CHAPTER 3

Anuman ang sinabi ni Heile kay Kerr, ang kanyang ekspresyon ay nanatiling walang pakialam, na para bang siya talaga ang tunay na ama ng bata.

"Matulog ka nang maaga. Dadalhin kita bukas sa ospital para bisitahin ang lolo natin," mahinahong sabi ni Kerr habang hinuhubad ang kanyang coat.

Nagulat si Heile nang makita niyang naghuhubad na si Kerr. Nauutal siya, "D-Dito ka matutulog?"

Nakasimangot si Kerr habang nakatingin kay Heile. “Saan pa ako matutulog? Hindi ba ako pinapayagang matulog sa parehong silid ng aking asawa sa gabi ng aming kasal?"

Ang isip ni Heile ay nabalisa, at siya ay nasa bingit ng pagbagsak. Matutulog na talaga siya sa iisang kama ng lalaking kakilala niya lang ng wala pang isang araw.

'No way, no way.'

May pag-aatubili si Heile sa kanyang mukha. Dahil dito, naramdaman ni Kerr na tila labis siyang hinamak ng babaeng ito. Muli niyang pinagdudahan ang sarili.

'Ganyan na ba talaga kahirap ang itsura ko?'

Ang ibang mga babae ay nag-aaway para lang sa isang pagkakataon na akitin siya at napanaginipan lamang na matulog sa parehong kama niya. Sa kabilang banda, si Heile ay natakot nang malaman niya na siyang matulog kasama si Kerr.

Lumalim ang tingin ni Kerr, at naging matigas ang kanyang tono. “Didn’t you say that I can do as I please so long as I don’t lay a finger on your child? Since that is the case, I want to consummate our marriage tonight.”

Noong una ay inakala ni Heile na si Kerr ay isang disenteng tao, ngunit matapos marinig na gusto ni Kerr na tapusin ang kanilang kasal, nagsimulang isipin ng babaeng apat na buwang buntis na si Kerr ay isang lobo na nakadamit ng tupa.

"Pero buntis ako." Maingat na tiningnan ni Heile si Kerr. “You can’t!”

Niluwagan ni Kerr ang kanyang kurbata at sinimulang tanggalin ang butones ng kanyang damit, inilantad ang kanyang matipunong katawan. Nagsimula siyang maglakad patungo kay Heile. "Nabanggit ng doktor na makakapag-consummate tayo pagkatapos mong maabot ang apat na buwang pagbubuntis."

Tiningnan ni Kerr ang takot na ekspresyon sa mukha ni Heile. Siya ay kahawig ng isang takot na kuneho, at ito ay nilibang ni Kerr.

"Maaari mong gamitin ang iyong mga kamay palagi. Ang iyong bibig ay sapat na rin. Hindi ako mapili.” Kerr curled his lips into a handsome and sexy smile. Ang mga salitang lumabas sa bibig ni Kerr ay nagdulot kay Heile na gustong ibaon ang kanyang ulo sa buhangin na parang isang ostrich.

‘Anong klaseng b*stard itong lalaking ito? Gusto niyang gamitin ko ang aking mga kamay at bibig?’ Nataranta si Heile.

Namula ang mukha ni Heile. Nang makita niyang hinubad ni Kerr ang kanyang damit, inilantad ang kanyang matipunong dibdib at eight-pack na abs, nagmamadali siyang tumalikod. Hindi niya kayang tingnan siya. Napagdesisyunan niyang kakagatin niya ito kapag nagpatuloy ito sa pagkilos nang walang ingat. Kahit na ang isang kuneho ay kakagat kapag ito ay naging balisa.

Sa pagtingin sa mabangis na tingin sa mga mata ng takot na munting kuneho na kahawig ni Heile, alam ni Kerr na kinabahan siya nito, kaya napatigil siya nang bumalik sa normal ang tono nito at sinabing, “Alright, I was just teasing you, that’s all.”

Hindi si Kerr ang tipo ng lalaki na nag-iisip gamit ang kanyang pribadong bahagi kahit na ang kanyang maselan at kaakit-akit na munting asawa ay napaka-engganyo sa kanyang harapan.

Hindi pa narinig ni Kerr ang kasabihang ‘pag-ibig pagkatapos ng kasal.’ Naisip lang niya na maganda si Heile. Ang cute niya na may pahiwatig ng kalokohan, na gusto niyang asarin siya.

