Luna Ferrer is the nation’s sweetheart—a dazzling superstar adored for her charm, beauty, and grace under the spotlight. But when a night of vulnerability leads to a shocking scandal, her carefully curated world begins to unravel. Damon Villaruel, a brilliant and reclusive billionaire surgeon, lives by one rule: "I'm too busy saving lives to fall in love." But after a single night of chaos, his name is suddenly entangled with a woman he only knows from tabloids and TV screens. Neither of them expected the headlines. Neither of them wanted the attention. And neither of them planned on waking up in the same bed—married by mistake. With the media in a frenzy and both reputations on the line, their only choice is to fake the perfect relationship. He needs to protect his career. She needs to save hers. But the more they pretend, the more the lines blur between duty and desire.
더 보기MADILIM at malamlam ang ilaw sa bar. Halo-halo ang amoy ng usok ng sigarilyo, alak at citrus. Sa likod ng mahabang counter, nakaayos ang mga bote ng alak at nagmimistulang mga collection dahil ang iba dito’y ilang dekada na ang tanda. Maaliwalas ang tunog ng tawa, usapan, at mahinang musika.
Isang kilalang surgeon ang nakatayo sa tabi ng bar. May hawak itong baso na nangangalahati na ang alak at bakas sa mukha niya ang tahimik na pagod. Napalingon siya nang muling tapikin ng dati niyang kaklase sa med school ang likod niya, kasabay ng pagtulak ng panibagong shot sa harap niya. “Pre, one more shot!” sigaw ng ka-batch niya habang tinatapik siya sa balikat. Damon gave a tight smile. “I’d rather be in the OR.” “Wala kang pasyente ngayon, doc!” tawa pa ng isa. “Hindi mo pwedeng operahan yang scotch, ‘no!” Pero hindi siya natawa. He barely blinked. Honestly, ayaw naman sana niyang pumarito, kaso pinilit siya ng kanyang ama. Networking na din daw para sa pangalan ng ospital na mina-manage niya. He’d rather be in scrubs, inside a cold OR, doing bypass surgery than faking laughs in a reunion with people he barely respected. Abala siya sa paglagok ng alak nang may biglang nahagilap ang kanyang mga mata. Even through the dim lights and the chaos of the crowd, Luna Ferrer was unmistakable. Kahit sino ay makakakilala sa kanya. Sikat siyang artista at commercial model. Bonus pa na palagi itong trending sa social media. And tonight, she looked like she stepped straight out of a red carpet event — wearing a slinky black dress na parang second skin niya. Her hair flowed in soft curls, and her eyes sparkled every time she laughed. Napakunot ang noo ni Damon habang pinagmamasdan ito. She was swaying slightly on her heels, clutching her drink too tightly. Her eyes were glassy — hindi lang basta lasing. Something was off. Bigla siyang napatayo and excused himself, ignoring the teasing looks from his friends, and walked straight toward her. Paglapit niya, mas lalo siyang nainis sa nakitang kalagayan ni Luna. She was disoriented, at parang walang may pumapansin. “Miss?” he said, trying to keep his voice calm but audible over the music. “Are you okay?” Luna looked up at him, blinking. “H-Ha? Who are…you?” Her voice was unsteady and words slightly slurred. She looked at him with confusion — no hint of recognition. Damon leaned in a bit. “I think someone put something in your drink.” Makikita may kakaiba sa kilos nito and he knew that it wasn’t just because of intoxication. He’s sure enough that someone must drugged her. “W-what?” she asked, blinking faster. “Anong… sinasabi mo?” sinubukan pang itungga ni Luna ang hawak na alak pero kaagad din itong inagaw ni Damon. “You need to sit down,” he said, catching her just in time before her knees buckled. Luna tried to push him weakly. “Don’t touch me. I don’t even know who you are.” “You’re drugged. You need help.” he replied firmly. She tried to protest again, but her words slurred into gibberish as her body started to go limp. Damon glanced around. No one — not a single person — was paying attention. He let out a frustrated sigh. “Hey,” mahinang sabi niya habang inalalayan ito pababa ng stool. “Let’s get you out of here,” Pero bago pa man siya tuluyang makalakad palabas ng bar kasama si Luna, bigla siyang hinigit nito papasok sa isang hallway. “Wait—” Hindi na siya pinansin ng babae. Parang may sariling mundo ito at tuloy-tuloy lang sa paglalakad habang mahigpit ang kapit sa kamay niya. Ilang saglit lang, isang pinto ang bumungad sa kanila na may nakasulat sa itaas: "VIP SUITE – RESERVED" Hinila siya ni Luna papasok, at hindi pa man siya nakakaangal nang bigla na nitong isinara ang pintuan. “This isn’t—” Damon tried to keep his voice steady, pero naputol iyon nang mapatigil siya sa eksenang nasa harapan niya. Luna leaned against the velvet wall, her eyes half-lidded, cheeks flushed. Her breathing was shallow, and she was staring at him like he was the only person in the room. “Ang init,” bulong ni Luna, habang hinahaplos ang leeg niya. Damon swallowed hard. The rational part of his brain was telling him to stop. To take her home. To be the responsible one. Pero ramdam niya ang epekto ng alak. Umaalab ang dugo niya sa katawan, at masyadong malapit si Luna. “You’re not—” he took a shaky breath, “—you’re not thinking straight.” Ngunit sa halip na lumayo, lumapit pa si Luna. Tumitig ito sa mga mata niya, saka hinaplos ang dibdib niya at marahang bumaba ang mga daliri. “Stay with me,” she whispered. His grip on control faltered. One second, he was standing still, trying to resist. The next—naghahalikan na sila na para bang uhaw na uhaw sa isa’t isa. Sa loob ng eksklusibong VIP suite na iyon, nalimutan nila ang lahat—pangalan, reputasyon—na parang bang parehas silang nilamon ng epekto ng alak. And in that fleeting, intoxicating night, the perfect surgeon and the famous actress became nothing more than strangers drawn by desire… losing themselves in a room built to keep secrets.LUNA's POV"Sige na, anak. Puntahan mo na sa balkonahe ang iyong ama at ako'y maghahanda pa para sa hapunan," sabi ni mama habang abala sa pag-aasikaso ng hapunan namin dito sa kusina. "Nagtatampo lang 'yon kaya ang mabuti pa'y lambingin mo siya," pagpapalakas niya sa loob ko.Hindi ako kinikibo ni papa magmula noong makarating ako dito. Kaya eto ako ngayon, nag-aalangan kung papaano ko ba siya kausapin at humingi ng tawad. Tinapik ni mama ang balikat ko bago ako umalis. Nang mapadaan ako sa sala, nakita kong prenteng nakaupo si Ace habang nanood sa TV sabay kain ng chips. Sinabi ni mama na dito daw siya maghahapunan, kaya nag-decide siyang bukas na lang uuwi sa kanila. Hindi naman malayo yung bahay nila dito kung tutuusin. Nilagpasan ko lang siya at dumiretso sa balkonahe. Pagkarating ko doon, nakita kong nakaupo si papa at sa gilid niya'y may isang tasa ng tsaa na napatong sa maliit na mesa. Dahan-dahan akong lumapit at umupo sa katabi ng silya niya. Hindi man lang siya bumaling
LUNA's POV"Bumangon ka na diyan!" Naramdaman kong may humila sa comforter na nakatalukbong sakin, kaya kaagad ko din itong hinila pabalik."Ah, ganon?" Sunod kong naramdaman ang mga kamay na nakahawak sa paa ko at buong pwersa akong hinila hanggang sa magising ako nang tuluyan.Muntikan pa akong mahulog sa kama, mabuti na lang at nakakapit ako sa bedsheet."Ano ba?" Singhal ko kay Ace pero ngingiti-ngiti lang ang loka. "Wala naman akong trabaho, kaya please, let me sleep!" Nakapameywang siya sa harap ko. "Wala nga, pero may pupuntahan tayo." Sinuklay ko ang buhok kong nakatakip sa aking mukha gamit ang kamay at tinignang mabuti si Ace.Saan naman ang gimik ng isang 'to? Gayak na gayak ah.Nakasuot siya ng high-waisted leather pants at fitted sleeveless turtleneck na tinernohan pa ng blazer. Ang init na nga dito sa pinas, pero kung maka-awrahan, waepek.May dala pa siyang maliit na designer bag na parang hindi naman kasyang lagyan ng kahit ano at pointed heels ang ipinares niya sa
