Michelle's Point of View"Bakit ko pakakawalan ang ama mo? Sabihin mo nga? Alam mo bang simula noong malaman niyang ikinasal tayo, wala na siyang ginawa kundi ang humingi ng pera sa akin! Now, tell me, hindi ba pera ang talagang habol ninyong mag-ama sa akin!"Napailing ako. "M-magkano ang nakuha ni Papa sa iyo?" Nagawa kong itanong. Humalakhak si Lucas. "At kapag sinabi ko, babayaran mo? Paano mo babayaran?" Hamon niya sa akin. Binaba ang kubyertos na hawak at tila nawalan ng ganang kumain. Kasisimula pa lamang namin kumain nang biglang tumunog ang telepono na nasa bulsa ko. It was Papa. Nakita niya iyon. Hindi ko sinagot pero alam ko kung bakit tumatawag na muli si Papa sa akin."Magkano?" Hindi ako nagpatinag. Paano ko malalaman kung hindi ko aalamin. Muling ngumisi sa akin si Lucas. "Hundred million..." Uminom siya ng tubig.Napaawang ang bibig ko sa gulat. Nanginig ang kamay kong nakahawak sa kubyertos. Hundred million? Parang hindi ko malunok ang pagkaing nasa bibig ko. Kahit
Michelle's Point of View Para akong binugbog ng ilang tao sa bigat ng pakiramdam ko. Sabi ko huwag na akong umiyak pero hindi ko mapigilang maawa sa aking sarili. Lucas really makes me suffer. Ayaw niya akong makawala sa parusang inihanda niya. Lahat ng iyon, dahil kay Olivia. Alam ko naman na kasalanan ko kung bakit ako nasadlak sa ganito. Gusto ko ng maputol iyon ngayon. Pero siya ang pumipigil para maputol na ang lahat. Alam kong maging siya ay nagsa-suffer din dahil nawala ang kalayaan niya. Kalayaan nila ni Olivia. Pero bakit niya ginagawa sa akin ito ngayon? Bakit hindi na lang niya ako hayaan para maging malaya na sila?Kinuha ko ang cellphone sa bag ko. I need to get some help. Pero sino naman ang tatawagan ko? Sino ang puwedeng tumulong sa akin?Naupo ako sa kama. I scroll my contacts. Wala akong sinoman na contact roon kundi tatlong tao lamang. Si Robert, Si Georgia at si...Lucas. Napatingala ako sa kisame. Hindi naman puwedeng si Manang Bebang ang hingan ko ng tulong. A
Lucas Point of View"Lucas, it's ready. Talaga bang ito ang gusto mong mangyari?" tanong ni Robert sa akin bago pa man kami umalis sa hotel. "She wants it. She'll get it. Tingnan natin kung hanggang saan siya sa pagiging asawa ko..." sagot ko. I made Robert purchase a house for us. It's long overdue what is on the contract, but let's see. Hanggang kailan tatagal si Michelle sa pinili niyang landas. Our contract stated that we will live together. "Where is she?" tanong ko nang malapit na kaming umalis. "She checked out already, Lucas."Kumunot ang noo ko sa gulat. Check out? Wala naman siguro siyang pinaplano? "How about Mr. Schutz, Lucas. Kikitain mo ba siya?""My decision is final..." sabi kong naglakad na para umalis. I didn't pursue the project anymore. I'm just looking for a future business partnership with him, but not this one anymore. Nahaluaan na kasi iyon ng kontrbersya.Sa pagpasok namin sa departure area ay tila may humila sa akin para lumingon sa isang banda. And my
Michelle's Point of View "I'm sorry, Georgia. It was really a mistake. Sana ay maipaliwanag mo ito nang maayos sa asawa mo..."Malamlam ang mga matang nakatitig sa akin ni Georgia. Magkaharap kami habang may kape sa harapan. Nakaupo kami sa coffee table nila sa garden area."You really love him?" tanong niya habang humihigop ng kape. Nakagat ko ang ibabang labi ko. "You know Michelle, that love can kill you," saad niyang hindi inalis ang mga mata sa akin. "Unti-unti kang kakainin ng pagmamahal na iyan. Hanggang sa wala ng matira sa iyo..."Mapait akong ngumiti. Kinuha ko ang tasa ng kape na nasa harapan ko at sumimsim. It was hot, but I endured it. Parang pagmamahal ko lang kay Lucas. Nakakapaso pero patuloy ko pa rin gugustuhin. Tama nga si Georgia. Napabuntong hininga siya habang hindi pa rin inaalis ang mga mata sa akin."I'll convince my husband to continue the project. Maging siya ay alam kong nanghihinayang na hindi matuloy ang business partnership nila ni Mr. Belleza. I'll ex
Lucas Point of View"Where is she?" Iritadong tanong ko kay Robert. Akala ko ay inihatid niya ito sa hotel pero napag-alaman kong hindi siya dumating doon. The staff even went inside the room because she was supposed to be checking out. Pero wala siya. Wala ni anino niya."I'm sorry, Lucas, hindi ko dapat siya sinunod na iwanan doon. Gusto niyang mapag-isa kaya nagpababa siya. Hindi ko naman akalain na wala siyang balak umuwi."Bumuga ako ng hangin. Maybe it's better, dahil baka hindi ko alam ang gagawin ko sa kanya kapag nakita ko siya ngayon. Nasira niya ang pinaghirapan ko ng ilang taon dahil lang sa naging asawa ko siya. The deal was almost closed. Sa mismong party mismo mako-close iyon. Pero looked at what happened. Umurong si Mr. Schutz dahil sa kaniyang asawa. Dahil kaibigan nito si Michelle. I tried to explain everything to them. But I was painted as a cheater husband, and they painted Olivia a dirty mistress. Hindi iyon katanggap tanggap para sa akin. Olivia didn't do an
MICHELLE'S POINT OF VIEW Nang magising ako kinabukasan ay naroon pa rin si doctor Emmanuel sa hospital room binabantayan ako. Wala na ang suwero sa kamay ko. Tanging bandage na lang ang nakalagay doon sa pinagtusukan ng karayom. "Are you hungry?" tanong niya sa akin nang lapitan ako at makitang gumalaw ako mula sa hinihigaan.Umiling ako. Talagang bumangon na dahil kailangan ko ng umalis. Magbabakasali akong pupuntahan ang hotel na tinuluyan ko. Baka, they kept my things lalo at hindi ako dumating kagabi. "I need to go..." sabi ko. Batay sa nakikita kong sinag ng araw, alam kong tanghali na. Tinanghali na ako.Napabuntong hininga si Doctor Emmanuel nang alalayan akong isuot ang sapatos ko. I am wearing a hospital gown kaya hinanap ko ang mga damit ko. Nakita ko naman iyon na maayos na nakatupi sa mesa sa gilid. "Can you do it? Gusto mong tumawag ako ng nurse para tulungan ka?"Napailing ako. "I can do it..." ika ko. Pilit na nginitian siya.Sobrang abala na para kay Doctor Emmanue