"Nanay Vivian ako na po ang mag didilig po niyan." Voluntaryo ni Alice ng makita nito ang matanda na tila mag didilig ito sa malawak na hardin ng bahay ni Joshua.
Magalang na yumuko at tumanggi ang matanda sa alok ni Alice. " Lady Alice. Magandang umaga. Wag na at pinakabibilin ng asawa mo na wag kang pakilusin sa kahit ano mang gawaing bahay, mag pahinga ka na lamang At Baka bigla muling kumirot ang tagiliran At balakang mo." Iniwas ng matandang Vivian ang hawak nito upang hindi iyun maabot ng amo ng tangkain iyung kunin ni Alice.
"Pero po Hindi na nga po masakit oh." Saad ni Alice At nag gagalaw pa ito sa harap ng matanda upang ipakitang wala na itong iniindang kahit na Anong sakit sa katawan.
Bahagyang natawa ang matandang kaharap ni Alice sa kanya. " Hay naku Lady Alice. Napaka kulit mo talagang bata ka." Saad ng matanda.
"Hay naku ka rin po nanay Vivian, diba po sinabi ko na sa inyo na Alice na Lang po ang itatawag niyo po sa akin? Alam niyo naman po na sobra po akong naiilang sa "Lady." Na tawag niyo po sa akin e." Naghahaba ang ngusong reklamo ni Alice sa matanda.
Iiling iling habang bahagyang natawa ang matanda sa kakulitan ng amo. " oh siya sige na hindi na Kita tatawagin "Lady." Pero kapag tayong dalawa lamang, ayokong pakagalitan ng asawa mo kapag di ko sinunod ang utos niya." Saad nito kay Alice.
Muling nanlaki ang ngiti sa labi ni alice dahil sa narinig. "Okie dokie Nanay Vivian." Tila bata itong nagpalak pak sa harapan ng matandang katulong.
"Oh siya ina sige na at maupo ka na roon ay mag agahan." Itinuro nito ang maliit na lamesa na May nakahain na pag kain malapit sa mga tanim na kanyang dinidiligan.
"Pero po Nanay Vivian tutulungan ko po kayo e-." Reklamo ni Alice. Ngunit wala na siyang nawaga ng marahan siyang itinulak ng matanda mula sa bewang palakad sa lamesang tinutukoy nito.
"Hindi na iha, wag na. Sa susunod na Lang Kung gusto mo pero sa ngayon kumain ka muna At ang asawa mo ay parating na panigurado May inasikaso Lang siya kaya maupo ka na roon dahil tiyak na magagalit iyun pag nakita at nalaman ng asawa mo na Hindi ka pa kumakain At mas inuuna mo pa ang pag gawa ng Gawain bahay na dami dapat ang gumagawa." Saad nito kay Alice.
Muling nag haba ang nguso ni Alice sa matanda ngunit may punto naman ito dahil ng unang araw na ginawa niya ito halos lahat yata ng katulong sa loob ng bahay na ito ay naparusahan kahit siya naman talaga ang May kagustuhan ng bagay na iyun. " Sorry po talaga Nanay Vivian." Hingi ng paumanhin ni Alice sa matanda.
"Naku okay lamang iyun, naiintindihan ko alam Kung ang kapakanan mo lamang ang iniisip niya kaya ayos lang." May ngiti sa labing saad ng matanda bago siya nito iniwan At Muling nag dilig At nag tanim ng mga bagong halaman sa hardin.
Malalim na napabuntong hininga si Alice. " Ano bang pwede kong gawin sa loob ng bahay na ito?" Tanong ni Alice sa sarili. Hindi kasi siya sanay na wala siyang ginagawa, hindi siya lumaki na May ginto sa labi at lahat na yata ng hirap ay naramasan na ni Alice. Nakaangat Lang siya ng konte ng ampunin siya ng mama Natasha at papa Rudolph niya.
Matapos ang tila mabagal na pag namnam sa pagkain nakahain sa kanyang harapan ay May ingat na iniligpit niya ang kanyang pinag kainan at dinala ang lahat ng iyun sa kusina upang hugasan niya, sa pag kakataon ito hindi na siya pumayag na hindi kumilos upang hugasan ang sariling pinag kainan niya.
Matapos makapag hugas ng pinagkainan ay muli siyang napanguso ng makita ang lahat ng kasama niya na busy sa kanya kanyang mga trabaho ng mga ito. "Nakakalungkot wala man Lang akong maka daldalan." Bulong ni Alice sa sarili habang marahan humahakbang sa bawat baitang ng hagdaan patungo sa pangalawang palapag kung saan naroon ang kanyang sariling kwarto.
