Noong una, hindi maintindihan ni Luna kung bakit si Harris, ang isang gangster na mula sa Lincoln City, ay gustong hulihin siya kasama ni Caleb. Pagkatapos sabihin ito, naintindihan niya na ang lahat. Ngayong gabi, kinidnap sila ni Harris dahil sa paghuli kay Caleb, ngunit si Luna ang tunay na puntirya!Kaya naman, halata na kung sino ang bumili nagbayad kay Harris ay mula sa Merchant City, at ang taong ito ay pamilyar talaga kay Luna. Alam ng taong ito na ang lahat ng gang sa Merchant City ay nasa ilalim ng kapangyarihan ni Luke, at dahil kaibigan ni Luna si Gwen, walang mananakit kahit sinong mananakit kay Luna dito sa Merchant City. Kahit na gumawa sila ng mapanganib na trabaho na ito, aatakihin agad sila ni Luke. Gayunpaman, hindi ito ang kaso para sa isang tao na mula sa Lincoln City. Galing si Harris mula sa Lincoln City para hanapin si Caleb, at kahit na natuklasan ni Luke ang tungkol dito, iisipin niya na si Caleb lang ang puntirya ni Harris at hindi sila makikigul
Sabik na tumayo ang kalbong lalaki at lumapit siya kay Luna, hinawakan niya ito sa baba. âIto baâĶ ito ba talaga ang tingin mo?â Nang makita na lumuwag na ang pag uugali ni harris, mabilis na idinagdag ni Luna, âSyempre. Hindi ko pa nasubukan na makasama ang isang lalaking tulad mo, kayaât minsan lang sa buhay ang maranasan ang ganito.â Pagkatapos, nakakaakit niyang dinilaan ang mga labi niya. Paano matitiis ni Harris ang pang aakit na ito? Mabilis niyang binuhat si Luna at pupunitin niya na ang damit nito nang nahihiya niya itong pinigilan habang nasa kandungan ni Harris. âPwede ba tayong pumunta sa maliit na kwarto doon? May gusto akong subukan na hindi ko gagawin sa iba.â Tuwang tuwa si Harris nang marinig niya ito, at pagkatapos utusan ang mga tauhan niya para bantayan si Caleb, mabilis niyang dinala si Luna sa kwarto. Habang pinapanood na dalhin si Luna sa kwarto, pumikit si Caleb. Alam niya na hindi mapang akit na babae si Luna at ang rason kung bakit ginagawa ito ni
Sa sobrang init ng buong katawan ni Luna ay parang nag aapoy na ito. Nang hilahin niya si Joshua pabalik sa kotse, tinanggal niya ang trench coat sa katawan niya. Sumingkit ang mga mata ni Joshua, nakita niya ang kulay rosas na balat ng leeg at collarbone ni Luna. ââWag kang umalis Joshua. Hindi kita papayagan na umalis.â Puno ng pagnanasa ang mga mata ni Luna habang nakatitig siya kay Joshua. âHalikan mo ako, pwede ba? Miss na kitaâĶâ Tumigas ang buong katawan ni Joshua. Alam niya na may problema kay Luna, dahil kapag matino si Luna, lagi itong lalayo sa kanya kahit na magkatabi na sila. Matino ang pag iisip ni Luna, at dahil sa paghihiganti sa pagitan ng pamilya nilang dalawa, hindi niya hahayaan ang sarili niya na makipagbalikan kay Joshua. Paano niya sasabihin ang ganitong bagay? Kumunot ang noo ni Joshua at tinulak niya pababa ang kamay ni Luna, na napunta sa dibdib niya. âLuna, huminahon ka. Dadalhin kita sa hospital.â Ngumuso si Luna. âBakit ko kailangan pumunta
