Chapter 2

DON ROMULO deeply sighs. Bagsak ang mga balikat niyang hinawalay ang tingin mula sa wall clock. “He’s not gonna come. But we should have to go even without him,” he says hopelessly and turns to his wife sitting beside him. Nakita niya ang pag-alala sa mukha ng asawang si Donya Amelia. “Si Angel Amor na lang isasama natin sa dinner.”

“Honey, we have more minutes. We can wait.” 

“Matigas ang batang iyon. Kung hindi siya pupunta, hindi siya pupunta.” 

Magsasalita pa sana ang donya pero pinili na lamang nitong tumayo. “Pupuntahan ko sina yaya at Angel sa taas upang makapaghanda.” Iniwan sila nito sa sala at umakyat sa grandstairs.

“Mawalang galang na, Don Romulo. Sigurado po kayo na aalis kayo na wala ang anak niyong si Angelo?” paniniguradong tanong ng mayodormo nilang si Hector na nakatayo sa kaniyang tabi. Nasa mid-60’s na ang mayordomo at mas matanda pa sa don.

“There is no choice, Kuya Hector. Wala akong balak na hindi siputin ang kaibigan ko at ang pamilya niya. Besides, they celebrates his daughter 25th birthday and they invite us so there is no reason para hindi namin iyon paunlakan. Though, we can discuss their secret wedding without his presence.” 

Napatango ito sa tinuran niya. “Pero alam naman nating. . .”

“I know what you meant. Kahit sa ayaw at gusto niya, ikakasal pa rin siya sa unica hija ng amigo kong si Senior Marciano Sandoval.”

Tumahimik ang mayordomo. Tuluyan siyang naawa sa binata. Ilang dekada na rin niyang pinagsisilbihan ang pamilyang De Acusta hangga’t naging mayordomo sa mansyong ito, at ngayon lang siya nakaingkwentro ng ganitong sitwasyon sa pamilya nito. Hindi kinaugalian ng mga De Acusta ang pag-a-arrange marriage at kung susumahin sa lahat ng angkan ng mga ito, si Att. Rak Angelo De Acusta ang kauna-unahang naging biktima. He noticed that there is a big reason why this thing suddenly happening. Kung ano man iyon ay wala siyang balak mangialam.

“Sir Hector! Don Romulo!”

Sabay silang napalingon sa biglaang pagbukas ng pinto ng malaking sala. Pumasok si Manang Rosa na nagliliwanag ang mukha kaya bigla silang nagtaka.

“Rosa, ano iyon?” tanong ni Hector.

“Mahirap paniwalaan ito, Don Romulo, Sir Hector. Pero sa maniwala kayo o sa hindi, kaaakyat lang ni Sir Angelo sa itaas upang makapagbihis at makasama sa inyo papunta sa mansyon ng mga Sandoval,” masiglang sagot nito na ikinatingin pareho ng dalawang matandang lalaki.

Nabuhayan muli ng pag-asa ang don nang marinig iyon. “Kung ganoon, it’s a good thing,” sabi niya at nilingon si Hector. “Prepare the car, Kuya Hector. This night will be as special as what I imagined.”

PAGKATAPOS inayos ang relos sa pulupulsuhan ay hinarap uli ni Att. De Acusta ang full-length mirror upang matignan ang kabuuang hitsura. Walang pinagbago, pogi at mature siya tignan sa suot niyang formal suit na palagi niyang sinusuot araw-araw.

He inhales while staring at his reflection. Hanggang ngayon ay hindi siya makakapaniwala na nandito siya at sasama sa dinner. He was just being obedient to his girlfriend. Kaya kahit hindi niya gusto ay ginawa niya pa rin para rito at sa ama, nagbabaka sakaling matatapos din ang lahat ng ito at bumalik muli ang buhay niya sa normal. All he can do is to go with the flow, go with this trend— the Arrange Marriage.

Lumabas siya sa kaniyang kwarto at nakasalubong ang anim na taong bunsong kapatid na babae sa pasilyo kasama ang yaya nito. Bihis na bihis din ang bata. Nakasuot ito ng sky blue dress at yakap-yakap nito ang paboritong manika. Nanlaki ang munting mga mata nito nang makita siya. “Kuya Rak Angelo!” She excitedly runs towards his direction.

“Hi, baby!” Yumuko siya upang mapantayan ang laki ng bata at tinanggap ang yakap nito sa kaniya.

Kalauna’y humiwalay naman ang bata sa kaniya at hinarap siya. “Kuya, can I asks you something? Are you mad at mommy and daddy? Kaya ka hindi umuwi rito ng ilang araw?”

“No, I’m not mad at them. May misunderstandings lang kami and don’t mind it. Nandito na ako. Do you know why I’m here? Because I miss you, munchkin!” He pinches the little girl’s chubby cheeks and Amor giggles.

“Really, kuya? I’m glad that you are here now. Mommy said we’re going to a birthday party! At base sa histura mo ngayon, kuya, I know you will come with us!”

Birthday party? takang tanong sa isip ng attorney sa binanggit ng bunsong kapatid. Ang buong akala niya ay mamanhikan na sila. Tumayo siya. “Okay, but first leave your doll here. Formal dinner ang pupuntahan natin, hindi sa playground.”

Little Amor pouts. “Boring sa loob ng kotse and I love this favorite doll of mine. And what’s formal dinner?”

“No time to explain but we will meet the Sandoval Family.”

Napaisip bigla ang bata. “I heard that Sandoval! I heard daddy said that you are going to marry a Sandoval princess! Oh my, kuya! Ang bata ko pa para maging tita.”

