November **, 2022Ravens mansion8:00 AMHabang tahimik na nag-aagahan ang mag-asawang Roberto at Amanda."Ngayon ba ang uwi ni Ramona?" tanong ng asawa niyang si Amanda habang hindi inaalis ang tingin sa hinihiwang karne ng baboy."Yes!" he answered excitedly making his wife stop eating ang looked at him."You sound excited, dapat na ba akong magduda?" his sweat began to form because of his wife's doubtful stare."No! What kind of question was that?" he answered defensively while wiping his sweat discreetly."Is a kind of question that you don't have to be defensive." Amanda answered.He knows it's just a matter of time ay malalaman na ng asawa niya ang mga kalokohan niya pero hanggat maaari sana ay ayaw niyang mangyari iyon dahil masasaktan ito."Honey you are the only girl I love, you don't have to worry because I am not gonna hurt you." he held her hands and kissed it habang sinasabi ang kanyang pagmamahal para sa asawa."Okay! Okay! I believe you hon!" his wife said and continue
Two days have passed since umalis ang asawa niyang si Amanda and up until now hindi pa din ito nakakabalik he's been worried since then dahil kahit tawag ay hindi ito nagpaparamdam."Ramona I am going to the office at baka gabi na akong makauwi I am going to eat somewhere so huwag ka ng magluto ng marami." I said to her pero nanatili itong walang imik na nakaharap sa sink. Ramona came back yesterday and ever since she came back ganyan na siya tulala at hindi nagkikikibo."Ramona!" sigaw niya at hinawakan sa balikat ang katulong."HIK!" napatalon ito sa gulat. Nag-aalalang tinitigan niya ito bago kinausap. "Okay ka lang ba?" "O-Opo s-sir!" nauutal na sagot nito at hindi makatingin ng diretso sa'kanya. Napangisi siya ng may pumasok na kalokohan sa isip niya. Niyakap niya ito mula sa likuran at saka hinalikan sa punong tainga."S-Sir! Baka makita tayo ni Ma'am Amanda!" reklamo nito at saka binaklas ang pag-kakayakap niya. Napabuntong hininga siya bago pinakawalan ang katulong at mahi
Bougainvillea VilleRavens-Lagasca Mansion11:00 AMHabang abala siya sa pagba-vacuum ng sahig ay nakarinig siya ng mga yabag mula sa likuran niya kaya naman inihinto niya ang ginagawa para tignan kung sino ito."Ma'am buti dumating ka na, nag-aalala na si Sir Roberto sa'yo." napatakbo siya sa gawi nito at saka sinuri ang amo na parang alalang-alala."Okay lang ako." she assured her.Napahinga siya ng maluwag bago muling nagsalita. "Buti nalang Ma'am okay ka muntik ng magpa-search and rescue si Sir lalo na nung dumating yung driver mo dito tapos hindi ka kasama." "Okay lang ako, ipaghanda mo nalang ako ng pulutan at alak." nagtaka siya sa sinabi nito dahil ang aga alak ang gusto nitong almusal pero wala siyang ginawa kundi ang tumango."Gusto niyo bang tawagan ko si Sir?" tanong niyang muli bago mag-punta sa kusina para ihanda ang gusto nito."Ihanda mo nalang ang gusto ko at ako na ang bahala na tumawag kay Roberto and Ramona tawagan mo nalang ako kapag okay na." hindi na nito hinin
Exactly 6 am ng magising siya dahil sa lamig na nanunuot sa buong katawan niya. She grabbed the comforter and wrapped it around her body tightly but it's no help at all it's like the cold is circulating inside her. She rubbed her shoulder and arms to help her get warm pero talagang walang epekto kaya naman nagdesisyon na siyang tumayo para patayin ang aircon. Nang sa pagtayo niya ay mas naramdaman niya ang lamig sa buo niyang katawan kaya naman niyakap niya ang sarili pero kaagad nanlaki ang mga mata niya ng maramdaman na wala siyang pang-itaas. Dahan-dahan niyang ibinaba ang tingin sa katawan at."AAAHHH!" Umalingawngaw ang sigaw niya sa buong silid na dinig sa labas ng kasalukuyang naglalakad papunta sa kusinang si Roberto."Ramona?! Anong problema?!" Tanong ni Roberto kasabay ng magkakasunod na pagkatok."Wala ayos lang ako!" Singhal niya dahil may pumapasok na sa isipan niya na baka ito ang nag-alis ng mga suot niya kagabi."Sigurado ka bang ayos ka lang, buksan mo itong pinto at
