THREE 1.0

ALLYSA’s POV

Kanina pa kami nakaupo dito sa loob ng klasrum pero kahit anino ng professor o maski splitends niya ay hindi namin nakikita at mukhang wala na yatang plano pa na magpakita. Ýan tayo eh, hindi nagpapakita tapos pag sumulpot papa-kopya lang tapos magbibigay ng long quiz. Wala naman itinuro tapos magagalit pag nagkamali ka at dahil studyante ka ay ikaw na lang mag-a-adjust.

Galing di ba?

Dahil ayoko iburo ang kagandahan ko dito ay napagdesisyonan ko na lang na tumayo. Sa ganda kong ‘to, uupo lang ako dito maubos ang oras?

"Hey! Saan ka pupunta?" tanong si Faith sa akin nang bitbitin ko ang bag ko.

"Tatae, sama ka?" Sarkastiko kong sagot saka naglakad palabas.

Wala naman sumunod sa akin kaya bahala na sila sa buhay nila. Mas masayang magliwaliw mag-isa. Pero kung ang akala nila ay tatae talaga ako. Hell no! May cr sa amin at hindi ako nakakatae kahit saan.

 Saan ba talaga ako pupunta? Well, magka-kape ako para may silbi ang pagpunta ko rito.

I texted them na kung trip nila sumunod sa akin ay nasa cafeteria lang ako. Trip ko manlibre ngayon at ililibre ko sila bilang selebrasyon ng pagkakabangga namin ni Benedict. Habang naglakad ako papunta sa cafeteria ay nadaanan ko pa ang VIP parking lot na ekslusibo lang para sa mga matataas ang ihi ng eskwelahan. Yong tipong pera na lang pinapairal para makapag-stay.

I smirked habang napapailing. Hindi talaga maipagkakailang mayayaman ang mga Villafrancia at sila ýong tipo na talagang papangarapin masungkit ng babae dito. Mga guapo na, mayayaman pa. Saan ka pa? Kaya nga taeng-tae ako kay Bennydear sweetheart my love eh. Pogi na, mabait pa, kahit wag na yaman, ok na ako sa kagwapuhan.

Ehh! Kinikilig na naman ako kapag naaalala ko nangyari kanina. Mas mapapadali na ngayon ang paglapit ko sa kanya dahil alam niyang nag-e-exist na ako.

'konti na lang, Allysa, at tuluyan na kayong magkakalapit ni Benedict.'

I texted Cassy na hindi ako papasok sa persday. Kahit naman pumalag siya, wala rin siyang magagawa. After ko ma-isend ang message ay panay pop-up na ng notification na puro galing sa kanya. Sabi na ei, hindi ako tatantanan nito kaya pinatay ko na ang selpon ko.

Saktong pagkapatay ko ng nang bigla na naman akong bumangga.

ABS na naman mga bes. Kutang-kuta na ako sa abs today.

ADRIAN’s POV

Papasok na sana kami sa room nang maalala ko na bitbit ko pala ang regalo ko para kay tita Olivia. Nag-taxi lang kasi ako papunta rito at dumaan na sa isang shop para sa bilihan ng regalo. 

"Saglit lang, kailangan ko iwan 'tong regalo ko para kay tita Olive," pahayag ko saka naglakad nang may ma-alala ako. "Tyler, saan mo pala pinark ang kotse mo? Doon ko na lang totoo ilalagay para di na ako dadaan ng headquarters." tanong ko kay Tyler.

"VIP building." Walang gana niyang sagot. Naglakad ako patungo sa VIP building para hanapin ang kotse ni Tyler. Napansin ko na naman ang mga babae na panay ang tingin sa akin. Nang makita ko ang building ay binilisan ko ng konti ang lakad.

Nang makarating sa sasakyan ay binuksan ko ito saka nilapag ang regalo sa loob. Pumasok pa ako sa loob para ayusin ito. Lalabas na sana ako ng mag-umpukan ang mga babae sa labas ng sasakyan. Mabuti na lang at tinted ang kotse kaya hindi ako kita sa loob.

Imbes na lumabas ay naghintay lang ako saglit. Baka sakaling aalis rin mga ‘to maya-maya kapag hindi ako lumabas. Pero imbes na mag-alisan ay mas lalo pa silang dumami.

Paano ako lalabas nito kung nakaharang sila sa sasakyan. Alangan naman awayin ko sila isa-isa. Kaya kahit napipikon na ako dito sa loob at hinabaan ko na lang pasensya ko. 

Nagtext na rin sina Bevs kung nasaan na ako. I texted them back na hindi ako makalabas dahil na-korner ang kotse ko ng mga papansin. She texted back na susunduin nila ako ni Tyler, Adam, kasama si Jayson at siya.

Tss! Wala pala si B dahil may aasikasuhin daw siya. Oo nga pala, hindi kami magkakaklase. Ahead ng two years sa akin sina Benedict at Jayson habang sina Tyler, Bevs, at Adam ay mas bata ng isang taon sa akin.

Pikon na pikon na ako dahil sa tagal maglayasan ng mga studyanteng ito. Kanina pa tumunog ang bell pero mukhang walang balak magsi-alisan ng mga ‘to. Hindi tuloy ako makalabas sa kotse at ang tagal pa dumating ng apat.

"Tara na nga, mukha naman walang plano na lumabas si Adrian sa kotse niya." Kahit nakasarado ay dinig ko pa rin ang sabi ng isa.

"Sayang di masisisilayan ni Adrian ang beauty ko." Ganda daw, mukha nga siyang harina na nagkatawan tao eh. Sumilip pa ito sa loob at pumikit ako para kunwari nakatulog na ako dito. Nakaandar naman ang makina kaya kung makakatulog ako ng tuluyan ay ok lang.

Nang magmulat ako ay umalis na ýong sumilip sa kotse. Ganoon na rin ang ginawa ng iba pa at sunod-sunod na silang nagsi-alisan. Nang tuluyan ng makaalis ang lahat ay saka pa lang ako bumaba ng sasakyan at mukhang wala na nga talagang tao sa paligid.

Habang naglalakad ay may nakita akong isang babae na papalapit sa puwesto ko. Nakayuko siya at halatang busy sa pag tetext. Her hair ay hanggang balikat lang, and it's like she's wearing glasses.

Hindi naman ako bully, besides naiinis nga ako doon sa mga bully. I really hates when someone took advantage others weakness. 

Pero malinaw ang nakasulat na sign sa daan.

'BAWAL MAG-TEXT HABANG NAGLALAKAD.'

Ngayon pa lang sisimulan ko na mang-disiplina ng studyante. Mabilis naman ako kausap, if she will say sorry, I'll forgive her and remind her not to do it again.

Dahil nakayuko ay hindi niya pa rin ako napansin at sa isang iglap ay nagkabanggaan kami.

"Aray naman!" sigaw niya na ikinagulat ko. Kahit nakadikit mukha niya sa dibdib ko ay umere pa rin sa tenga ko ang sigaw niya. "Hindi man lang tumitingin sa dinadaanan," reklamo niya saka nag-angat ng tingin.

So, kasalanan ko dahil nakayuko siya. Tinaasan naman ako ng kilay ng manang na 'to saka umatras at sinuri ang hitsura ko na mas lalong nagpataka sa akin. Like seriously? In her looks ay siya pa ang may gana na manuri.

"Bulag ka ba?" singhal niya kaya nag-umpisa na naman akong mapikon. “Tanga amputa, laki ng daan dito pa talaga nakisiksik, papansin ka?”