Share
Kabanata 19
MIREN'S POINT OF VIEW
"Handa na kayong dalawa?" Napatingala ako ng magsalita si Lazarus sa aking tabi.Nakapila kasi kami rito sa quadrangle, nagkaroon ng outing ang buong course namin.Ito pa iyong sinasabi ni Beverly nu'ng isang araw, bat hindi namin naalalang may pa-ganito pala ang course namin.Ka-kurso namin sila Lazarus kaya kasama rin sila sa outing na ito pero hindi namin sila kasama sa bus, sa kabilang bus silang dalawa.Tumango ako sa kanyang sinabi. Binuhat ko na ang dala kong backpack at paperbag kung nasa'n ang dala kong pagkain."Ako na, Miren." Kinuha niya ang bitbit kong paperbag at siya na ang nagbuhat.Hindi pa rin namin alam ni Fille kung anong pakay nilang dalawa rito sa mundo ng tao. Hanggang ngayon hindi pa rin nila sinasabi sa amin basta ang sinabi lang nila, 'nagbabantay kami para sa aming mga katipan.'Umakyat na kami ni Fille sa bus number namin, pagka-akyat namin sumalubong agad sRelated chapters
Miren's Blood Kabanata 20
MIREN'S POINT OF VIEW "Bilis mong maglakad, Miren. Ba't mo naman kami iniwan, kaibigan." Pinang-ikutan ko siya ng mga mata ko. Buti na lang talaga unang-una akong nakarating sa comfort room dito. Medyo creepy lang din ng banyo kasi walang takip man lang ang bintana. Bukas na bukas ito na p'wedeng baka may manilip sa amin kapag maligo kami. Pinapila kami ng mga professor namin, ipapaliwanag sa amin kung anong gagawin namin dito. Kung ano ang mga activity na gagawin namin sa loob ng tatlong araw namin dito na pananatili. Nasa open space kami, may maliit na stage sa aming harapan at ang paligid namin ay mga nagtataasang puno. May iilang bahay kaming nakita rito na nakatira, nakita rin namin ang pinaka-building ng boy scouts. Ang creepy ng place dahil sa vibes na dinadala nito idagdag mo pa na sa mga tent kami matutulog, limang tao kada tent buti na lang talaga hindi namin kasama iyong kambal sa tent. Buhat ko ang aking bagpack at hawak-
Miren's Blood Kabanata 21
MIREN'S POINT OF VIEW"Kami, ang magiging ka-grupo niyo." Napapikit ako sa sinabi niya at napakamot. "Sila Jake ang gusto namin," tumango ako sa sinabi ni Fille. Tama, sila Jake gusto namin kahit need pa namin maghanap ng isa pa. "May grupo na sila Jake, nagpasa na sila ng form sa unahan." Napakamot ako sa aking noo at tumingin kay Fille. Kumunot ang kanyang noo, galit na si Fille. "Urgh! Kahit kailan talaga ang mga iyon, pinagsabihan ko na sila kanina..." Aniya at tuloy-tuloy na gumawi kila Jake kahit kinakabahan ako ay sinundan ko pa rin si Fille. Ramdam kong nakasunod din sila Virion sa amin. Kanina lang nakita ko niyang mga iyan papunta roon sa mga matataas na puno kasama iyong kambal na hapon na iyon tapos ngayon kami naman ang pinupuntirya ng mga ito. Salawahan. Nang makarating sa harap nila Jake ay agad itong bumaling sa amin, sino ba naman hindi babaling sa amin kung ang mga mata ni Fille ay nakakatakot. Pa
Miren's Blood Kabanata 22
MIREN'S POINT OF VIEW"S-seryoso ka ba, Kieron? Huwag mo nga akong takutin!" mataas na boses na sabi ko sa kanya. Tinitigan niya ako nang mabuti, "hindi ako nagbibiro, Miren. Si Maximo ay isang mababang uri ng bampira pero hindi tatalab sa kanya iyong tinapon mo sa akin kanina." Sabay ngiwi nito sa akin. Agua bendita iyong sinasabi niya. "Ilan ba kayong bampirang nandito? Diba mababang uri siya ng bampira? Ba't hindi sa kanya tatalab, e, ang sabi mo para sa mga mababang uri lang tatalab ang mga gano'n." Tanong ko sa kanya pero imbis na siya ang sumagot sa akin, umepal si Virion at siya nagpaliwanag sa akin. "Mahal kong Miren, ang sinasabi ni Kieron na mababang uri ay sila ang mga alagad ni Reid, ang mga tinatawag naming mga Rubis." "R-rubis?" Nasabi na ni Kieron ang tungkol sa mga Rubis sa amin pero ayoko pa ring makakita ng gano'n. Tumango ito sa akin, "sila ang mga bampirang makasalanan. Ginawa sila ni Reid para pumatay at kumain ng mga tao.
