Library
Search
Home / Fantasy / Miren's Blood / Kabanata 25

Share

Kabanata 25

Author: KenTin_12
last update Last Updated: 2022-03-02 13:03:33

MIREN'S POINT OF VIEW

Napaupo ako ng magising sa hindi pamilyar na k'warto. Nasa malaking kama ako na may haligi sa bawat sulok nito at makapal na kurtina na nagtatabing sa kama. Kulay pula at itim ang bumabalot sa buong k'warto.

Ang alam ko lang 'di ito ang k'warto ko. Nasaan ako?

Tumayo ako at lumapit sa nakaawang na bintana sa may kanang bahagi ko, binuksan ko ito at bumungad sa akin ang nagbubukang-liwayway na araw.

Nasaan ako? Nasa mundo ba ako nila Virion? Kung nasa mundo nila ako, ba't dito nila ako dinala at hindi sa amin?

Napakislot ako ng may marinig na nagbukas pinto kaya napalingon ako at tumambad sa akin ang lalaking nagpapatibok ng aking puso. Bakit gano'n? Sinabi ko ba ang katagang niyon talaga? Nagpapatibok ng puso.

"Mahal kong binibini, maayos na ba ang iyong lagay? Ako'y nag-alala nang husto ng ika'y aking makitang walang malay sa aking mga bisig..." Humakbang ito papalapit sa akin kung nasa'n ako.

"... Waring katapusan na ng buh
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Miren's Blood    Special Chapter 2 ( SPG )

    Miren's Point Of View"Mahal ko? Handa ka na ba?" Nangilabot ako ng marinig ang boses ng manyak na Virion na iyon. Ilang taon na ba ang nakakalipas ng hulaan kami ng isang babaylan. Na ang tamang pag-iisang dibdib namin ay ngayon. Bakit pati iyon ay kailangan namin pahulaan sa babaylan? Isa rin naman akong babaylan, ha? Pero, 'di siya naniwala sa akin. "Tumigil ka, Virion." madiin na sabi ko sa kanya. Nasa harapan ko na siya at ang laki nang ngiti niya sa akin. Ang masama pa nu'n naka-boxer shorts na lang siya. Oh, jusko, lupa bumukas ka at lamunin mo na ako. Umatras ako nang hakbang ng makitang lumalapit na sa akin si Virion. "T-t-teka lang naman!" mariing kong sigaw sa kanya para siyang walang narinig dahil palapit na palapit pa rin siya sa akin. Katapusan ko na. Dingding na itong nasa likuran ko ngayon. Nagulat ako ng ilagay ni Virion ang dalawang kamay niya sa pagitan ng

  • Miren's Blood    Special Chapter 1

    MIREN'S POINT OF VIEW"Ayos na ba si Kieron?" pagtatanong ko kay Virion na nasa aking gilid. Lumapit ito sa akin, "Mahal ko, maayos na ang pakiramdam ni Kieron. Ikaw, ang aking inaalala. Hindi pa mabuti ang iyong lagay." mahinahon nitong sabi sa akin. Bakas sa boses niya na nag-aalala siya sa akin dahil sa digmaan na nangyari sa pagitan ng mga Rubis."Ayos lang ako, Virion. Maayos na ang pakiramdam ko ng mawalan ako ng malay-tao habang nagsasagupaan ng mga oras na iyon..." wika ko sa kanya. "Nawalan lang naman ako ng malay tao dahil sa paggamot ko kay Reid ng oras na iyon. Pero, dahil sa ginawa kong 'yon nagbuklod-buklod na ulit kayong magkakaibigan." Tinapik ko ang kanyang balikat. Niyakap niya ako nang mahigpit na siyang pagsipa ko sa kanyang tuhod. Nasa gitna kami ng quadrangle tapos yayakapin niya ako. "Mahal ko," tawag niya sa aking isipan pero inangilan ko siya."Nasa gitna tayo ng quadrangle, manyak na hari ng