Nang araw rin na na accidenteng na dulas si Alice ay hiniling ni Alice kay Joshua ang nais niyang hiwalay na kwarto. Masyado pang mabigat ang pakiramdam ni Alice para kay Joshua kaya tila ilag pa siya rito pero sa pag daan ng araw ay unti unting gumagaan ang loob niya rito at unti unti na nito nakukuha ang tiwala niya.
Bagay na hindi kayang gawin ni Alice sa ibang tao kahit sobrang mahal niya pa ito, maliban na lamang sa kanyang mama Natasha At Papa Rudolph. Nahihirapan si Alice na mag tiwala sa ibang tao, pakiramdam niya kasi na kapag sobrang mag tiwala siya ay masasaktan lamang siya. Takot si Alice sa maaaring magawa niya kaya hanggat maaari ay niiwasan niya ang masyadong pag titiwala sa ibang tao.
Mag lalakad na sana si Alice patungo sa kanyang kwarto ng maaninag ng kanyang mata ang katabing kwarto ni Joshua. Kakaiba ang Kulay ng pinto na iyun.
Nangunot ang noo ni Alice ng makalapit siya sa pinto at nakita niya ang sign board doon na May nakalagay na "Do not Open this door." Alam niyang mali pero sinubukan niya pa rin ang buksan ang pinto ngunit nakailang beses na yata siya sa pag pihit ay hindi niya man Lang iyun ma open sa kadahilanan naka logo iyun.
"Bakit kailangan mag lagay ng ganitong Sign board Kung nakalock naman ang pinto?" Tanong ni Alice sa sarili habang nakatingin sa Kulay pulang pinto kaharap ng mismong kwarto ni Joshua.
"What are you doing here?" Nanigas ang buong katawan ni Alice ng muli niyang marinig ang nakakaakit na tono ng boses ni Joshua bagamat napaka tigas At lamig ng pagkakasalita nito nakuha pa rin nito na pataasin ang mga balahibo ni Alice sa batok.
Tumuwid ng tayo si Alice ng maramdaman niya ang pag hawak ni Joshua sa kanyang bewang at ang pag kakadikit ng kanilang mga katawan mula sa likod niya.
Mariing ipinikit ni Alice ang mga mata. " Alice tumigil ka! Hindi ka marupok remember?" Saway ni Alice sa sarili. Nadadarang kasi ang katawan niya sa init ng katawan na nasa likod niya.
"W-wala." Saad ni Alice. Pinipilit na hindi manginig ang kanyang boses saka mabilis itong humiwalay kay Joshua At hinarap ito.
"Na curious Lang ako kasi sa lahat ng kwarto dito sa bahay mo bukod sa kwarto mo ito ang kakaiba sa lahat tapos nag iisang Kulay pulang pinto pa." Saad ni Alice habang tinutukoy nito ang pinto sa harap ng kwarto ni Joshua.
Na nanatiling tahimik si Joshua At mataman pa rin nitong pinakatitigan si Alice. Nakakaramdam ng pag kailang si Alice dahil heto na naman kakaibang tingin ni Joshua sa kanya.
Ang nakakalusaw at nakakahugot hiningang pag titig nito.
"Totoo nga na curious Lang ako pero hindi ko naman binuksan kasi naka sarado." Pag tatanggol ni Alice sa sarili ng isipin baka ganito ito makatitig dahil hindi ito naniniwala sa kanya.
"Wala naman akong sinabi na di ako naniniwala-." Malumanay na Saad ni Joshua kay Alice habang hindi tinatanggal ang mataman pag titig nito sa asawa.
"E Bakit Kayan ka makatitig?" Kunot ang noong tanong ni Alice habang tinuturo nito ang Kulay abo na mga mata ni Joshua.
"Paano ba ako kung tumitig." Bahagyang nakataas ang gilid ng labing tanong ni Joshua kay Alice. Mabilis na nag iwas ng tingin si Alice kay Joshua upang maiwasan ang mapag asar na mga ngisi nito.
"Wala!-."
"Alice." Muling natigilan si Alice ng maramdaman niya ang Pag lapit ni Joshua sa harapan niya at inabot nito ang kanyang baba paharap sa mukha nito. "Look at me, iubita mea soție." Bulong ni Joshua kay Alice ng mahuli nito ang malikot na mga mata ni Alice.
"Esti atat de frumoasa sotia mea." Humaplos sa pisnge ni Alice ang magaspang na malaking palad ni Joshua habang hindi inaalis sa mga mata ng asawa ang kanyang mga mata.
Hindi alam ni Joshua pero labis labis na pinapatibog ni Alice ang noon ay matigas niyang puso, ang lahat ng stress At galit niya ay nawawala sa tuwing nakikita niya ang asawa kaya lalong tuwa ng makita ang asawa malapit sa pinto ng kwarto niya. Nag mimistulang gamot si Alice sa lahat ng sama ng loob na namumuo sa dibdib niya sa tuwing kausap niya ang ama.
