Share

Kabanata 6: Preparing..

Author: Quen_Vhea
last update Last Updated: 2025-02-12 22:45:43

Xiana’s POV

Maaga akong ginising ni Mom para sa preparation ng kasal namin ni Gunter, kaya nandito kami ngayon sa mall naghahanap ng gown. Well, I’m excited too—sino ba namang hindi mae-excite magsuot ng wedding dress!

“Ma, how about this?” sabi ni Ate L habang ipinapakita ang tube gown na hawak-hawak niya. Tiningnan naman ito ni Mom, saka ako tinawag.

"Dear, wear this one, parang bagay sa'yo ito," she said to me. Pumasok naman ako sa fitting room at sinuot iyon. I was so amazed to see it—ang ganda ng gown, parang talaga sa akin dapat ang gown na ito.

Napansin ko rin ang malalambot na detalye ng lace at ang kumikislap na beads na lalong nagbigay ng eleganteng dating.

"Mom, Ate, ang ganda nito!" sabi ko habang lumabas ng fitting room. Kita ko ang saya sa mukha ni Mom at Ate L nang makita nila ako suot ang gown.

"Your so pretty, Xiana," ani Ate L na may halong kilig sa boses.

Napatingin naman ako kay Mom, naghihintay ng kanyang opinyon. Saglit siyang tumingin mula ulo hanggang paa, bago ngumiti. "Mukhang ito na nga ang gown mo, dear. Ang ganda mong tingnan."

Natuwa ako sa sinabi niya. "So, kukunin na natin ito?" tanong ko, halos hindi mapigilan ang excitement ko.

"Of course!" sagot ni Mom. "Bukas na natin ipapa-adjust kung kinakailangan.”

Lumabas na kami sa Bridal store at nag-lakad lakad sa mall, do some shopping and foods. Sana sinama ko si Milisa mukha pa naman yong kiti-kiti kasi kong saan na papadpad.

“Anyway, anak nagkita naba kayo ni Gunter? Hindi siya umuwi sa bahay,” sabi ni Mom sa akin.

“No mom, hindi baka busy siya,” sabi ko, sana hindi nila ma halata na hindi kami close ng lalaki ngayon.

Napatingin sa akin si Ate L, bahagyang nakakunot ang noo. "Talaga? Eh, ilang araw na lang kasal niyo, tapos hindi pa kayo nagkikita?"

Napakamot ako sa ulo at pilit na ngumiti. "Baka naman may inaasikaso lang siya, Ate. Alam mo na, wedding preparations."

"Hmm, okay. Pero dapat maglaan pa rin kayo ng time para sa isa’t isa," sabi niya, saka tumingin kay Mom na tila may iniisip.

Tumango si Mom. "Tama si Ate mo, anak. Mahalagang mag-usap kayong dalawa, lalo na't malapit na ang kasal."

Napabuntong-hininga ako. Alam kong may punto sila, pero paano ko ipapaliwanag na parang hindi pa ako handa sa ideya ng pagpapakasal kay Gunter? Oo, alam kong kailangan ko siyang kausapin, pero paano kung malamig pa rin siya sa akin?

Nagpatuloy na lang kami sa paglalakad sa mall, bumili ng ilang gamit at naghanap ng makakainan. Habang kumakain kami, hindi ko maiwasang mag-isip tungkol kay Gunter. Bakit hindi siya nagpaparamdam?

Pagkauwi namin, agad akong dumiretso sa kwarto at napahiga sa kama. Kinuha ko ang phone ko at tiningnan kung may message siya. Wala.

Napabuntong-hininga ako at tinext siya.

Me: Hey, busy ka ba?

Ilang minuto akong naghintay, pero walang reply. Tumitig lang ako sa screen hanggang sa mapapikit na lang ako sa pagod.

Nagising ako sa tunog ng phone ko. Dali-dali kong kinuha ito at tiningnan kung si Gunter ang nag-text.

Pero hindi.

Si Milisa.

Milisa: Babe, may chika ako! Meet tayo, urgent!

Napakunot ang noo ko. Ano na naman kaya ito?

Napabangon ako mula sa kama at agad na nag-reply kay Milisa.

Me: Ano na naman ‘yan? Hindi ba puwedeng i-text?

Ilang segundo lang, nag-ring ang phone ko—tumatawag siya. Napabuntong-hininga ako bago sinagot.

"Babe! Hindi ito puwedeng i-text! Urgent talaga, as in! Magkita tayo sa favorite café natin, dali!"

Napakunot ang noo ko. Kung si Milisa pa ang nagsasabing urgent, ibig sabihin may malaking chika talaga siya.

"Fine, give me 30 minutes."

Agad akong bumangon at nagbihis. Hindi ko pa rin maalis sa isip ko ang hindi pagpaparamdam ni Gunter, pero baka makatulong ang paglabas para malibang ako kahit saglit.

