Jera have always loved Christian since she was a kid. For her, he is everything a woman could ask for. But all things changed when he introduced Monique as his fiancée on the night of her eighteenth birthday. Convinced that Monique is cheating on Christian, she decided to make everyone believed that something happened between the two of them. However, everything went out of hand and the next thing she knew, they were married. Can she endure the pain of the truth that Christian’s heart still belongs to Monique? Will Jera finally knew the true meaning of love and trust?
더 보기Christian is back. Your husband is back. Ito ang natanggap na text message ni Jera sa kapatid na si Arvee. Hindi niya maintindihan kung ano ang unang mararamdaman. Will she be happy or afraid?
Christian left the country two years ago without even saying goodbye to her. Kahit sa mga magulang at mga kaibigan ay hindi din nagpaalam ang binata. At nang umalis nga ang asawa ay wala silang komunikasyong dalawa. She doesn't even know his number. Even his social media accounts were deactivated. Sa bagay, ganoon naman talaga ang ginagawa ng mga taong umiiwas. And now he is back. She missed him so much. Walang araw o gabi na hindi niya naiisip ang asawa. Maybe it’s all her fault after all. She didn’t give him any chance to explain his side. However, what is there to explain kung lahat ng kailangan niyang pagpapatunay ay nakita na niya.
"Hey! Ang seryoso mo diyan ah! Baka matunaw na yang screen ng cellphone mo sa pagkakatitig mo. Ano ba ang binabasa mo?" tanong ng kaibigan niyang si Lorie na tumabi sa kaniyang kinauupuan while eating her newly baked brownies. Kalimitan na ay bisita niya lagi ang kaibigan sa kaniyang bakehop after office hours. Nakaugalian na nito na umorder lagi ng brownies at kape tuwing napunta ito doon.
"He is back, Lorie," wika ni Jera at saka tumingin sa kaibigan. Her voice sounds nervous. Her eyes full of anxiety.
"Sino?" kunwaring tanong ni Lorie kahit na alam naman ni Jera na alam ng kaibigan kung sino ang kanyang tinutukoy.
"My husband. Si Christian. He is back."
Si Lorie ay bumalik sa kaniyang sariling upuan at sinimulan naman inumin ang itinimpla niyang kape para dito.
"So the devil is back, huh? Akalain mong buhay pa pala yun? So, what's your plan now?" interesadong tanong nito sa kaniya.
Jera understands why Lorie sounds sarcastic. Ito kasi ang saksi sa lahat ng sakit at hirap na dinanas niya sa nakalipas na mga taon. Lorie is her best friend since college days hanggang sa ngayong may negosyo na siya habang ito naman ay nagtatrabaho sa Law Firm na pag-aari din ng kaibigan nilang si Ethan.
Hindi naman masagot ni Jera ang tanong ng kaibigan. Kahit siya ay hindi alam ang gagawin. Hindi niya alam kung dapat na ba silang magkitang mag-asawa. She is afraid of what Christian might say to her. She’s afraid that one day he would really come home and will say to her that he does not really love her at all.
"Hay naku, wag na nga natin pag-usapan ang Christian na yan. Wala namang kwenta yun eh. Ang mabuti pa mag-shopping na lang tayo. 15 minutes na lang naman at magsasara na itong bakeshop mo” wika naman ni Lorie. Kapag ganoong nagyayaya itong mag-shopping ay siguradong stressed ito sa trabaho. Marahil ay marami na naming kliyenteng dumating si Ethan.
"Okay. Mabuti pa nga. Gusto ko din namang mag-relax." nakangiting wika ni Jera.
Nang lumabas si Lorie sandali at nagpaalam na maninigarilyo ay naghanda na siya sa pagsasara ng bakeshop. Sandali siyang napatigil. Iniisip pa din niya si Christian. Ano na kaya ang itsura nito? Maybe he is more handsome now. Mas macho na din siguro ang binata ngayon. Naputol ang pag-iisip niya ng muling pumasok si Lorie. Kasama na nito si Ethan.
"Jera, niyaya ko na si Ethan. Wala naman siyang pupuntahan ngayon kaya sabi ko sumama na sa atin." nakakalokong sabi ni Lorie na sinamahan pa ng pagkindat ng mata. Si Ethan naman ay ngumiti sa kaniya. “Hi, Jera. Tinext ako ni Lorie na mamamasyal tayo. I have free time naman kaya pumayag na ako. I also wanted to see you” Ethan said as if explaining to her why he was there.
Hinila ni Jera si Lorie palayo ng kaunti kay Ethan.
"Luka-luka ka talaga eh! Alam mo naman na may gusto pa din yan sakin tapos isinama mo pa!" naiinis na wika ni Jera.