âDinala kita dito mula sa Lincoln City para tulungan mo akong tapusin ito, ang lakas ng loob mo para maglaho? Ano na ang nangyari kay Luna? Ginahasa na ba siya? Kung sa tingin mo ay kailangan ito, pwede kang kumuha ng video. Naiintindihan mo ba?â Kumunot ang noo ni Jim habang nakikinig siya sa pamilyar na boses sa kabilang linya, at namutla na ang mga kamao niya sa sobrang higpit ng hawak niya sa phone. âNaiintindihan kita.â Hindi mapigilan ni Heather na sumimangot nang marinig niya ang boses ng lalaki. Mali ba ang pagkakarinig niya? Sa hindi malamang rason, pakiramdam niya na hindi ito ang parehong boses ni Harris at pamilyar pa ang boses na ito. âHeather Landry,â Tumunog ang galit na boses ni Jim mula sa kabilang linya ng phone. âHigit sa dalawampung taon kang pinalaki ng pamilya Landry, ganito mo ba itatrato ang anak namin? Mas mabait at tapat pa ang isang lobo kaysa sayo!â Tumigas ang buong katawan ni Heather nang marinig niya ang boses ni Jim. Nahulog ang phone niya sa
Kinaumagahan, nagising si Luna dahil sa sinag ng araw na pumasok sa bintana at sa tunog ng mga ibon. Nag unat siya at bumangon siya sa kama. Sa ikinagulat niya, ang unang nakita niya ay hindi ang pamilyar na bedroom, sa halip, isang kwarto na may itim at puti na dekorasyon. Napahinto ang utak ni Luna habang nakatitig siya sa eksenang nasa harap niya. Ano ang lugar na ito? Bakit parangâĶ kay Joshua ang kwartong ito? Kinurot ni Luna ang noo niya sa inis at bigla niyang naalala ang nangyari kagabi. SiyaâĶ Siya at si JoshuaâĶ Agad na yumuko si Luna. Nakahubad siya, at ang buong bedroom ay magulo. Ang lahat ng ito ay nagpapahiwatig na grabe ang gabi nilang dalawa kagabi. Tumigas ang katawan ni Luna bago niya naalalaâĶ Dinala siya kagabi ni Joshua sa kwartong ito. Nakahiga si Luna sa kama habang nagsisisi. Kagabi, habang kalahating matino, sila ni Joshua ayâĶ Gayunpaman, dahil bumalik na ang katinuan niya, nakaramdam siya ng kahihiyan sa buong katawan niya. Kinagat
Kinagat niya ang labi niya at lumingon siya palayo, natatakot siyang makita ang tingin ni Joshua. âWalaâĶ Wala akong naaalala. Kung ano ano lang ang sinasabi koâĶâ Ayaw ni Joshua na ibunyag si Luna, kayaât nagpatuloy siya sa pag sandok ng oatmeal sa isang bowl habang sinabi niya, âHindi naman masama na maalala mo ito. Baka maganda ang maalala mo ito.â Pagkatapos, nagbuntong hininga siya at nilagay niya ang oatmeal sa dining table. âPero, dahil naaalala mo ang nangyari kagabi, alam mo na napagod ka kagabi, kayaât ang payo ko ay kumain ka muna bago ka umalis. Kung hindi, mag aalala ako na baka hindi ka umabot sa bahay niyo.â Kinagat ni Luna ang labi niya at tumingin siya sa nanginginig na mga binti niya. Sa huli, nagbuntong hininga siya at pumunta siya sa hapagkainan. Naghanda si Joshua ng lahat ng pagkain na gusto ni Luna. Umupo si Luna sa harap ni Joshua na parang nahihiya siya at nagsimula na siyang kumain ng oatmeal. Gusto niya itong ubusin ng mabilis para makaalis na siya
Tumingin si Luna sa lalaking nakaupo ng komportable sa sofa. âAng bago mong girlfriend?â Ayaw ni Joshua na mag bunyag ng kahit ano kay Luna. âHulaan mo.â Ayaw mang hula ni Luna. Kahit na sumiping siya kay Joshua kagabi, alam niya na wala nang kinabukasan sa pagitan nila, kayaât bakit mahalaga kung may bagong girlfriend si Joshua o wala. Kaya naman, kumunot ang noo ni Luna at tinanong niya, âKailangan ko bang magtago?â Tumitig si Joshua kay Luna. âAno sa tingin mo?â Umikot ang mga mata ni Luna kay Joshua. Ayaw niyang magtago. Sa isang palad, wala siyang intensyon na manatili sa lugar ni Joshua, sa kabilang palad, ibig sabihin ay mapipilitan siyang makinig sa pag uusap nila. Wala siya sa mood para makinig sa pinag uusapan ni Joshua at ng bagong girlfriend nito. Nang maisip ito ni Luna, huminga siya ng malalim at binuksan niya ang pinto. Sa labas ng pinto, may babaeng puno ng makeup na tumatawag sa pangalan ni Joshua habang patuloy sa pagkatok, âPresident Lynch, gising n
