Chapter 1

“ Sino kayo?! Anung kailangan nyu sa’ken?!- Teka san nyu ko dadalhin? Wait!!!!” sigaw at pagpupumiglas ni Lyresh.

***Mga hindi kilalang lalaki, nakasuot ng itim ang mabilis na nagsakay kay Lyrehs sa isang grey na Mini MPV pagkalabas nito sa kanyang pinapasukang company. Sa loob ng sasakyan nawalan na siya ng malay buhat ng may itakip sa kanyang ilong.

“ Don Zyaire andito na po siya.” Tugon ng leader. Nakatungo ito paharap sa mesa ni Zyaire na ngayon ay nakatalikod. Inikot nito ang kanyang FINNNAVIAN Italian chair, isa sa pinaka mahal na office chair sa buong mundo.

“ Okay Fiero good work.” Matapos ito ay nagtungo si Zyaire isa sa mga room sa kanyang Mansion kung saan dinala si Lyrehs, wala pa ding malay tao.

Si Lyresh ay kasalukuyang nakahiga sa mamahaling kama ng Don nagmula pa sa France.

Umupo si Zyaire sa kanyang Toad Couch na dinisenyo ni Maximo Riera, isang known Spanish Designer.

Nagsindi ito ng sigarilyo ang Treasurer Luxury Black na nagkakahalaga ng 67 US Dollars isang pakete.

[LYRESH FONTANILLA POV]

Pa out na ako ng bigla na lang ako isakay ng mga lalaki sa isang sasakyan at hindi ko na alam ang sunod na nangyari.

Paggising ko andito na ako sa malaking kwarto at nakita ko ang isang gwapong lalaki, binubuga ang usok ng sigarilyo.

“ Anong ginagawa ko rito?! Bakit ako nandito?! Anung kailangan mo sa’ken?! Pakawalan mo ko!” Gusto kong gumalaw pero nanlalambot ang buong katawan ko.

Masama ang kutob ko. Hindi naman niya siguro ako ginahasa kasi ito pa din naman ang suot kong damit. Ang usual office attire ko.

“ Bakit ako nandito?! Sumagot ka! Bakit mo ko dinala rito?!” Mabilis ang tibok ng puso ko, kung anu anu ng pumapasok sa utak ko.

Ito kaya yung mga sindikatong nangunguha ng mga babaeng ginagawang sex slave. Hindi ko na alam ang gagawin, nanginginig ang buong kalamnan ko sa takot.

Wala pa din itong imik hanggang tumayo siya sa kanyang kinauupuan ng maubos ang kanyang sigarilyo.

[DON ZYAIRE TORRICELLI POV]

Ang ingay ng babaeng to. Bakit ba ito ang napili ni Fiero pero mukhang tama siya. This girl will be a perfect wife for me.

Her big boobs hiding behind those clothes caught my eye. I stand up to feel it a little bit. Muli nanaman siyang naghysterical as if may makakarinig sa kanya.

"Anung ginagawa mo?! Hayop ka! Demonyo ka! Itigil mo yan!"

Hinawi ko ang kanyang blouse pati na din ang bra nito para magkaron ng access saka inilapat ang dalawang daliri ko. I was turned on when I felt it in my finger.

Her pert nipple took me away. Ikinulong ko sa gitna ang mga ito saka pinaglalaruan. I bend over to grabbed and sucked it into my mouth. Fuck!

" Ahhh!!!! Tama na! Wag mong ituloy ang binabalak mo please!" basag ang boses nito. Humahagulgol na agad wala pa nga ako masyadong ginagawa.

"We will get married tomorrow, Ms. Fontanilla." I tried to control myself and then said it. Baka kung hindi ako makapagpigil magahasa ko siya ng di oras.

“ What?! Kasal?! Tayo ikakasal?! No! Hayop ka pakawalan mo ko rito. Bakit hindi ko maigalaw ang katawan ko?! Anung pinainom mo saken?”

Nagsimula nanaman siyang umiyak kaya ipinatawag ko si Fiero para dalhin sa akin ang mga document.

“ Wag kang mag alala kasi hindi mo naman ikamamatay yan. Wag kang OA. Stop crying. Ganyan ba talaga kayong mga mahihirap? Ang kaya nyu lang gawin ay umiyak?”

“ Boss ito na ho.” Pagkaabot ng files agad din itong umalis.

“ Putang ina mo! Anung gusto mo? Matuwa ako na kinidnap mo ako?! Idedemanda kita, krimen itong ginagawa mo. Hayop ka pakawalan mo ko rito!”

Hindi man to makagalaw ang sakit naman sa tenga ng boses niya. Walang tigil sa pagputak. Ganito ba talaga lahat ng mahihirap.

“ Pwede ba tumigil ka kung gusto mong maging mabuti ako sayo. Alam mo anytime pwede na kitang iligpit pero tignan mo, you are still alive kaya manahimik ka kung ayaw mong maglaho na parang bula sa mundong ito.”