Pagdating ko sa café, nandoon na si Milisa, nakahalukipkip at mukhang hindi mapakali. Agad akong umupo sa harap niya.

"Okay, spill. Ano ‘tong urgent na chika mo?" tanong ko habang nag-aabot ng menu sa waiter.

Nag-lean in si Milisa at bumulong, parang ayaw niyang marinig ng iba. "Babe... nakita ko si Gunter kanina."

Napaatras ako nang bahagya. "And? Ano naman? Hindi naman siguro big deal ‘yun."

Tumingin siya sa akin nang diretso, saka bumuntong-hininga bago bumulong muli. "Babe... hindi siya mag-isa."

Napasinghap ako. "Ano? Sino kasama niya?"

Tumingin siya sa paligid bago bumalik ang tingin sa akin. "Isang babae. At mukhang close sila."

Biglang bumigat ang pakiramdam ko. "You sure about this, Milisa?"

Tumango siya. "One hundred percent sure. I even took a picture. Gusto mong makita?"

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Dapat ko bang makita ito? O baka naman nagkakamali lang si Milisa?

"Show me," mahina kong sabi, hinihintay ang rebelasyon na maaaring sumira sa lahat.

Dahan-dahang kinuha ni Milisa ang phone niya at binuksan ang gallery. Kitang-kita ko sa mukha niya ang kaba habang inaabot ito sa akin. Huminga ako nang malalim bago ko tiningnan ang screen.

Napalunok ako.

Sa litrato, si Gunter ay nakaupo sa isang restaurant—hindi ko agad nakilala ang lugar, pero mukhang cozy at intimate ang setting. At hindi siya nag-iisa. May katabi siyang babae na may mahabang buhok, naka-off shoulder na dress, at nakangiti sa kanya. Ang mas lalong bumagabag sa akin ay ang posisyon nila—naka-lean in ang babae, parang may binubulong kay Gunter, at si Gunter naman, nakangiti rin habang nakatingin sa kanya.

Para akong sinuntok sa dibdib.

"Babe… are you okay?" tanong ni Milisa, bahagyang hinawakan ang kamay ko.

Hindi ako agad nakasagot. Hindi ko alam kung ano ang iisipin ko. Wala namang masyadong ebidensya para sabihing may ginagawang masama si Gunter, pero bakit hindi niya man lang sinabi sa akin kung nasaan siya? Bakit hindi siya nagparamdam buong araw?

"Sino kaya ‘yan?" mahina kong tanong.

Umiling si Milisa. "I don't know. Pero parang close sila. At hindi pang normal na closeness, babe."

Napalunok ako. Pilit kong kinakalma ang sarili ko, pero hindi ko mapigilan ang bumigat ang dibdib ko.

"What should I do?"

Nagkibit-balikat si Milisa. "You have two choices—either kausapin mo siya nang direkta o hintayin mo kung aamin siya."

Napapikit ako sandali. Alam kong tama siya. Pero sa totoo lang, hindi ko alam kung kaya kong harapin si Gunter ngayon.

At mas lalong hindi ko alam kung kaya kong marinig ang sagot niya.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 35: Do you love Me?

    Xiana’s POVAng gabi ay nakabalot ng tahimik na lamig ng isla, ang hangin ay humuhulog mula sa mga bundok at naglalaro sa aking buhok. Nasa maliit na veranda kami, ang malamlam na ilaw ng mga kandila ay nagbigay liwanag sa mga mukha namin. May mga baso ng alak sa mesa, at alam kong mas marami na akong nainom kaysa sa dapat. Ngunit sa gabing ito, hindi ko na kayang pigilin ang lahat ng nararamdaman ko.Si Gunter ay tahimik lang sa tabi ko, hindi kasing lasing gaya ko, ngunit sapat na ang alak para maramdaman ko ang pagkakaroon ng mas malapit na koneksyon. Ang mga mata niyang tumingin sa akin ay may iba't ibang kulay—ang pagkakasabi ng mga salitang hindi nasabi, ang lihim na hinahanap ko sa kanyang mga mata.Bumuntong-hininga ako, ang mga alon ng alak ay nagdudulot ng init sa aking katawan, ngunit mas nangingibabaw ang init na nagmumula sa puso ko. Hindi ko alam kung paano ko natagpuan ang aking sarili sa sitwasyong ito. Hindi ko alam kung bakit ako nagpasya na umupo dito, mag-isa, kasa

