Lumipas ang ilang araw simula nung nangyari iyon, mas lalong naging busy si Cael sa kanilang kompanya at wala na akong narinig pang balita na nagkabalikan silang dalawa ni Cassy. Pero, ang sabi sa akin ni David ay madalas daw pumupunta si Cassy doon at nagmamakaawang kausapin siya. I stretch my arms matapos akong magsulat ng aking nobela. Ngayong araw din kaming magkikita ng misteryosong tao na panay email sa akin dahilan para bigyan ako ng inis araw-araw. Nawala na nga ang inis ko kay Cael, siya naman ang pumalit. Nakakatapag taka lang din dahil madalas niya akong tinatawag sa nickname ko. Iniiling-iling ko na lamang ang aking ulo at saka tumayo para magbihis. Hapon na rin kasi at napagkasunduan namin na magkita sa isang sikat na cafe malapit lang dito. Hindi naman delikado since matao rin doon at kung may balak man siyang gawin sa akin ay mag panangga naman ako, ano pa ba? edi kamao ko! Nakapagbihis na rin ako at gaya ng dati, simple pa rin ang damit na pinili ko. Napagdesisyunan
Naandito ako ngayon sa office ni Cael, naka upo siya sa kanyang mesa habang nag t-type sa laptop. Pinapunta niya ako rito para planuhin ang business eme raw kuno. Isinampal ko nalang ang aking ulo sa mesa dahil tinatamad ako, ewan ko ba hanggang ngayon wala pa rin akong maisip na business. "Can't decide yet?" tanong sa akin ni Cael. Siguro ay napansin niyang kanina pa ako ritong nakatitig sa papel ngunit wala paring maisip. Anong sasabihin ko ngayon sa dad niya about this? Should I ask him for help? or to grandpa nalang? "Yeah," tamad kong sagot sa kanya habang nakasandal ang aking ulo sa mesa. Agad naman akong lumingon sa kanya at nakita kong nakatingin ito sa akin. "Ikaw ba? May ma aadvice ka?" tanong ko sa kanya. "Bakit hindi mo i try tumayo ng cafe? and display your books there. Or a restaurant? I heard you love cooking, right?" sagot niya sa katanungan ko. Hindi rin masama ang cafe kaso hindi ako marunong sa kape-kape na 'yan. Ang restaurant naman wala akong confidence sa lasa
Nagsimula ang mga bulong-bulongan sa paligid. Rinig na rinig namin ang mga sinasabi nila, agad namang pumunta ang guard at pinipilit na paalisin si Cassy. "Let me go! Ano ba!" sigaw ni Cassy. Sa sobrang inis ay bigla nalang sinampal ni Cael ang mesa dahilan para mapatahimik silang lahat at ikinagulat ko. "Don't make a ruckus in my company, Cassy. Let her out," seryosong saad ni Cael. Rinig ko namang mangiyak si Cassy nang marinig niya ang sinabi ni Cael kaya agad itong kumaripas ng takbo at niyaka siya habang umiiyak. "Babe, please. Don't do this, I just want to talk to you. Nagselos lang ako dahil kasama mo si Hazel na dapat ako ang kasama mo ngayon, please, forgive me. Ayusin natin ang relasyon natin. I know I made a mistake sana mapatawad mo ako at gumawa tayo ng paraan para bumalik ang lahat, please. I miss you," iyak na sabi nito habang yakap yakap ang katawan ni Cael habang ito ay nakaluhod. Seryoso pa rin ang mukha ni Cael at agad na inalis ang mga kamay ni Cassy sa kanyang
– Hazel's POV Nakatayo ako ngayon sa harapan sa tatay ni Cael. He was reading on my report and to my business plan about the business I will build for the next few months. Kinakabahan ako of course, I don't know if magugustuhan niya ba ang inilantad kong business. Lalo naman akong kinabahan nang makita ko ang seryosong mukha nito habang nakatingin sa business plan na ginawa ko a week ago. Mabuti nalang at nasa tabi ko si Cael para tulungan ako, we spend nights and mornings to do this as I heard his father wanted it to be perfect. Well, you know, this is really hard for me since I don't have any interest on building a business. Nakita ko naman siyang patango-tango habang inililipat niya ang mga page dahilan para makahinga ako ng maluwag. Akala ko hihimatayin ako sa kaba e. Nang matapos niya itong basahin ay inilapag niya ng maayos ang business plan saka tumingin sa akin nang may ngiti kaya napangiti na rin ako. "Your business plan is good, Hazel. Building a cafe in a place where yo