Malamig ang pakikitungo ni Joshua sa kanya at sinabi pa nito sa kanya na kainin ang pagkain ng mag isa. Hindi niya naintindihan ang intensyon ni Joshua. Gayunpaman, ayaw niyang sumuko sa pagkakataon na ito. Kaya naman, huminga siya ng malalim, sinubukan niyang sabayan ang aura ni Joshua, âPresident Lynch, sinabi niyo po na bumili ako ng pagkain na pang dalawang tao, hindiâĶ hindi ko po ito mauubos ng mag isa. Pwede po baâĶâ âPwede mo itong kainin kasama ang kaibigan mo o itapon mo na lang kung gusto mo.â Kinuha ni Joshua ang dyaryo mula sa mesa at dinagdag niya, âItapon mo na rin ang basura kapag lumabas ka.â Humigpit ang hawak ni Cheryl sa bag na hawak niya. âSige poâĶ Mauuna na po ako. Mag ingat po kayo, President Lynch.â Pagkatapos, tumingin ulit siya kay Joshua ng nagdadalawang isip. Sa mga sandaling ito, nagbabasa siya ng dyaryo, naka de kwatro siya. Maganda ang lalaking ito sa kahit anong anggulo siya tingnan, ngunit kahit na anim na buwan na siyang isang secretary n
Kumunot ang noo ni Luna nang marinig niya ito.Kailangan niyang itago si Gwen kapag bumisita si John sa kanila. Kasabay nito, kailangan niya ng ibang tao para magpanggap na si âAndie Larsonâ.Habang iniisip ito, nagbuntong hininga si Luna at tumingin siya ng makahulugan kay Tara.Naintindihan ito ni Tara at tumango siya, pagkatapos ay naglakad siya pabalik ng elevator kasama si Luna.Nang sumara ang pinto, nagbuntong hininga si Tara at sinabi niya ng pagod na tono, âSalamat sa Diyos at nabigo si Robyn ng memorya niya. Kung hindi, sira na ang lahat ng plano natin.âTumango si Luna. Pagkatapos, tumingin siya kay Tara at tinanong niya, âOo nga pala, paano nagkakilala si John at ang tatay ni Gwen?âKahit na si Andy ay dinala ng mga tauhan ni Tyson sa Sharnwick City. Paano napunta sa parehong kwarto si John at sumalo pa siya ng bala para dito?Kinidnap rin ba si John ng mga taong ito? Kung ganun, bakit nila ito ginawa?Nang mabanggit ito, nagbuntong hininga si Tara at nagpaliwang si
Sumilip si Luna sa crack mula sa pinto.May suot na hospital gown si John, nakaupo ito sa kama at kumakain habang kausap si Robyn. âSinabi ba talaga âyun ni Miss Moore?âTumango si Robyn. âNakasalubong ko rin sa elevator âyung babae na bumili ng tanghalian na ito kanina. Hindi ka maniniwala, konektado din siya kay Miss Moore! Magpinsan sila sa kasal!âHuminto ang kamay ni John, halata na nabigla siya. Tumawa siya at tinanong niya, âTalaga? Nagkataon nga naman.ââTama ka! Maliit ang mundo natin!â Tumango si Robyn. âHindi lang âyun, pero dahil magpinsan sila sa kasal, may koneksyon din siya sa lalaking niligtas mo kagabi. Sa tingin ko ay ang pangalan niya ayâĶâNapatalon ang puso ni Luna sa lalamunan niya nang marinig niya ito.Nagkaroon siya ng isang malaking pagkakamali. Hindi niya sana babanggitin ang pangalan ni Gwen kung alam niya lang na si John ang lalaking nagligtas sa tatay ni Gwen!Malapit na masira ang sikreto nila!Habang iniisip ito, hindi niya mapigilan na tumingin k