Tatawa tawa naman si Lorie. "Kaya ko nga isinama kasi alam kong may gusto sayo. Ano ba ang problema mo kay Ethan? Gwapo at macho naman ah. Mabait pa at matalino. Kung ako lang ang naging gusto niya, pinatulan ko na." si Lorie na patuloy pa din ang pang-iinis sa kaniya.
"Ang problema? May asawa na ako! At mahal ko pa din si Christian. Alam mo naman yun di ba?" naiiritang wika ni Jera sabay kurot sa braso ng kaibigan sa paraang nanggigigil.
"Oo alam ko. Kaya ko nga isinama si Ethan para makalimutan mo na yang kabaliwan mo kay Christian. Girl, tama na. Wala ka naman mapapala sa asawa mo. Leave him. Ay paano mo nga pala iiwanan yun eh ikaw na nga pala ang iniwan niya."
Ayaw pa din talaga siya tigilan ni Lorie sa pang-aasar. She really is angry with Christian. Kung kuto lang siguro ang binata ay tiniris na ito ng kaibigan.
"Tama na, Lorie. You don't have to stress the obvious. Tara na nga lang sa mall. Promise me, this will be the last time na isasama mo si Ethan."
"Oo na." may pagsukong sagot ni Lorie.
Dahil pilya talaga ang kaibigan ay dali dali itong sumakay sa passenger seat sa likod ng kotse ni Ethan upang siya ang maging katabi ng binata sa unahan ng sasakyan nito. Ayaw man ni Jera ay doon pa din siya umupo. She doesn’t want to be rude. After all, Ethan is her friend. Her only male friend noon pa mang kolehiyo pa lamang siya.
Habang nagda-drive ang binata ay hindi maiwasan ni Jera na pagmasdan ang mukha ng binata. Kung kagwapuhan lamang ang pag-uusapan, Ethan Adrian Saavedra is not just a handsome face. Aside from his pretty face, he is also kind, one hell of a hunk and oh my, he is a lawyer! He was one of the topnotchers of the bar examination. No girl in her right mind wouldn’t want to have him as a boyfriend. But Jera was on her right mind, however hindi niya pwedeng ibigay ang puso niya na pag-aari na ng iba. Her heart will only beat for only one person.
“Kung nagkataon lang na wala kang asawa at hindi kita kaibigan, iisipin kong may gusto ka sa akin, Je.” Nakangiting biro sa kaniya ni Ethan.
Si Jera naman ay napahiya dahil nahuli siya ni Ethan na tinititigan ito. “I’m sorry. I didn’t mean to stare at you. Mas okay na sigurong sa iyo ako tumingin kay sa naman sa kalsada, eh puro kotse lang naman ang makikita ko.” Dipensa ni Jera. God, it really is embarrassing.
Kumain muna ang tatlo pagdating sa mall at saka tumingin ng mga damit. Si Lorie ay abala sa pagpili ng mga jeans. Si Jera naman ay inabala ang sarili sa pagpili ng mga dress na babagay sa kaniya. She is holding a white maxi dress na idinikit niya sa katawan upang makita kung bagay bas a kaniya ng tabihan siya ni Ethan.
"Alam mo, hindi mo naman kailangan pumili pa ng mga damit dito kasi lahat naman bagay sayo eh." nakangiting wika ng binata. Admiration is visible in his eyes.
Napangiti naman si Jera sa papuri ng kaibigan. "Sus. Nambola ka pa, pero salamat. Lagi mo na lang talaga bino-boost ang self-confidence ko."
Noon pa man ay wala nang ginawa nag binata kung hindi ang purihin siya. It seems that Ethan has always had the right words to say to her to make her feel beautiful and special.
"Jera, I know you are still married but I love you. I really do. Kung okay lang sayo, I am willing to wait for you. Hihintayin kong maging malaya ka. In fact, should you wish to file for an annulment of marriage you know I can always help you with that."
"Ethan...I like you too but only as a..."
Hindi naituloy ni Jera ang sasabihin dahil biglang may lalaking lumapit sa kanila. She was shocked when she saw the tall, handsome and oh so macho man in front of her.
"So my wife is having a date? What happened to the little girl who used to love me?" wika ng baritonong boses ng binata na ngayon ay nasa tabi na niya.
"Christian..." napatungangang wika ni Jera. She can’t believe what she’s seeing. Physically, he has changed. He is more attractive this time. However, behind that handsome face is a dangerous man looking at her like a hawk. Is it jealousy that she saw in his eyes? Hell no! Maybe it’s more like anger.
