#MTDC18: Mother's Love Pt.3
"What gotten into your mind that you ate food with peanuts?!" galit ngunit puno ng pag-aalala na sabi ni Mama. She's been hysterical for minutes now. Noong nagkamalay ako ay siya agad ang bumungad sa ‘kin. Kanina pa siyang hindi mapakali. At hanggang ngayon ay wala pa ring tigil ang pagsermon niya sa akin. "Alam mo namang maaari mong ikamatay ang pagkain na iyon, hindi ba? Do you really want to die, Symphony?!"
Muli na naman siyang napahilamos ng mukha gamit ang mga kamay. Minsan ko lang makita ang ganitong reaksyon ni Mama. She’s always prim and proper. Her voice is always calm. Kapag nagsasalita siya ay parang hinehele ako ng lambing ng boses niya. But now, she’s different. Her voice right now is full of frustration.
Wala akong masabi. Th
#MTDC19: Out of Place Pt.1I thought I already made it clear to Wesley.Akala ko ay naiintindihan niya kung ano ang gusto kong mangyari. Pero ngayon na nagising ako at nalaman na isinama na naman ni Charitee si Melody sa kung saan ay hindi ko na alam kung anong klaseng pagpipigil ng galit ang gagawin ko.Umagang-umaga pero agad nang nasira ang araw ko.Melody’s fifth birthday will be next week and I’m planning to bring Melody to the salon for her to have her hair cut. Pero paano pa iyon mangyayari kung may mapapel na Charitee na tinangay na naman ang anak ko? Damn it!“Ma’am Symphony, kanina pa pong may tumatawag sa telepono,” sabi sa ‘kin ng taga-linis ng bahay.Ako lang ang natira kasama ang mga taga-linis na araw-araw na pumupunta rito para linisin ang buong bahay. Even Wesley’s not here! Magkasama kaya silang tatlo?“At
#MTDC19: Out of Place Pt.2I heaved a sigh as I try to control the nervousness I am feeling.Ano na naman ba ang kailangan niya? May nagawa na naman ba ako? Pero sa pagkakaalam ko ay wala naman…“Symphony…” tawag niya ulit sabay katok sa pinto.Tumayo na ako at pinagbuksan siya. His cold glances welcomed me. Hindi ko alam kung bakit na naman siya nagkakaganito. Kasi… as far as I can remember, wala naman akong maling nagawa sa kaniya.“What?” I gathered all my courage to ask him.Pinanatili niya ang mga mata sa ‘kin. Yes, I know this is the perfect timing para sumbatan siya sa pagtangay ni Charitee kay Melody buong araw, but hell! Hindi ko talaga maiwasang hindi kabahan kapag ganito na ang ekspresyon ng mukha niya.Ang madilim niyang mukha ang siyang nagbibigay sa akin ng kaba at takot sa puso ko. It just bring backs the memories of my cuts and bruises ca
#MTDC19: Out of Place Pt.3Our whole ride home was silent. Mabuti na lang kasama namin si Melody na siyang bumabasag ng katahimikan kapag may tanong siya.I get what Wesley wants. Alam kong hindi niya nagustuhan ang narinig niya sa tatay ko. Kahit na ganiyan siya ay alam kong importante sa kaniya si Melody. He loves his daughter and he doesn't want anyone to insult and hurt her.Pagdating namin sa bahay ay agad kong nakitang nag-aabang sa main door si Charitee. She smiled when she saw our car entering the gate. Gabi na, ah? Hinintay niya ba talaga kaming makauwi? Hindi ba siya makatulog kapag wala si Wesley? Wala sa sarili akong napairap.Hindi na ako makapaghintay na umalis siya rito. Pakiramdam ko kasi ay biglang sumikip ang bahay dahil sa presensya niya.Pagkababa ay agad niyang sinalubong si Melody. Melody ran towards her direction with wide arms open."Hello, Autumn!" malambing na sabi niya. Kinarga niya s
#MTDC20: Confused Pt.1Hindi nakatakas sa paningin ko ang pagngising aso ni Charitee. Gusto ko siyang patulan pero hindi ko magawa dahil nasa harap pa rin namin si Mrs. Borromeo."What's wrong with Charitee's idea, Symphony? Dahil lang hindi mo nagustuhan ang sinabi niya ay mananakit ka na?" sabi pa niya habang naiiling."S-She insulted me..." that was almost a whisper. Bakit parang kasalanan ko pa? Mali na bang magalit kapag ininsulto? Ano bang dapat kong gawin? Ang hayaan lang siyang insultuhin ako?"What's going on here, Ma?" tanong ni Wesley na mukhang kararating lang. Nagtama ang mga tingin namin pero agad kong iniwas ang mga mata mula sa kaniya."Oh, good thing you're here, Wesley. Pagsabihan mo iyang asawa mo. Hindi ko alam na ganiyan pala ang ugali niyan. Ni minsan ay hindi ko naisip na bayolente pala 'yang asawa mo."Napalunok ako nang mag-angat ang tingin ko kay Wesley. Magkasalubong ang mga kilay niy