Gaya ng inaasahan, Kerr did not lay a finger on Heile that night. Sa iisang kama lang silang dalawa natulog. Ang kama sa tahanan ng pamilya Bueno ay napakalaki na apat na tao ang maaaring matulog dito. Nakatulong ito kay Heile na makatulog nang maluwag.

Isang estranghero ang nakahiga sa hindi kalayuan sa kanya. Dapat ay mas mapagbantay siya, ngunit siya ay masyadong pagod. Ipinadama rin ni Kerr sa kanya ang hindi inaasahang pakiramdam ng seguridad. Mabilis na nakatulog si Heile, at ang isang gabing walang bangungot ay kaaya-aya.

Gayunpaman, kapwa hindi nakatulog sina Heile at Kert. Apat na buwan na ang nakalilipas, siya ay tinambangan at nilagyan ng droga. Malubhang nasugatan ang kanyang katawan. Ang lolo ni Kerr ay nasangkot sa isang aksidente sa sasakyan, na nagresulta sa pagmamana ni Kerr ng negosyo ng pamilya Bueno. Siya ay pinagmamasdan na parang tigreng nanunuod sa kanyang biktima. Kaya't walang pagpipilian si Kerr kundi harapin ang isyung ito nang nakapag-iisa— si Kerr ay nasa dulo na ng kanyang pagkakatali.

Isang mapurol na sakit ang dumaan sa kanyang dibdib, at ang kanyang buong katawan ay parang tinutusok ito ng mga karayom. Nagsimulang tumulo ang malamig na pawis sa noo ni Kerr.

Sa gitna ng hindi matiis na sakit, biglang naramdaman ni Kerr ang isang maliit na pigura na kasing lambot ng cotton candy na dumampi sa kanya. Nagulat siya saglit. Si Heile pala ay hindi mapakali sa kanyang pagtulog. Hindi niya namamalayang gumulong siya sa gilid ng kama ni Kerr. Bago pa makapag-react si Kerr, lumipat ang maliliit na kamay ni Heile patungo sa dibdib ni Kerr.

"You're so proactive," mahina niyang sabi.

Si Heile, mahimbing na natutulog, ay biglang nakaramdam ng init sa tabi niya. Ang init na kanyang nadama ay umaaliw at ginawa siyang ligtas. Mahigpit niyang ipinulupot ang kanyang mga braso kay Kerr na para bang isa siyang octopus.

Maraming kababaihan ang gustong mapalapit kay Kerr, ngunit siya ay isang taong may prinsipyo. Never siyang nanligaw sa mga babae. Matindi rin ang galit niya sa mga babaeng nagtangkang manligaw sa kanya. Ang mga taong malapit kay Kerr ay halos naghinala na si Kerr ay bakla.

Sa sandaling ito, gayunpaman, wala siyang naramdamang pagsalungat kay Heile sa kanyang mga bisig. Kumportable pa nga ang pakiramdam niya, at naibsan ang sakit sa kanyang katawan dahil sa malambot na yakap ni Heile. Pagkatapos ay iniunat niya ang kanyang mga braso at ipinagpatuloy ang pagbalot kay Heile sa kanyang mainit na yakap.

Nang magising si Heile kinabukasan, ang una niyang nakita ay ang gwapong hitsura ni Kerr. Nagulat siya saglit, tapos bigla siyang napakurap. Nawala ng tuluyan ang antok niya. Ibinaba niya ang ulo niya at tumingin sa ibaba. Buti na lang at nakabihis pa siya.

'Paano tayo napunta sa ganitong posisyon?'

Ang dalawang kamay niya ay nakapulupot pa rin kay Kerr. Ang isa sa mga braso ni Kerr ay inilagay sa ilalim ng ulo ni Heile habang ang isa pa niyang braso ay inilagay sa balikat niya. Ito ay hindi maliwanag, ngunit tila sila ay isang nagmamahalan na mag-asawa pagkatapos ng isang gabing gusot.

Kerr wasn’t in a deep sleep. Ang tunog ng paggising ni Heile ay mabilis niyang binuksan ang kanyang mga mata. Tiningnan niya ang takot na ekspresyon ni Heile. Ngumiti siya at sinabing, “Kaya nagpanggap ka lang na naka-reserve kahapon. Mukhang hindi mo napigilan ang iyong gutom at pagkauhaw para sa akin."

'Ano ang ibig niyang sabihin doon? Hindi ko napigilan ang gutom at uhaw ko sa kanya?'

Ang mukha ni Heile ay kasing pula ng rosas. “Hindi ko ginawa! May nararamdaman ka ba sa akin kagabi?"

