"Mommy, how about this po?" I heard Matt spoke and so I immediately looked at him. He showed me his drawing, he added some light colors on it that's why he was asking me.
I smiled and nodded my head, "That's great, baby! Keep doing it." I said. He just smiled and continued.
Binalik ko ulit ang paningin ko sa envelope na hawak ko. It's about the location I planned for my coffee shop. I received some suggestions from the engineer as well as Leo's, and after days of my planning, I made a final decision. Kaya ngayon ay heto't pinadalhan ako ng engineer ko about the structure he was suggesting.
I spent almost an hour by just reading the papers inside. Hindi ko alam pero hindi ko matanggal tanggal sa mga labi ko ang ngiti nang biglang maglaro sa isipan ko ang lahat ng pinlano ko habang tinit
MABILIS na lumipas ang araw. Hindi ko lubos akalaing pang apat na buwan na simula noong pinlano ko pa ang pagpapatayo ng sariling negosyo pansamantala.Pero ngayon, heto't araw na ng opening nitong maliit kong coffee shop. Buwan ng Desyembre ngayon, at katulad ng suhestyon ni Leo, may Christmas special event kaming ginanap. Kinakabahan na nga ako. Sana talaga successful.Kasalukuyan akong nasa kwarto ngayon habang pabalik-balik na iniinsayo ang sasabihin ko mamaya. God! I've been working in front of media for years, but here I am, feeling ko tuloy baguhan ako rito. Ayaw ko lang talagang mapahiya.Abala pa ako sa pagpa-practice ng speech ko nang marinig ko ang pagkatok sa pintuan ng kwarto.Mabilis ka agad akong kumilos papunta roon, "
Chapter 50Naalimpungatan ako nang pilit na sumisiksik ang liwanag na nanggagaling sa bintana ng kwarto sa nakapikit kong mga mata. Napangiwi ako at ka agad na kumilos para mag-iba ng pwesto.Subalit, makaraan ang ilang minuto ay narinig ko ang pagbukas-sara ng pinto at kasunod nito ang matinis na boses ng anak kong si Matt, "Mommy!"Awtomatikong napabukas ang mga mata ko at nilingon ang anak kong papasok pala ng kwarto kasama ang kaniyang kambal. Kasunod naman nito si Leo, "Baby, I told you not to enter yet. Mommy's still sleeping." He said as he enters the room to follow the kids but then he stopped when he saw me sleepily sat down.Sabay na nagsitalunan ang kambal sa aming kama at sunod-sunod akong pinaulanan ng halik sa aking mukha, "Good morning, 'mmy!" Natawa ako sa ginawa nila."Good morning, babies! Why do you look so happy?" I chuckled.Tawa lamang ako ng tawa dahil nakikiliti ako sa pinanggagawa ng mga anak ko. Grabe, parang ilang
Nagtagal kami ng ilang oras doon at napagpasyahan na naming umuwi bandang alas quatro ng hapon at saglit na dumaan sa mall dahil hiling ng mga bata.Wala naman talaga kaming nais bilhin, pero dahil nga masyadong nagmamabuti itong ama nila ay binilhan sila ng mga laruang natitipohan nila habang nagtitingin-tingin kami.Ngayon ay kasalukuyan kaming nasa loob nitong mini ice cream shop na may New Year Special sale. Sabi ni Leo ay maghihintay lamang siya sa labas kaya kami na lamang tatlo ang nandirito sa loob para bumili."What flavor do you want, ma'am?" saad ng babae sa harap ko."What flavor, mga anak?" I asked the kids."Chocolate!" Matt excitedly answered. I then shifted my gaze to
Tahimik lamang ako buong byahe habang nakatingin sa labas ng binatana sa gilid ko. Paminsan-minsan ay napapansin ko itong tumitingin-tingin sa gilid ko at bigla-biglang pepeke ng ubo pero hindi ko pa rin ito pinapansin.Nakauwi kami ng mansyon na wala pa ring imikan. Nauna na akong lumabas para pagbuksan ang mga bata. Dumiretso na rin ako sa gate para buksan ito. I even heard him trying to stop me from what I am doing, but I just shook my head. Pero habang abala ako sa pagtanggal ng kandado ay naramdaman ko ang titig nito galing sa likuran.I walked towards the car to get some of the things we brought, but then I heard a footsteps near me and I know it is him, and so I spoke immediately, "Ako na rito. Iyong mabibigat na lang dalhin mo." saad ko rito at dali-daling kinuha ang mga gamit.
After we exchanged that three magical words to each other, we stayed still for seconds. Hugging each others. Feeling each others warmth."I missed you so much." he whispered as he planted a kissed on my hair.I closed my eyes, feeling every single beats of our heart. Is this really happening? Are we both totally alright? Did I really said those 3 words to him after a long time?But there is one thing come up inside my mind as I thought about following what my heart really tells. I did not know yet what lies ahead of us. I immediately erased all those thoughts inside my mind. What matters is our present."Leo?" I called his name, "Hmm?" he responded.I let out a sigh. All I need
Naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng kamay sa bandang tiyan ko. Nang idilat ko ang mga mata ko ay ka agad akong napangiwi buhat ng pagkasilaw sa araw na nanggagaling sa bintana nitong kwarto. I again closed my eyes.Kumilos ako para humarap sa gilid, ngunit sa gulat ko ay mas lalo lamang pumulupot ang kamay sa aking baywang. Doon ko lamang napagtantong katabi ko pala si Leo at siya ang may ari nitong kamay na ito.Dinilat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin ang tulog na tulog na si Leo habang nakaharap sa akin.It felt somehow like Deja Vu, but it actually wasn't. This is my morning routine back then. I am always the first one to wake up and then I get to spend the whole time staring at his sleeping face with his hand on my tummy. I always does that. Nothing really changed.I stared at his slightly opened mouth. Ang gwapo nga naman talaga nitong isang ito kahit na tulog. Ganoon pa rin talaga ito matulog. I silently laughed
And without warning, he kissed me on my lips.I was dumbstruck for seconds until I finally felt his lips moving, and that made my eyes closed as I followed every movement he does.Oh God, I can't deny the fact that I missed this.I was too destucted by our kisses that I didn't notice that my both hands are already travelling to his nape. The other one was busy caressing his smooth hair."Ah, I miss you so much, wife." he whispered between our kisses."I miss you too." I replied.He planted a soundful kiss on my lips before he swiftly took his eyesglasses off and threw it on the bedside table near us.Mayamaya pa ay hinarap ulit ako nito at sinunggaban ako ng isang mapusok na halik. Naramdaman ko ang marahang pagmasahe nito sa aking baywang at unti-unting paglakbay ng kaniyang kamay patungo sa aking pisngi.Hindi ko na alintana ang malapit nang matanggal na tuwalyang nakabalot sa aking katawan dahil sa sensyasyong binibigay nito
"Hi, lola! Hi, lolo! Hi, our beautiful titas and tito Marky!" Matthew loudly greeted as soon as he entered the gate.Napagpasyahan kasi naming bumisita rito dahil holiday naman ngayon at mukhang namimiss na nga nila ang kambal."Mga apo!" napangiti agad ako nang marinig ko ang masayang boses ni nanay.Sinalubong ka agad ito ng mga bata at nagmano bago tuluyang niyakap ang kanilang lola, "Namiss ko kayo mga apo!""Kami rin po lola!"Ah, a part of me felt was disappointed to myself. E, paano, nitong mga nagdaang linggo ay hindi ko na masyadong natatawagan sina nanay kahit na alam kong sobrang namimiss na nila ang kambal dahil simula pa noong ipinanganak ko sila ay hindi na ito malayo-layo sa kanila ni tatay.Ilang saglit pa ay nag-angat ng tingin si nanay sa amin ni Leo na ngayo'y kakalabas lang ng kotse habang bitbit ang mga pasalubong namin, "Hi, 'nay!" bati ni Leo."Mga anak! Halikayo! Naghihintay sila sa loob lalo na ang tatay ninyo