Lingid sa kaalaman ni MC na tinawagan ng ospital si Tamara at ipinaalam dito ang mga plano niya. Kaya naman nakaisip agad ng plano si Tamara na ibahin ang result ng DNA. At hindi pa siya handa na malaman nito ang katotohanan. Sobrang takot kasi siya na baka agawin nito ang anak sa kan'ya at ilayo ayon ang hindi niya kakayanin. Lalo na siya ang nagpalaki at nagtaguyod sa anak ng mag-isa. Alam naman niyang kasalanan niya kong bakit sila nagkalayong mag-asawa, sa kagustuhan niyang mabuhay ito malaki ang naging sakripisyo niya para lang madugtungan ang buhay nito. At nag iwan pa siya ng malaking halaga para sa panimulang buhay nito na malayo siya. Kaso lahat ng 'yon ay hindi alam ng asawa niya pawang lihim lang lahat ang nangyari sa pagitan nilang dalawa ng matanda. Inayos niya ang sarili para sa muli nilang pagkikita kaso useless na rin naman wala na siyang asawang babalikan pa. Nagising si MC na sobrang sakit ng ulo. Sobrang wasak siya nagdaang gabi, sapagkat hindi niya matanggap na hi
Nagliligpit ng gamit si Tamara ng kanilang gamit ng kan'yang anak na si Drake ng lumapit ito."Mom, we're going to Europe??" tanong nito sa kan'ya."Yes anak, mamayang gabi na ang flight natin. Ready ka na ba anak?" tanong niya dito. Sabay iling nito naikinasalubong ng kilay niya. "Why son, are you not excited to be back home?" tanong niya ulit sa kan'yang anak."Not really Mom. What about Uncle MC? Hindi ba tayo magpapaalam sa kan'ya?" biglang tanong ng anak ko na ikinagulat ko. Hindi ko akalain na masasabi niya ito sa akin. "Son, hindi naman natin siya kamag-anak e, bakit tayo magpapa alam sa taong 'yon?" "Pero, hindi ba mabait naman siya Mommy. Kaya pwede tayong magpaalam po sa kan'ya Mommy." giit ng anak ko."Hindi na anak masyadong busy ang taong 'yon kaya hindi na natin siya dapat inaabala pa sa mga bagay na dapat ay para lang sa ating dalawa. Naiintindihan mo ba?" tanong ko dito. Tumango tango lang ito sabay lungkot ng kan'yang mukha at alam kong nalungkot ang anak ko sa sago
"Hibang ka ba! Anong pinagsasabi mong our son. Hindi mo anak si Tyron." sagot ko. "Kahit anong sabihin mong hindi natin anak ang bata pero, dito sa puso ko alam na alam ko. At kahit ilang fake DNA TEST pa yang ibigay mo sa aking result hinding hindi ako maniniwala, Tamara. Pinaimbestigahan kita buntis ka ng umalis ka ng Pilipinas, so how come na sa ibang lalaki 'yon. Tell me straightforward anak ko ba si Tyron? Answer my question, Is he my son?? Tama ba ako sa nararamdaman kong lukso ng dugo. Sa unang beses na magtama ang mga mata naming dalawa. Alam ko sa sarili ko na anak ko siya kaya hindi mo pwedeng itago sa akin ang katotohanan. Ngayon pa lang umamin ka na, Tamara." paulit ulit niyang sinasabi at hindi ko alam kong magtatapat ba ako. Hanggang sa marinig ko ang boses ng anak kong si Tyron mula sa likuran. "Mom, is this true?? Mr. MC is my real dad? Answer me, Mom. I just want to know the truth. I won't be leaving if you don't tell me." sunod sunod na tanong ng anak ko sa akin. A
Sa Mansyon nang mga Wilson, taong 2011. Nagkakasama sama ang buong angkan ng mga Wilson, sa twing darating ang kaarawan nang kanilang pinakamamahal na lola. Sapagkat bawat isa ay may kaniya-kaniya na ring buhay at tanging naiwan na lang sa Mansyon ang apo nito na si Tamara Wilson Benitez, na siyang asawa ni MC Benitez.Maaga pa lang hindi na magka mayaw ang mga kasambahay at ang mga tauhan sa Mansyon, bawat isa ay aligaga sa pag-aayos para sa 70th Birthday ng matanda..Habang nag-uusap ang mag-asawang Tamara at MC."Hon, sigurado ka bang dadalo tayo?" tanong niya sa'kaniyang asawa."Hmm! Hindi ba napag usapan na natin to, hon,.."P-pero,-- natigil sa pagsasalita si MC ng sinaway siya ng kaniyang asawa.."No, but hon. Kung iniisip mo sila tita at ang angkan ko, just forget about it hon, hayaan mo sila. Hindi naman sila ang may birthday. Pupunta tayo, hindi para maki party sa'kanila o makipag-plastikan, pupunta tayo dahil imbitado tayo ni Lola." sagot ng kaniyang asawa rito..Napa bunto