Itinaas ni Kerr ang kanyang mala-espada na kilay. “Oh? Tingnan mo ang iyong sarili. Natulog ka sa kaliwang bahagi ng kama, habang ako ay natulog sa kanang bahagi ng kama. Maliwanag, ikaw ang gumapang para akitin ako sa kalagitnaan ng gabi.”

Pinagmasdan ni Heile ang kanilang mga posisyon. Nasa kanang bahagi talaga ng kama ang dalawa. 'Oh My. Gumapang ba ako dito mag-isa?’

Napahiya si Heile kaya hindi niya napigilang makipag-eye contact kay Kerr hanggang sa pumunta silang dalawa sa ospital para bisitahin ang lolo ni Kerr.

Pagdating nila sa entrance ng ospital, papasok pa lang silang dalawa, biglang may tumalon mula sa kabilang side at humarang sa daanan nila.

Pinagmasdan ni Heile ang estranghero. Ang lalaki ay payat, maikli, at nakasuot ng punit na cotton-padded coat. Magulo ang kanyang balbas, at mamantika ang kanyang mukha. Para siyang hindi naligo ng mahigit dalawang buwan.

Sa sandaling itinuon ng lalaki ang kanyang mga mata kay Heile, sumugod siya sa kanya at sumigaw, “Heile, walanghiya kang sl*t! Ikaw ay buntis sa aking anak, ngunit mayroon ka pa ring lakas ng loob na magpakasal sa ibang lalaki! Hiwalayan mo siya agad at bumalik ka sa akin!"

Nagulat si Heile sa lalaking biglang sumugod para sunggaban siya. Napaatras siya sa takot habang mahigpit na hinawakan ng isang pares ng malalakas at matatag na kamay si Heile, pinoprotektahan siya.

Tumingin si Kerr sa lalaki na may masamang tingin sa kanyang mga mata at ngumuso, "Saan nanggaling ang lokong ito? How dare he spews such bullsh*t in front of me.”

Nang makita ng lalaki ang hitsura ni Kerr, isang matinding takot ang bumungad sa kanyang mukha. Gayunpaman, inisip ng lalaki ang limampung libong na ibinayad sa kanya ng pamilya Tengco. Kaya't kinagat niya ang kanyang mga ngipin, nag-ipon ng kanyang lakas ng loob, at nagsimulang sumigaw kay Kerr.

“Idi*t, parang hindi mo namamalayan na minamanipula ka ng b*tch na ito?! Ang bata sa kanyang tiyan ay pag-aari ko. Gusto mo bang palakihin ang anak ko para sa akin? Hahaha, parang gusto ng pamilya Bueno na magpakamartir. Mamamatay ako sa kakatawa!"

Bago pa matapos ng lalaki ang kanyang sinabi, ang matulin at malakas na kamao ni Kerr ay tumama sa ilong ng lalaki. Nakita lang ni Heile ang resulta ng suntok ni Kerr.

Ang bodyguard sa likod ni Kerr ay napasigaw sa gulat at gustong tulungan siyang turuan ng leksyon ang lalaki. Gayunpaman, nakita niyang binigyan na ni Kerr ang lalaki ng ilang suntok at sipa, dahilan para mapaiyak siya sa sakit. Nakaluhod sa lupa ang lalaki na humihingi ng awa.

Ang lalaki ay pilyo, gayunpaman. Habang siya ay nambugbog, nagsimula siyang sumigaw, “Binubugbog ako ng tagapagmana ng pamilya Bueno. Nasaan ang hustisya sa lahat ng ito? Siya ay isang martir na hindi nagpapahintulot sa iba na magsalita sa kanya!"

Habang humahagulgol ang lalaki, biglang sumulpot ang mga taong may dalang camera mula sa paligid at kinunan ng litrato ang kaguluhan. Sinipa ni Kerr ang lalaki at tumingin sa isang cameraman.

Takot na takot ang cameraman kaya namutla ang mukha. Mabilis niyang itinago ang kanyang camera at sinubukang tumakas. Ang mga bodyguard ni Kerr ay hindi nangangailangan ng mga tagubilin dahil nakakilos na sila at nahuli ang ilang cameraman na palihim na kumukuha ng mga larawan.

Lumapit si Kerr sa isa sa matapang na cameraman na kumukuha ng mga larawan sa kanya at nagpatuloy sa pagkuha ng kanyang camera.

