Xiana Autumn Asher, a skilled lawyer by day and a deadly agent by night, is no stranger to danger—especially growing up as the Mafia Princess of the Asher family. She has loved Dark Gunter Jones, her brother’s best friend and a feared mafia boss, for as long as she can remember. But when an arranged marriage binds them together, Xiana finds herself trapped in a love full of secrets, betrayal, and unexpected passion. Years after heartbreak and separation, she returns with a secret of her own—their daughter. Fate forces them back together in a deadly game of revenge, power, and redemption. As past enemies resurface and their love is tested, can Xiana and Gunter fight for their family and the future they never thought possible?
View MoreXiana’s POV
"Agent Xia, the target is on the left side of the building," sabi sa ‘kin ni Agent Mili. Siya ang nagsisilbing mata ko sa lahat—she’s the best hacker I’ve ever known.
“Roger that,” sabi ko na lang sa kanya habang nasa taas ako ng katapat na building, kung saan kitang-kita ko ang lokasyon ng target namin ngayon.
He's a famous mafia boss na gahaman at sakim, unlike our mafia, na alam ng government ang galawan namin.
Hindi pa umabot ng isang oras, na-headshot ko na siya. Dali-dali akong umalis sa pwesto ko dahil alam kong hinahanap na nila ako ngayon.
“Mission accomplished,” sabi ko habang naka-smirk na naglalakad palabas ng building, na parang walang nangyari.
Napahinto ako nang makita ko ang lalaking gumugulo sa buong pagkatao ko. I’m staring at Dark Gunter Jones kasama ang isang babae. Kung hindi ako nagkakamali, she’s Analize Del Mundo, his new toy.
Hindi ninyo naitatanong, mayroon akong malaking crush kay Gunter. Sino ba naman ang hindi magkakagusto, lalo na’t kaibigan siya ng kapatid ko? Palagi rin naman siyang nasa bahay namin noon pa, at minsan pa nga ay doon siya natutulog. Siguro dahil wala rin siyang kasama sa bahay nila.
Lumapit ako sa kanila, at sa wakas ay nakita niya rin ako. “Mr. Jones, it’s nice to see you here,” nakangiti kong bati sa kanya. Naka-poker face naman siyang nakatingin sa akin at tumango.
“Babe, who is she?” tanong ni Analize sa kanya. Ngumiti naman si Gunter sa babae. Seryoso ba siya? Hindi niya ba ako nakita?
“She’s just a nobody, babe,” sabi ni Gunter sa kasama niya. Nasaktan ako sa sinabi niyang iyon, kahit hindi halata sa mukha ko.
“So, it’s nice seeing you again, Mr. Jones. I’ll go ahead,” sabi ko, still trying to be polite and thoughtful, kahit ang totoo ay gusto ko na silang ibitay patiwarik dahil sa landian nila.
Napahawak na lang ako sa dibdib ko at sabay sabi sa isip ko, ‘Kaya mo ‘yan, Xiana. She’s just his new toy, gaya ng ibang babae.’
“Agent Xia, are you still there?” tanong ng tao sa earpiece ko. I totally forgot that I’m on a mission. “Yes, I’m heading to the car already. See you at the headquarters,” sabi ko bago ko pinatay ang earpiece.
Habang nasa sasakyan ako, biglang nag-ring ang cellphone ko kaya agad ko itong sinagot. Buti na lang at naka-connect ito sa sound system ng sasakyan.
“Hello, Mom, napatawag po kayo?” sabi ko habang nakatingin pa rin sa kalsada.
“Baby girl, uuwi ka ba dito mamaya? Miss na kita. Anyway, punta ka later, your kuya will be here with Leonora,” sabi niya sa akin. I just answered, “Yes.”
Nag-usap lang kami saglit, then I said goodbye sa tawag. Tinawagan ko naman si Milisa Maourin Cruz.