I don’t have any choice but to say it. Kailangan ko siyang takutin para kumalma at makinig sa lahat ng sasabihin ko. This will change her mind for sure sa oras na marinig niya ang magiging buhay niya after marrying me.

"You listen first, Ms. Fontanilla."

“ Bakit ako makikinig sayo?! Hindi nga kita kilala ei! Pakawalan mo na ko dito!” bulyaw niya.

“ Dahil sa’ken nakasalalay ang buhay ng Mama mo. Naiintindihan mo ba?!”

[LYRESH FONTANILLA POV]

Lalo akong natakot ng banggitin niya si Mama. Sino ba talaga ang taong ito at bakit alam niya ang tungkol sa Mama ko. I’m scared to death at iniisip kong sana panaginip lang lahat ng to pero its really happening.

Wala akong choice kundi ang makinig sa sasabihin niya. Tama siya anytime pwede niyang tapusin ang buhay ko. Wala akong kalaban laban na nadala nila ko rito ibig sabihin delikadong tao sila at makapangyarihan.

“ You need to listen carefully to me first bago ka umiyak ng umiyak jan Ms.” Ikinalma ko ang sarili ko at nagsimula akong makinig sa sasabihin niya.

"I know how badly you need money for the operation on your mother. I can provide that, Ms. Fontanilla. Not only that but also to pay all your debt. You can have a good life and also for your mom. I know very well kung gaanu kayo naghihirap ngayon.” Dapat ba akong matuwa sa mga sinasabi niya or what? Bakit ako pa!

“ So anung kapalit?! Isang kasal?! Paano kung ayoko? Pakakawalan mo na ba ko rito?!” tama siya kailangan ko ng pera pero hindi ko kayang ikasal sa taong hindi ko kilala at hindi ko naman mahal. Lahat ng babae pinangarap lumakad ng altar pero hind sa ganitong paraan.

“ Then choose you wanna leave or die?” muling kumaba ang dibdib ko. Hindi pa ko ready mawala sa mundo. Kailangan ako ni mama at hinihintay nya ko sa ospital ngayon. Papunta na ko dapat sa ospital ng kidnapin ako ng mga taong ito. Birthday ni Mama ngayon. Nanlulumo ako sa kinasadlakan ko.

Hindi ko napigilang muling umiyak. Ito na ba ang katapusan ko? Paano ang pangarap kong maikasal sa taong nararapat sa’ken, mahal ako at higit sa lahat mahal ko. Siguro kung ako lang mag isa mas gugustuhin ko pang mamatay kaysa ang makasal sa taong ito pero may mama pa akong umaasa saken at inaantay ako.

“ Anung mangyayari sa oras na makasal tayo?” naiiyak kong tanung sa kanya. Magiging kagaya ba to ng mga normal na mag asawa o para lang ba to sa isang kasunduan kagaya ng napapanuod ko sa TV. Kailangan ko ba maging literal na asawa sa kanya? Magagawa ko ba ang mga gusto ko? May hangganan ba to na parang contract? Ang daming tumatakbo sa isip ko. Bakit ba to nangyayari saken at sa dinami ng babae jan ako pa talaga. Ang dami ko ng problema.

I prayed to God na magkaron ng solution sa lahat ng pinag dadaanan ko pero ito ang ibinigay niyang sagot saken. It will literally solve my problem about money pero forever akong makukulong sa isang lalaking hindi ko kilala.

“ You will know it Ms. Fontanilla after ng kasal na ten. As soon as you sign the contract hindi ka na pwedeng umatras. ” parang wala naman akong choice sa mga sinasabi niya. Sa ayaw ko man o sa gusto it will end up most likely worst kung hindi ako pakakasal sa kanya.

***Walang nagawa si Lyresh kundi ang pumirma sa kasunduang iniahin sa kanya ni Zyaire. Limitado lang ang mga nakasulat rito gaya ng financial support sa mama niya at sa kanya habang sila ay kasal. Walang specific na rules or regulation sa contract. Walang binanggit na duration. Labag man to sa kanya pikit mata at lakas ng loob na lang siyang pumayag. Nanginginig pa ang kamay niyang lumagda. LYRESH FONTANILLA sabay ang kanyang pirma sa ibabaw.

[LYRESH FONTANILLA POV]

“ Yan good girl. Pipirma ka din naman pala pinagod mo pa ang sarili mo sa kakaputak. Nag sayang ka pa ng luha.” Sa tono ng pananalita niya masasabi kong ubod ng sama ng ugali nito. Kaya siguro walang gustong magpakasal sa kanya o baka nga ni hindi pa to nagkakaroon ng seryoso at normal na relasyon. Nakakaawa siya kahit pa ubod ng yaman at makapangyarihan kailangan pa niyang mangidnap ng babae para magpakasal sa kanya.

“ Bukas naman ang kasal hindi ba? I have a favor to ask...” buong tapang kong tanung.

“ Okay tell me.” tipid nitong sagot.

“ Ang mama ko. Birthday ng mama ko ngayon at inaantay niya ko.” Tumango lang siya at saka ako iniwan sa kwarto.

