Kabanata 1

MIREN POINT OF VIEW

"Miren? Do you believe in vampire?" Ngumiwi ako sa tanong ni Beverly.

Sa aming tatlo siya talaga ang naniniwala sa mga bampira. Naalog na yata ang ulo nito.

Kumunot ang aking noo at umiling dito, "hindi naman totoo ang mga iyan, Beverly. Isa lang iyong sabi-sabi." pagpapaliwanag ko rito.

Nandito kami sa labas ng bahay namin, nagmumuni-muni. Marami kasing stars ngayon at makikita raw namin ang blue moon ayon sa balita kaya nag-aabang kami rito nila Beverly.

"Pero, malay mo nga, Miren? Paano kung totoo?" pangungulit na tanong niya sa akin.

Ang kulit talaga niya.

Naningkit ang aking mga mata sa kanya, "ikaw, Beverly? Naniniwala ka ba sa kanila?" balik na tanong ko sa kanya.

"Medyo... Dahil sa mga napapanood ko, katulad ng Twilight and Vampire's diary... Ano na kaya feeling na bampira ka, ano?" Sabay tingin sa amin ni Fille.

Hindi ko na talaga alam ang tumatakbo sa utak ng isang ito. Nilamon na siya ng kanyang pinapanood.

Nagkibit-balikat kami sa tanong niya, "aba, malay namin, Beverly. Ikaw lang naman mahilig sa mga vampire movies." ani ko rito at tumingin sa kalangitan.

Makikita ba namin iyong blue moon? Napapakalmot na ako ng ulo rito. Dumadami na rin ang mga tao sa labas.

"Huwag mong pansinin niyan, Miren, puro kasi vampire nasa isip. Pati nga k'warto niya puro gano'n. Mga poster..." Sabay hampas ni Fille kay Beverly.

"Aray! Masakit ha?" angal nito at hinawakan ang kanyang braso.

"Puro ka kasi kathang isip... Isipin mo iyong midterm next week. Kung hindi, maaalis ka na talaga sa course natin, Beverly." paninita ulit nitong si Fille kay Beverly.

"Nagrereview kayo ako." Ngumuso ito sa amin, "kasalanan ko bang mahirap sila magpa-exam?" Nangatwiran pa talaga siya.

We rolled our eyes to her.

"Pero, naniniwala talaga akong may vampire, Miren and Fille. Nagtatago lang sila at nagbabalat-kayong mga pure human dito sa mundo natin. Ano na kayang feeling na may magkagusto sayong bampira?" dugtong na sabi pa nito at mukhang naglalakbay na naman ang isipan niya sa ibang mundo.

Umiling na lang kami sa kanya, "ikaw lang iyong nakaisip ng ganyan, Beverly... Ewan namin sayo puro Vampire story na yata tumatakbo sa utak mo ngayon." Sabay ngiwi ko sa kanya.

"Alam mo kung may bampira talaga, hindi sila katulad ng mga napapanood mo, Beverly. Iyong gwapo, matangkad, malambing, possessive and higit sa lahat hindi ka sasaktan. Walang gano'n, Beverly." pambabara ko sa kanyang iniisip.

"Ayan na iyong Blue moon, girls!" sigaw at turo ni Fille sa kalangitan.

"Ang ganda niya!" Nilabas ko ang phone ko at kinuhanan ng litrato ito.

Kanya-kanya kami ng kuha sa blue moon, minsan lang itong mangyari at hindi ko na alam kung kailan ulit itong mangyayari.

Ang kinang niya tignan. Nakakaakit talaga. Favorite color ko pa man din ang blue.

Nandito lang kami sa labas at sabay-sabay pa rin tinitignan ang blue moon.

•••

VIRION POINT OF VIEW

"Mahal na prinsipe... Hudyat na po ba na kunin namin ang nakatakda sa inyo?" Umiling ako sa aking kanang kamay na si Blade.

"Hindi pa ngayon ang panahon, Blade, para kunin siya..." Nakatitig lamang ako sa magandang dilag sa aking tanang buhay.