  • Miren's Blood    Huling Laban

    MIREN'S POINT OF VIEW "Ililigtas ko kayo," sabay yuko ko rito.  Hindi p'wedeng mangyari ang aking napanginipan. Hindi p'wedeng dumanak ng dugo sa kinatatayuan namin. Hindi p'wede dahil maging ako ay mamamatay. Nakatingin ako sa mga mata ni Reid, maging si Neko ay nakawala na rin sa lubid. Hindi ko alam kung makikinig sila akin kung ang huling balita na natanggap namin ay sumusugod na ang tatlong kaharian dito. Marahil marami na ring nasugatan at namatay na bampira. Humakba ako palapit sa kanya, muntik na ko mabuwal mabuti lamang nahawakan agad ako ni Reid. "Kaya mo bang lumakad, Miren." Bakas sa boses niya ang pag-aalala sa akin. Ngumiti ako sa kanya at tumango nang marahan, "kaya ko. Nabuwal lamang ako dahil sa tagal ng pagkakatayo at pagkakabitin namin. Huwag kang mag-alala." Tumayo ako sa gitna ng plaza, kaharap ang mga Rubis, "kakayanin kong ibalik ang kasiyahan ng iyong kaharian. Kakayanin kong mamu

  • Miren's Blood    Kabanata 35

    MIREN'S POINT OF VIEWBuo na ang loob ko. Alam kong makikinig na sa akin si Reid lalo na't totoo ang sinabi ko sa kanya. Tama ang aking hula. Si Druzila ang kanyang katipan. Nakita kong balisa si Reid na nakatingin sa paligid. Palingon-lingon siya sa akin at sa babaylan na nakatayo sa harap namin. "Si D-druzila..." Hindi nakatakas sa akin ang pagkislap ng kanyang mga mata at nakita ko ring nabanat ang kanyang mga labi. "Pakawalan sila." Mahinang utos niya aa dalawang Rubis na nasa gilid namin, na nagbabantay. Papakawalan pa lang sana kami ng mga Rubis nang umingay ang buong paligid. May mga tumatakbong sugatan na papalapit sa amin. Anong nangyayari?"Ang mga Naeriè, Quebez at Audez ay sumusugod, Mahal naming Reid." Balita ng isang Rubis na puno na ng itim na dugo ang buo niyang katawan. Napahiga ito. Nangisay at tuluyang naglaho. Lumalim ang paningin ni Reid at nagngingitngit ang kanyan

  • Miren's Blood    Kabanata 34

    MIREN'S POINT OF VIEW"Buhay na buhay ang katipan mo, Reid. Buhay na buhay at nag-aalala siya sayo." madiin na sabi ko sa kanya at hindi ako nagpatinag sa kanyang tingin sa akin.Hinawakan niya ulit ang aking panga pero ngayon ay mas mahigpit na. Mukhang magkakaroon ng pula at pasa ang kanyang pagkakahawak sa akin. Tiniis ko ulit ang sakit. "H-hindi mo alam, diba? Hindi mo alam na buhay siya, Reid! Alam mo bakit? Naka-sentro niyang isip mo sa kaharian niyo at sa pagganti mo sa mga kaibigan mo! Wala nagsabi sayong buhay ang katipan mo, Reid!" "Sino ang katipan ko?" Dama ko ang galit sa kanyang pagbigkas na iyon. Lalong humigpit ang kanyang pagkakahawak. Nalalasahan ko na ang dugo sa aking bibig dahil sa higpit nitong pagkakahawak sa aking panga. "S-si Druzila..." ani niya ko sa kanya na siyang pagkatigil niya.Napatulala siyang nakatingin sa akin, wala na rin ang kanyang kamay sa aking panga kaya nagagalaw k

  • Miren's Blood    Kabanata 33

    MIREN'S POINT OF VIEWHindi ko na alam kung anong oras at ilang oras na kaming nakatayo rito. Habang tumatagal lalo akong kinakabahan dahil parami nang parami ang mga Rubis sa harap namin. Pulang-pula ang kanilang mga mata, nakalabas ang mga pangil nila at handa na kaming balatan ng buhay, isip-isipin ang aming mga dugo at kainin. Hindi man magsalita si Neko, ramdam kong natatakot at kinakabahan na rin siya katulad ko. Hindi ko namin alam kung may tutulong sa amin. Hindi rin namin alam kung nakuha na rin nila si Kone, kakambal ni Neko. Katapusan na namin kapag maging si Kone ay nakuha na rin. Babaha na ng dugo itong kinatatayuan namin. Nangangalay na ang mga braso kong nakatali. Nauuhaw at gutom na rin ako. Pagod na pagod na ako. Parang gusto ko na lang bumigay sa kinatatayuan ko. Umingay ang mga Rubis na nasa harap namin, kinabahan ako. Tinignan ko ang mga ito at parang may tinitignan sila sa aming likur

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status