LUNA’s POV“Tch,” inis kong isinara ang pinto sa kotse pagkapasok ko, at nakitang nakatingin sakin si Ace sa rearview mirror. “What?”“Nasa labas si Dr. Villaruel. Hindi ka man lang ba magpapaalam?” tanong niya.Napatingin ako sa labas ng tinted window at nakitang nag-uusap sina Cheska at Damon.Matapos niya akong balak na ilaglag kanina? Wala talaga akong tiwala sa lalaking ‘yan. Tch.“Asus! Nagtatampo ka pa yata e,” pang-aasar ni Ace na kaagad ko namang inirapan. “Hindi naman sobrang lala ng ginawa ni Dr. Villaruel e. Ayaw mo nun? Natawa pa nga yung audience sa inyo, kasi akala nila may pagka-romantic comedy ang lovestory niyo.” hirit pa niya.“Pero totoo ba talaga ang fifty-peso bill? Ano ba talaga ang nangyari behind fifty-peso bill?” natatawa niyang tanong.Kaya gusto kong ibaon na lang sa limot ‘yon e. Nakakababa ng dignidad sa tuwing naiisip kong ginawa ko ‘yon.Bago pa man ako makapagsalita, biglang bumukas ang pinto sa kabilang side dito sa backseat.“There’s an emergency at
LUNA’s POVPAGKAPASOK namin sa venue, agad kong napansin kung gaano ka-elegante pero welcoming ang ambiance.Maluwag ang event hall, may malalaking floor-to-ceiling windows sa isang gilid, kaya natural ang pasok ng liwanag. Sa kabila ng sophistication ng lugar, may mga detalyeng nagpapagaan ng atmosphere—neutral-colored curtains, soft beige carpeting, at wooden accent walls na nagdadagdag ng warmth.Nasa gitna ng hall ang simple pero stylish na setup. May isang low coffee table na may nakapatong na props tulad ng mga libro, magazine, at isang maliit na flower arrangement. Sa magkabilang gilid ng mesa, may dalawang cream-colored armchairs na halatang mamahalin.Sa background, may isang minimalist na backdrop na may pangalan ng media company at faint cityscape design, para mukhang modern pero hindi overpowering. Ang ilaw naman ay soft at strategic—may mga hidden spotlights sa kisame para i-highlight lang ang interview area, habang ang paligid ay bahagyang dimmed para hindi masakit sa m
LUNA’s POVPASADO alas sais pa lang ng umaga nang bumyahe kami papuntang Manila para sa exclusive interview mamaya. Nakisabay na din sa’min si Damon dahil maliban sa walang gasolina ang kotse niya, na-traffic din ang sekretarya niya na magsusundo sana sa kanya.“Where’s your ring?” mahinang tanong ni Damon, pero sapat na para madinig ko.Nandito kami ngayon sa backseat, habang nasa frontseat naman si Ace, katabi ng driver.Napabaling ako sa kanya at sunod na napatingin sa kamay ko. “Nandito sa purse,” simpleng sagot ko. “Mamaya ko pa susuotin.”Binigyan niya ako noong nakaraang linggo ng singsing bago kami nagpa-presscon, at pagkatapos nun, tinanggal ko din kaagad kasi hindi ako sanay. Besides, hindi ko naman din kailangan suotin lagi dahil nasa resthouse lang ako. Wala namang mga kamera dun.Hindi na din naman siya nagsalita kaya itinuon ko ang atensyon ko sa labas ng bintana. Tahimik na pinagmamasdan ang nadadaanan namin.“Nagugutom ako. Pwede bang kumain muna tayo?” saglit na napali
LUNA’s POVMARAHAN kong kinatok ang pinto ng kwartong tutuluyan ni Damon para ihatid sa kanya ang damit niya.Balak na sana niyang umuwi kanina, kaso paubos na pala ang gas ng kotse niya kaya wala siyang choice na mag-stay dito.At wala din akong choice kundi ang tanggapin na langna dito siya magpapalipas ng gabi.“Mister Villaruel?” tawag ko sa kanya.Ilang segundo pa bago bumukas ang pinto at tumambad sakin ang—“Miss Ferrer, you’re drooling.”Hindi nakatakas sa paningin ko ang biglaan niyang pagngisi. Nang-aasar ba siya?“Tch. Dream on!” I muttered irritably as I pressed his clothes against his chest, giving him a quick shove before turning away and walking off.Oo, aaminin kong nanlaki ang mga mata ko nang makita kong nakatapi lang siya ng twalya sa bandang bewang at walang pang-itaas, pero hindi ako naglaway, ano! Ang dami-dami kong nakitang mas maganda pa ang hubog ng katawan kumpara sa kanya, at hinding-hindi ko pagkakainteresan ‘yang katawan niyang— yummy?— argh! Erase that!