“Hello, Mels, paki-sabi naman sa bebe loves mo na I can’t go there later. My mom just called; family dinner raw kami. I’ll go there first thing in the morning,” sabi ko sa kanya.
“Yeah, sure,” she said and ended the call.
Habang nasa labas na ako ng bahay nila Mom, may napansin akong itim na sasakyan. Kung hindi ako nagkakamali, ito ang bagong Toyota Camry.
“Kanino kaya ‘yan na sasakyan?” sabi ko na lang. I just let out a deep breath saka pumasok.
“THE PRINCESS IS HOME!!!” sigaw ko habang naglalakad papunta sa sala.
“HEL-L-ow e-veryone,” nagulat kong sabi. I did not expect to see Gunter here. He’s smiling at me, looking so calm and friendly in front of everyone.
“My princess is home, I missed you,” sabi ni Mommy. Hindi ko na siya gaanong napansin dahil ang buong atensyon ko ay nakay Gunter.
“Have you met Mr. Jones, honey? Kanina ka pa kasi nakatitig sa kanya,” mapang-asar na sabi ni Mom.
“Yeah,” sabi ko na lang. Hindi nagtagal, dumating na rin sila Kuya at Ate Leonora kasama ang mga cute kong pamangkin.
Habang nagdi-dinner kami, bigla na lang nagsalita si Dad. “Dark, iho, as you know, your father and I made a deal before,” sabi niya. Nagtataka naman ako tungkol sa deal na iyon.
“I already know about it, Tito, and I already said yes bago mamatay sila Mom and Dad,” sabi nito, habang ang itsura ay nagagalit sa pagbanggit niya sa mga magulang niya.
“What’s this all about, Dad?” naguguluhang tanong ko kay Daddy. Parang kinakabahan ako sa susunod niyang sasabihin, kaya napahawak na lang ako sa dibdib ko.
“Xiana, you’re going to marry Mr. Jones,” sabi ni Dad, na hindi man lang nag-alinlangan sa pagsabi na magpapakasal kami.
“WHAT?!” napasigaw na lang ako sabay tayo. Napatingin naman ako kay Gunter, na kalmado lang na nakaupo at umiinom ng juice.
“Seriously, Dad? Hindi niyo man lang tinanong kung gusto ko ba!” naiinis kong sabi sa kanya. “You, say something, Gunter,” sabi ko sa kanya. Napatigil naman siya sa pag-inom ng juice at napatingin sa akin.
“I already said yes, Ms. Asher, and please call me Dark,” sabi niya sa akin. Nilakihan ko lang siya ng tingin bago tumingin kay Dad.
“I won’t, Dad! Okay na sa iba, huwag lang siya,” sabi ko sabay tayo at umalis. Nasa labas ako ngayon, nakaupo sa ilalim ng treehouse.
Bigla naman may nagsalita sa likod ko. “Why, Xiana?” tanong ng tao sa likuran ko. Pagtingin ko, bigla na lang akong nahulog sa inuupuan ko dahil kay Gunter.
“Bakit ayaw mong magpakasal sa akin?” tanong niya ulit. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya kung bakit.
“What’s the big deal, Mr. Jones? Di ba iyon rin naman ang gusto mo,” kalmado kong sagot sa kanya, kahit na ang totoo ay kinakabahan na ako at sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
“I thought you liked me? Aren’t you happy na mapapasa ’yo na ako?” sarkastikong sabi niya sa akin habang diretsong nakatingin sa mga mata ko.
“Oo, gusto kita, pero hindi ako tanga para pumayag sa gusto ng magulang ko. I love them, pero ayaw kong magpakatanga sa playboy na katulad mo,” sabi ko na lang sa kanya, saka ako tumalikod at naglakad pabalik sa bahay.
Aalis na sana ako nang hawakan niya ako, kaya napadusdos ako sa dibdib niya na sobrang tigas. “A-ano ba, Gunter? B-bitawan mo nga ako,” nauutal na sabi ko sa kanya. Napatingin naman siya sa mga mata ko.
