Ito na talaga ang pinaka worst na nangyari sa buong buhay ko. Malala pa sa lahat ng break up moments ko.
"Arrgg.. Take it easy.." Pigil na pigil akong magalit—Heto lang naman ako at akay akay ang Creepy Girl na to papasok ng kotse ko."Hooo." Saka lang ako nakahinga ng maluwag ng masalampak ko siya sa passenger seat.Iniisip ko pa kung magpapaalam pa ba ako kela Rafa pero sa tuwing mapapatingin ako sa Creepy Girl na to hindi ko magawang umalis.After kong malock ang seat belt niya nagpunta na din ako ng driver's seat. Nag chat na lang ako kay Xander na nauna na akong umuwi.Bago ko pinaandar ang kotse, muli pa akong napatingin sa babaeng kasama ko. San ko siya ngayon dadalhin?Napamura na lang ako ng malala. Nang makarating ako ng parking lot bumalik nanaman ang frustration ko.Hindi ko kasi alam kung paano ko siya dadalhin sa unit ko. Hindi naman siya mabigat pero ang hassle pa din.Never sa buong buhay kong dinanas ang ganitong sitwasyon. This was the first, and I wish it never happened again.Ggrrr..Para akong nabunutan ng tinik sa lalamunan ng maihiga ko na sa kama si Creepy Girl. Grabeng parusa to. What did I do to deserve this kind of torture?Pakiramdam ko pagod na pagod ako, physically mentally sa unang klase pa lang.Drain yarrn?Nakapamaywang akong saglit napatitig kay Creepy Girl. Saan ako ngayon matutulog kung nasa kama ko siya?Naman talaga. Nakakainis! Arrgg!Tatalikod na sana ako ng gumalaw ito. "Hey! Don't move." Awat kong humawak sa magkabilang balikat niya kasi balak niyang tumayo.Ang kulit din naman talaga. "I have to go. Who permitted you to bring me here?" Himutok nito. Nagtatalo na tuloy kami.Panay ang pigil ko sa kanya hanggang... "Oh.. God.. Damn it! F-fuck!" Nasukahan lang naman ako ng animal!Nakakainis talaga!Taas ang dalawa kong kamay na hindi makapaniwalang nakatingin sa dibdib kong puno ng suka.Ewww... Hindi na maipinta ang mukha ko sa sobrang inis na nararamdaman ko.Kumukulo ang dugo ko, nag iinit ang buong katawan ko lalo na ang mukha ko na parang sasabog na sa sobrang yamot.Bubuga na ata ako ng apoy."S-sorry-" Mabilis itong tumakbo, hinanap ang banyo. "Huwahhgh@#$&." Tawag ng uwak nito.Naging aligaga akong pumasok ng banyo at agad hinubad ang damit ko.Tanging bra ko ang naiwan at tinignan ang sarili ko sa salamin habang ang kasama ko dumuduwal pa din sa inidoro.This is a disaster! What the heck!"This isn't my fault. No one put a gun in your head and force you to bring me here." Hayag niya ng makasandal sa frosty glass door ng shower room.Uwang ang labi kong hindi makapaniwala sa mga narinig.So, is she saying that it's my fault?? Seriously?? Is she fucking kidding me?? OH damn! Please give me some more patience 'cause I'm losing it...I just saved it and didn't utter any words kasi mukhang lalo lang akong maiinis.Matapos kong malinisan ang sarili ko sa sink lumabas na ako saka nagbihis. Binagsak ko ang pintuan ng kwarto hanggang makarating ako ng living room, ngitngit akong naupo sa couch.Panay ang ginawa kong pagbuga ng masamang hangin dahil talagang malapit ng apoy ang maibuga ko.The nerve with that Creepy Girl!Ilang sandali pa at lumabas ito mula sa kwarto. "The hell you are going?" Galit na talaga ako.Wala na akong pakialam kung hindi ko makuha ang loob niya. "I'm going home. You can't detain me here. That's a crime."Tila umakyat na sa ulo ko ang lahat ng init sa buong katawan ko sa sinabi niya. Talaga bang uubusin niya pasensya ko."You