Share
Bad Guardian
Related chapters
Made a Wish Our Wishes And Desires
ALTHEA'S POV "This is boring." biglang reklamo niya sabay higa sa kama sa gilid ko. Inabot nito ang isang unan at mahigpit na yinakap. "I can't believe you could stay here all day without doing anything.""I'm studying." tipid na sagot ko saka ibinalik ang mata sa libro na binabasa ko. "Studying is actually fun.""Books aren't fun. Its just a bunch of words." he answered deadpanned, rolling on his side. "There isn't interesting on those. And beside, don't you have anything to do other than reading? Like, going out with your friends or dating?"Napangiwi ako sa sinabi niya sabay sandal sa headboard ng kama. Nanatiling nakabukas ang libro na hawak ko kahit pa napasipat ako sa labas ng bintana. Hindi gaanong mainit sa labas at pumapasok din ang malamig na hangin."I don't have any friends other than the people at the cafe," sagot ko saka siya muling sinipat. Nakahiga pa din ito at bahagya lang akong binalingan kaya ngumisi ako. "I don't date anyone, because none had
Made a Wish What A Heart Wants
ALTHEA'S POV I stared vacantly at the faraway flickering lights on the faraway houses. The leaves and branches of the trees dancing along the gust of cold wind. My window was wide open, and I inhalled the cold wind that came inside.My eyes was heavy from wanting to sleep already. I felt tired. My mind was foggy from all the thoughts swarming in my head. I can't stop chewing my lower lip as my fingers tap anxiously on my knees. I can't stop.I feel giddy. And at the same time, scared. Anxious. I can't really think properly right now. The only thing thats running on my head is that, for the first time; I'll be able to talk to my mother. Finally.But what am I going to do when I'm in front of her? What should I say? How should I react? What is she like anyway? Will she be glad? Will she recognized me?I don't know anything about her. Nor my father, too. Since wala naman silang relasyon at 'di rin sila magkakilala noon, walang kaalam-alam si Papa sa kanya. Ang madala
Made a Wish Remnants Of Our Loved One’s
ALTHEA'S POV "May exam ka bukas, hindi ba?" biglang sabi ni Marylou na ikinahinto ko. Marahan akong tumango na kanyang ikinangiti. "Sabi ni Manager Anne, umuwi ka daw ng maaga para makapag-aral. Wag ka mag-alala 'di naman daw ibabawas sa sweldo mo."Isa sa mga rules and regulations na meron ang cafe namin ay iyong pag-uwi ng maaga kapag may exam kami kinabukasan. Since 'di naman magkakapareho ang schedule namin at magkakaiba din ang course ng tatlong nasa college, hindi rin sabay-sabay ang mga exam. Kapag ganoon, talagang pinapauwi kami para may oras kami na mag-review."Ayos lang ba? Eh, wala si Ms. Levi, baka.." nahinto ako sa sinasabi ng may tumapik sa balikat ko. Paglingon ko ay sinalubong ako ng mga gamit ko."Sige na, maaga din naman magsasara ang cafe." inaantok na sabi ni Kuya Mio. Halos itulak pa ako palabas ng cafe sa ginawa niya. "Pagnalaman 'to ni Levi, ako naman ang mayayari."Wala na din naman akong nagawa kundi ang umuwi na lamang lalo na nang ibiga
Made a Wish A Life For A Life
AKIO'S POV Nakahalumbabang tinitigan ko ang malalayong kabahayan habang hawak ang litrato noong araw na iyon. Napabuga ng hangin at muling ibinaling ang mata sa sariling litrato na hawak ko. Pinakatitigan ang gilid nito kung saan ko nakita ang malabong imahe na iyon.Sobrang labo niyon kaya 'di ko nakita ang mukha niya. Ang matamis na ngiti lamang sa labi nito ang nakita ko. At hanggang ngayon, sa 'di ko malamang dahilan ay nakarehistro pa din iyon sa utak ko. 'Di maalis.Ngunit gaya noong araw na iyon, wala na ang imahe ngayon. Naglaho iyon ng sandaling mapabaling ako sa ibang direksiyon. At mula noon, 'di na iyon bumalik. 'Di ko na nakita pa.'Di ako sigurado kung sino iyon. Pero malakas ang pakiramdam kong siya nga iyon. My mother who died few months after (they thought) I died. As I said, it was already 200 years ago, and the memory was already lost. I can't remember her. Or anyone. I can barely remember my own life before I became like this.May mga kapatid b
