“James! What’s up, dude? It’s been a while, how’s life going?” napahinto ako sa iniinom ko. I saw Archie along with Silver—my college block mates, “Are you here alone ba, pare?” sinalubong ko naman ang kamay nya na nakikipag shake hands.“Yeah, just buying some time, Silver,” I greeted him too, tumango naman ito, habang nakatingin pa rin sa cellphone niya, “How are you?” I reciprocated, kahit ayaw ko naman talaga na may kausap, just a small talk will do, siguro naman aalis na sila after.“Doing fine, hey, James, I’ve heard some rumors,” humarap na lang ako sa iniinom ko, “I won’t believe it, lalo na kung hindi galing sayo,” his voice has hint of amusement and sarcasm.“I actually don’t care, Arc, people tend to gossip, everytime,” rebat ko, tsaka inisang shot ang alak na hawak ko sa kamay, “Another serving,” tumalima naman ang bartender, para bigyan ako ng isang serving pa.“I mean, is that true, that your third business, failed again? Why was that again? You failed to maintain the go
“What are you doing here again, J?” hindi ko mapigilan na matawa dahil sa sinabi ni Mil, nang makapasok ako sa office niya.Busyng busy ang pinsan ko, well, wala naman bago doon, lagi naman talaga siyang busy, wala na yata siyang ginawa kung hindi ang magtrabaho, kulang na lang, palitan nya ang security guard ng kumpanya na to.“Come on, Mil, I know you like me, being here? Ako ang nagpapaligaya sayo habang subsob na subsob ka sa trabaho mo,” inirapan niya lang ako, at tinuloy na ang ginagawa nya sa desk niya.“Don’t you have a business to run, J? para kang kabute dyan, bigla ka na lang pumapasok,” umupo ako sa receiving area niya, at nag salin ng tsaa sa tea cup, lagi naman siyang may ganito, of course, he’s a businessman.“Well, my secretary can handle that, and if not, he will call me,” medyo napatingin ako kay Mil, at inisang lagok ang tsaa, medyo napangiwi pa ako, dahil mainit nga pala yon.“Spill,” biglang sabi nya, kaya natawa ako, “Don’t look at me like that, it makes me shive
“Bossing, wala ka ba ipapagawa sakin?” bored na bored na ko, nalinis ko na lahat ng sulok ng bahay, nakapagluto na ko ng ulam para sa apat na araw, nakapag grocery na rin ako, at walang pasok si bossing ngayon, meaning day off ko, pero ayokong umalis, tinatamad ako.“It’s your day off, Naya. Why would I let you run some errands? We have talked about this, right?” sagot niya habang nakatutok sa pinapanuod niya sa iflix, “Go out and breath some fresh air,”Bumuntong hininga ako at umupo sa katabi niyang sofa, tsaka tumingin na lang din sa pinapanuod niya, hindi ko mapaigilan na matawa, “Luh, nanunuod ka ng mga ganyang bossing? Ang baduy mo naman, pang bat ana palabas yan eh, ilang taon ka na eh, trenta? Kwarenta?”Agad syang napatingin sa akin, na may mapang akusang mata, “You’re exauggerating! I’m only twenty-nine! I worked out, and take care of my body, why would you assume that I’m older than my age, huh?!”Itinaas ko ang pareho ko na mga kamay. Habang natatawa pa rin, “Okay, sorry,
“Ano ba kailangan ko?” tanong ko kay Charlotte, kasama ko siya ngayon sa national book store, dahil mamimili ako ng mga kailangan ko sa school,“Binder ganyan, ball pen,” umirap lang siya sa akin, habang naniningin ng mga libro, hawak ang basket ko, nag ikot ako at iniwan siya doon, hindi ko alam kung anong klaseng mahika ang ginamit ng amo ko, dalawang araw matapos akong pumayag na bumalik sap ag aaral, umuwi sya kagabi, dala ang certificate of enrollment ko.Sinabi niya na, para maging malayo ako sa kahit anong issue, ginawa niya akong scholar, full scholarship, kaninang umaga, bago sya pumasok, habang pinaghahanda ko siya ng umagahan, inabot niya ang ATM niya sa akin, at sinabi na mamili ako ng kailangan ko.Nung una, syempre hindi ako pumayag, hindi ko alam kung ano kailangan, undergraduate ako ng Business course, hindi ko na rin maalala kung bakit ayun ang kinuha ko, samantalang, wala naman akong maalala tungkol sa mga pinag aralan ko, pero minsan, pag dumating ako sa office ni b