Tumaas ang mga kilay ni Luna kay Tara. âSinasabi mo ba na anim na buwan mo nang alam ang tungkol kay Anne at John?âTahimik ng ilang sandali si Tara bago siya tumango. âOo.âHuminga siya ng malalim at tumitig siya ng seryoso kay Luna. âDati, ang lahat lang ng alam ko tungkol sayo ay pinakasalan mo ang pinsan ko at biniyayaan kayo ng triplets. Nabalitaan ko rin na sa isang punto, naging malapit ka kay Christian, pero wala na akong ibang impormasyon maliban dito. Isang araw, sinabi ng tita ko sa akin na ikaw, ang asawa ng pinsan ko, ay walang iba kundi si Moon, ang paboritong jewelry designer ko.ââSimula nang matuklasan ko ito, napunta ang atensyon ko sayo at naghanap ako ng mga balita tungkol sayo. Dahil dito, alam ko ang tungkol sa murder at trial mo, kaya alam ko ang tungkol kela Anne at John.âLumaki ang mga mata ni Luna sa gulat.Hindi siya makapaniwala na si Tara ay palihim na isa sa mga fans niya, sa punto na binabantayan nito ang balita tungkol kay Luna kahit na nakatira si
Matagal na natulala si Luna.Sa huli, bumalik siya sa sarili at humawak siya ng sabik sa braso ni Robyn. âSinasabi mo ba na ang kapatid mo ang nagligtas sa lalaki na hinahanap ng lahat sa buong bayan?âHindi inaasahan ni Robyn ang reaksyon ni Luna. Napaatras siya sa takot at tumango siya. âOâĶ Oo.âBakit sabik si Luna na marinig ito?Kumunot ang noo niya at tinanong niya, âMiss, kilalaâĶ mo ba ang kapatid ko? O may koneksyon kayo sa matandang lalaki kagabi?âSasagot sana ng oo si Luna sa mga tanong na ito nang sumingit si Tara. âSyempre may koneksyon siya sa matandang lalaki. Asawa siya ng pinsan ko, kaya may koneksyon siya sa matandang lalaki na niligtas ng kapatid mo. Sabik lang siya na makilala ang lalaki na lumigtas sa buhay ng matandang lalaki.âPagkatapos, tumingin siya kay Luna. âHindi ba, Luna?âNapahinto ng ilang sandali si Luna, pagkatapos ay tumango siya. âOo, masaya lang ako na ligtas siya ngayon.âPagkatapos, lumingon siya para tumitig ulit kay Robyn. âKamusta na ang
âUmâĶâNgunit, bago pa sumagot si Tara, sumingit si Robyn. âHindi baât sinabi ko sayo na ang kapatid ko ay nabaril? Ito ay dahil pinoprotektahan niya ang isang matandang lalaki kagabi.ââNakidnap silang pareho, at ang lalaki na âyun ay papatayin dapat ng kidnapper. Kung hindi humarang ang kapatid ko para iligtas ang lalaking âyun, patay na dapat siya ngayon.ââSi Miss Moore ay ang kamag anak ng lalaki at pumunta siya dito para pasalamatan kami.âPagkatapos, pinakita niya ang card kay Luna at sinabi niya, âGusto niya kaming bigyan ng gantimpala kapalit ng kabaitan ng kapatid ko. Desperado kami sa pera, pero ayaw itong tanggapin ng kapatid ko. Ayaw niyang isipin ng iba na may ibang rason ang kabaitan niya.âNapahinto si Luna nang marinig niya ito. Kumunot ang noo niya, tumingin siya kay Tara. âAng âkamag-anak; na ito ay ang tatay ni Gwen, hindi ba?âAlam ni Luna ang tungkol sa nangyari kagabi. Dahil niligtas ng mga tauhan ni Joshua si Andy kagabi at ang kapatid ni Robyn ay nabaril d
âHindi ko kailangan ng special treatment.â Ngumiti si John kay Tara. âAng gusto ko lang ay ang isang oportunidad para sumama.âKumunot ang noo ni Tara dahil dito, ngunit wala siyang sinabi. Sa huli, tumalikod siya at umalis na siya ng kwarto.Sa kanyang ikinagulat, nakasalubong niya si Luna, na siyang kakalabas lang ng elevator.Nabigla din si Luna na makita si Tara.Siguradong si Tara, na siyang obsessed kay Joshua, ay nasa Moore Group dapat kasama si Joshua, nagpapalipas ng oras kasama ang paboritong âpinsanâ nito. Bakit pala nasa hospital si Tara?âHello, Luna.â Ngumiti ng nahihiya si Tara nang makita niya si Luna.Kumunot ang noo ni Luna at tumingin siya ng malamig kay Tara. âAno ang ginagawa mo dito?âNandito ba si Tara para makita si Gwen? Hindi niya maintindihan; hindi kilala nila Tara at Gwen ang isaât isa. Bakit bibisita si Tara kay Gwen?Huminto si Tara, ngunit bago pa siya makagawa ng dahilan, tumunog ang boses ni Robyn sa likod niya. âMiss Moore!âTumakbo si Robyn
