"Will you say yes to him?"
I ask as I look straight into her eyes. She just give me a plain smile as an answer.
She came closer to me and we sat down under the tree. We're here in our favorite place in this school... our safe haven.
I'm still waiting for her answer but she just lean on the tree and she close her eyes.
"Alam mo Benji drain na drain na ako sa mga projects and special activities na ginagawa ko."
"Yes obviously. Ang laki na nga ng eyebags mo, mukha ka ng panda," I laugh evilly but she just smirk. Oh that smirk of hers... so lovely.
"Atleast cute," she proudly said.
Yeah it's cute but you're cuter than panda. "Ah hindi ka pala mukang panda, para kang si Smeagol hahaha!" I said instead, yeah I'm too coward to tell her what I really want to say. It's just a simple word but I can't voice it out.
"Ha ha ha nakakatawa." She open her eyes and glared on me, "ikaw nga ang bantot ng pangalan mo. Benjamin. Private Benjamin. 'Wag na magpatumpik-tumpik pa! Boom kara-karaka!"
She teased me with matching sayaw at kanta pa talaga. And her face? Iyan na naman siya sa seryoso niyang mukha pero nang-aasar 'yan.
Here we go again, sa lahat ng pwede niyang iasar sa akin eh iyon pa talaga, hindi ko alam kung die hard fan siya ni Vice Ganda o trip niya lang talaga akong asarin no'n? Pero okay lang 'di naman ako naaasar. I even enjoying it everytime she teases me, mas nagiging cute kasi siya sa paningin ko kapag sinasayaw niya 'yan.
She continued teasing me while here I am, stunned again by her beauty. Bakit ba ang ganda-ganda nito kahit pinagmumukha niyang abnormal ang sarili niya?
As I adore her in my mind, I suddenly feel that there's someone is hugging me. Bigla akong bumalik sa katinoan ng marealize ko na siya pala ang yumayakap sa 'kin. Nang dahil lang sa yakap niya ay nabato ako sa kinauupuan ko.
Why am I acted this way everytime she hugs me? Ang tagal na namin magkakilala bakit ganito pa rin ako sa tuwing ang lapit niya sa 'kin? Bakit natatameme ako? But, yeah I'm satisfied and it feels good to hug by her. I really love it though.
Kahit na hindi ko maigalaw ang katawan ko dahil sa gulat ay pinilit ko pa rin na yakapin siya pabalik at lihim akong napakagat labi dahil pinipigilan ko ngumiti, kinikilig kasi ako. And yes, natutuwa ako sa position naming dalawa. Para kaming mag-couple. Sana totoo na lang iyon.
Naramdaman ko na mas humigpit ang pagkakayakap niya sa 'kin, kaya hinigpitan ko rin ang yakap ko. We're still on this position when she uttered something.
"Depende."
"Depende ang ano?"
"Depende kung sasagutin ko siya." Ah... mukhang sinagot niya iyong tanong ko kanina.
Huwag mo na lang siya sagutin. Nandito naman ako. Ako na lang... pero hindi ko iyan masabi-sabi dahil natotorpe ako at natatakot. Takot ako na baka busted ako agad sa kaniya at baka ma-friendship over kami bigla. Ayoko mangyari 'yon.
"He's your crush, right? Kaya bakit depende?"
"Hmm kasi," pinutol niya ang sasabihin at tumingin sa akin habang magkayakap pa rin kaming dalawa, "kasi crush ko lang naman siya, eh. Hindi ko talaga siya type!" pagpapatuloy niya sa sinasabi sabay hagalpak ng tawa.
Nakitawa na rin ako kasi natuwa rin ako sa narinig ko. That guy is not her man of her dreams. Ha! Does it mean that I have the oppurtunity to court her?
But her laughter suddenly change into a stern. "May hinihintay din kasi ako na manligaw sa 'kin, Benji." So it means may iba pala siyang gusto?
My smile slowly fades... And my fantasy of becoming his man also disappears. All of a sudden I feel pain in my chest. Hindi ba dapat matuwa ako at hindi makaramdam ng sakit dahil hindi ang hambog na iyon ang gusto niya kundi iba? Why am I hurting? Is it because all this time she likes someone else and she never told me about it? Or am I hurt because all this time she just noticed me just a friend... and I will never be her lover.
