Xiana Autumn Asher, a skilled lawyer by day and a deadly agent by night, is no stranger to danger—especially growing up as the Mafia Princess of the Asher family. She has loved Dark Gunter Jones, her brother’s best friend and a feared mafia boss, for as long as she can remember. But when an arranged marriage binds them together, Xiana finds herself trapped in a love full of secrets, betrayal, and unexpected passion. Years after heartbreak and separation, she returns with a secret of her own—their daughter. Fate forces them back together in a deadly game of revenge, power, and redemption. As past enemies resurface and their love is tested, can Xiana and Gunter fight for their family and the future they never thought possible?
Lihat lebih banyakXiana’s POV
"Agent Xia, the target is on the left side of the building," sabi sa ‘kin ni Agent Mili. Siya ang nagsisilbing mata ko sa lahat—she’s the best hacker I’ve ever known.
“Roger that,” sabi ko na lang sa kanya habang nasa taas ako ng katapat na building, kung saan kitang-kita ko ang lokasyon ng target namin ngayon.
He's a famous mafia boss na gahaman at sakim, unlike our mafia, na alam ng government ang galawan namin.
Hindi pa umabot ng isang oras, na-headshot ko na siya. Dali-dali akong umalis sa pwesto ko dahil alam kong hinahanap na nila ako ngayon.
“Mission accomplished,” sabi ko habang naka-smirk na naglalakad palabas ng building, na parang walang nangyari.
Napahinto ako nang makita ko ang lalaking gumugulo sa buong pagkatao ko. I’m staring at Dark Gunter Jones kasama ang isang babae. Kung hindi ako nagkakamali, she’s Analize Del Mundo, his new toy.
Hindi ninyo naitatanong, mayroon akong malaking crush kay Gunter. Sino ba naman ang hindi magkakagusto, lalo na’t kaibigan siya ng kapatid ko? Palagi rin naman siyang nasa bahay namin noon pa, at minsan pa nga ay doon siya natutulog. Siguro dahil wala rin siyang kasama sa bahay nila.
Lumapit ako sa kanila, at sa wakas ay nakita niya rin ako. “Mr. Jones, it’s nice to see you here,” nakangiti kong bati sa kanya. Naka-poker face naman siyang nakatingin sa akin at tumango.
“Babe, who is she?” tanong ni Analize sa kanya. Ngumiti naman si Gunter sa babae. Seryoso ba siya? Hindi niya ba ako nakita?
“She’s just a nobody, babe,” sabi ni Gunter sa kasama niya. Nasaktan ako sa sinabi niyang iyon, kahit hindi halata sa mukha ko.
“So, it’s nice seeing you again, Mr. Jones. I’ll go ahead,” sabi ko, still trying to be polite and thoughtful, kahit ang totoo ay gusto ko na silang ibitay patiwarik dahil sa landian nila.
Napahawak na lang ako sa dibdib ko at sabay sabi sa isip ko, ‘Kaya mo ‘yan, Xiana. She’s just his new toy, gaya ng ibang babae.’
“Agent Xia, are you still there?” tanong ng tao sa earpiece ko. I totally forgot that I’m on a mission. “Yes, I’m heading to the car already. See you at the headquarters,” sabi ko bago ko pinatay ang earpiece.
Habang nasa sasakyan ako, biglang nag-ring ang cellphone ko kaya agad ko itong sinagot. Buti na lang at naka-connect ito sa sound system ng sasakyan.
“Hello, Mom, napatawag po kayo?” sabi ko habang nakatingin pa rin sa kalsada.
“Baby girl, uuwi ka ba dito mamaya? Miss na kita. Anyway, punta ka later, your kuya will be here with Leonora,” sabi niya sa akin. I just answered, “Yes.”
Nag-usap lang kami saglit, then I said goodbye sa tawag. Tinawagan ko naman si Milisa Maourin Cruz.