“ Hey san ka pupunta!? I said my mom needs me now... She’s waiting for me sa hospital!!!” Tanging sigaw ko pero hindi man lang to sumulyap. Ang sama niya talaga.

After 30 mins a girl came in. Medyo nagagalaw ko na din ang katawan ko at parang bumalik na din ang lakas ko... Anung gamot ang ipinaamoy nila sakin kanina at pansamantalang nawala ang lakas ko?

“ Tara ho.” Masungit na sabi ng babae at inakay ako sa braso. Hindi man lang to tumingin saken at parang robot.

“ San ho tayo pupunta?” tanong ko rito pero wala siyang naging imik. Paglabas namin ng kwarto nagulat ako sa laki ng lugar. Ang daming pinto sa bawat madaanan namin at ang lawak ng hallway. Bahay ba to? San lugar to at meron palang ganito dito sa pinas. Mukha itong hotel.

Sa isang itim na pinto kami huminto. Kulay gold ang doorknob nito. Napaisip ako kung totoo bang ginto yun. Pumasok at nanlaki ang mga mata ko. May parlor sa loob ng bahay?! Ganito ba siya kayaman? Umalis na ang babae matapos ako dalhin sa lugar.

Agad na lumapit saken ang dalawang babae at dinala ako sa magarang upuan. Nakaharap sa malaking salamin at nagsimula silang hawakan ang buhok ko, sinusuklay ng kanilang kamay habang nakatuon ang mga mata rito.

Makalipas ang halos isang oras hindi ko namukhaan ang sarili ko. Parang ibang tao. Ang ganda ko pala kapag naayusan.

Bumalik nanaman ang babaeng nagdala saken kanina rito at inakay muli ang braso ko.

“ San ho tayo pupunta?” tanung ko uli sa kanya pero hindi nanaman to sumagot. Lahat ba ng tao rito ganito kasama ang ugali?

Paglabas namin nakita ko nanaman ang malawak na hallway at ang mga pintong madaanan namin. Saan ba niya ko dadalhin.

“ Pumasok na ho kayo.” Mataray na sabi nito saken saka siya umalis. Another itim na pintuan nanaman ang nasa harap ko. Anu naman kaya ang nasa loob nito. Pagbukas ko ng pinto nagulat ako sa ganda nito. May malaking sala at kumpletong kagamitan sa loob nito gaya ng malaking TV. May area din na may mga nakadisplay na alak, para siyang mini bar. Sobrang yaman naman talaga ng may ari nito.

“ This way po mam.” Isang babae ang tumawag ng atensyon ko. Buti pa ito medyo may emosyon sa kanyang boses. Dinala niya ako sa isang kwarto o tama bang sabihin kong malaking cabinet?

“ Wow!” Hindi ko napigilang sabihin. Ang mata ko ay kusang lumibot sa paligid. Puno ito ng mga damit. May ibat ibang klase ng dress, blouse, t shirt. May mga pants, skirt at ibat ibang klase ng sapatos. May pang ragged, may pang formal, may pa twitams at medyo astig. Ngayon lang ako nakakita ng ganito sa tanan ng buhay ko.

“ Pumili na ho kayo ng susuotin nyu mam. Actually sa inyo po itong lahat.” Nagulat ako sa sinabi niya. Tama ba ang narinig ko? Sa akin ang lahat ng to? Oh my God ni hindi ko nagawang bumili ng branded na damit ever since na nag work ako. Sakto lang lagi ang sinasahod ko at madalas kulang pa nga sa mga gastusin sa hospital ni Mama.

SA LIVING AREA

***Matapos makapagbihis ni Lyresh ay dinala naman siya ngayon ng babae sa sala kung saan andun si Zyaire nakadi kwatro sa magara niyang couch. Muli nanaman namangha si Lyresh sa paligid.

“ So iba talaga ang nagagawa ng pera hindi ba. Look at yourself, nagmukha ka ng tao.” Natigil ang paglalakbay ng kanyang paningin ng marinig ang boses ng binata. Tinignan siya nito mula ulo hanggang paa.

“ Pwede na ba akong umalis?” tanging tanung ni Lyresh kay Zyaire at hindi pinansin ang mga sinabi nito.

“ Of course pero kasama ako at ang mga tauhan ko.” sambit niya kasabay ng pagtaas ng kilay.

“ What?! Ako lang ang inaantay ni mama hindi ibang tao~” Ngumisi lang ito at umiling iling.

“ Hindi ako ibang tao Ms. Fontanilla. I’ll be your husband by tomorrow morning.” May awtoridad nitong saad kay Lyresh.

“ Wala akong pakealam dyan. Ayokong makita or makilala ka ng mama ko! Hindi naman kasama yan sa kontrata.” Pagtanggi ni Lyresh sa binata. Nagdilim ang mukha nitong lumapit sa kanya at hinawakan siya sa braso.

“ Do you wanna see your mom or not?” Bulong nito sa kanya. Ang boses ng binata ay napaka intimidating na parang hindi mo pupwedeng suwayin. Huminga lang ng malalim si Lyresh at tila walang nagawa kundi ang sumunod kay Zyaire.