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 34: Night

    Xiana’s POVHindi ko alam kung gaano katagal kaming nandito sa isla. Ang araw ay parang hindi gumagalaw—parang pati oras ay natigil. Isang maliit na kubo lang ang aming matutuluyan, ang hangin ay mainit at maalinsangan, at ang bawat patak ng ulan ay nagiging simbolo ng bigat ng aming mga salita, ng aming mga pagkatao na pilit pinipilit magkaayos.Dahil sa mga araw ng tahimik na galit at pagnanasa na magtakbuhan, hindi ko maiwasang magtaka—anong nangyari sa amin? Paano kami napunta rito, sa isang isla kung saan wala kaming ibang kasama kundi ang isa't isa? Nandiyan siya—si Gunter, na masakit mang tanggapin, ay hindi ko kayang takasan. Laging nandiyan, kahit ayaw ko.Pinipilit kong itikom ang aking puso, ngunit ang bawat galaw niya, ang bawat pagtingin niya sa akin, ay para bang isang lansang itinutusok sa aking dibdib. Nais ko siyang itulak palayo, ngunit ang puso ko, sadyang mahina, ay may isang bahagi na natutukso. Parang nangyari lang, ang mga galit ko sa kanya, mga pagluha ko, ay n

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 33: Faith

    Xiana’s POVHindi ko alam kung alin ang mas nakakainis—ang katotohanang nandito na si Gunter, o ang katotohanang parte pa rin siya ng puso ko kahit anong pilit kong itanggi.Pinagmamasdan ko silang mag-ama sa sala, si Samara masayang nagku-kwento ng kung anu-anong bagay habang si Gunter ay nakikinig na parang iyon na ang pinakamahalagang bagay sa mundo. Dapat ay masaya ako. Dapat ay magaan ang pakiramdam ko. Pero hindi.May pader pa rin sa pagitan naming dalawa. Isang pader na gawa sa sakit, pagtataksil, at mga gabing umiiyak ako habang iniisip kung paano siya nagawang saktan ako nang gano’n.Hindi ko ‘to kayang palampasin. Hindi ko ‘to kayang itikom na lang.“Samara, baby, can you go upstairs muna? Mommy and Daddy need to talk.”“Okay,” sagot niya, bitbit ang kanyang stuffed toy. Bago siya umakyat, lumingon siya. “Don’t fight, ha?”Napakagat ako sa labi. "We’ll try."Nang tuluyan nang umakyat si Samara, humarap ako kay Gunter. Hindi ko na kayang pigilan.“Bakit ka pa bumalik?” tanong

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 32: See You!

    Gunter’s POV Tatlong taon. Tatlong taon ng pananahimik, ng pag-iwas, ng pagtanggap na baka hindi na kami muling magkikita ni Xiana. Pero kahit anong gawin kong paglimot, kahit ilang ulit ko pang piliting itapon ang nakaraan, siya at ang alaala namin ay laging bumabalik sa akin—lalo na sa gabi, sa katahimikan, kung kailan ako pinaka-vulnerable. Kaya ko siya hinanap. Hindi dahil gusto kong guluhin ang buhay niya, kundi dahil kailangan kong malaman… kung okay siya. Kung masaya siya. At kung may kahit kaunting puwang pa ako sa mundong ginagalawan niya. At ngayon, nandito ako sa harap ng isang maliit ngunit maaliwalas na bahay. Tumigil ang sasakyan ko sa tapat, at pakiramdam ko’y mas mabilis pa sa dati ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam kung paano niya ako tatanggapin. O kung tatanggapin pa ba niya. Bumukas ang pinto. At doon ko siya nakita—si Xiana. Hindi na siya katulad ng dati. Mas matatag ang mga mata, mas buo ang kanyang presensya. Pero ang ngiti niya… iyon pa rin. Pamilyar, at ka

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 31: 3 Years Old

    Xiana’s POVTatlong taon. Isang buong ikot ng buhay na puno ng mga pagbabago, mga hakbang na dahan-dahan ngunit sigurado, mga pagkakataon ng takot at pag-aalinlangan, pero higit sa lahat—mga hakbang patungo sa paghilom.Nasa isang bagong bahay kami ni Samara ngayon. Isang maliit na lugar na puno ng kaligayahan at pagkakaisa. Wala nang malalaking pangarap na magkasama kami ni Gunter, pero natutunan kong buuin ang mga pangarap para sa amin ni Samara, at ito ang nagbigay sa akin ng lakas.Samara was already three years old now, a bundle of energy, always full of questions and curiosity. Her laughter was a melody that filled the air, and I often found myself mesmerized by how much she had grown, how much she had taught me. She was my heart, my soul, and everything I never knew I needed to become whole again."Mommy, look! Look at me!" she giggled, as she ran in circles, her tiny feet barely touching the ground.I smiled, my heart swelling with love. "You’re so fast, Samara!" I called out,