“Hello, Mels, paki-sabi naman sa bebe loves mo na I can’t go there later. My mom just called; family dinner raw kami. I’ll go there first thing in the morning,” sabi ko sa kanya.
“Yeah, sure,” she said and ended the call.
Habang nasa labas na ako ng bahay nila Mom, may napansin akong itim na sasakyan. Kung hindi ako nagkakamali, ito ang bagong Toyota Camry.
“Kanino kaya ‘yan na sasakyan?” sabi ko na lang. I just let out a deep breath saka pumasok.
“THE PRINCESS IS HOME!!!” sigaw ko habang naglalakad papunta sa sala.
“HEL-L-ow e-veryone,” nagulat kong sabi. I did not expect to see Gunter here. He’s smiling at me, looking so calm and friendly in front of everyone.
“My princess is home, I missed you,” sabi ni Mommy. Hindi ko na siya gaanong napansin dahil ang buong atensyon ko ay nakay Gunter.
“Have you met Mr. Jones, honey? Kanina ka pa kasi nakatitig sa kanya,” mapang-asar na sabi ni Mom.
“Yeah,” sabi ko na lang. Hindi nagtagal, dumating na rin sila Kuya at Ate Leonora kasama ang mga cute kong pamangkin.
Habang nagdi-dinner kami, bigla na lang nagsalita si Dad. “Dark, iho, as you know, your father and I made a deal before,” sabi niya. Nagtataka naman ako tungkol sa deal na iyon.
“I already know about it, Tito, and I already said yes bago mamatay sila Mom and Dad,” sabi nito, habang ang itsura ay nagagalit sa pagbanggit niya sa mga magulang niya.
“What’s this all about, Dad?” naguguluhang tanong ko kay Daddy. Parang kinakabahan ako sa susunod niyang sasabihin, kaya napahawak na lang ako sa dibdib ko.
“Xiana, you’re going to marry Mr. Jones,” sabi ni Dad, na hindi man lang nag-alinlangan sa pagsabi na magpapakasal kami.
“WHAT?!” napasigaw na lang ako sabay tayo. Napatingin naman ako kay Gunter, na kalmado lang na nakaupo at umiinom ng juice.
“Seriously, Dad? Hindi niyo man lang tinanong kung gusto ko ba!” naiinis kong sabi sa kanya. “You, say something, Gunter,” sabi ko sa kanya. Napatigil naman siya sa pag-inom ng juice at napatingin sa akin.
“I already said yes, Ms. Asher, and please call me Dark,” sabi niya sa akin. Nilakihan ko lang siya ng tingin bago tumingin kay Dad.
“I won’t, Dad! Okay na sa iba, huwag lang siya,” sabi ko sabay tayo at umalis. Nasa labas ako ngayon, nakaupo sa ilalim ng treehouse.
Bigla naman may nagsalita sa likod ko. “Why, Xiana?” tanong ng tao sa likuran ko. Pagtingin ko, bigla na lang akong nahulog sa inuupuan ko dahil kay Gunter.
“Bakit ayaw mong magpakasal sa akin?” tanong niya ulit. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya kung bakit.
“What’s the big deal, Mr. Jones? Di ba iyon rin naman ang gusto mo,” kalmado kong sagot sa kanya, kahit na ang totoo ay kinakabahan na ako at sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
“I thought you liked me? Aren’t you happy na mapapasa ’yo na ako?” sarkastikong sabi niya sa akin habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
“Oo, gusto kita, pero hindi ako tanga para pumayag sa gusto ng magulang ko. I love them, pero ayaw kong magpakatanga sa playboy na katulad mo,” sabi ko na lang sa kanya, saka ako tumalikod at naglakad pabalik sa bahay.
Aalis na sana ako nang hawakan niya ako, kaya napadusdos ako sa dibdib niya na sobrang tigas. “A-ano ba, Gunter? B-bitawan mo nga ako,” nauutal na sabi ko sa kanya. Napatingin naman siya sa mga mata ko.
