Share
KABANATA 32
KABANATA 32
" Sabihin mo, ano ba talagang pina-plano mo? " nanlilisik ang kaniyang mga mata habang nakatingin kay Savannah na nakuha pang matawa sa sitwasyon niya." Pinagsasasabi mo? " maangas na tanong nito kay Rostam at sinubukang alisin ang pagkakahigit sa kaniya pero masyadong mahigpit ang hawak sa kwelyo niya kaya hindi niya natanggal. " T*ngina, ano ba? Ako na naman pag iinitan mo kapag may nangyayaring kapalpakan sa negosyo mo? "" Wala pa akong sinasabi sa'yo, Savannah. "" Kahit naman di mo pa sabihin, alam ko na ang dahilan kung bakit ka nagkakaganiyan, " buong tapang niyang saad at hindi nagpatalo sa mga lisik ng mata ng kambal. " Ano na? Tama naman ako, hindi ba? Sabihin mo na 'yon pinuputok ng butsi mo nang matapos na 'to. "" T*ngina, hindi ako nakikipagbiruan sa'yo. " Diniinan lalo ni RostaRelated chapters
Marahuyo KABANATA 33
KABANATA 33 Lukot ang mukha ni Savannah habang nakatingin sa hardin kung saan tanaw niya ang dalawang taong nagyayakapan. Nasa ikalawang palapag siya ng Hacienda at mula sa balkonahe na kaniyang inaapakan, rinig niya ang pagtangis ni Catalina sa ibaba. " Hindi na ako dapat magulat sa nakikita ko, " bakas ang pagkadismaya sa boses ni Savannah sabay inom sa alak nasa boteng dala-dala. Mauubos na 'yong laman pero hindi pa siya nakakaramdam ng kalasingan. " Mga hipokrito. Magsama-sama kayo sa imyerno. " Tumalikod na siya sabay alis sa balkonahe. Hanggang ngayon, masama pa rin ang loob niya nang pagbintangan siya ni Rostam patungkol sa pagkawala ng pera nito at paninira ng mga files sa website ng Lombardi. Hindi niya alam kung bakit sakaniya agad ang sisi pero sanay na siya dahil hindi na ito ang unang beses na nagbato ng sisi sa kaniya ang kambal. Simul
Marahuyo KABANATA 34
KABANATA 34 Hindi na mabilang ni Catalina kung makailang beses na siyang napapa-buga sa hangin habang ang mga tingin ay nasa labas ng bintana ng sasakyan. Ang tanging ingay lang na naririnig niya ay ang pagtapik ng mga daliri ni Rostam sa manibela at ang kaba na nararamdaman niya mula pa kanina. " So, anong plano? Dito na ba tayo mamamatay? " rinig niyang tanong ni Rostam na kanina pa gustong lumabas ng sasakyan pero pinipigilan siya ni Catalina dahil nais nitong magsabay sila. " Sandali lang, ang dami pang tao sa kalsada. Ilang minuto pa, " tugon ni Catalina nang hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana. Katanghaliang tapat, kalat ang karamihan sa mga tao dito sa lugar kung saan siya lumaki at nagkaisip. Nasa tapat lang nila ang bahay na tinitirhan niya noon na malaki ang pinagbago ngayon. Maganda, malaki at magara na ito tulad ng pinapangarap nila noon ng
Marahuyo KABANATA 35
KABANATA 35 " Baka nakakalimutan mo, hindi ka isang Lombardi, Lorenzo. Hindi ka namin dito kaano-ano. " Hinintay ni Savannah lumingon sakaniya si Lorenzo pero bigo siya dahil nagpatuloy ito sa paglalakad palayo sa kaniya. Ramdam niyang apektado ito sa kaniyang sinabi kung kaya't mas pinili nitong umalis upang di na humaba pa ang usapan nila. " Sino po siya, Pa? " tanong ni Savannah sa ama nang may kasama itong lalake na sa kaniyang palagay ay hindi nalalayo sa edad niya. " Bago miyembro ng pamilya, " nakangiting tugon ng kaniyang ama. Nilingon nito ang batang kasama niya upang ipakilala sa kambal na sumalubong sa kanila pagpasok ng Hacienda. " Sila ang mga anak ko, si Savannah at si Rostam. Magpakilala ka. " Humakbang ito palapit sa dalawang magkapatid at bahagyang inuyuko an
Marahuyo KABANATA 36
KABANATA 36Mula sa isang bahagi ng Hacienda, nakatayo ang isang tao hawak ang sniper na kaniyang pinu-pwesto sa magandang anggulo na kung saan, sasakto sa kaniyang target ngayon. Kita niyang nagkakasiyahan ang mga bisita sa ibaba lalo na ang birthday celebrant na si Azalea." Sorry ka, mukhang huling birthday mo na ngayon, " pabulong niyang sambit. Tumingin siya sa kaniyang suot na relo, ala-sais na ng gabi at nasa kalagitnaan na sila ng party, marami pa ring tao sa Hacienda na nagkakasiyahan pa dahil sa daming ganap na nangyayari sa ibaba. Bigla siyang napaisip, magagawa pa kaya ng mga tao dito ang ngumiti at tumawa oras na sirain niya ang kasiyahang ito?Hinanap ng kaniyang mata si Rostam at Catalina na nasa isang gilid at masayang pinanonood ang kanilang anak." Magagawa niyo pa kayang mag saya oras na bumulagta sa harap niyo ang pinakamamahal niyong ana