Isang taon ko na rin siya sinusulyapan, minamasidan at sinusundan simula ng malaman kong siya ang nakatakdang babae sa akin.

Siya ang susunod na Reyna sa aming palasyo kaya kailangan ko siyang kunin at dalhin sa amin para maging asawa ko.

Paano ko siya kukunin kung hindi siya naniniwala sa amin mga bampira?

Nakatitig pa rin kami ni Blade sa kanya habang minamasdan nila ang bughaw na buwan sa kalangitan. Isa itong magandang senyales para sa aming mga bampira. Magiging maganda ang ani at pamumuhay sa lugar namin.

"Mahal na prinsipe, ang isa niyang kaibigan ay naniniwala sa atin, naa tayo ay totoo at hindi gawa lamang ng mga isip ng tao."

Tumango ako kay Blade, naririnig namin ang kanilang sinasabi kahit malayo kami sa kanila.

"Magagamit natin siya sa kanya, Mahal na prinsipe..." Ngumiti ito sa akin at saka ako tumango rito.

May malaking ambag sa amin ang kaibigan niya. At, ang isa niya pang kaibigan ay nakatakda sa aking kapatid na si Orpheus, si Fille.

Hindi na bago sa amin na ang nakatakda sa amin ay isang tao. Isang purong tao. Dahil ang aking ama at iba ko pang angkan ay nakapag-asawa ng isang tao. Purong tao.

"Kumusta aking kapatid sa pagmamasid ng iyong katipan?" Lumingon ako sa aking kapatid na si Orpheus.

Hindi na ako nagugulat kung bigla-bigla lang siya susulpot sa aming usapan.

"Maayos ang kanyang lagay, aking bunsong kapatid. Maging ang iyong katipan ay mabuti rin..." pagpapalagay kong sabi sa kanya.

Ngumisi ito sa akin, "matapang ang itinakda sa akin. Nakikita ko ang kanyang presensiya, kulay pula at bughaw na siyang magandang simbolo para sa aming dalawa."

Tumingin ang aking kapatid sa akin, "ang iyon naman ay dilaw at bughaw na siyang kinabuti sa kanyang puso, mahal kong kapatid... Ang isa naman niyang kaibigan ay purong luntian ang nakikita ko." Lumingon ito kay Blade, "maganda para sa ating kalikasan..." Dugtong niya.

"Anong nangyayari mga kaibigan kong nagbabantay sa kanilang mga katipan?"

Lumingon kami sa taas at nakita namin si Kieron na kumakawag pa ang kanyang paa habang nakatingin din sa tatlong babae.

"Maayos ang lahat, babaero naming kaibigan." banat ni Blade kay Kieron.

Bumaliktad siya sa sanga ng puno kaya ang mukha niya ay nakatapat na sa amin, "gusto ko lang maging masaya habang wala pa ang aking katipan, alam naman nating kapag dumating na ang para sa atin, kailangan na natin mag-ingat na hindi magbago ang kanilang mga kulay."

Tama naman ang kanyang sinabi. At, kailangan din namin sila ingatan sa mga Rubis. Ang mga bampira pumapatay ng mga tao.

Bigla kaming nawala ng makita naming tumingin sa gawi ko ang aking pinakamamahal na babae.

"Uy, Miren? Anong tinitignan mo d'yan?" pagtatanong ng kanyang katabi. Ang katipan ng aking kapatid.

"W-wala... Parang may tumitingin sa atin." Nakasulyap pa rin siya sa amin. Sa puno kung nasa'n kami nakabantay.

"Hah? Wala namang tao? Malaking puno lang naman nakikita ko. Puno ng mangga niyan, Miren."

"A-alam ko... Pero, weird kasi, e. Hays! Doon na nga lang ako sa blue moon titingin."

"Nakikita niya tayo?" Pagtatanong ni Kieron sa amin.

Umiling ako rito, "nararamdaman niya ang koneksyon namin sa isa't-isa..."