"Hello, my wife. I went to your bakeshop and did not find you there. Hindi ko akalain na dito kita makikita sa mall at may ka-date pa. Ito ba ang pinagkaabalahan mo sa loob ng dalawang taong wala ako?" Christian said sarcastically while looking at her intently. His eyes not leaving her face. Darn this man! At ito pa talaga ngayon ang may ganang magalit sa kaniya! As if naming napakalaking krimen ang nagawa niya! And what’s wrong with shopping with your friends anyway?
"Mali ang iniisip mo..." nauutal na sagot ni Jera. Damn! Bakit ba siya nag kakaganito! Kung tutuusin naman ay wala siyang ginagawang masama.
Ibinaling naman ni Christian ang tingin kay Ethan. His eyes are on fire. Kung nkakapaso lamang ang tinigin ni Christian ay baka nagtamo na ng third degree burn si Ethan. But Ethan did not back down. Like Christian, he is also giving him that dangerous look. Like he was telling him that he will face him whatever fight Christian wants.
"If you don't mind, aalis na kami ng asawa ko." Pagkasabi nito ay hinawakan ni Christian sa kamay ang asawa at saka dirediretsong lumabas na sa department store.
Chapter 49Early morning ay agad na tinawagan ni Dr. De Castro si Chrtian telling him that the result of the bone marrow biopsy is out. He has already read the results. He and Jera need to go to the hospital in order for him to explain his findings as well as the treatment that Jera needed to undergo.Christian looks at his wife who is still asleep. She was so happy last night dahil sa sorpresang ginawa niya. At least whatever the result of the biopsy, he has made Jera happy on the night of their anniversary without worrying about anything.Pag dating sa ospital ay agad silang pinaupo ni Dr. De Castro.“Good morning po, Doc.” Bati ni Jera sa doktor.“Good morning. So how are you feeling right now?” the doctor asks.“Mas mabilis pong mapagod and I have more bruises that before.&rdquo
Chapter 48Nagkakasayahan sina Jera at Ethan ng dumating si Christian na may mga dalang pagkain.Agad nitong nilapitan ang asawa na nakahiga at hinalikan sa noo. She seems in pain but Jera seems to manage it. She is doing her best to tolerate it dahil ayaw nitong maging pabigat sa kung sino man ang kasama nito. May sakit na at lahat, but still Jera is very selfless.“How are you feeling?” Christian asks. “I wasn’t able to buy you any food since you are not aloowed to eat for now.”Jera smiled. “Medto masakit yung likod ko but the pain is manageable. Ikaw ang dapat kumain,Christian. You’re starting to lose weight too. Huwag mo na akong sabayan. Baka mamaya ikaw naman ang mag kasakit. How could I possibly take good care of you?”“Don’t worry about me, Je. Nami-miss ko lang si
Chapter 47Mabilis ang mga naging pangyayari after their check-up with Dr. De Castro. Two days after will be Jera’s bone marrow biopsy. Alam ni Christian na natatakot ang asawa. Some people said that it was painful. But her wife is really trying to be brave.Kasalukuyan nasa garden si Jera at nakaupo sa upuang bakal doon. Medyo malamig ang simoy ng hangin and Jera shivers. Hindi niya namalayan na nasa likod na niya si Christian at ibinalabal sa kanya ang jacket nito.“Thank you.” Jera said and smiled at Christian who sit beside her.Christian stared at his wife. Jera really lose a lot of weight. She possibly loses five or seven kilograms? And it really breaks his heart to see her like this. Each day that pass she becomes weaker. She’s losing her appetite even more.“Don’t stare at me like that Christian.” Malungkot na wik
Chapter 46Naging masaya si Jera ng mga nagdaang araw. Si Kristina ay inaalagaan siyang mabuti. It was like when she was in high school and elementary kung saan her mother always cooks her favorite food habang siya ang nagcha-chop ng mga ingredients na kailangan nito. Even though she is already mariired and considered as an adult ay natutuwa pa din si Jera sa ginagawa ng ina. A mother’s care is really the best. Even her father ay palaging nakaalalay sa kanyan lalo pa at nakikita nito minsan na parang palagi siyang nanghihina.Samantala, isa pa sa nagpapasaya kay Jera ay panunumbalik ng dating samahan nina Arvee at Christian. They are really treating each other like they used to. It is as if nothing has happened in the past. Kahit ang pagtrato bi Ariel kay Christian ay nanumbalik na din sa dati. And that really made her happy. At least, if ever she won’t survive sa kanyang sa sakit ay may mga gani