Marahuyo KABANATA 37
KABANATA 37 " Huwag mo na subukuang tumakas, " ani Catalina sabay tutok ng baril sa taong unti-unting lumingon sa kaniya at nang magtama ang kanilang mga mata, doon sumiklab ang galit sa loob niya nang makita kung sino ang nagtangka sa buhay ng anak niya. " Ikaw nga... " " Ano sa tingin mo ang ginagawa mo? " bakas ang kalituhan at pagkasindak sa mukha ni Bruno nang makita si Catalina at ang baril na nakatutok sakaniya. " Umabot na ba sa sukdulan ang pagkamuhi mo saakin at nagagawa mo ba akong tutukan ng baril? " " Huwag mo ng subukang ibahin ang usapan dahil hindi 'yan uubra saakin, Bruno. " Ikinasa niya ang baril na hawak at naglakad palapit sa taong pinaniniwalaan niyang nagtangka sa buhay ni Azalea. " Huli ka na sa akto at kung susubukan mong tumakas, hindi ka rin makakaligtas dahil maraming naghihintay sa'yo sa labas na mababangis na halimaw . " &nb
Marahuyo KABANATA 38
KABANATA 38" Anong sinabi mo? " ang tanging lumabas sa bibig ni Rostam matapos madinig ang lumabas sa bibig ng babae sa kanilang harapan kasama ang batang lalake na pinakilalang anak nila." Uulitin ko pa ba? " natatawang wika nito sakaniya na para bang isang biro lang ang inansuyo niya sa lahat. Ipinatong nito ang kamay sa ulo ng batang lalake na nag ngangalang Norman. " Kagaya ng sinabi ko, siya si Norman, anim na taong gulang at tama, anak natin siya. "" Huwag kang magpatawa, Jane. " Naglakad si Rostam patungo sa babae na tinawag nitong Jane saka hinawakan sa braso upang kaladkarin palabas. " Wala akong oras makipagbiruan sayo at hindi ako natutuwa sa mga lumalabas sa bibig mo. "" Aba, sino bang may sabing nagbibiro ako? " buong lakas na binawi ni Jane ang braso niya saka may kinuhang papel sa bag na dala-dala. " Iyan ang patunay na
Marahuyo KABANATA 39
KABANATA 39 Matagal namayani ang katahimikan sa pagitan ni Catalina at ni Rostam. Parehong nagpapakiramdaman kung sino ang unang magsasalita sa kanilang dalawa matapos magbitaw ng salita si Rostam na hirap i-proseso sa isipan ng isa. " You're kidding, right? " ani Catalina na hindi na nakatiis sa nakakabinging katahimikan. " I'm not, " kaswal na sagot ni Rostam na diretso ang tingin sa mga mata niya. " Narinig mo na ba akong magbiro? " Nagpakawala ito nang sarkastikong tawa, walang salita ang nais lumabas sa bibig niya dahilan kaya iginalaw-galaw na lamang niya ang mga kamao na tila ba gusto nitong idapo sa mukha ng kausap niya. " Oh wow, " na-blangko si Catalina. Hindi niya gustong ipakitang naapektuhan siya sa sinabi ni Rostam kung kaya't piniga niya pa ang isip niya para may mailabas ang bibig niya. " Hindi ko alam kung
Marahuyo KABANATA 40
KABANATA 40Ramdam ni Savannah ang nakakailang na katahimikan sa hapag kainan matapos malaglag ni Catalina ang kubyertos nito kanina. Hindi niya alam kung sadya o ito'y aksidente pero naging dahilan ito ng pananahimik ng kaniyang kaibigan na kanina pa dumadaldal kay Rostam.Inilibot niya ang tingin sa mga kasama niya sa mesa at sa kaniyang nakikita, nagpapakiramdaman ang mga ito kung dapat ba silang gumawa ng hakbang para basagin ang katahimikan sa kanilang hapunan." Kuya Norman, ilan taon ka na? " Napatingin ang lahat kay Azalea nang magsalita ito. May nginunguya pa ito sa bibig pero hindi iyon naging abala sa kaniya para muling kausapin ang batang lalake na ilag sa lahat." Anak, tinatanong ka ng kapatid mo, " ani Jane na nagpataas naman ng kilay kay Catalina." Six years old, " sa kauna-unahang pagkakataon, narinig nila ang bos
Latest chapter