– Cael's POV Napahawak ako sa aking noo habang inaalala ang nangyari sa amin kanina ni Cassy. D*mn this temptation! I still love her, I miss her kiss, her touch, everything about her! Why do I still love her even though she already gave me pain? D*mn it! I let out a heavy sigh habang titig na titig sa mga papel na nasa harap ko. Agad naman akong napalingon sa pintuan nang makita ko si David na pumasok sa loob. "Andito ka na pala," sambit ko. "Yes, young master," tanging sagot nito. Inayos ko nalang muna ang mga papel sa mesa ko dahil nawalan ako ng gana matapos ang nangyari. "Naka alis na ba si Cassy?" seryosong tanong ko sa kanya at sinagot niya lamang ako nang patango. "Do you have something to talk about? Mukhang may gusto ka kasing sabihin sa akin. Spit it out," dagdag ko pa habang nililigpit ang mga papel sa desk ko. "Well, Ma'am Hazel was here moments ago but she choose to leave," sagot niya sa sinabi ko na siyang kinagulat ko. Right, ito 'yung araw na kakausapin niya si Da
Dumating na kami sa lugar kung saan nakatira si Anjo. Maliit na lugar lamang ito at puno ng mga puno at mga bulaklak. Simple ngunit maganda ang tanawin. Agad nang pinarke ni Jeno ang kanyang sasakyan at agad na kaming tumungo sa bahay. "Andito na ba si Marin?" tanong ko sa kanya habang hindi lumilingon sapagkat busy ang aking mga mata sa pagtingin ng magandang tanawin sa paligid. Parang Garden of Eden lang na pagmamay-ari nila Cael ngunit mas maganda ang Garden of Eden dahil maraming mga iba't ibang uri ng mga bulaklak na nakapaligid. "Yes, andito na raw siya. Pasok na tayo," sagot sa akin ni Jeno at kumatok na. Maging sa bintana ng bahay ay mayroong halaman din, mukhang isa ata sa mga plantito si Anjo. Well, sa pagkatanda ko ay mahilig na talaga magtanim si Anjo noong nasa bahay ampunan pa kami. Siya nga itong nag aalaga talaga sa mga halaman na nakatanim sa bahay ampunan noon. Bumukas na ang pinto at tumambad sa amin ang masasayang mukha nila Anjo at Marin. Agad naman akong niyak
"Ano!? Kasal ka na!? Kanino!?" tuloy tuloy nilang tanong sa akin. Nagulantang naman ako sa mga tanong nila at hindi ko alam kung paano sila sagutin lalo na si Marin. "Well, yes, 2 years ago," sagot ko. Napasinghap si Marin at agad na inilapit ang kanyang mukha sa akin. ."Sino? Ni hindi ko man lang muna siya makilala, sino iyon at malaman ko kung ano ang ugali niya!" Marin exclaimed as her face still near at mine. "I-it was Cael Mendez, probably the both of you already heard aboyt him. Isa siya sa CEO ng isang sikat na company and I...I was forced to marry him," sagot ko na lalong ikinagulat ni Marin ngunit nakakagulat din dahil hindi man lang ito nagalit bagkus ay huminga muna ito ng malalim bago magsalita. "Dahil yan sa company ng grandpa mo ano, tama ba?" tanong niya sa akin at mahinang tango lamang ang aking isinagot sa kanyang tanong. Napabuntong hininga na lamang siya sa aking sinagot. "Hindi ba't magkakaroon tayo ng reunion next week? Bakit hindi mo siya isama at nang makita
Naandito na kami ngayon sa sala ni Cael at tahimik na nanonood ng TV. Gusto ko man umalis ngunit hindi ko magawa dahil si Yaya Melda na mismo ang nagsasabi na mag-usap kaming dalawa. Ano naman kaya ang pag uusapan namin? Dahil ba sa hindi ako nagpaalam sa kanya kahapon? Kailangan ba 'yon? Napabuntong hininga na lamang ako at tumayo para umalis nang bigla siyang mag-salita. "Hey, kakasundo lang natin nung nakaraan at babalik na naman tayo sa ganito?" biglaang tanong niya dahilan para mapahinto ako. "Look, I'm sorry if I forgot about it. Nagkaroon lang talaga ako ng problema kahapon. And I–I don't know how to start," sambit ni Cael habang nakayuko ang ulo nito at nakatitig lamang sa sahig. "You don't have to make an effort, Cael. Your sorry is enough, It's just...well...to be honest I'm dissapointed yesterday as I was really expecting that I can share the news with you but after I saw you with...nevermind. Let's just forget it, parehas pa tayong maraming ginagawa," sambit ko na laman