"Really? So, who's this unlucky guy?" Kahit na pakiramdam ko ay anomang oras ay papatak na ang luha sa mata ko ay pinilit ko pa rin siyang asarin sa tanong ko.
"Anong unlucky? No Benji, no. Siya na ang pinakamaswerteng lalaki sa balat ng lupa dahil nagustuhan siya ng isang Aerielle Magpantay!"
Yeah, she's right. He's the luckiest man alive because I know that she will love him, she will treasure him... and for sure she will take care of him, more than she took care of me."Tss, masyado kang confident ah? But s-sino nga?" Bakit ko pa ba gustong alamin kung sino? Gusto ko talaga saktan ng husto ang sarili ko. Hindi pa ba sapat na nasaktan na ako sa fact na may iba na siyang natitipuhan?
She look at me intently and gave me an annoying look. "Kilala mo siya."
Kilala ko? Sino naman? "S-sino?" Matagal niya muna akong tinitigan sa mga mata, at ang mga titig niya sa akin ay para bang pinagiisipan niya kung sasagutin niya kung sino nga ba o hindi.
Pero hindi nagtagal ay nginitian niya ako. I don't know but I suddenly felt nervous when she smiled. I don't know why? Maybe because I'm still hoping that she will say my name? Urgh! I hate this. But before she answers me, the school bell rings. It is a signal that lunch time is over.Nauna na siyang tumayo at inalalayan akong tumayo. Nag-unat muna siya ng braso at nagsimula ng maglakad, pero agad din siyang tumigil at nilingon ako.
"Makikilala mo rin siya, Benji. Huwag ka mag-alala, ipapakilala ko siya sa 'yo. Not now, but soon," she said while giggling and ran away.
-AndyThoughts-
Kung mayroon contest sa pinaka duwag na tao sa mundo, siguro ako ang makakakuha ng first place. Duwag ako. Napakahina ko. Nang dahil sa kaduwagan ko, mas pinili ko na masaktan ang taong pinahalagahan ko ng mahigit apat na taon. Nang dahil sa takot ko na baka magkaiba kami ng nararamdaman para sa isa't isa, mas pinili ko na makita siyang lumakad palayo sa akin. Nang dahil sa pinairal ko ang mga scenario sa utak ko na baka hindi niya rin ako gusto gaya ng pagkagusto ko sa kanya ay hinayaan ko ang sarili ko na maging tikom sa totoong pagtingin ko sa kanya. Kaya heto at nangyari nga ang kinakatakot ko, pero ako ang may dahilan kung bakit nagkatotoo ang mga naiisip ko l
"Ready ka na, 'nak?" Bungad sa akin ni Mom nang makarating ako sa living room, nagkalat pa ang iba namin na gamit. My Mom and I just moved here since yesterday, that's why some of our things scattered all over the floor. Iyong iba pa nga ay nasakahonpa at hindi pa nagalaw. Hindi pa namin 'tomaaayosngayon dahil may pasok sa work si Mom at ako naman ay first day of class sa bago kong school. "Yes, Mom." Tanging sagot ko. Ewan, wala ako sa mood pumasok ngayon. First day na first day pero hindi man lang ako na-e-excite. I don't know why? Maybe, dahil ayaw ko naman talaga mag-tran
I remembered something when Wendy and I were on our way to the hospital. It's about Martin. What if he's still there and guarding over Erie again? What if I can't talk to her, or just go near to her again because this fucktard doesn't leaving her. Even if he needs to piddle or poop he doesn't leave her too. How can I do my mission if Martin is always tailing Erie? I just sighed on the things bugging on my head. I leaned my head at the headrest and close my eyes. I feel dizzy, I don't have fine sleep in this past days, dahil marami akong inaasikaso na projects and requirements sa school na hindi ko puwede isantabi dahil graduating ako, and of course it's because of her too. She's the main reason of my sleepless night always.
