Chapter 14: Something is Fishy

Kinabukasan, tinignan ko agad ang cellphone ko na nasa side table at madali ko lang naabot. Awtomatikong kumunot ang noo ko nang makitang wala pa rin ni isang reply akong natatanggap galing kay Felicity. Ang unang kong naramdaman ay kaba, sinundan ng takot dahil baka napaano na siya. I tried calling her again pero out of coverage area pa rin ang numero kaya pinindot ko na agad ang cancel. Tinignan ko ang oras at nakitang 8 o’clock pa lamang ng umaga. Hindi ko alam kung anong oras nagpupunta sa opisina ang secretary ni bakla, but wala namang mawawala kung susubukan kaya lang—hindi ko alam ang cellphone number ng secretary, kaya paano ko matatawagan?

Nakakainis naman ito. Sana pala kinuha ko kahapon, but wait—

May naisip akong ibang paraan. Nagmadali akong bumaba at naghanap ng telepono at nang makita ko ang old fashion wired telephone sa living room ay agad kong tinungo iyon. Inangat at inilapit sa aking tainga to check kung may dial tone akong maririnig, and good thing it has. I search