Kabanata 2

Kanina pa ako nababagot habang tinitingnan ko ang aking Prof. na nagsasalita sa harap. Matanda na ito pero napakalakas pa rin ng boses nito habang nagpapaliwanag tungkol sa pagkamatay ni Rizal. Dinig na dinig iyon sa buong classroom at pakiramdam ko pati na rin sa labas dahil nakikita kong napapalingon ang bawat estudyante na napapadaan sa hallway.

"Hoy!"

Sinamaan ko kaagad ng tingin ang aking katabi. Si Nylen, ang aking kaibigan. Katulad ko ay Teacher din ang kurso nito. Pareho rin kaming nagtatrabaho sa bar kapag gabi. Ang totoo, ito ang tumulong sa akin para makapasok sa Mariposa, ang bar na pinagtatrabahuan ko. Bukod pa roon, magkapitbahay din kami.

"Bakit?" mahinang bulong ko. Sinulyapan ko rin ang aming prof at nakitang nagsasalita pa rin ito. Mabuti na lamang at nasa huling row kami ng upuan kaya medyo tago ang aming kinaroroonan.

"Ngayon na daw 'yong escort service mo."

"Ano?!" malakas na tanong ko. Tiningnan kong muli si Prof. at nakitang papalapit ito sa amin. Napatampal na lamang ako sa noo nang tumigil ito sa aming harapan.

"Miss Santibañez, Miss Madrigal," wika nito. "Gusto niyo bang palayasin ko kayo sa klase?"

"Opo Sir."

Kinurot ko si Nylen sa tagiliran dahil sa sinabi nito. Ngunit, ni hindi man lamang ito nasaktan sa aking ginawa at walang kakurap-kurap na nakatingala  pa rin kay prof. Seryoso ang hitsura na para bang nagmamakaawa pa itong palabasin nga kami sa klase. Tiningnan ko rin ang hitsura ni Prof. at gusto kong matawa dahil kunot na kunot ang noo nito habang masama ang tingin sa aking kaibigan.

"Pwede na po ba Sir lumabas?" ungot muli ni Nylen. Ngumiti pa ito ng marahan.

Humugot si Sir nang malalim na paghinga. Nakita ko pa kung paano pandilatan nito ang aking kaibigan. "Get out of my sight!" malakas na sigaw nito na umalingawngaw sa buong silid.

Nanlaki ang aking mga mata pagkatapos ng lahat. Namalayan ko na lang na hawak na ni Nylen ang kaliwang kamay ko at mabilis ang mga hakbang nito na naglakad papalayo sa classroom. Napamura na lamang ako sa isip nang maalala ang sling bag na lalagyan ng aking notebook. Kapagkuwan, ay habol namin ang hininga nang tumigil sa may locker room.

"Tang*na ni Sir! Akala ko hahampasin na ako ng dala niyang libro." Tumawang sambit ni Nylen habang habol ang paghinga. Nang mapakalma nito ang sarili ay kinandatan pa ako na para bang tuwang-tuwa ito sa ginawa.

Sinimangutan ko ito at inirapan. "Bruha! Dinamay mo pa ako sa kalokohan mo! Paano pag bumagsak ako? Sayang ang scholarship ko!" eksaheradong wika ko habang habol din ang sariling paghinga. Tumayo ako nang tuwid pagkatapos at hinampas ito sa braso.

"Tanga! Half scholar ka lang!" sumbat naman nito habang sinisimulang hubarin ang suot na uniform. Blouse and slack na kulay light green iyon na sadyang ginawa para sa mga Education student.

Napailing na lamang ako habang nakatingin kay Nylen. Sadyang makapal ang mukha nito sa kahihiyan dahil kahit ang paghuhubad ng damit ay ibinabalandra nito. Ni hindi nito alintana ang mga mata ng kapwa babaeng estudyanteng nakatingin sa amin samantalang gusto ko nang lamunin ng lupa sa mga sandaling iyon.

"Oh! Ano pang tinatanga mo d'yan? Bilisan mo na Apple. Baka ma-late ka pa sa sugar daddy mo," wika nito nang matapos sa ginagawa. Tumawa pa ito nang hampasin kong muli ito sa braso. "Choke me, Daddy," biro pa nito.

"I hate you," tanging nasabi ko na lamang dito at iniwan na ito para magbihis.

