Kabanata 2

MIREN POINT OF VIEW 

"Alam niyo ba iyong balita? May natagpuan daw na patay sa bakanteng lote malapit sa school natin..."

"May nakitang dalawang butas sa may leeg ng bangkay at narinig ko kanina roon sa nakakita, ang putla raw ng bangkay..." 

Napakunot ang aking noo sa narinig ko. Nandito kasi ako sa canteen, hinihintay na dumating sila Beverly, na-late kasi ng gising ang mga iyon kaya nauna na ako sa kanila, iyon nga lang wala pala akong assignment sa isang subject namin, need kong kumopya. 

"Baka naman kanina pa kasi patay iyon?" 

"Hindi, e. Hindi pa raw matigas iyong bangkay sabi nu'ng nakakita sa mga pulis... At, ang nakakapagtaka wala na raw ibang galos ang bangkay. Walang saksak or tama man lang ng baril sa katawan. Wala nga raw nawalang gamit sa biktima." 

"Nakakakilabot naman. Last week lang din may natagpuan ding bangkay roon diba? Nagiging tapunan na ng bangkay ang bakanteng lote na iyon. Nakakatakot." 

Huminga akong malalim at hinawakan ang aking ilong. Huwag kang kabahan, Miren, may mga kasama ka naman pauwi sa bahay, e.

"Kaya dapat may magbantay na roon sa bakanteng lote. Nakakatakot para sa mga gabi kung umuwi..." 

"Wah!" Napasigaw ako  ng may kumalabit sa akin.

"Uy, Miren! Kami lang ito kung makasigaw ka para kang wala canteen. Nakakahiya ka, Uy!" Napahawak ako sa aking dibdib nang makita ko sina Beverly at Fille, umupo ito sa tabi ko.

"Ano bang nangyayari sayo? Hindi naman kami multo para matakot ka sa amin." nagtatakang sabi ni Fille sa akin at nilabas niya ang kanyang workbook. 

Tumingin ako sa kanila, "may namatay raw sa may bakanteng lote, iyong malapit sa may campus natin..." mahinang sabi ko sa kanila. 

"Iyon pala iyong pinag-tsi-tsismisan nila roon. Kaya pala ang daming tao sa bakanteng lote kanina, Fille." Tumango ako sa kanila. 

"T-tapos... Sa narinig ko may kagat daw sa leeg iyong bangkay... Walang sugat or pagnanakaw na involved sa kaso." pagbabalita ko sa kanila ayon sa aking narinig.

"Sabi ko sa inyo, guys! May bampira talaga sa totoong buhay! It's scary!" Binatukan nga namin siya. Tinatakot niya pa kami.

"Teka? Diba alas-siyete ang uwian natin mamaya?" Napalunok ako sa sinabi ni  Fille.

"Marami naman tayong dadaanan doon, diba?" paniniguradong tanong ko sa kanila. 

"Uy, si Miren takot umuwi dahil sa balita."  Inangilan ko nga si Beverly.

"Pakopya na lang ako Fille kaysa mainis ako rito kay Beverly..." At, kinuha ang kanyang workbook. 

Ba't ba kasi nakalimutan ko itong sagutan. Kailangan ko tuloy kumopya. Napakamot na lang ako sa buhok ko. 

"OKAY, class, goodbye!" Sabay labas ni Prof sa last subject namin.

Muntik na namin siyang tulugan. Ang boring talaga niya magturo 'tas five ng hapon hanggang seven ng gabi ang time namin sa kanya. 

Nagliligpit na kami ng pumunta sa harap ang Mayor namin sa klase. Ano na naman sasabihin nito? Mag-uuwian na lang, e.

"Classmates, teka lang? Alam niyo naman na siguro iyong balita diba? Sunod-sunod na may natatagpuang bangkay sa bakanteng lote malapit sa ating campus, wala pang lead suspect ang mga pulis kaya need natin mag-ingat lalo na't gabi ang uwian natin tuwing Monday, Wednesday and Friday. Kung parehas naman kayo ng dadaanan, please isabay niyo na ang babae nating kaklase pauwi. Mahirap na. Maliwanag ba?" pag-a-anunsyo niya sa amin. 