Nag mistulang angel na binibigay mula sa itaas ito kaya nakukuha ni Joshua ang bumahag ang buntot sa tuwing nasa paligid niya ang asawa.
Tama nga ang kanyang ama, magiging kahinaan niya ito Pag dating ng panahon ngunit sinabi ni Joshua sa sarili na kung dumating man ang oras At araw na iyun hindi kahit kailan man niya ipag tutulukan ang asawa palayo.
Matapang siya pero heto ang unang beses na nakaramdam ng takot si Joshua. Takot na sabi nga ng ama niya ay magiging sanhi ng Pag kabagsak niya sa hinaharap ngunit wala ng Mas natatakot para kay Joshua ang ideang mawawala ito sa tabi niya.
Kaya hanggat kaya niya pipilitin niyang protectahan ito sa lahat ng taong nakapaligid rito at sa sarili niya at ang mahalin si Alice ng buo At walang Pag kukulang.
Pipilitin niyang pasayahin ito.
Looking at her eye keep him calm and I just plain love her, no more explanation, I just love her.
"Ay jusko!" Tili ng kung sino Hindi kalayuan sa kanilang kinatatayuan.
Hindi iyun pinansin ni Joshua At na nanatili pa rin ang titig nito kay Alice.
Kinakabahan at naiilang na bumitaw si Alice kay Joshua At agad na nag paliwanag sa matanda. " Nanay Vivian! Wala po kaming ginagawa ahhh. Nag uusap Lang po kami promise." Nan lalaki ang mata ni Alice ng ma gets nito ang titig ni Manang Vivian sa kanilang dalawa ni Joshua.
"Hindi po ako marupok para ibigay ang kaluluwa ko sa alaga niyo po." Dagdag pa ni Alice.
Bahagyang natawa si Joshua sa narinig. Nanlalaro sa isip ni Joshua ang reaction ng kayawan ng asawa ng lapitan niya ito kanina.
"Hoy! Ikaw! Wag ka ngang tumawa. Kung Ano Ano kasi ginagawa mo ayan tuloy Baka iniisip na ni Nanay Vivian na May something na nangyayari sa atin." Dinuro duro ni Alice si Joshua habang May Masamang tingin na nakapukol kay Joshua.
Patagong natawa si Joshua sa nakita niyang reaction ni Alice. "I'm not doing anything I'm innocent." Malumanay na Saad ni Joshua kay Alice habang May kakaibang ngisi sa labi.
"Innocent. Innocent ka dyan, Paano pa ako? Mas innocente kaya ako sayo!"
"Okay. I know."
"Naku itong mga bata na ito nag away pa." Singit ni Manang Vivian sa usapan ng mag asawa.
"Lady Alice." Patagong napangiwi si Alice ng marinig na naman niya nag salitang iyun. Hindi talaga siya sanay na tinatawag sa salitang iyun.
"Wag mo nang awayin ang asawa mo, wala naman problema kung gagawin niyo ang bagay ka iyun dahil mag asawa naman kayo ang hindi Lang maganda ay ginagawa niyo iyun sa labas ng kwarto kung saan May ibang tao ang makakakita sa inyong dalawa." Paliwanag ng matanda mas lalong napangiwi si Alice sa narinig Bahagyang nakaramdam din siya ng hiya.
"Manang Vivian is Right, after all we're husband and wife but I will never force you to give your self to me. Mag talik man tayo o hindi masaya na akong maitatawag kitang asawa ko at natatanging akin ka lamang." Puno ng seryosong Saad ni Joshua kay Alice bagamat matigas ang boses nito at medyo nakakatakot ang pananalita nito.
Tumambol ng napaka bilis ang puso ni Alice. Tila nag didiwang ito sa tuwa dahil sa naring At tila May paru paru ang nag liliparan sa loob ng tyan niya sa labis na kilig na dala ng matamis na pananalita ni Joshua. Ngunit kinikilig man siya natatabunan naman iyun ng takot, takot sa Hindi malaman dahilan ni Alice.
Marahan sabay na Bahagyang umangat ang mag kabilang labi ni Manang Vivian sa narinig mula sa amo. Natutuwa siya sa isipin unti unti muling lumalampot ang kanyang Malambing at noon ay mabait na alaga pero alam naman ni Manang Vivian na lumipas man ang panahon At nakagawa man ang alaga niya ng Masama ay alam niya na ang kabutihan sa puso nito ay hindi mawawala kahit kailanman, alam ni Manang Vivian na nakatago lamang ito at ngayon nga ay unti unti na muling lumalabas ang kabaitan sa puso ng alaga dahil sa pangalawang pag ibig nito ngayon.