LUNA’s POVKANINA pa ‘ko nakikinig kay Damon habang nagpapaliwanag siya patungkol sa wedding namin. Inaantok na nga ako at gusto ko nang matulog, kaso sa tuwing nahuhuli niya akong nag-aantok-antukan, pinanlilisikan niya kaagad ako ng mata.“I've already taken care of everything. The wedding will be at a private estate—secluded, high-end, and far enough from prying eyes. The venue has a mix of modern elegance and traditional charm, the kind of place that makes media flashes seem irrelevant.” pinapakita niya sakin ang sample pictures ng venue sa hawak niyang ipad.I raised an eyebrow, looking at him. “A private estate? What's the catch?”“Just because it's private doesn’t mean it’s cheap," he replied, scrolling through the pictures. "This place is stunning. It's known for hosting high-profile weddings—exactly the kind of thing that’ll make us look convincing. Small, intimate, but still enough to show the world we're serious... even if we both know it’s all just for show.” He explained,
LUNA’s POVMAKALIPAS ang ilang araw, Damon and I got invited sa isang famous TV talk show para sa exclusive interview bukas.VMG and my management both agreed. Great move na rin daw to further control the narrative and make the people believe na real ang engagement namin at paunti-unting ibaon sa limot ang issue.Wala na din naman ang picture namin na kumakalat online, siguro dahil pina-take down ng VMG, pero hindi pa din maipagkakailang na may ilang mga netz ang nakapag-save sa kani-kanilang phone.Weeks pa lang ang nakalipas simula noong kumalat ang issue, so obviously, fresh pa sa mga utak ng mga netz ang nangyari.Kaya, here we are, trying to make our best to serve them a love story and make them forget about the scandal.~Obvious naman na fake yung engagement nila. Damage control lang ‘yan para ma-divert yung issue nila!~~Real love? Hahaha! Acting lang yan para masagip career ni Luna at reputation ni Dr. Damon.~~She slept with Dr. Damon para lang makasungkit ng billionaire surg
LUNA’s POVKANINA pa ‘ko pabalik-balik ng lakad sa sala habang hawak-hawak ang baba.Hanggang ngayon hindi ko pa din ma-gets kung bakit biglaang gano’n sakin yung Damon na ‘yon. Napapaisip pa akong possibleng may sapi siya dahil sigurado akong wala sa bokabularyo niya ang umakto ng gano’n.He’s a cold, heartless, and arrogant surgeon — the kind of man who looks at you like you're just another case to fix, not a person to care about.“Argh!” pakunwaring napasabunot ako sa buhok ko saka pabagsak na umupo sa sofa.“Para kang timang sa ginagawa mo,” sabat ni Ace habang busy sa katitipa sa cellphone niya. “Malay mo, gano’n talaga siya. Caring at concern sa’yo.”Seriously?“You know very well na hindi siya gano’n. Most people define him as suplado, mayabang, at self-centered billionaire. Impossible namang nagbago siya overnight.”Huminto si Ace sa pagcecellphone saka napa-cross arms na bumaling sakin. “That’s how some people see him. Pero may proof ba sila na gano’n talaga si Doc Villaruel?
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
댓글