5 years ago... "Uh... My name is L-Liam Benjamin Chua. 15 y-years of age. I-it's my pleasure to m-meet you all." Naghiyawan ang mga babae ko na classmates pero wala akong pakialam sa kanila dahil muli ay napatingin ako sa babaeng nasa dulo. Nakayuko na siya at hindi na kagat-kagat iyong pen niya. She just playing it now with her fingers and I notice something on her. She's smiling. I don't know... I don't know why I felt my heart melts when I saw her smiled. I don't like what I'm feeling right now but damn, it felt so effin' good. Muli siya nag-angat ng tingin at nagtama ulit ang mga mata namin. Shit! Pakiramdam ko ay bibigay na ang tuhod ko sa nar
You're just too good to be true~Can't take my eyes off of you~ There is a girl who's wearing a white glowing beautiful dress, standing far away from me. Her dark-brown, long lovely hair were loose. She is looking behind me and she's... she is dazzling. Is she an angel? You'd be like Heaven to touch~I wanna hold you so much~ Bakit naman magkakaroon ng anghel dito? And where am I? Am I in heaven now? Am I dead? If I'm already dead, why I feel so good? I'm feeling so much pleasure right now, just by looking at this heavenly creature in front of me. Right now, I just don't want to look at her. I want to touch her
Nakatitig lang ako sa perang nasa ibabaw ng kama ko. Ito 'yong pera ni Aerielle na hindi niya pinulot at pinabayaan lang na may ibang kumuha. Kakaiba talaga ang babaeng 'yon. Hindi niya ba alam na ang hirap kumita ng pera, 'tapos ay hinayaan niya lang na may ibang kumuha nito? Anak mayaman ba siya kaya wala siyang pakialam at pinabayaan na lang ang pera niya? Hindi ko sana ito kukunin at hahayaan na lang din, kaso ay nanghinayang ako sa 80 pesos na 'to. Kahit maliit na halaga lang ito, ay pera pa rin na puwedeng ipangbili ng laman tiyan. Ano kaya ang gagawin ko rito? Ayoko isama itong pera niya sa allowance ko. Tinuruan ako ni Mom na kapag hindi akin, huwag ko kukunin. Depende na lang kung ibibigay sa akin.
"Natagpuan mo rin ang secret haven hihihi!" Napabalikwas ako ng tayo dahil sa gulat. Sinong hindi magugulat sa ginawa ng dugyot na 'to?! May matino bang tao na titig sa nakapikit na nagpapahinga, 'tapos kung makalapit sa mukha ko ay parang gusto akong halikan? Well, okay lang naman kung iki-kiss niya ako pero—aish! Ayokong mahalikan ng babaeng ito! Hindi siya ang tipo ng babae na gusto ko! Nagdadabog pa rin ang dibdib ko sa nangyari pero itong babae na kaharap ko ay tawa pa rin nang tawa. Pinagtatawanan niya ba ako dahil nagulat ako sa ginawa niya? Nakatatawa ba ang naging reaksyon ko? Nakatutuwa bang nagawa niya akong gulatin sa ginawa niyang paglapit ng mukha niya sa mukha ko?! "Nagulat ba kita?" Tanong niya habang tumatawa pa rin. Hindi ba obvious?! Nakita niya naman siguro ang reaksyon kong parang nakakita ng multo, at napabalikwas pa nga ako, hindi ba? 'Tapos magtatanong pa siya? Is she stupid? Kahit nainis ako sa g
I'm shocked when I saw Aerielle in the same look as mine. Bakit ganoon ang ayos niya? Napag-trip-an din ba siya ng group ni Shawn? Natulala ako at hindi makapagbitaw ng salita. Lalo akong natulala sa sinabi niya. I'm Shrek and... she's Fiona? Hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin, ngunit pakiramdam ko ay kinukutya niya ako dahil sa itsura ko na naliligo sa kulay green na pintura ang mukha at uniform. Nagsisisi akong pinagbuksan ko pa siya dahil akala ko... Ang buong akala ko ay nakahanap ako ng taong maagiging kakampi ko, masasandalan ko. Iyong tao na hindi ako kukutyain at ipaparamdam sa akin na hindi ko deserve na ma-bully. Iyong tao na ipagtatanggol ako sa mga taong gumawa sa akin nito. Akala ko lang pala, pero nagkamali ako... Isa rin pala siya sa kanila. Unti-unti kong nararamdaman muli ang pagpiga sa aking puso, nagsisimula ulit magsibaksakan ang mga luha ko kaya nanaakbo ako palabas ng comfort room at iniwan ko si