Epilogue

 

ALTHEA'S POV

 

"It's almost time." mahinang wika ko bilang pukaw sa atensiyon niya.

Habang palalim ng palalim ang gabi, lalong lumalamig ang paligid. Ngunit sa mga karaniwang pagkakataon, kapag ganitong magkasama kami ay madalas akong antukin. Ngunit ngayon, mukhang ayaw akong dalawin ng antok.

"Cinderella?" muling tawag ko nang hindi siya sumagot. "Umuwi na tayo. Baka mamaya maiwan mo 'ko rito at–"

"I'm not going anywhere." putol niya at mas yinakap pa ako. "I'm not leaving. So stay still."

"What does that mean?"

"I'm starting to slip away. But don't worry, I've got plenty of time." wika niya.

For some reason, that words had gave me a strange relief. A bubble of satisfaction erupted in my inside that I can't help but to smile. I feel rather light.

"Let me spoil myself." dugtong pa niya dahilan para mapatawa ako ng mahina.

"Hey, I want to take advantage of it. So, can you spoil me, too?" tumingala ako para makita ito at sinalubong naman kaagad ako ng nakangiti ni