Miren's Blood Kabanata 23
MIREN'S POINT OF VIEWHindi na lang namin pinansin ang sinabi ni Kieron kanina pakiramdam kong seryoso ang kanyang sinasabi. Walang bahid na pangungulit at pang-aasar ang kaniyang sinabi kanina. Kaya imbis na sumagot kami ni Fille tumahimik na lang kaming dalawa at tumungo sa unang aktibidad namin ngayong araw. Umakyat kami pataas ng Mt. Makiling sobrang tirik nga ng daanan. Dito raw kasi ang unang aktibidad namin ay ang "First aid rescue." Tuturuan daw kami kung paano ang tamang paunang lunas sa mga nadidisgrasya incase na may makita o makasalubong kaming may kinakailangan na tulong.Umupo kami sa mga upuan na nandito na gawa sa bato at isa-isang inabutan ng mahahabang towel na ang kanyang tela ay gawa sa katsa at hugis triangulo."Good morning to everyone! Nandito kayo sa aking mga harapan para malaman kung paano mag-rescue gamit lamang nito." Sabay tinaas ang hawak niyang towel na hugis triangulo.Tumango lamang kami sa kanya at hinihintay ang sunod
Miren's Blood Kabanata 24
MIREN'S POINT OF VIEW Tumunog na malakas ang sirens na nakapalibot sa campsite namin. Hudyat na huling activity namin ngayon. Nagpalit ako ng jogging pants, nakashort na kasi ako kanina, e. Akala ko matutulog na kami iyon pala may pahabol na activity pa. Nagsuot din ako ng jacket malamig na rin kasi at pinag-rubber shoes kaming lahat. Wala ni-isa sa amin ang may alam kung anong gagawin namin dito. Kung ano ang huling activity namin. Pinapila kami at saka binigyan ng triangular badge kanina. Saka sa amin piniring sa aming mga mata. Kinabahan ako. "F-fille..." Kinakabahan na tawag ko sa kanya. "Nandito lang ako sa likod mo. Huwag kang mag-aalala. Nasa harap mo naman si Beverly diba." Tumango ako rito kahit kinakabahan pa rin ako. Nagkaayos na kaming tatlo, nagkausap na rin kami kaya maayos na kami. "Ilagay ang mga kamay niyo sa balikat ng nasa harap niyo at dahan-dahang tumayo." Ginawa namin ang pinag-uutos ni Dean. Nakatayo na kaming lahat
Miren's Blood Kabanata 25
MIREN'S POINT OF VIEWNapaupo ako ng magising sa hindi pamilyar na k'warto. Nasa malaking kama ako na may haligi sa bawat sulok nito at makapal na kurtina na nagtatabing sa kama. Kulay pula at itim ang bumabalot sa buong k'warto. Ang alam ko lang 'di ito ang k'warto ko. Nasaan ako?Tumayo ako at lumapit sa nakaawang na bintana sa may kanang bahagi ko, binuksan ko ito at bumungad sa akin ang nagbubukang-liwayway na araw.Nasaan ako? Nasa mundo ba ako nila Virion? Kung nasa mundo nila ako, ba't dito nila ako dinala at hindi sa amin?Napakislot ako ng may marinig na nagbukas pinto kaya napalingon ako at tumambad sa akin ang lalaking nagpapatibok ng aking puso. Bakit gano'n? Sinabi ko ba ang katagang niyon talaga? Nagpapatibok ng puso. "Mahal kong binibini, maayos na ba ang iyong lagay? Ako'y nag-alala nang husto ng ika'y aking makitang walang malay sa aking mga bisig..." Humakbang ito papalapit sa akin kung nasa'n ako. "... Waring katapusan na ng buh
Miren's Blood Kabanata 26
MIREN'S POINT OF VIEW "Ang reyna ngayon ay isa sa mga tita mo." Dahil sa sinabi ni Virion ay agad akong nagpasama sa kanya sa silid ng kanyang Ina, na ngayo'y reyna ng kaharian nila. "P-paanong tita ko ang Reyna sa kaharian niyo? H-hindi tayo p'wedeng maging..." mahinang sabi ko sa kanya. Ibigsabihin magpinsan kami, 'di ba? "Sino nagsabing siya ang aking Ina, mahal ko?" Napatigil ako sa paglalakad dahil sa kanyang sinabi. Gulat na mukha ang hinaharap ko sa kanya parang nagsasabing 'what do you mean?' "Magkaiba ang aming Ina ni Orpheus sa ina ng aming nakababatang kapatid naming si Druzila..." Tinignan ko siya ng blangko ang aking mukha at nakakunot ang aking noo. "Paanong? Huwag mong sabihing..." naguguluhang tanong ko sa kanya. Ngumiti ito nang matipid at saka tumango sa akin na waring alam na niya ang aking pinahihiwatig, "Oo, mahal kong Miren. Namatay ang aming Ina nang sumugod ang mga alagad ni Rubis sa aming kaharian. Kapapangan
Miren's Blood Kabanata 27
MIREN'S POINT OF VIEWMatapos ang aming pag-uusap kanina tungkol sa nangyari sa kanyang Ina nila Orpheus at kung paanong naging Reyna ang aking Tita Isabella. Nandito na ako sa harapan ng pinto ng Hari at Reyna rito sa kaharian nila. Nasa loob nito ang aking Tita Isabella na akala ko patay na ng Ilang taon. "Ayos ka lang ba, Mahal ko?" Tumingin ako rito at saka tumango sa kanya.Hindi pa rin talaga ako sanay sa Mahal ko na sinasabi niya. Kung siguro masasanay naman ako, ano?Biglang bumukas ang malaking pinto na pumapagitna sa amin at sa Hari at Reyna ng mundo nila. Nakatingin lamang ako sa harapan ko at iniisip kung ano ang aking gagawin. Ngayon ko lang ulit makikita ang Tita Isabella ko na ang akala naming lahat ay matagal ng patay. Nang tuluyang bumukas ang pinto, natanaw ko sa kinatatayuan namin ang tatlong tao na nakaupo. Nakita kong lumakad si Virion at sinundan ko rin naman siya agad. Gusto ko man tignan ang paligid ng aking nilalakaran, pero ang ak
Latest chapter