Mabilis ang aming naging byahe ni Nylen. Saktong alas-sais ng gabi ay narating namin ang Mariposa. Tulad ng nakagawian sa likod kami dumaan. May nakakasalubong kaming mga trabahante ng bar na bumabati ngunit sadyang isnabira si Nylen at sumisimangot lamang ito. Napailing na lamang ako at sumunod na dito papasok sa maliit na dressing room.

"Pu*ta! Ang kapal talaga ng mukha ni Buknoy. Nakita mo bang kinindatan ako? Feeling naman niya magugustuhan ko siya!" malakas na wika nito. Eksaherado na nga kung maituturing. Pinaypayan pa nito ang sarili habang nakaupo sa maliit na bangkong plastic kaharap ng salamin.

"Ano ka ba?! Eh, sana kinausap mo ng maayos ang tao na ayaw mong ginaganoon ka." Ipinatong ko ang dalang bag sa maliit na lamesa. "Saka, mabait naman iyon!" dagdag na wika ko.

"Hindi ako pwede sa mabait lang, Apple. Doon ako sa gwapo at marahas sa kama!" sagot muli nito.

Napailing na lamang ako. "Aanhin mo ang gwapo kung sasaktan ka lang naman sa huli," komento ko pa. Sinimulan ko na ring hubarin ang suot na damit. Hindi na ako nahiya kay Nylen dahil pareho naman kaming babae at alam kong hindi ito tomboy.

Ang totoo, maganda si Nylen. Sadyang garapal lang kung magsalita ito. Marahil impluwensya ng kinalakihan nito. Sa Tondo ito nanggaling bago lumipat sa katabi naming bahay ang pamilya nito. Noong una, akala ko hindi ito makabasag pinggan ngunit nagulat na lamang ako habang pinagmumura nito ang mga tambay sa kanto sa aming lugar.

"Oh, Tulala? Naku! Apple, bilisan mo na d'yan!"

Napasimangot ako nang maramdaman kong may pumalo sa aking pwetan. Tatawa-tawang lumipat si Nylen ng pwesto at mabilis na lumayo sa akin. Tiningnan ko ito ng masama at pinandilatan ngunit kinindatan lamang ako ng bruha. Ang sarap talagang sabunutan ni Nylen kung hindi ko lang siya kaibigan.

"Alam mo Apple, nakakasawa na rin talaga ang buhay ko. Minsan gusto ko na lang mawala para malimutan ang lahat."

Natigil ako sa pag-aayos nang marinig ko si Nylen. Sinilip ko ito sa salamin at nakitang nakayuko ito habang isinusuot ang tube dress nitong kulay itim kapares ng suot nitong fitted black skirt. Habang nakalugay naman ang hanggang leeg nitong buhok. Tuwid na tuwid iyon dahil kakaplantsa pa lamang ng aking kaibigan. Ang mukha nito na may make-up ay binagayan naman ng hikaw na halos kasing laki ng suot nitong bangle sa palapulsuhan nito.

"Sayang naman ang buhay mo kung magpapakamatay ka lang. Mababawasan ang maganda sa mundo!" pabirong turan ko dito.

Maganda si Nylen, iyon ang totoo. Mabait din ito kung minsan. Madalas man itong pilya at mapaglaro alam kong katulad ko ay malungkot din ito. Nakikita ko iyon sa mga mata nito kahit hindi pa ito magsabi sa akin. Ayaw ko na ring magtanong pa. I believed that it was better to respect each privacy. Lalo na kapag hindi na ito nagsasabi. Alam ko kasing kapag handa na ito, magsasabi rin ito ng mga hinaing sa buhay. 

"Huwag ka nang malungkot, Nylen. Make-upan mo na lang ako, dali!" dagdag ko pa para mawala ang kakaibang awra na unti-unti sumisibol sa pagitan naming dalawa.

Ayaw kong malungkot. Ayaw kong isipin ang lahat ng problema na meron ako. Ayaw kong alalahanin ang lahat ng kamiserablehan ko sa buhay. Hindi naman kasi ako bato para hindi masaktan sa lahat. Hindi rin ako manhid para hindi maawa kay Nanay at sa sinapit namin. Kaya habang kaya ko pa, nagpapatianod na lamang ako sa daloy ng buhay. Ngingiti. Masasaktan. Ngunit, hinding-hindi susuko.