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 30: Hurt

    Xiana's POVGinugol ko ang natitirang araw na iyon sa kalituhan ng emosyon, pero alam ko na isang bagay lang ang sigurado—hindi na ako babalik sa kanya. Ang sakit ay masyado nang malalim, at ang pagtataksil ay hindi ko kayang balewalain. Kailangan kong mag-focus sa sarili ko, sa aking hinaharap, at sa maliit na buhay na umaasa sa akin.Naupo ako sa aking apartment, nakatingin sa pregnancy test na parang ito ang magbibigay sa akin ng kaliwanagan. Pero sa halip, ito na lang ang nagpaalala sa akin ng desisyong kailangan kong gawin. Isa na akong ina. Kailangan kong isipin ang aking anak, at hindi ko iyon magagawa kung patuloy akong nakatali sa isang taong kayang saktan ako ng ganito kalalim.Ang katahimikan ng aking apartment ay umaabot sa aking mga tainga. Pakiramdam ko'y mag-isa na lang ako. Pero sa kaloob-looban ko, alam ko na ito ang tamang desisyon. Ito lang ang tanging desisyon.Tiningnan ko muli ang aking cellphone, nagdadalawang-isip kung may tatawagan ba ako. Pero ang tanging tao

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 29: Pregnant

    Xiana’s POVLimang linggo na ang lumipas mula nung sinabi ni Gunter na mahal niya ako. Ang mga araw na iyon ay puno ng kalituhan at halong emosyon, ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, nakahanap kami ng paraan na magkausap at magkaayos. Ang nararamdaman ko para sa kanya ay hindi nagbago. Mas lalong lumalim pa nga. At kahit na may mga pagdududa pa rin akong naiwan, alam ko na hindi ko na kayang magpatuloy nang walang kasiguruhan.Pero ngayong araw, may bagong bagay akong natutunan. Isang bagay na magpapabago sa lahat.Nasa loob ako ng banyo, nagbabalak na magtulungan na naman sa mga papeles ng aking kaso, nang bigla kong napansin na may kakaibang pakiramdam sa aking tiyan. I felt it. Isang pakiramdam na matagal ko nang hinihintay. I paused, standing in front of the mirror as I looked at myself.Something’s different.Habang nakatitig ako sa aking repleksyon, natutok ko ang pansin sa mga maliliit na pagbabago sa aking katawan. Ang mga sintomas na matagal ko nang iniiwasan—nausea, pagod, a

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 28: Last Night

    Xiana’s POVMasakit ang katawan ko pagmulat ng mata ko. Sobrang sakit, pero mas masakit yung pakiramdam sa dibdib ko. I’m not sure if it’s from last night’s intensity… or from the way he left again, na parang walang nangyari.Umupo ako sa kama at saka lang napagtanto na wala na siya. Wala na naman si Gunter sa tabi ko. Katulad kagabi, iniwan niya akong mag-isa.Napakagat ako sa labi habang hawak ang kumot sa dibdib ko. Kahit wala akong suot, mas giniginaw ako sa pakiramdam ng pagiging walang halaga.Last night... He touched me like he needed me. He kissed me like he owned me. But he walked away… like I meant nothing.Tumayo ako at pinulot ang mga damit ko mula sa sahig. Naglakad ako papunta sa banyo at humarap sa salamin. Namumula ang balat ko, may mga marka ng kanyang labi at kamay… mga paalala ng gabi na hindi ko alam kung pagsisisihan ko ba o hindi.Napahawak ako sa tiyan ko. Hindi ako sigurado, pero kinabahan ako bigla. What if…?Napapikit ako at pilit tinaboy ang mga iniisip.

  • Mafia Series 2: The Mafia's Assasin Wife   Kabanata 27: totttttttttt (SPG)

    Xiana’s POVI’m in my office now, reading some of my cases na ite-trial next month. It’s been 3 weeks since the encounter we had with Lazaro. At sa ginawa rin ng Panginoon, bigla na lang naging cold sa akin si Gunter.I don’t know why he’s like that to me now. Ang gulo niya—ang sweet niya pa lang last week, tapos ngayon ganyan. May kumatok naman sa pinto ko kaya pinapasok ko na lang ito.“Girl, let’s go to Crip’s Bar. Help me… I have something to say to you,” sabi ni Milisa sa akin habang naiiyak. Ano kaya ang nangyari sa isang ito? Hindi ko na rin siya nakausap simula nung away laban kay Lazaro.“Sure. Sasakay ka ba sa akin or are you going to bring your baby?” tanong ko pa sa kanya habang nililigpit ko ang mga gamit ko para makalabas na.“I’ll come with you. Huhuhu, coding ako ngayon. Malas. Ang malas ng buhay ko ngayon,” sabi niya pa habang hawak ang ulo niya. Bigla namang may pumasok sa office ko kaya napatingin ako agad.“O, Marten. What are you doing here?” tanong ko pa sa kanya.

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status