“Go on, sabihin mo sa mga nasa likod mo na kung gusto nila akong guluhin, pababagsakin ko sila. Ang sinumang maglakas-loob na hawakan ang aking asawa ay hahantong sa ganito." Inihagis ni Kerr ang camera sa sahig, at nagkapiraso-piraso ito.

Bagama't hindi pisikal na sinaktan ni Kerr ang sinuman sa mga cameraman, ang masamang aura na ibinubuga mula kay Kerr ay naramdaman na para bang ito ay nanggaling mismo sa devil. Sa sobrang takot ng cameraman ay nagsimulang manginig ang buong katawan.

Ang manggugulo ay kinaladkad ng mga bodyguard ni Kerr, at ang mga camera na naglalaman ng mga larawan ng kaguluhan ay nagkapira-piraso. Pagkatapos ay naglakad si Kerr patungo kay Heile. Kalmado ang ekspresyon niya, parang natapakan lang ang mga langgam.

"Let's go," sabi ni Kerr.

Tinitigan ni Heile ang gulo ng mga fragment ng camera sa sahig at ang takot na mga ekspresyon sa mukha ng cameraman habang nakatingin sila sa kanya. Muli siyang pinrotektahan ni Kerr.

Kung hindi dahil kay Kerr, ang reputasyon at kainosentehan ni Heile ay nasira na pagkatapos siniraan ng lalaki, at ang balita ng sitwasyon ay nai-post sa buong internet. Dahil nariyan si Kerr para protektahan si Heile, walang makakasakit sa kanya.

Nagpatuloy sina Kerr at Heile sa paglalakad papunta sa elevator. Biglang naramdaman ni Kerr ang pag-akyat ng kanyang dugo, at halos iluwa niya ang isang bibig ng dugo. Tiniis niya ang sakit sa kanyang utak na parang tinutusok ng mga karayom at hinawakan ang kamay ni Heile. The pain in his brain and the injuries on his body must have been triggered by the fight he had with the man.

Napansin ni Heile ang maputlang mukha ni Kerr at nagulat siya. Nagmamadali siyang nagtanong, "Anong problema?"

"Wala." Tinapik ni Kerr ang kamay ni Heile. "Huwag mong sabihin kay Lolo ang nangyari sa labas kanina."

Masunuring tumango si Heile.

Si Lolo Alfie Bueno ay isang mapayapang matanda. Iyon ang unang pagkikita ni Lolo Alfie sa kanyang apong babae na si Heile. Siya ay may kalmado na ekspresyon, at parang kilala niya si Heile bago ito. Binigyan niya si Heile ng ilang salita ng payo, “Kung minamaltrato ka ng apo ko, sabihin mo lang sa akin. I’ll take care of him for you.”

Naisip ni Heile ang panunukso sa kanya ni Kerr noong gabi ng kanilang kasal. Akala niya ay masamang tao si Kerr. Gayunpaman, pinrotektahan lang siya ni Kerr noong nasa labas sila ng ospital.

Sinulyapan ni Heile ang kanyang matangkad, mayaman, guwapong asawa sa tabi niya. Nagsimula siyang mamula nang mahina niyang sinabi, "No, he’s very good to me.”

Itinaas ni Kerr ang kanyang mala-espada na kilay at tumingin sa kanyang mahiyaing munting asawa. Gumapang ang kanyang mga labi sa isang malabong ngiti.

Tanghali na nang makumpleto ni Kerr ang mga dokumento sa paglabas ni Lolo Alfie. Gayunpaman, may ilang bagay pa rin si Kerr na dapat asikasuhin sa kanyang opisina. Hiniling ni Kerr sa kanyang driver at mga bodyguard na ihatid si Heile pabalik sa tahanan ng pamilya Bueno.

Umupo si Heile sa kotse. Sa bintana ng kotse, nakita niya si Kerr na nakayuko na may nakakaakit na ngiti sa mukha. "Tawagan mo lang ako kung miss mo na ako."

‘Who would miss you?' Isinara ni Heile ang bintana ng sasakyan, namumula ang kanyang mukha.

“Mom, ano sa tingin mo ang iniisip ni Kerr? He refused to believe that the child in Heile’s womb wasn’t his. What kind of spell did that b*tch, Heile, cast on him?”

Pagkatapos ay nakatanggap si Brianna ng isang tawag sa telepono. Nalaman niya na ang lalaking inupahan nila para pukawin si Kerr ay nabigo sa kanyang misyon at ang lalaki ay binugbog. Brianna was so angry that her face looked as though it was possessed.