are not going anywhere.." Giit ko. Paano kung may mangyari sa kanya sa labas?Ako ang huling kasama niya. Hindi ako patatahimikin ng kunsensya ko kung nagkataon.Hindi niya ba naisip yun?? Napaka self-centered ng Creepy Girl na to!"I told you already. I don't have time for this. I'm already sober, so I can go now." Pagpupumilit pa din niya pero nanatili ako sa pagkakatayo sa pintuan."You wanna go home?" Taas kilay ko. "...Punch me.. Kill me.. First.. Whatever, but I won't let you pass this door. Hell no!"Pakikipag matigasan ko. Bukas na bukas din kakausapin ko sila Rafa kung pwedeng iba na lang ang ipagawa nila sa'ken.Hindi ko kaya ang babaeng to. I give up..Nakahinga ako ng maluwag ng umupo ito sa couch. Marahan akong dumausdos hanggang makaupo ng sahig, nakasandal ang likod ko sa pintuan.Naitago ko ang mukha ko saking mga palad sa sobrang frustration na nararamdaman ko.Pakiramdam ko naubos lahat ng lakas ko.Mas malala pa ito kumpara kapag natatapos ako sa session ko sa Muay Thai, Judo.. Lahat."Are you gonna sleep there?" Hindi ako umimik. Pagod na talaga ako. Ayokong makipag usap sa kanya.Hindi na ako makikipag usap sa babaeng to! Never again!"Why are you crying?" Ano daw? At bakit ako iiyak?Nabigla na lang din ako ng oo nga basa ang pisngi ko. What the heck? Napaluha ako ng dahil sa Creepy Girl na to??Pinahid ko lang ang luha ko pero hindi pa din ako nagsalita."Stop crying.. I won't escape." Shit! Iniisip niya bang siya ang dahilan ng pagluha ko?Hindi lang talaga ako sanay. Sa dami ng nangyari sa buong araw. Ngayon lang ako nahirapan ng ganito sa buong buhay ko."Stand up now. You look stupid." Ano daw ulit??Ako?? Ang nag-iisang Ice Queen tinawag niyang STUPID??"I'm not stupid. Ikaw ang stupid!" Urat kong sambit. Masama ang tingin ko pero wala sa kanya dahil ayoko siyang makita."I am..." Napatingin ako bigla. "..That's why you can't like me.."Hindi ko naman talaga sya gusto pero bumuhos ang kuryusidad sa sistema ko sa lungkot na nakita ko sa mga mata niya.She's not wearing her broken glass now. Perhaps she dropped it somewhere in the room or the bathroom.Nag iwas ito ng tingin ng mapansin niya atang ang tagal ko ng nakatitig sa kanya.Hindi naman ako sa kanya nakatingin. Nahinto lang talaga ako kasi napaisip ako ng malalim kung ano bang problema ng taong to at parang pasan niya ang buong daigdig."Bakit ka umuwi agad kagabi?" Nakadukdok ang mukha ko sa hawakan ng upuan ng maramdaman ko ang paghawak nitong nagsalita sa likod ko. Nag angat ako ng mukha pero walang salitang lumabas sa labi ko kundi isang buntong hininga. Wala akong maayos na tulog dahil buong magdamag akong nakaupo, nakasandal sa pintuan ng unit ko. Wala kasi akong tiwala sa Creepy Girl na yun. Umaga na ng payagan ko tong umuwi. "May sakit ka ba?" Muling usisa ni Xander. Umiling akong napatakip sa bibig ko dahil sa paghikab. I wanna sleep like crazy. Never pa akong umabsent sa buong buhay ko ng pagiging student. Kahit nga may sakit ako pumapasok pa din ako. Kaya kahit halos wala akong tinulog present pa din ako. "Can I have coffee? Xander, please." Tunog tila pinagbagsakan ng langit at lupa kong pagmamakaawa sa guy best friend ko. Babagsak na kasi talaga ang mga talukap ng mata ko. Baka palayasin ako mamaya ng Prof namin kapag ganito ang lagay ko. Hindi naman nag atubili si Xander. "Alright. I'll get you
"Y-yes, Mom.." Sabay ang pagtango habang nasa harap ako ng salamin, nag to-tooth brush. Nag vi-video call kasi kami ni Mommy. As usual, ang dami niyang bilin. Nasa Canada siya kasama ni Ate. Isang private nurse ang kapatid ko doon tapos si Mommy sa isang company nag wo-work, sa marketing department. Hindi ko alam exactly kung anong position niya. Mahalaga lang naman sa'ken ay masaya silang parehas.Mag-isa ko lang talaga dito sa Pinas at susunod na din kapag may green card na sila at naasikaso na ang pagkuha sa akin. Sabi ko naman, tatapusin ko na lang muna ang pag-aaral ko saka kami magsa sama-sama. "Ang sabi ng ate mo, hiwalay na raw kayo ni Drei."Pinunasan ko ang labi at mukha ko matapos kong mag toothbrush at hilamos bago humarap kay Mommy. "Ang daldal talaga ni ate, kahit kailan," nakasimangot akong lumabi. Narinig ko ang pagtawa ni ate sa background. Ganitong oras ko sila nakakausap, 9 p.m. kasi 6 a.m. naman doon at yun ang free time nila. Miss ko na talaga sila. Even t
Five minutes bago ang sunod naming klase nasa room na kami ng mga kaibigan ko. Nasa isip ko pa din si Creepy Girl. Namangha ako sa galing at bilis niyang mag swimming. Hindi rin maikakailang maganda talaga ang hubog ng pangangatawan niya kahit hindi ganun kalapit ang pwesto namin kanina. Inaasar na nga ako ni Kera. Ako daw talaga ang ma-iinlove. Posible pero hindi pa din talaga ei. Malabo. As in malabo kasi sa ugali pa lang nito. Hindi na swak. After ng huling subject namin kanya-kanya na kami pagdating ng parking lot—Nasa loob na ko ngayon ng kotse ko pauwi ng bahay habang nakikinig ng music. "Oh shit!" Naibulilas ko sa biglaang pagbuhos ng ulan. Halos hindi na makita ang daan at nagdilim din ang kalangitan. Honestly, I hate rain. I felt alone and lonely and gloomy when it was raining. Habang binabagtas ang daan napansin ko ang nakahintong pulang kotse. Napatingin lang naman ako ron, no reason in particular until maningkit ang mga mata ko sa paglabas ng babae. Siya nanaman?
"Hey. Wake up.." Ramdam ko ang bahagyang pag uga niya sa balikat ko hanggang sa mag angat ako ng ulo. Tingin ko naka idlip ako habang inaantay siya matapos sa pagluluto. "Eat now." Napatingin ako sa mga pagkaeng nasa lamesa, sa harapan ko lng. Umuusok pa ang bagong saing na kanin pati ang- SINIGANG?? "That's my favorite.." Nasabi ko na lang sa sobrang pagkatuwa. Last na kaen ko pa nun si Mommy pa ang nagluto. Ibig sabihin ang tagal na. Maliban sa tipid at huling sinabi, tahimik na si Creepy Girl. Tunog lang ng kutsara, tinidor at pag nguya ata namin ang naririnig ko. Nakakasira ng ulo ang sobrang katahimikan. "Thank you." Sabi ko habang humihigop ng sabaw nung sinigang na niluto niya. Almost kasing lasa na ng luto ni Mommy."The rain had stopped. After this, I gotta go," Walang bahid emosyon niyang hayag. Grabe, iiwan niya talaga akong mag isa kahit pa alam niyang may sakit ako. Ang tigas. Walang puso. Mukhang paghihirapan ko talaga ng husto ang pagkuha pa lang sa loob niya. Ho
ISANG basang bimpo mula sa noo ko ang nalaglag sa ginawa kong pag galaw. Nag-aadjust pa ang mga mata ko sa pagdilat habang nag-iisip kung anong meron sa bimpo. Wala na si Creepy Girl. Saka ko naintindihan na siya ang naglagay nun sa noo ko. Inalagaan at binantayan niya ba'ko buong gabi? Kinapa ko pa ang sarili kung mainit pa ba ako pero thank god at normal na. Lumabas ako ng kwarto sa pag asang baka nasa living room lang siya pero talagang nakauwi na'to. Nakita ko naman na may kung anong natakpan sa ibabaw ng dining table. "Oh.. Nakuha pa niyang magluto?" Natanong ko na lang sa sarili ko pagkakita ng mga pagkaen. Meron pang pumukaw sa atensyon ko. Isang capsule na may nakadikit na note sa tabi nito. "Take your med after meal," diko namalayang nakangiti na pala ako at tila nag-init pa ang pisngi ko. Sunny side-up fried egg at corn soup? Wow! Sa bango ng naaamoy ko, di ko na napigilan kumuha ng bowl at maupo ulit para lantakan ang hinanda ni Creepy Girl. Nag-effort talaga siya m
DAHIL kasama namin si ma'am hindi ko magawang abalahin yung dalawa kung anu bang problema nila at hindi sila nag uusap."Ma'am, saglit lang po ah," paalam ko rito saka tumayo ng mamataan ko si Creepy Girl malapit lang sa table namin kasama si Alexa. "Do you want to get sick again?" Ito agad ang bungad niya sa akin ng makaupo ako sa tabi niya. Si Alexa naman tahimik lang sa tapat ni Creepy Girl na kumakaen ng sandwich. Nagtatakang napatingin ako kay Creepy Girl. "What?" tanong ko. "I saw you were carrying heavy things earlier," sabi nya ng hindi nakatingin sa akin—Naalala ko naman yung kaninang pagtulong ko kay ma'am. So kaya nya ako dinedma kanina? Ganun ba yun? Akala ko pa naman dahil may pagtingin na siya kasi sabi ni ma'am ung tingin niya, tingin ng nagseselos. Sabagay may bago ba dun? Ganun naman siya palagi. Pero at least concern siya diba? Concern tawag dun diba? Kung hindi anong tawag dun? May progress na ako sa mission ko—Dina masama. Magsasalita na sana ako para sa k
WALANG pasok ngayon kaya naisip kong libangin ang sarili ko ng mag-isa para maiba naman. Minsan kailangan din may me time. Hindi kasama sila Xander, Rafa at Kera. Isa pa mukhang nagkaka mabutihan na si Rafa at Kera sa isang linggong inoobserbahan ko sila. Ayoko silang pangunahan sa mga magiging ganap o desisyon nila sa buhay. Malalaki na sila, alam na nila ang tama at mali. May masaktan man saka ako reresponde. Doon ako manghihimasok. Nag commute lang ako papunta ng Baguio. Nakita ko lang sa tiktok ang pinagkakaguluhang coffee shop rito na tinawag na love is blind. Na-intriga ako kung bakit pinagkakaguluhan pero mas interasado akong malaman kung bakit ganun ang pangalan ng coffee shop. Pumila ako ng counter para umorder ng kape at cake. Habang nag-aantay ng turn ko, nasa phone ko lang ang mga mata ko. Napunta ako sa f@cabook hanggang hindi ko namamalayan nasa search ko na ang pangalan ni Avry. What the hell, Ice? Stalker na ba ako ngayon? Pero titignan lang naman. Hindi siya n
AFTER ng tagpo namin ni Avry sa Love is Blind coffee shop hindi na siya masyadong cold sa'ken. Wala naman nagbago kung paano siya pero siguro this time medyo friends na kami, I think so. Nagtatanguan, nagbabatian kapag nagkukrus ang landas namin dito sa University. HABANG naglalakad papunta ng library nakita ko si Avry. As usual, kasama nanaman niya si Alexa. Buntot at anino nga ata talaga niya ang babaeng yun. "Hi," bati ko ng magtama ang mga mata namin, tumango naman siya, saka ako nagtuloy ng library. I was gonna signed up sa cosplay at Anime Club. Bakit ba kasi hindi na lang i-post sa bulletin board near the main entrance of University at kailangan pa talaga sadyain sa library. Si Rafa kasi sa Automotive & Robotic Club nag join, kasama niya si Kera. Palagay ko nasa next level na sila kung anumang meron sila. Si Xander naman sa sports, which is football. Ayaw kasi nun pinapagana ang utak. So, kanya-kanya na muna kami. Mga lunch na kami magkikita-kita. Wala kasi kaming klase