Hindi ko alam kung tumigil ba ang oras habang nakatingin ako sa kanya o sadyang mabilis lang ang mga galaw niya kaya hindi ko namalayan na hinalikan na pala niya ako.
Napapikit na lang ako sa nararamdaman ko ngayon, sobrang lambot ng labi niya. Hindi ko namalayan na napatugon na rin ako sa mga halik niya. “It's a yes then. You kissed back, Xiana. I won't accept a no,” sabi niya at umalis.
Xiana’s POVTahimik. Sa wakas.Walang putok ng baril. Walang sumasabog. Wala akong kaharap na kalaban na pilit akong pinapapatay. Ang tanging naririnig ko lang ngayon ay ang tunog ng hinga ko—pagod, mabigat, pero buhay.Nasa loob na kami ng HQ. Medyo nagkakagulo pa ang mga tauhan, may radio updates, mga sugatan, pero kahit gano’n ka-chaotic, sa loob ko… may katahimikan.At sa gitna ng chaos na ‘yon, nakita ko siya.Si Samara.“Ma!” sigaw niya habang tumatakbo papunta sa akin.Sinalubong ko siya kahit nanginginig ang tuhod ko. The moment niyakap niya ako, para akong pinunit sa gitna—lahat ng lakas ko, parang naubos, pero at the same time, napuno rin ako. Kasi yakap niya ‘to. Yakap ng anak kong mahal na mahal ko.“Ma… akala ko di ka na babalik,” bulong niya habang umiiyak.Hinawakan ko ang pisngi niya. “I promised, di ba? I told you… kahit ilang gera pa ‘yan, babalik ako sa’yo.”She nodded, at ngumiti habang tumutulo pa ang luha. God, that smile. That smile saved me more than she will ev
Xiana’s POVGabing tahimik. Wala kang maririnig kundi yung mahina at tuloy-tuloy na pagtunog ng kuliglig sa labas.Ako, nakaupo sa balcony, may bitbit na basong may laman na red wine. Hindi ako sanay sa alak, pero ngayong gabi, parang kailangan.May mga gabing hindi mo na kayang magpakatatag… at may mga gabing gusto mo lang… umamin.Narinig ko ang mahinang yabag mula sa loob ng kwarto. Nang lingunin ko, andun siya—Gunter, freshly showered, naka-plain black shirt at pajama pants. Wala yung armor, wala yung title. Siya lang.Lumapit siya sa tabi ko at naupo. Tahimik lang. Sandali kaming hindi nagsalita.Then, softly, he said, “Can I be honest tonight?”Napalingon ako. “You’re not usually honest?”Ngumiti siya. Tipid, pero sincere.“Not with my feelings,” sagot niya. “Not with you… not for a long time.”“I thought I lost you,” dagdag niya, tinatapunan ako ng tingin habang hawak niya ‘yung baso ko at humigop din. “Noong iniwan kita noon, akala ko tama ‘yung ginawa ko. Akala ko mapoprotekt
Xiana’s POVNasa kwarto ako ni Samara, pinagmamasdan ang anak kong mahimbing pa ring natutulog.Ilang araw na mula nung nakuha namin ang classified files kay Lazaro. Ilang ulit ko na ring binalikan ‘yung mga documents, voice memos, at data. Lahat ng sinabi niya—na si Samara raw ay anak niya—lahat ‘yon, paninira lang pala.Dahil ngayon, hawak ko na ang totoo.Flashback Two nights ago, nasa main lab ako ng ops center. Si Agent Mels ang nag-abot ng envelope sa akin. Confidential. Galing sa isang private medical genetics lab na si Victor mismo ang nag-secure para sa akin-off-record, walang ibang may alam.Kinabahan ako habang binubuksan ko ‘yon. Nakalagay sa loob:PATERNITY RESULTS DNA of: Samara Montemayor Compared with: Gunter Jones Result: 99.99% probability of paternity. Conclusion: Mr. Gunter Jones is the biological father.Napatitig lang ako sa papel na ‘yon. Para akong na-freeze.Totoo.Si Gunter ang ama ni Samara.Hindi ko alam kung matatawa ako, maiiyak, o sasabog na lang s