#MTDC20: Confused Pt.2Nalipat ang tingin ko kay Charitee. Nakaawang na ngayon ang mga labi niya at hindi makapaniwalang nakatingin kay Wesley. His hands is still holding my arm, while he's intently looking at me.Isang beses akong napalunok. Ano na naman ba ito?"Just stay here..." he uttered before he turned to look at Charitee. "Cha, I'm sorry, but we really have to go out. The party's about to start. We'll talk later, okay?"Hindi niya na hinintay ang sagot ni Charitee at nagtungo na kami sa labas ng bahay. His hand holding my arm went down to my hand and then he intertwined our fingers. He did it swiftly that it made my breathing hitched.Hinayaan ko lang na ganoon ang mga kamay namin habang naglalakad sa labas. Numerous pairs of eyes were looking at us, until my eyes met Soffi's. Agad akong napangiti nang makita siya. We haven't seen each other for almost a month now and I badly missed her!Tumaas ang isa
#MTDC21: Affected Pt.1Hindi nagtagal si Red at nagpaalam na na aalis. He's on rush and I am certain that he's going to meet Sasha, which I conclude, his girlfriend.I kept pushing Red from the past months, but my feelings for him is clear. I completely know to myself that I still love him. Through these years, my feelings for him didn't changed. And it's breaking me seeing him walked away just to be with Sasha.Ganito ba ang naramdaman niya noong ikinasal ako sa pinsan niya?Ang sakit pala...Alam kong dapat akong maging masaya dahil may iba na siya. Pero kapag naiisip ko na masaya na siya sa iba, hindi ko maiwasang hindi makaramdam ng sakit sa puso ko. I know it's unfair... and it's wrong. Pero sa kabila ng lahat ng napagdaanan ko, hindi ba pwedeng maging makasarili naman ako?Mabilis akong tumayo at hinabol siya sa labas. Lakad-takbo ang ginagawa ko para lang maabutan siya. Nang makarating ako sa parking ay
#MTDC21: Affected Pt.2 Dark circles under my eyes are the proof that I haven't got a sleep last night. Wesley's words kept me up all night. Inabot na sa ilang libong tupa ang nabilang ko hanggang sa nag-umaga ay hindi pa rin ako makatulog. Araw ng Linggo ngayon at wala akong ibang gagawin. The original plan is to bond with Melody for the whole day, but because of what happened last night, I can't find my courage to go outside my room and face him. Ayoko munang makita si Wesley. Ayokong alalahanin ang sinabi niya sa 'kin kagabi. I tried so hard to forget it, but damn! Kahit anong gawin ko ay parang sirang plaka na paulit-ulit kong naririnig ang boses niya sa isip ko. And yes, it frustrates me big time! Naiinis ako sa sarili ko. Masyadong ginulo ng mga salita ni Wesley ang utak ko. At hindi ko alam kung bakit ganito ang epekto niya sa 'kin. I used to feel scared, annoyed, and hate him. Well, not that all those fee
#MTDC22: Broken Pt.1I watched them walk away from me.I could almost hear my heart breaking. Alam kong alam niyang nakilala ko siya. Our eyes even met for a few seconds, but… his eyes became different. Parang hindi ko na iyon kilala. The way he looked at me completely changed.Tears started to pool my eyes. Watching their disappearing figure is like I’m torturing myself. I want to take my eyes off them, but I couldn’t. Ni hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.Nakadikit lang ang mga mata ko sa kanila at kasabay no’n ang unti-unti kong pagkawasak.“Close your eyes.” A whisper from behind lingered on my ears. A hand gently held my arm as if it’s giving me assurance that despite of what I had seen, everything will going to be alright. But no matter how hard I tried to suppress my tears from bursting out, my stupid eyes betrayed me.Sets of fresh tears started flowing do