Bumangon si John mula sa kama nang mabanggit ang matandang lalaki. Pagkatapos ay tumitig siya ng nakakunot ang noo kay Tara. âAyos lang ba siya? Nawalan ako ng malay pagkatapos akong mabaril kagabi, kaya hindi ko alam kung ano ang nangyari sa kanya. Naaalala ko na dumating ang mga tauhan niyo sa orasâĶ Ayos lang ba siya ngayon?âKahit na ang ginawa ng matandang lalaki ang rason kung bakit nabaril si John, naiintindihan ni John ang pananaw ng lalaking ito. Pagkatapos makulong ng maraming araw, hindi nakakapagtaka na magiging balisa ito na makatakas.Hindi mapigilan ni John na isipin na kung ang lalaking ito ay nakakuha ng sakit mula sa pagkakakulong, lalo na at matanda at mahina na ito.Kumunot ang noo ni Tara nang mapansin niya na nag aalala si John. Mukhang hindi nagpapanggap si John sa pag aalala niya.Ayon kay Joshua, hindi alam ni John na ang lalaking niligtas niya ay ang tatay ni Gwen. Base sa reaksyon ni John, alam na ni Tara na tama si Joshua.Ngumiti si Tara at sumagot siya
Hindi kayaât sinasabi ni John ang katotohanan?Habang iniisip ito, tumingin ulit si Tara kay Robyn.Medyo kinakabahan si Robyn habang sinusuri ng ganito. Nahihiya siyang tumawa at sinabi niya, âNice to meet you, Miss Moore. Ako ang kapatid ni John, si Robyn.âPagkatapos, tinaas niya ang kamay niya kay Tara.Kumunot ang noo ni Tara habang kinamayan niya si Robyn. âNabalitaan ko na may sakit ka?âTumigas ang kamay ni Robyn. Nakalimutan niya ang tungkol sa instructions ni John!Ngumiti siya, sinubukan niyang maging kalmado. âOpo. Nagkaroon ako ng kakaibang sakit at humihina ang katawan ko, at kailangan ko ng surgery para mabuhay.âPagkatapos, lumingon siya para tumingin ng masama kay John. âSinabi mo ba ito sa lahat? Hindi baât sinabi ko sayo na âwag mo ipagkalat ang tungkol sa sakit ko?âTumawa si John. âMalalaman din naman ni Miss Moore ang tungkol dito dahil magkakasama kami sa trabaho.âMedyo naabala si Tara dahil dito. Pinadala siya ni Joshua para bantayan si John at malaman
âAyos lang. Hindi ko siya niligtas para sa pera.â Ngumiti si John habang tinaas niya ang kamay niya para kunin ang kutsara at tinidor mula kay Robyn.Nagtataka rin siya tungkol sa binanggit ni Robyn, ngunit sa katotohanan, hindi siya nagsisi sa desisyon niya. Kahit na pumunta siya doon para sa pera, hindi ito ang motibasyon niya noong tumalon siya sa harap ng bala.Ginawa niya ito ng hindi nag iisip. Kahit na ibalik niya ang oras, ililigtas niya pa rin ang lalaking âyun ng hindi nagdadalawang isip.Nagbuntong hininga si Robyn at tumingin siya kay John. âPero JohnâĶ makakapunta ka pa ba sa public bid sa katayuan mo ngayon?âNamutla si John dahil dito. Makalipas ang ilang sandali, ngumiti siya kay Robyn at sinabi niya, âSyempre naman. Ang balikat ko lang ang nasaktan, hindi ang utak ko, kaya makakapag trabaho pa rin ako tulad ng dati at makapag handa ako para sa bid. âWag kang mag alala. Alagaan mo na lang sina Anne at Sammie, at ako na ang bahala sa lahat.âPagkatapos, tumingin siya