakalipas.“But I miss him, Mom. It’s been a month since I last saw him.”Inilapag ko muna ang mga bulaklak at nilapitan si Desmond. Umupo ako sa tabi niya at niyakap siya. “