“Good Morning.” Ang pagbating iyon ng nakasuit and tie ng si Isidore ang nabungaran ni Danley nang pumasok siya sa kusina. “Let’s eat,” says Isidore matapos ilagay sa lamesa ang niluto nitong bacon.“Pareho lang naman ng nainom kagabi, hindi ba?” Tanong ni Danley habang ipinaghihila ng upuan ang kanyang sarili. Bahagya rin siyang napapangiwi sa tuwing kumikirot ang ulo niya.“Yes.” Sagot naman ni Isidore.“So how did you manage to get up early, cook breakfast, and not even appear like you had a hangover?”“Because I don’t have a hangover.” Nakataas ang isang kilay na tiningnan ni Danley si Isidore. Makikita sa mukha niya na hindi siya naniniwala sa sinabi ni Isidore na siya namang ikina-ngisi ng lalaki bago nito nilagyan ng pagkain ang plato ni Danley na ito mismo ang naglagay. Lalo namang tumaas ang isang kilay ni Danley. Namamalikmata ba siya? O talaga bang nilagyan ni Isidore ng pagkain ang plato niya? “Sa tingin ko may hangover ka talaga. I mean, look at what you’re doing!” Hindi
Sa isang KTV dinala ni Lesley, Mara, Brae, Ange, and Rhenz si Danley upang doon gawin ang welcoming party niya. At kagaya nga ng sinabi ni Isidore, talagang hindi nagpigil ang apat. Talagang inorder nito ang lahat ng nakita nitong nakakatakam na mga pagkain, chichirya at iba’t-ibang klase ng mga inumin.Bahagya namang napangiwi si Danley nang mapatingin siya sa mga alak na inorder ni Lesley. Kaka-wala nga lang ng hangover niya pero heto at may alak na naman sa kanyang harapan.Ayaw pa nga sana niyang uminom pero ayaw niya rin naman na sirain ang mood ng party na para sa kanya. Kaya naman pinili na lamang niyang kunin ang pinakamahinang alak na inorder ni Lesley at kumain na rin habang sila Mara at Brae ay nagsimula ng kumanta na hindi nagtagal ay sinamahan na rin nila Lesley at Angel. Lesley sat in the center of the sofa, holding a San Miguel Pale Pilsen in her hand and smiling at her four newfound friends who were having a great time singing their hearts out. “Hindi ka ba kakanta?”
Dahil malapit lamang ang direksyon ng KTV kung saan ginanap ang welcoming party ni Danley ay hindi na inabot ng trenta y minutos ang tagal ng byahe ni Isidore patungo sa lugar. Nang makarating ay kaagad niyang namataan si Lesley at ang mga kasamahan nito na nasa labas na ng building ng KTV. Lumabas siya sa kanyang sasakyan at nilapitan ang mga ito na hindi pa napapansin ang pagdating niya dahil abala ang mga ito sa pag-alalay kay Danley. At dahil malapit na siya sa mga ito ay naging malinaw na sa paningin niya si Danley na lasing na nga at inaalalayan na lamang ito ni Rhenz upang kahit papaano ay makatayo ito at hindi sumalampak sa sementadong daan. Ngunit ang mas nakakuha ng atensyon ni Isidore, higit pa sa kung gaano ka lasing si Danley, ay ang mga kamay ni Rhenz. Ang isang kamay ni Rhenz ay nakayakap sa bewang ni Danley habang ang isang kamay naman nito ay nakahawak sa isang kamay ni Danley na nasa balikat ni Rhenz. Magkadikit na rin ang katawan ng dalawa dahil halos hindi na nga
Hindi mapigilan ni Danley na magmura sa tuwing kumikirot ang ulo niya. Nakasakay na siya sa sasakyan ni Isidore at binabaybay na nila ang daan patungo sa Levenbank.“That’s what you get for getting yourself intoxicated again.” Komento ni Isidore nang hindi man lamang tumitingin sa kanya.Danley hissed. “If you’ve got nothing nice to say and alleviate my pain, then shut up. Mas pinasasakit mo lang ang ulo ko.” “Was the welcome party so much fun that you couldn’t stop yourself from overindulging? You were so wasted last night that you couldn’t even stand on your own.”It was. It was so fun. Iyon ang gustong isagot ni Danley ngunit hindi na niya isinatinig pa. Talaga namang labis siyang nag-enjoy sa welcome party na ginawa nila Lesley para sa kanya. Yes, she held back at first but as the time goes by ay nakalimutan na niya ang pagpipigil niya. She ate everything she wanted, drank every liquor that Lesley ordered, and sang her heart out. She went all out, forgetting that she still had t