Lahat sila ay sumang-ayon sa sinabi ng Mayor namin. Nakalimutan ko na nga ang tungkol doon, e. Pinaalala pa niya. 

Lumapit sa amin si Jake, ang Mayor sa class namin.

"Sabay na tayong umuwing lima. Sasabay kami sa inyo ni Paul." anito sa amin ng makalapit sa aming p'westo. 

"Okay, kaysa naman mapahamak kami," siyang sagot ni Beverly kay Jake. 

Wala na kaming nagawa kung hindi pumayag na rin, itong si Beverly talaga kahit kailan. 

Naglalakad na kami palabas ng campus, madadaanan namin iyong bakanteng lote, malapit kasi roon ang terminal ng Jeep. 

"Ilang bangkay na nga ang nakukuha d'yan?" pagtatanong ni Fille. 

Nakakatakot talaga ang bakanteng lote na ito. Puro sulat ang nasa labas ng bahay, puro vandalized na. At, may yellow tag na rin ito.

"Dalawa? At, wala pa raw nakukuhang suspect para roon. Kaya pinag-iingat tayong lahat baka palakad-lakad lang daw ang suspect." Napakapit ako kay Beverly dahil sa sinabi ni Paul.

Nakalagpas na kami sa bahay na iyon pero may nahagip ako sa taas ng bahay. Napakunot ang aking noo sa nakita ko. 

"Uy, Miren? Ba't ka huminto?" Lumingon ako sa kanila.

"M-may tao yata sa loob..." Sabay turo ko sa bakanteng lote.

Tumingin din sila roon,  "nasaan, Miren?" pagtatanong ni Jake sa akin.

"Ayon, oh? Iyong nasa pangalawang bintana sa may taas... M-may anino akong nakita." Sabay turo roon.

"Wala naman, Miren. Guni-guni mo lang iyon. Tara na!" Sabay hila sa akin ni Jake. 

Mayro'n talaga, e. May nakita talaga akong anino.

Nauna kaming bumaba kila Jake, sa kabilang kanto pa kasi sila bababa. 

Pagkababa namin, "nakita ko rin iyon, Miren..." Napalingon kami ni Beverly kay Fille.

"Iyong anino sa pangalawang bintana sa bakanteng lote. Nakita ko rin, Miren." mahinang saad niya sa amin. Nangilabot ako sa kanyang sinabi. 

"Ba't hindi mo sinabi? A-akala ko ako lang nakakita..." Namamawis na iyong kamay ko dahil sa kaba.

"Baka kasi magtakutan tayo roon. Alam niyo naman tungkol doon diba?" Tumango kami sa kanya.

"Uy, 'wag nga kayong manakot! Umuwi na tayo. Kinakabahan ako sa sinasabi niyong dalawa. Wala naman akong nakita roon. Guni-guni niyo lang siguro niyon." ani ni Beverly at nauna ng lumakad sa amin. 

"May nakita talaga ako, e. Matangkad siya at namumula ang mata niya, Miren. Iyon din ba nakita mo?" pagtatanong nito sa akin habang sumusunod kami kay Beverly.

Tumango ako sa kanya, "Oo, gano'n din nakita ko... B-baka naka-contact lens lang siguro iyon, diba, Fille?" 

Umiling ito, "ayoko man paniwalaan pero totoo yata ang bampira, Miren. Totoo yata iyong sinasabi ni Beverly sa atin. Basta maghahanap ako sa internet ng pangontra sa mga bampira. Mahirap na baka tayo ang maging next victim sa bakanteng lote na iyon." Tumango ako rito.

"Guys? Sleep well, okay?" Tumango kami kay Beverly at pumasok ito sa kanila.

"Icha-chat kita mamaya, Miren! Maghahanap tayo. Sabado naman bukas, e." Tumango ako sa kanya at pumasok na rin sa bahay namin.

Hindi naman talaga totoo ang bampira diba? Walang gano'ng creatures. Isa silang fictional. Panakot lamang.