Two days have passed since may mangyari sa'min ni Roberto at sa loob ng dalawang araw na iyon Amanda acted like a bitch who wants to strangle my neck kagaya nalang ngayon na day off nito sa modeling. I am busy washing the dishes when she approach me and accuse me about something I am guilty about pero hindi niya kailangan na malaman pa iyon."I was wondering bakit lagi kang ipinagtatanggol ng asawa ko?" lihim na napaikot ang mata ko dahil sa tinuran nito."Hindi ko po kayo maintindihan?" pagkakaila ko kahit na totoo naman ang sinabi niya."Let me give you an example. Two days ago I found an un-used lacy underwear under my pillow." there's a hint of amusement in her voice. "H-" I was about to answer her but she cut me off immediately by saying the most disgusting thing I've heard so far. "Oh baka hindi ka nakakaintindi ng english tatagalugin ko nalang alam mo na katulong ka lang at nakasisiguro ako na hindi ka nakapagtapos ng pag-aaral, dalawang araw na ang nakakalipas mula ng makakit
"Okay ka lang ba, kanina ka pa tahimik?" puna ko sa pananahimik nito. "Huwag mo akong alalahanin." napasimangot ako habang pinagmamasdan itong tahimik na ipinagpapatuloy ang pagkain."Hindi mo naman ako masisisi kaninang umaga ka pa tahimik." muli akong sumubo sa kinakain ko. Nagbuntong hininga ito at narinig ko ang pagkalansing ng utensils na mukhang ibinaba nito. "nag-aalala lang ako kay Amanda ito yung unang beses na nagtalo kami ng ganito kalala." mababanaag ang labis na pag-aalala sa tinig nito."Kung gusto mo hanapin natin siya." suhestiyon ko napahinto ito at napatanga sa'kin na para bang tinubuan ako ng isang ulo pero kalaunan ay napangiti ito ng matamis."I will look for her. Pero hindi kita pwedeng isama pasensya ka na." nakaramdam ako ng lungkot ng marinig ko ang sinabi nito pero wala akong magawa kun'di ang tumango nalang.Tumayo ako sa hapagkainan at binitbit ko na'din ang pinagkainan ko sa sink bago tumalikod para pumunta sa kwarto ko."Ramona!" hindi ko pinansin ang p
10:00 am sa kahabaan ng edsa."Good morning philippines puputulin ko muna ang inyong pakikinig dahil isang balita ang natanggap ko mula sa'king source." sambit ng favorite kong dj sa radyo. Napakunot ang noo ko at yamot na pinaglaruan ang volume ng radyo dahil sa pambibitin nito.But what she said next almost knocked me out. "The famous international model Erica Suarez-Benilde is back in town. I heard that she signed an endorsement deal sa sikat na kumpanyang RBL Corporation if you want to know everything about the news, just visit every sites on google." Natapos ang balita tungkol kay Kikay at bumalik sa tugtugan ang pinapakinggan ko pero hanggang ngayon hindi ko pa rin makuha kung bakit gustong ipahanap ni C si Kikay."Dang C ano bang plano mo at pinapahanap mo yang hilaw nating kaibigan at talagang ako pa na nagtatago sa mundo!" Galit na hinampas ko ang manibela ng kotse ni Christelle ng ma-stuck ako sa buhol-buhol na traffic sa edsa. Last night nakareceived ako ng text from C na
Pasado alas diyes na ng gabi pero hindi padin ako dinadalaw ng antok I keep on twisting and turning pero no use mulat na mulat padin ang mga mata ko. Ipinikit ko ang mga mata ko at nagbilang ng mga tupa sa isip ko sa pagbabakasaling makatulong ito para makatulog ako pero wala pang dalawang sigundo ay mukha na ni Roberto at Amanda ang binibilang ko."Aish!" I said in annoyance and messed my already messed up hair. "Nasaan ka na ba?!" gigil na sinuntok ko ang unan sa isiping mukha iyon ni Amanda at nakatingin ito sa'kin na puno ng panunuya. "Miss mo na ba si Roberto?" my subconscious mind teased me. I rolled my eyes at her at muling pumikit."AHH!" sigaw ko at bumalikwas ng bangon. Para na akong masisiraan ng ulo sa kakaisip kung nagkita na ba ang mag-asawa at ngayon ay sobrang sweet na sa isa't-isa. "Tawagan ko na kaya siya?" tanong ko sa sarili ko at balak na sanang pumunta ng sala para tumawag kay Roberto gamit ang telepono pero napahinto ako ng biglang tumunog ang cellphone ko.