Mabilis akong nag para nang taxi at isinakay kaagad rito ang asawa kong malapit ng mawalan ng malay..Habang nasa byahe kami panay ang kausap ko rito. Para hindi siya pumikit, dahil takot na takot ako nang sandaling 'yon lalo na't buntis pa ito."Hon, laban. Please!" sambit ko habang hawak ko ang kamay niya at hindi ko talaga binibitawan ito kahit na mangalay pa ako..Nang makarating kami ng ospital, hindi kaagad na assist ang asawa ko, dahil hinihingian kami ng pera. "Miss baka pwedeng i-admit niyo muna ang asawa ko. Mamaya na ako magbabayad." paki usap ko rito.."Sir, pasensya na po hospital policy." sagot niya..Biglang nag panting ang tainga ko sa sinabi nito. Kaya naman napalakas ang boses ko bigla.."A-ano! Hihintayin niyo pang mamatay ang asawa ko, bago niyo i-admit. Anong klaseng ospital 'to." hysterical na sigaw ko. "Sir, kung mag e-eskandalo lang kayo dito umalis na po kayo. Guard! Guard!" sigaw nito.."Hindi kami aalis rito." pagmamatigas ko. Halos magmakaawa na ako sa'ka
One week later..Nang makalabas ang mag-ina ko sa ospital. Medyo naninibago ako sa kinikilos ng asawa ko, simula ng magka usap sila ni tita Marga, lagi na lang siyang galit. Hindi ko alam bakit nga ba siya nagkakaganyan, kapag tatanungin ko naman ito laging pagod lang raw siya. Kung minsan halos hindi na rin kami nakakapag usap ng maayos. Katulad ngayon tinatanong ko lang naman siya kung kumain na, bigla na lang nagalit."Hon, kumain ka na ba?" tanong ko habang nilalapag ang sumbrero na sinusuot ko kapag nasa bukid ako."Hmmm! Ano sa tingin mo, mukha ba akong kumain na? Tingan mo nga kung may naka hain sa lamesa?" pag susungit nito."Pasensya na.." nakayukong sagot ko. Nakalimutan ko na ubos na pala ang bigas namin at huling takal na lang ang na isaing ko kanina."Pasensya, puro na lang pasensya! Ilang taon na akong nagtitiis sayo. Hindi ganitong klaseng buhay ang gusto ko. Ano ba naman MC," sigaw ng asawa kong si Tamara. Miski naman ako, ayoko ng ganitong buhay, pero anong magagawa k
Nang makabalik ako ng bahay lahat ng mga Maritess na kapit bahay ko ay nagulat nang bumaba ako sa sasakyan. Hindi na ako nag abalang makipag usap sa'kanila, dahil ang mahalaga ay makapag usap kami ng asawa ko. Batid kung nasaktan ko ito kanina, ginawa ko lang naman yon para hindi niya ako pigilan na dumalaw sa abuela ko. "Hon, nandito na ako," malakas na sigaw ko para matawag ko ang pansin niya kung saan man siya naroroon. Ngunit naka ilang tawag na ako, wala man lang ni isang sagot ito. Saan na naman kaya siya nag punta, hwag niyang sabihin nasa bukid na naman siya. Haixt! Pag silip ko nang lamesa may mga nakahanda nang pagkain. Linatakan ko ito kaagad hanggang sa mabusog ako, hinintay kung makabalik ang asawa ko ngunit pasado alas otso na nang gabi walang MC ang dumating. Nagtatampo pa rin ba ang asawa ko sa'akin? mga katanungang bumabagabag sa isipan ni Tamara.Hanggang sa naka received siya ng tawag na nasa ospital raw ang asawa niya at nabugbog ito. Nagmamadali siyang pumunta n
Five years Later..Balik Pilipinas na si Tamara. Dala-dala niya ang anak nilang si Mac Tyron, nasa six-years old na ito. Ayaw sana ni Tamara bumalik nang Pilipinas ngunit no choice siya at walang mag-mamanage ng business nila, lalo namatay rin ang abuela niya nang maoperahan ito sa stage 4 cancer niya. Hindi rin nag tagal binawian na ito ng buhay. Kailangan raw niya kasing i-meet ang business partner nilang si Mr. MCB. Masyadong misteryoso ang lalaking 'yon. Kahit magpa interview nga ay ayaw at kung pag bibigyan man niya ang press lagi itong naka maskara. Minsan nga naiisip nang lahat pangit o sunog ang mukha nang isa sa bilyonaryo sa bansa. Kabilang ito sa Royal Club Clan. Mga alta socialidad lang ang nakakapasok sa Clan na yon. Kaya alam niyang may sinabi ang lalaki. Mainam na rin yon kung mag memerged ang company ng Mr. MCB na 'yon sa company nila na palugi na, dahil na rin sa kabalustugang ginagawa ng tita Marga niya. Kailangan niyang ibangon ang nalugmok nilang business. Kaya h