Hindi ko alam kung tumigil ba ang oras habang nakatingin ako sa kanya o sadyang mabilis lang ang mga galaw niya kaya hindi ko namalayan na hinalikan na pala niya ako.
Napapikit na lang ako sa nararamdaman ko ngayon, sobrang lambot ng labi niya. Hindi ko namalayan na napatugon na rin ako sa mga halik niya. “It's a yes then. You kissed back, Xiana. I won't accept a no,” sabi niya at umalis.
Xiana’s POVTatlong araw matapos mahuli si Lazaro, pero hindi pa rin ako mapalagay. Oo, nasa secure facility siya ngayon, binabantayan ng mga tauhan namin—pero kilala ko siya. Hinding-hindi siya susuko nang ganoon lang.Laging may kasunod.Nasa loob ako ng monitoring room ng safehouse. Ilang screens ang nasa harap ko—may CCTV feed mula sa paligid, satellite images, at live intel reports. Sa isang tabi, si Victor, seryoso ang mukha.“Wala pa rin tayong clear connection sa mga kasabwat niya,” sabi niya, pinindot ang tablet. “Clean ang records ng karamihan. Parang mga ghost agents.”Napahigpit ako ng hawak sa kape ko. “Impossible. Walang ‘ghost’ sa mundo namin. Kung may gumagalaw sa dilim, may bakas ‘yan. We just have to dig deeper.”Bumukas ang pinto. Si Gunter, hawak ang phone. Halatang galing sa tawag.“X, we got a problem,” seryoso niyang sabi. “May leak sa loob.”“Anong leak?” agad kong tanong, alerto na.“Yung location natin… nabisto.”Bago pa ako makagalaw, biglang nag-red alert a
Xiana’s POVSabado ng umaga, maaliwalas ang langit. Nasa park kami ni Samara—ako, siya, at si Gunter. Parang isang normal na araw lang. Gunter was pushing Samara’s swing habang nakaupo ako sa bench, hawak ang iced coffee at tahimik na pinagmamasdan sila.For a moment, I forgot. I forgot the pain. The past. The war behind our smiles.“Higher, Daddy!” sigaw ni Samara, tuwang-tuwa. “Hold tight, bunny girl!” sagot ni Gunter, habang tinutulak pa ulit ang swing. His laugh echoed, soft and rare.Pero isang bagay ang hindi ko kailanman nakakalimutan: ang mga mata ng paligid. Trained pa rin ang instinct ko—paggalaw ng anino, direksyon ng hangin, at bawat pamilyar pero kahina-hinalang presensya.At hindi ako nagkamali.Paglingon ko sa kabilang kalsada, may itim na sasakyan na huminto. Malinis. Tinted windows. Walang plate number.“Gunter!” sigaw ko, tumayo agad. Pero huli na.RATATATAT! Bumukas ang bintana ng sasakyan at sabay-sabay ang putok ng mga baril.“DOWN!” sigaw ni Gunter, tinakpan ag
Xiana’s POVKinabukasan, maaga akong nagising—pero hindi dahil kay Samara. Sa totoo lang, mas mahimbing pa nga ang tulog niya ngayon. Ako lang itong balisa.Nasa gilid pa rin ng kama ang notebook na iniabot ni Gunter kagabi. Hindi ko na ito isinara matapos basahin ang huling pahina. Para bang sa bawat sulok ng pahinang iyon, naroon pa rin ang mga salitang hindi niya nasabi sa akin noon. Mga salitang huli na ang dating, pero hindi ko rin kayang itapon.Bumangon ako, kinuha ang notebook, at bumaba papunta sa kusina. Tahimik ang buong bahay, maliban sa mahinang tik-tak ng wall clock sa sala. Habang nagtitimpla ako ng kape, bumalik sa isip ko ang yakap niya—‘yung yakap na hindi nagpilit, pero ramdam mong totoo.Gusto ko siyang kamuhian. Dapat nga siguro, galit pa rin ako. Pero hindi ko maitanggi… na sa isang parte ng puso ko, may lungkot kapag iniisip kong baka ito na ang huling beses na makita ko siya.Napaupo ako sa dining table, notebook sa harap ko, kape sa tabi. Binuklat ko ulit ang