CHAPTER 45Magkahawak kamay na pumasok sa loob ng bahay sina Arvee at Lorie. Parang mga bata na nagtatawanan ang dalawa.Si Christian na bumababa ng hagdan ay agad na nakita ang dalawa.“Kailangan ko pa ba’ng hulaan kung anon a ang status ninyong dalawa?” natatawang wika ni Christian.“You can laugh at me now,pre.” Arvee said at dinala sa bibig ang kamay ni Lorie na hawak hawak pa rin niya.“And you’ll tell me that I am not an expert when it comes to matters of the heart.” Patuloy na pang-aasar ni Christian sa kaibigan.“What can I do, pre, this woman beside me made me realized that she is really the one for me.”Si Christian ay malakas na tumawa. “Nakaka corny talaga ang umibig, pre. Tingnan mo kung ano ang nangyayare sayo ngay
Chapter 44Ang lahat ay nagtaka sa biglaang pag-alis ni Avery lalo na si Lorie na biglang umahon mula sa swimming pool.Si Arvee naman ay muling pumasok ng bahay. Doon ay naabutan ito ni Christian na nakaupo ng pasalampak sa may sofa.“Hey, saan ka ba nanggaling? Nag-iihaw lang tayo kanina, nawala ka.” Wika ni Christian sa kaibigan at biglang kumunot ang noo ng makitang may bahid ng dugo ang tagiliran ng labi ng kaibigan.“Anong nangyari sa mukha mo? Don’t tell me na may kumagat diyan, dahil walang chicks dito, pare.” Pabirong wika ni Christian at nilapitan ang kaibigan na hawak ang hawak ang labing tinamaan ng suntok ni Avery.“Don’t mind me. I am perfectly alright.” Tipid na wika ni Arvee at saka tumayo upang magtungo sa kusina ay kumuha ng yelo.Sinundan naman ni Christian an
Chapter 43Nagkakasayahan ang lahat sa garden sa swimming pool. Hindi ganoon katas ang araw ng oras na iyon. Si Lorie at Jera ay masayang nagbabad sa swimming pool. Samantala, si Christian, Arvee at Avery naman ay nag-iihaw ng barbecue. Ang mga magulang naman ni Jera ang siyang nag volunteer na magaayos ng lamesa at ng iba pang kakainin nila.“Kanin aka pa tinitingnan ng Kuya ko at ni Avery. Ganda mo, baks.” Wika ni Jera kay Lorie.“Sus, hayaan mo na yang Kuya Arvee mo. Ngayon pa siya titingin tingin sakin kung kailan may iba na.” Lorie said habang iniirap ang mata kay Arvee.“I don’t want to interfere with your relationship with Avery, friend, but do you really love him? Di ba sabi mo nga, aksidente lang naman ulit kayong nagkita. Baka naman kasi kailangan mo lang ng magpapasaya sayo kasi makungkot ka?” Jera said as she look
Chapter 42 Madaming dalang mga prutas ang mga magulang ni Jera. Halos lahat na ata ng uri g prutas ay dinala ng mga ito.“Mom, ang dami naman niyang dala ninyo. Pwede na po ako magtinda dito sa amin.” Biro ni Jera sa ina habang inaayos nito sa kanilang kusina ang mga prutas na dala ng mga ito.“You have to eat a healthy and balanced diet, Je. Ang sabi ni Christian ay marami kang iniinom na gamot. Kailangan bumawi sa pagkain. Tomorrow you will go to St.Lukes sabi ng asawa mo. I think it would be better kung sa Manila muna ulit kayo mag stay para kapag kailangan mo pumunta ng hospital ay hindi ka masyadong mapapagod sa biyahe. You can also stay with our house lalo na kung busy si Christian sa kanyang trabaho. Ayokong maiwan ka na nag-iisa sa bahay, Jera lalo
Chapter 41It’s only five thirty in the morning pero gising na agad si Jera. Si Christian ay na nakayakap sa kanya ay himbing na himbing pa sa pagkakatulog. Pinagmasdan niyang mabuti ang mukha ng asawa. Kahit kailan ay hinding hind siya magsasawang pagmasdan ang mukhang iyon. Ever since they got back in each other’s arms ay walamg hindi tinupad ang asawa na pangako sa kanya. He has been a carin and loving husband. Siguro para dito ay hindi pa sapat ang ginagawa nito, but for her, Christian ways of showing how much she loves and cares for her is already enough.Yes, there were times na hindi siya nabibigyan ng oras but she perfectly understands it. He is working really hard para sa pamilyang nais buuin ng asawa. He would always tell her that he wanted to give everything to her pati na rin sa mga magiging anak nila. He wanted to be not just a father but a good provider as well. And for that, she really feels blesse
댓글