“You can go back to your work everyone.” Nakangiting sabi ni Dianna Leventis matapos ang halos isang minuto na pakikipagtitigan sa kanya. Mabilis naman na umayos ng tayo ang lahat ng empleyado ng Levenbank at isa-isa ng tumungo sa kanilang mga pwesto samantalang kanina lamang ay nag kumpul-kumpulan pa silang lahat. Maging ang mga kaibigan niya na sila Lesley, Mara, Brae, Angel, at Rhenz ay nginitian lamang siya saka ito pumunta na sa kanilang mga pwesto.Nang magsitungo na ang lahat ng empleyado sa kani-kanilang mga pwesto ay muling nagkatinginan si Danley at Dianna Leventis. Isang maliit na ngiti ang sumilay sa mga labi ni Dianna Leventis habang sinasambit ang kanyang pangalan, “Danley.”At sa pagsambit ni Dianna Leventis sa kanyang pangalan ay saka lamang napagtanto ni Danley ang dapat niyang gawin. Nasa harapan sila ng publiko at dapat ay maayos ang relasyon niya sa pamilya ni Isidore, and that includes Dianna Leventis, sa harap ng maraming tao. Kung kaya’t kahit naroroon pa rin
Sa isang pribadong restaurant ang pinagdalhan sa kanya ni Dianna Leventis. Sa pagkakaalam niya ay isa ito sa pinakamahal na restaurant sa buong bansa. Maliban kasi sa masasarap raw ang mga pagkain rito ay labis din na pinahahalagahan ng restaurant ang seguridad ng kanilang mga customers. And because it is incredibly private and secure, most celebrities and wealthy individuals choose to come to the restaurant to avoid being seen and followed by the media.“You can order anything you want, hija.” Ani Dianna Leventis nang hindi man lamang tumitingin sa kanya dahil abala ang mga ito sa pagtingin-tingin sa menu.“Busog pa po ako. Sabihin nyo nalang po kung ano ang kailangan ninyo sa akin. Pareho naman ho nating alam na hindi tungkol sa birthday party ninyo ang pag-uusapan natin.” Direktang sabi ni Danley without even batting an eye na siyang dahilan upang umangat ang tingin ni Dianna Leventis mula sa menu at tumungo sa kanya. Sandali muna itong tumahimik at tinitigan lamang siya bago nito
Danley's eyes widened as she opened the door and saw an elderly man hunched over and heavily leaning on a cane. The moment she recognized the old man, she began to feel nervous. He is the infamous Señor Irnes Leventis, the Leventis clan's leader. "A-anong kailangan mo?" Danley's voice was filled with fear and dread. The old Leventis was known as a violent, brutal person, making those who knew him fearful of him, including her, especially since her late father had an arrears with the old Leventis. The old man looked her over from head to toe before smirking, raising the hairs on Danley's body. Danley cleared her throat and tried to hide her nervousness, but it appears that the emotion she's hiding hasn't escaped the old Leventis. "Didn't your parents teach you how to properly treat your guests? Won't you even invite me in?" says Irnes Leventis coldly. Danley took a deep breath before opening the door to her apartment. "P-pasok po kayo—" but Irnes Leventis raised his right hand, whi
"What did you say?" Danley's mother, Aurora Palmer, asked, her eyes wide. She even stood up when Danley told her she was going to marry Isidore Leventis and that his family would be there any minute to ask for her hand in marriage. "Please tell me this is just one of your pranks, Danley." Danley bowed her head and bit her lower lip. She was having lunch with her mother, Aurora, and her two younger sisters when she told them about her engagement to Isidore Leventis, the grandson of the man her mother despises the most. She already knew that her mother would be upset by her decision to marry Isidore Leventis. After all, the Leventis, particularly Irnes Leventis, have done nothing but press them about her father's debt when they had nothing to do with it. Even she didn't want to marry Irnes Leventis' grandson, but there was nothing she could do. She needs to protect her family, and the only and safest way she knows is to do what the old Leventis wants her to do. She also refuses to deny