Xiana’s POVNasa kusina ako, nagtitimpla ng gatas ni Samara nang biglang tumunog ang doorbell. Napatingin ako sa orasan—alas-singko pa lang ng hapon. Wala akong inaasahang bisita.Nilapag ko ang bote at marahang tinungo ang pinto. Sumilip muna ako sa maliit na butas. At halos mapaatras ako nang makita kung sino.Si Gunter.Bago pa man ako makapagsara, kumatok siya muli. Hindi malakas, pero sapat para mapahinga ako nang malalim at piliting harapin siya.Pagbukas ko, nakatayo siya roon—bitbit ang stuffed bunny ni Samara at isang maliit na paper bag. “Hi,” mahina niyang bati.“Anong ginagawa mo rito?” malamig kong tanong.He looked at me with those soft, apologetic eyes. “I’m not here to take anything from you, Xiana,” he said, handing me the bunny. “She left this in the car last time. I thought she might look for it.”Tinanggap ko iyon kahit na ayokong tumanggap ng kahit ano mula sa kanya. “Thank you,” maiksi kong sagot.“Can we talk? Just for a minute,” he asked gently.“Walang Samara n
Xiana’s POV I’m just closing my eyes, feeling his kisses, then bigla kong naalala lahat ng ginawa niya sa akin noon kaya marahan ko siyang tinulak. “What’s wrong, Xiana?” he asked. Hindi ko na siya nasagot dahil nagmamadali akong umalis sa kwarto kung saan kami naghalikan. Pumunta na lang ako sa kabilang kwarto kung saan natutulog ang anak namin. “Is this right?” naguguluhan kong tanong sa sarili ko. Umupo ako sa tabi ng kama. Tahimik kong pinagmamasdan ang mahinhing paghinga ng anak namin. Walang kamalay-malay sa magulong damdaming nararamdaman ng nanay niya. “Bakit ngayon pa?” bulong ko sa hangin. “Bakit kailangang guluhin mo na naman ang puso ko?” Napapikit ako, pilit pinipigil ang luhang gustong tumulo. Akala ko tapos na ‘to. Akala ko kaya ko na siyang harapin nang walang sakit. Pero bakit ganito? Isang halik lang… isang titig… bumabalik ang lahat. Naramdaman kong bumukas ang pinto. Hindi ko na kailangang lingunin para malaman kung sino iyon. Mabigat ang bawat hakbang
Xiana’s POVAng gabi ay nakabalot ng tahimik na lamig ng isla, ang hangin ay humuhulog mula sa mga bundok at naglalaro sa aking buhok. Nasa maliit na veranda kami, ang malamlam na ilaw ng mga kandila ay nagbigay liwanag sa mga mukha namin. May mga baso ng alak sa mesa, at alam kong mas marami na akong nainom kaysa sa dapat. Ngunit sa gabing ito, hindi ko na kayang pigilin ang lahat ng nararamdaman ko.Si Gunter ay tahimik lang sa tabi ko, hindi kasing lasing gaya ko, ngunit sapat na ang alak para maramdaman ko ang pagkakaroon ng mas malapit na koneksyon. Ang mga mata niyang tumingin sa akin ay may iba't ibang kulay—ang pagkakasabi ng mga salitang hindi nasabi, ang lihim na hinahanap ko sa kanyang mga mata.Bumuntong-hininga ako, ang mga alon ng alak ay nagdudulot ng init sa aking katawan, ngunit mas nangingibabaw ang init na nagmumula sa puso ko. Hindi ko alam kung paano ko natagpuan ang aking sarili sa sitwasyong ito. Hindi ko alam kung bakit ako nagpasya na umupo dito, mag-isa, kasa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments