Chapter 7 Our First Hug

"Bakit ka umuwi agad kagabi?" Nakadukdok ang mukha ko sa hawakan ng upuan ng maramdaman ko ang paghawak nitong nagsalita sa likod ko.

Nag angat ako ng mukha pero walang salitang lumabas sa labi ko kundi isang buntong hininga.

Wala akong maayos na tulog dahil buong magdamag akong nakaupo, nakasandal sa pintuan ng unit ko.

Wala kasi akong tiwala sa Creepy Girl na yun. Umaga na ng payagan ko tong umuwi.

"May sakit ka ba?" Muling usisa ni Xander. Umiling akong napatakip sa bibig ko dahil sa paghikab.

I wanna sleep like crazy. Never pa akong umabsent sa buong buhay ko ng pagiging student. Kahit nga may sakit ako pumapasok pa din ako.

Kaya kahit halos wala akong tinulog present pa din ako.

"Can I have coffee? Xander, please." Tunog tila pinagbagsakan ng langit at lupa kong pagmamakaawa sa guy best friend ko.

Babagsak na kasi talaga ang mga talukap ng mata ko. Baka palayasin ako mamaya ng Prof namin kapag ganito ang lagay ko.

Hindi naman nag atubili si Xander. "Alright. I'll get you