Made a Wish Her Name’s Althea
ALTHEA'S POV Nakakaasar talaga yung lalaking 'yun. Sabi nang 'wag iwanan yung cup ng milktea sa bedside table, eh! Ayan yuloy, may langgam na naman. Nakakainis naman, talaga!Wala naman na akong magagawa pa kaya imbes na mainis pa ako ay itinapon ko na lang iyon sa basurahan. Pinunasan yung bedside table saka inilagay sa backpack yung mga gamit ko. Nagtaka pa nga ko dahil maayos itong nakalagay sa study table ko, eh. Pero alam ko naman kung sino may gawa nun.Hmm, kahit papaano may silbi din naman pala siya. Bukod sa pagiging adik sa milktea, mapagkawang gawa din. Minsan kapag weekend na nandito yun, nagkukusa yun maglinis ng bahay at magluto ng pagkain. Kaya ako, maghapong nakatutok sa libro.Matapos makapag-ayos ay umalis na din ako ng apartment at ini-lock ang pinto. Naglakad sa gilid ng kalsada tungo sa bus station. Mas maaga ako ngayon kesa sa mga nakaraang araw, kailangan ko kasing dumaan pa sa cashier ng school para makapagbayad ng monthly tuition ko. Buti n
Made a Wish Save, Safe And Sound
AKIO'S POV The cold breeze blew and snows started dancing in the air. I shoved my hands in the pocket of my winter coat and blew a tired sigh. My breath was thick, noticeable in the cold temperature.I really hate being summon in places like this. I hate the cold. The winter season to be precise. The snow is a pain in the eyes. And the snow that covers each roof and road coloring it all white, always ticks me off.Inilabas ko ang cellphone ko mula sa bulsa ko at halos mapamura pa ako dahil sa sobrang lamig nito. Kinailangan ko pa ng makapal na gloves para mahawakan iyon ng maayos. Pero sa huli, inis ko pa din iyong ibinalik sa bulsa ng wala akong makitang kahit na ano.Ilang araw na din akong wala roon. Ilang araw ko nang 'di nakikita ang babaeng iyon. Ang huli ata ay iyong nakaraang isang linggo. Nung nakalabas siya ng ospital at nagmukmok lang sa bahay nila. Iyak lang ng iyak at 'di man lang pumasok sa school.Well, I can't blame her. The revelation of her mothe
Made a Wish In Your Embrance
ALTHEA'S POVI stirs from my deep slumber upon hearing faint sounds in the background. Light footsteps on the floor and clanking of utensils. I even heard an annoyed huff and grumbles which was strangely familiar.I crack open an eye only to be meet by the blinding light coming from my window. I took a breath and adjust my sight before turning to my back. The noise took a halt and I felt an intense gaze towards me."Hmm.." a soft moan escape my mouth when a delicious smell fills my nostrils. My stomach followed with a loud grumbles.Nakarinig ako ng mahinnag pagtawa kaya tuluyan ko nang ibinukas ang mga mata ko. Una kong nahagip ay ang mga pagkain na nakahain sa maliit na dinig table. Umuusok pa ang mga ito, halatang bagong luto.Nakadinig ako ng mga yabag kaya hinanap ko iyon. Sakto namang nakita ko ang pamilyar na sapatos palapit sa akin na nanggaling sa kusina. Nag-angat ako ng tingin para makita siya at sinalubong naman ako ng nakakaloko niyang ngisi."Oh, the
Made a Wish Cold Hands, Warm Hearts
ALTHEA'S POV"Be sure to finish your homeworks even with this short vacation." sabi ni Ma'am pagkapalag ng kanyang memopad sa mesa. "Projects are essentials since graduating students kayo. Kaya hangga't andito pa kayo, mag-ask na kayo sa ibang teachers niyo kung may mga kulang kayo para magawan niyo ng paraan while on vacation."Bagot na tango ang isinagot ng mga kaklase ko sa mahabang paliwanag ni Ma'am. Mukhang lahat hindi gusto ang take-home activities sa gitna ng sembreak. Mas gusto kasi nilang mag-saya lang at 'wag alalahanin ang mga school works.Napabuga nalang ako ng hangin saka dinampot na ang bag ko. Tapos na din naman ang klase kaya mas maiging tumungo na ako sa cafe para makapagsimula na din ng trabaho. At para masabihan din si Manager Anne na magtatrabaho ako sa buong sembreak ko.Mas maganda na ang may kita kesa naman sa tumunganga ako sa bahay. Mahirap umasa sa allowance na binibigay ni Papa."Althea," huminto ako sa paglalakad dahil sa pagtawag na i
Latest chapter