“Baka naman magkapalit na kayo ng mukha niyang screen ng cellphone mo, ha?” hindi ko pinansin ang sinabi ni James, at ipinagpatuloy lang ang pangangalikot sa bagong phone ko, “Wala sa bundok oh, hindi pang tanga,”“Eh, kung sampalin kaya kita dyan? Nananahimik ako dito, dun ka nga sa kabila, bakit ba dito ka nakaupo? Ang baho mo, amoy ka babae,” maaskad na sagot ko sa kanya.“Wow, ang bango mo neng, nakakahiya naman sayo, ang daming babae na nagkakandarapa para—”“Sino ba nagsabi sayo na babae ako? Umalis ka nga!” sigaw ko, at amba siyang sisipain, pero tumayo sya at lumayo agad sa akin, “Sus, ang arte,” bulong ko at ibinalik ang atensyon ko sa ginagawa ko.Nasa opisina ako ni bossing, late sya sa lunch nya, ipinagdala ko siya, kaso sabi ni Kupal—James pala, nasa meeting daw, at kahit siya naghihintay din.“Balita ko back to school ka na, baka naman mag cutting ka agad?” kusang umikot na lang ang mata ko, tsaka huminga ng malalim, sinusubukan nanaman ako ng tadhana, at talagang naandi
“How’s your second day?” tanong agad ni bossing habang nagtatanggal ako ng sapatos, nang tuluyan na akong makapasok, ay inihagis ko ang sarili ko sa mahabang sofa, “You look exhausted, is that really hard to cope up with the late lessons you’ve missed?”Umiling ako at medyo umayo ng upo, “Kung san lessons lang ang mahirap unawain, kaso pati kaklase ko, biruin mo ba naman kasi,” umupo ako at humarap sa kanya, habang siya nakatingin pa rin sa phone nya, “May bata don, halos kasing edad lang din naman ng kapatid ko, matanda lang ng kaunti, tapos ano, ang bitter, simula kahapon pinagtitripan nya ko, buti na lang, lumaki akong sira ulo, advance na ko mag isip, alam ko na kung anong gagawin nya, kaya ayun, naiiwasan ko naman, kaso nga lang,” nagpalit ako ng pwesto, dahil doon, napatingin na siya sa akin, at pinatay ang screen ng phone, “Nakakapagod naman kasi, iisipin mo kung may gagawin ba sya sayo, o wala lang sya sa mood, iniisip ko pa lang na makakasama ko sya ng ilang buwan, napapagod
“Hey, Naya!” napatigil ako sa pagsusulat ng notes, nang marinig ko na may tumawag sa pangalan ko, luminga agad ako at nakita si Dexter, kaklase ko, kumaway pa siya at tumakbo palapit sa pwesto ko, “What are you doing?”Tumango lang ako, at bahagyang ngumiti, “Notes for exam,” maikli na sagot ko, pero nasagot ko naman ang tinatanong nya.“Cool, would you mind if I join you here?” umiling lang ako, pero hindi siya tinapunan ng tingin, “Sino kasama mo mag lunch mamaya?”“May gagawin ako mamayang lunch, baka may to-go na lang ako,” tukoy ko sa mga rice meal sa paligid ng campus, uso iyon lalo na kung wala ka nang oras kumain.“Midterms is approaching, do you have the scope you have to study, since you’re a late enrollee, right?” tanong niya ulit, kaya napatigil ako, at napatingin sa kanya, isang mahinang tawa ang pinakawalan nya, “I see, kulang ka pa? here, I can help you with that,” sabi niya at hinubad ang back bag na suot niya, maya maya pa ay may hinanap siya sa bag, at inabot sa akin
“Okay, class dismissed,” tamad na tamad na tumayo ako sa upuan ko, kanina pa ko nagugutom pero hindi ko alam kung ano ba gusto ko kainin, napangiwi ako nang maramdaman ang kirot ng puson ko, grabe naman.“Hey, Naya!” hindi na ko lumingon at diretso sa paglalakad, “Hoy, I’m calling you, why aren’t you answering—whoah! What’s with the eye bag? Nahiya ang panda sayo,” sabi nya kasunod nang bungisngis.“Huwag ngayon, huwag ka mag-joke sa may mens,” sagot ko at dumiretso sa paglalakad.Sumabay siya sa paglalakad, at dahil nga kilala siya sa University na to, marami ang nakatingin samin habang naglalakad. Karamihan ay nagtataka kung bakit sabay kami ngayon, syempre, issue yon. Pero ang hindi nila alam, tahong din hanap nang katabi ko, siguro laglag panga lahat pag nalaman ang maitim na sikreto nang baklita na to.“And now, you’re smiling like a creepy guy or something,” nawala ang ngisi sa mukha ko at napatingin sa kanya, nakataas ang kilay niya, na akala mo mother-in-law siyang matapobre s