“What?” gulat niya. “Scratch that! Ano ang pinagsasabi mong bata ka? Marry lang, Amor. No baby! Hindi ka muna magiging tita! If gusto mo ng pamangkin, maaari naman kitang bigyan pero si Ate Lorecar mo ang maging ina.” Napasuklay siya sa kaniyang buhok sa inis. “Come on, let’s go downstairs.”

“HINDI ko alam kung ano ang binabalak mo at biglang nag-iba ang iyong isip,” nanlalamig na komento ng don sa tabi ng anak nitong attorney. Nakaupo sila ngayon sa middle seat ng itim na van habang ang mag-ina naman ay nasa backseat. 

Nasa harap ang tingin ni Atty. Angelo habang narinig iyon. Hindi niya nilingon sa tabi ang ama ngunit sumagot naman siya, “I have good intentions and I only did this for a reason. I have no choice, dad. Tinutulak na rin ako ni Lore rito. And I don’t want you to get sick because of this. I just only do your favor, that’s all. I hope it’s enough for you to understand that I completely accept this Fixed Marriage. I know this will not last long.” Naging mahina ang huling sinabi niya upang hindi marinig ng ama. Kung hindi siya kikilos, hindi talaga siya titigilan ng mga ito.

“It is nice to hear that from you.”

Muli silang nilamon ng katahimikan habang binaybay ng kanilang sinasakyang ang daan papunta sa Casa Sandoval. Mula sa bintana ay namataan na niya ang malaking mansyon nito. Maraming ilaw ang nakapalibot kaso nga lang ay tahimik ang paligid na ikinataka niya. Kasinlaki ng kanilang mansyon ang mansyon ng mga Sandoval.

Pinagbuksan sila ng gate ng mga guwardiya at hininto ng driver ang van sa parking lot. They slowly climb down from the vehicle and roam the wide front area of the mansion with their eyes. Tuwa ang makikita sa mga mukha ng mga magulang niya.

“Kay tagal ko na ring hindi nakaapak sa mansyon ng mga Sandoval,” natutuwang ani Don Romulo.

“So do I, honey.”

Bumukas ang malaking pinto sa entrada ng mansyon at lumabas doon ang mga kasambahay kasama si Senyora Geneviva ang ina ni Senyor Marciano Sandoval upang salubungin sila. 

“Tita Geneviva!” masiglang sambit ng ama niya at binati ang matanda. Nakipagbeso-beso ito at kasunod naman ang ina niya. “Parang hindi lumipas ang mga taon para sa inyo, tita. Ang kinis pa rin ng kutis niyong mala-gatas!” Don Romulo compliments.

Tumawa ang matanda. “Hay Romy, ikaw talaga! Kahit kailan ay nambobola ka pa rin. Wait, are they your offsprings? Santa Maria Purisima! They are both big! Maganda at gwapo!”

Binati ng Att. Angelo ang senyora na may kasamang ngiti at nagmano na rin. Pati rin ang batang si Amor ay sumunod din sa pagmamano. Giniya sila ng senyora papasok sa bahay para simulan na ang hapunan bago pa sila makaramdam ng pagkagutom.

Sa loob din ng mansyon ay nakababa na rin sa wakas ang hinihintay na senyor. Nakamustahan ang ama niya at ama ng kaniyang fiancee. Naging matalik na magkaibigan ito mula noong highschool. Ilang taon na rin na hindi ito nag-bonding dahil kababalik lang ng senyor dito sa Pinas mula sa Paris.

All of them are now in their seats around the long table in dining area. Nakahanda na rin ang iba’t ibang putahe sa kanilang harapan. Patuloy pa rin sa pakikipagkamustahan ang mga nakakatanda habang siya ay tahimik na sinusuri ang paligid. Until now, he is still confuse. Sandoval is one of the richest family of their town but what is this? Why they celebrating a birthday without other visitors? Tanging ang pamilya niya lang ang nandito.

But wait, where is the birthday girl?

He smirks. Speaking of that girl, dahan-dahang lumabas sa isip niya ang imahe nito. Hindi pa niya nakikita iyang si Felicity Sandoval kahit sa mga magazines man o tv shows pero alam na alam niyang sopistikada itong babae. Since this girl live in fame and wealth, he is pretty sure that she is not different from the other girls live in same status too. Maldita, mata-pobre, magasta, makasarili, arogante, ambisosya at manipulative— iyon ang nakikita niya sa kaniyang isipan. At hindi pa iyon nagtatapos. Kaya kampanteng-kampante siyang tanggapin na lamang ang kasunduan na ito dahil nga kahit kailan ay hindi niya magugustuhan ang mga babaeng mahilig sa mamahaling gamit, palaging nagme-make up ng makapal, at peke kung magsalita. Those things are what he advantagely sees from his fiancée. Mga tipo ni Lorecar Ramirez lang ang gusto niya, simple at konserbatibo.

Tumikhim ang senyor at napansin din na wala pa ang sariling anak. Inutusan nito ang dalawang dalagitang maids sa tabi na pababain na ang senyorita rito pero hindi ito magawang kumilos. Nakapansin ng kakaiba ang senyor kaya naman ay tinanong nito kung nasaan ngayon ang senyorita. Nagdadalawang isip ang mga ito sa pagsagot.

Suddenly, the door opens. “Aling Selia, Grandmama? Nandito na ba sila?!” pasigaw na tanong ng isang dalagang naka-pulang dress habang nagmamadaling inayos ang sarili bago tuluyang pumasok.

Biglang tumahimik ang paligid. Gulat at napahinto rin ang dalaga nang makita silang lahat sa mesa. “N-nandito na pala k-kayo. . . ” mahina nitong saad habang makikita sa mukha nito ang matinding pagkagulat at panghihinayang. Walang kaano-ano’y nagtama ang kanilang paningin.