Nang matapos ako sa pag-aayos sa tulong ni Nylen ay agad namang dumating si Mamita. Katulad ko ay bihis na bihis din ito. Isang formal sequined gown na kulay green ang suot nito habang may nakasukbit na Channel sa balikat. Peke iyon alam ko. Maayos din ang buhok nito na kinulot ng sadya. Habang punum-puno ng make-up ang mukha.

"Oh! Apple, handa ka na ba?" tanong nito kapagkuwan matapos sipatin ang aking kabuuan.

Magkatabi kami ni Nylen sa gitna ng dressing room habang kaharap naman namin si Mamita. Palipat-lipat ang tingin nito sa amin habang pinapaypayan ang sarili na para bang napakainit sa buong lugar. Istrikto ang hitsura nito na mas lalong nadepina sa makurba nitong kilay. Mukhang kilay is life din si Mamita.

"Apple? Nakikinig ka ba?"

"Ha? Ay, opo!"

Pinagalitan ko ang sarili matapos mautal. Narinig ko namang napahagikhik si Nylen kaya sinulyapan ko ito at sinamaan ng tingin. Nagkibit-balikat lamang ito at napailing habang muling binalingan ng tingin si Mamita na nakakunot ang noong nakatingin sa amin.

"Nakaka-distract kasi 'yang kapal ng make-up mo, Mamita. Mukhang make-up pamburol. Papanaw ka na ba?"

Tinampal ko si Nylen sa braso nito habang nanlalaki ang aking mga mata. Takot ko ring binalingan si Mamita at napapikit na lang nang makita ang hitsura nito. Halatang nagpipigil lamang ito ng galit habang nakasimangot ang mukha.

"Lumayas ka dito Nylen at baka mahampas kitang bata ka!" babala nito.

Mabilis namang tumalima ang aking kaibigan at iniwan kami ni Mamita. Kinindatan pa muli ako nito at sininyasan bago tuluyang lumabas nang may nakakalokong ngiti sa labi. Napailing na lamang ako nang tuluyan itong mawala sa aking paningin.

"Oh, ano? Kaya mo ba? Handa ka na ba? Naghihintay na sa iyo si Mr. Hernan," untag sa akin ni Mamita.

Huminga muna ako ng malalim bago sumagot, "Kakayanin." Ngumiti ako ng alanganin dito.

"Good! Now, tara na. Baka magbago pa ang isip mo," wika nito bago ako hinila papalabas ng dressing room.

Naglakad kami ni Mamita sa loob ng mismong bar. Wala pang gaanong tao dahil magbubukas pa lamang ito. Abala ang lahat sa pagprepara sa mga mesa habang ang iba naman ay naglilinis ng mga naiwang kalat nang nagdaang gabi. I even glanced and waved to Nylen who was busy doing her thing in the liquour counter. Tiyak akong magpapasikat na naman ito mamaya para sa mga parokyano. Isa kasi itong barista at performer rin kung minsan.

Nang tuluyan kaming makalabas sa Mariposa ay saka pa lamang dumagundong ng tibok ang aking puso. It was my first time to be an escort, and I didn't have any idea about it. Ang tanging alam ko lang, kamay lang ang hahawakan ni Mr. Hernan sa akin.

"Oh, nandito na tayo. Umayos ka," untag ni Mamita sa akin. Sumunod naman ako at agad na itinaas ang paningin.

Nag-aagaw ang araw at ang kadiliman ngunit hindi pa rin nito nagawang palisin ang imahe na nasa aking harapan. Klaro ko itong nakita habang nakatayo sa gilid ng sasakyan nito. Nakangiti sa akin kaya't kitang-kita ko ang kulay ginto sa gilid ng ngipin nito. Habang hindi rin maikakaila ang kislap na nagmumula sa mga mata nito. He was old and bald. Suot naman nito ay isang mamahaling tuxedo.

Gusto kong mapangiwi. Gusto ko ring tumakbo pabalik sa bar at mag-waitress na lang sa buong gabi. Ngunit, hindi ko nagawa. O sadyang hindi ko magawa dahil nagsusumiksik sa balintataw ko si Mommy at ang paghihirap nito.

This was for us.

Bahala na.

@sheinAlthea