Xiana’s POVHindi ako mapakali.Paulit-ulit sa utak ko ang ultrasound photo na nakita ko sa classified folder. May nakalagay pang pangalan sa ilalim: “Baby S. Montemayor – CLASSIFIED.”Hawak ko ang tablet habang nasa kwarto ako, pero kahit gaano ko pa ito titigan, wala pa rin akong ibang makitang ibig sabihin kundi isa lang: pinaglalaruan ako ni Lazaro.Pero hindi lang ‘to basta laro. Gusto niyang guluhin ang mundo ko. Gusto niyang sirain ang pamilya ko.At sa ganyang bagay… hindi ko siya patatawarin.Nag-ring ang cellphone ko. Si Victor.“Xiana, we cracked the rest of the encrypted files. Pero kailangan mong makita ‘to in person. Hindi namin pwedeng ipadala digitally.”“On my way,” sagot ko, sabay tayo.Pagbaba ko sa ops room, naroon na sina Victor, Mia, at si Agent Mels—seryoso ang mga mukha nila.Pinakita nila sa akin ang isang bagong file:PROJECT LEGACY – PHASE 2: Successor Implant Plan At sa baba… picture ni Samara.“Xiana,” sabay tingin ni Victor sa akin. “Hindi siya anak ni
Xiana’s POVTatlong araw matapos mahuli si Lazaro, pero hindi pa rin ako mapalagay. Oo, nasa secure facility siya ngayon, binabantayan ng mga tauhan namin—pero kilala ko siya. Hinding-hindi siya susuko nang ganoon lang.Laging may kasunod.Nasa loob ako ng monitoring room ng safehouse. Ilang screens ang nasa harap ko—may CCTV feed mula sa paligid, satellite images, at live intel reports. Sa isang tabi, si Victor, seryoso ang mukha.“Wala pa rin tayong clear connection sa mga kasabwat niya,” sabi niya, pinindot ang tablet. “Clean ang records ng karamihan. Parang mga ghost agents.”Napahigpit ako ng hawak sa kape ko. “Impossible. Walang ‘ghost’ sa mundo namin. Kung may gumagalaw sa dilim, may bakas ‘yan. We just have to dig deeper.”Bumukas ang pinto. Si Gunter, hawak ang phone. Halatang galing sa tawag.“X, we got a problem,” seryoso niyang sabi. “May leak sa loob.”“Anong leak?” agad kong tanong, alerto na.“Yung location natin… nabisto.”Bago pa ako makagalaw, biglang nag-red alert a
Xiana’s POVSabado ng umaga, maaliwalas ang langit. Nasa park kami ni Samara—ako, siya, at si Gunter. Parang isang normal na araw lang. Gunter was pushing Samara’s swing habang nakaupo ako sa bench, hawak ang iced coffee at tahimik na pinagmamasdan sila.For a moment, I forgot. I forgot the pain. The past. The war behind our smiles.“Higher, Daddy!” sigaw ni Samara, tuwang-tuwa. “Hold tight, bunny girl!” sagot ni Gunter, habang tinutulak pa ulit ang swing. His laugh echoed, soft and rare.Pero isang bagay ang hindi ko kailanman nakakalimutan: ang mga mata ng paligid. Trained pa rin ang instinct ko—paggalaw ng anino, direksyon ng hangin, at bawat pamilyar pero kahina-hinalang presensya.At hindi ako nagkamali.Paglingon ko sa kabilang kalsada, may itim na sasakyan na huminto. Malinis. Tinted windows. Walang plate number.“Gunter!” sigaw ko, tumayo agad. Pero huli na.RATATATAT! Bumukas ang bintana ng sasakyan at sabay-sabay ang putok ng mga baril.“DOWN!” sigaw ni Gunter, tinakpan ag
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen