Share

Chapter 5

Author: Blue Haven
last update Last Updated: 2024-11-10 19:56:51

Chapter 5

Hays kaya ko 'to. Baka Amber Maurice Villeza 'to. Naku kinakabahan talaga ako. Pa'no ba naman kasi, nag apply ako bilang secretary dito sa isang napaka sikat na telecommunications company ng mga Del Real. Luckily, I got an email yesterday saying na natanggap ako. So here I am now. Nakatayo sa harap ng napakataas na building na to. Grabe, parang bigla akong nahilo habang tinitingnan ko kung gaano ito kataas. Huminga muna ako ng malalim saka inayos ang suot at naglakad na papasok ng building. Nginitian ako ng guard kaya siyempre bilang mabait na nilalang, nginitian ko din siya at sinabihan pa ng good morning. Hay naku, sana lang talaga mabait yung boss ko kung hindi, baka unang araw ko pa lang mawalan na agad ako ng trabaho. Kasi papatol talaga ako.

"Good morning madam, ano pong maipaglilingkod namin?" tanong ng receptionist nung lumapit ako para magtanong kung saang floor ang office ng CEO.

"Ah itatanong ko lang sana kung saang floor ang office ni Mr. Dranreb Cameron Del Real." ang kaninang malawak nilang ngiti ay unti unting napawi. Pinasadahan nila ako ng tingin mula ulo hanggang paa. Medyo na conscious naman ako pero dedma na lang. Bigla silang nagbulungan kaya takang taka ko silang pinagmasdan.

"Girlfriend ka ni sir?" mataray na tanong nung isa kaya nagulat ako. Ano daw? Girl friend? Hala si ate ko, kung ano anong iniisip. Gusto ko lang naman magtrabaho.

"Hala ate ko, mali ka ng iniisip. Hindi ako girl friend ni boss, bagong secretary niya ako." nagtinginan muna sila, mukhang di naniniwala sa sinabi ko. Aba, mukhang to di katiwa tiwala? Nakaka offend ng slight ha?

"Oo nga pala, may bago nga palang secretary si boss. Pasensya na, napagkamalan ka pa namin. Ang dami rin kasi talagang mga babae ang pumupunta dito araw araw at laging nagtatanong kung saan ang opisina ni boss. Ang pogi din naman nga kasi talaga ni sir e, nuknukan nga lang ng sungit at akala mo pinaglihi sa sama ng loob." hininaan nila sa medyo padulong part dahil baka daw may ibang makarinig at isumbong pa sila.

"Hay naku, trabaho ang ipinunta ko dito 'no." sagot ko naman sa kanila.

"So sige, nasa 25th floor ang office ni boss. Di ka na malilito kung saan ang office niya kasi siya lang naman ang tao sa palapag na yon."

"Sige thank you." paalis na sana ako para pumunta sa elevator nang pigilan nila ako.

"Wait, babalaan ka na namin ha? Nakakatakot si boss, laging galit. Ewan ba namin kung bakit araw araw na lang mainit ang ulo niya."

"Ano ba yan, nananakot naman kayo e. Sige kayo baka di na ako tumuloy dito."

"Huy ano ka ba? Makakatiis ka naman siguro sa ugali niya HAHAHHAHAHA. Pero swerte mo girl ha, maghapon mong masisilayan ang isang Dranreb Cameron Del Real. Kung ako yan, buo na araw ko ate ko." impit pa siyang tumili kaya bahagya akong natawa.

"Akala ko ba nuknukan ng sungit at pinaglihi sa sama ng loob?" nangingiti kong tanong sa kaniya pero dedma lang siya at patuloy pa yata sa pag iimagine. Kaya naman nagpaalam na ako dun sa kasama niya na mauuna na dahil baka malate pa ako mahirap na. First day ko tapos mal-late ako? Hala baka maging dragon yung boss ko. Lagi pa naman sigurong galit yon, baka bulyaw ang isalubong sakin imbes na welcome remarks.

So ayon na nga mga ate ko, sumakay na ako ng elevator para makaakyat sa 25th floor. Grabe nahilo ako bigla ah? Kaya ayokong sumasakay ng elevator e, kung hindi lang talaga nasa 25th floor yung office ni boss naku nunkang sasakay ako dito. Kaya lang, kung maghahagdan naman ako, baka naghihingalo na ako bago pa makarating sa office. Di bale, titiisin ko na lang to. Tutal masasanay din naman ako.

Nang magbukas ang elevator ay dali dali akong lumabas dahil hindi ko na talaga kaya. Paglabas ko ay sobrang tahimik ng paligid. Palibhasa kasi mag isa lang daw si boss dito e. Kakatakot naman, pero infairness ha? Maganda ang disenyo ng hallway. Sa pinakadulo ay may nakita ako office, siguro yun na yung office ni boss. Tapos sa tapat nung pinto ng office ay may nakahanda nang table. May mga gamit na din, may computer nang naka set up. Siguro yun na ang pwesto ko. Dali dali akong naglakad palapit sa pinto ng office. Kumatok muna ako ng tatlong beses, nang may sumagot na 'come in' mula sa loob ay saka ko dahan dahang binuksan ang pinto. Sumilip muna ako para tingnan kung busy si boss. Nakita ko siyang nakaupo sa swivel chair niya at busy sa pagpirma ng mga documents.

"Good morning boss." bati ko nang makapasok sa opisina niya dahilan nang pagtigil niya sa ginagawa at dahan dahang pag angat ng tingin sa akin. Shett, muntik nang malaglag panty ko. Ampogi naman pala talaga nito e. Kaya naman pala kung makatili yung isang ate sa baba, may justice naman pala. Diretso siyang nakatingin sakin kaya kahit kinakabahan ay sinubukan kong makipagtitigan sa kaniya. Di rin nagtagal ay siya ang unang nagbawi ng tingin kasabay ng mahinang mura na sobrang lutong. Grabe naman magmura to. Sabagay, ako din naman.

"So, you're the newly hired secretary?" tanong nito nang ibalik ang tingin sa akin. This time, hindi ko na kayang makipag titigan sa kaniya. Mas intense na kasi yung way ng pagtingin niya.

"Yes boss, ako nga po." masigla kong sagot sa kaniya saka ngumiti ng malawak.

"Okay, you may start your work now. Nasa labas ang table mo. Just use the intercom if ever na may sasabihin ka. For example, kung may dumating na client or may document kang ibibigay, sabihin mo muna sakin using the intercom. Huwag kang basta basta papasok sa opisina ko ng walang pahintulot ko. Maliwanag?"

"Loud and clear boss." tumango lang siya saka ako inutusang lumabas na. Grabe ang gwapo talaga niya. Sinimulan ko nang ayusin ang mga gamit ko. I opened the computer and saw that there are the things I need to know as a secretary. Naka encode din dito ang schedule ni boss. Grabe, ganito ba talaga pag mayayaman? Sobrang hectic ng schedule. Nakakatulog pa kaya ng maayos si boss?

May mga document din akong nakita, nasa limang folders din. Ang alam ko, kailangan kong basahin isa isa to, tapos saka ko ire-relay kay boss para basta na lang siya pipirma. Pero depende pa din kung maganda ang laman ng mga document na to, kung pipirma siya or hindi. Kaya naman sinimulan ko nang basahin dahil kahit limang folder lang ito ay sobrang kapal naman. Kawawa naman ang mata ko dito. Pero okay lang, pera naman ang kapalit. Sa kakabasa ay hindi ko na namalayang past 1pm na pala. Hala, hindi ko natanong si boss kung i oorder ko siya ng pagkain. Dali dali kong pinindot ang intercom. Kakatok pa sana ako sa pinto ng office kaya lang naalala ko na ayaw nga pala ni boss na ganon.

"Boss, sorry po di ko na namalayan ang oras. Oorder na po ba ako ng lunch niyo?" tanong ko gamit ang intercom. Agad naman siyang sumagot.

"No need, I'm not hungry." malamig na sgaot nito. Grabe naman, para akong nasa Antartica sa sobrang lamig ni boss.

"Ah okay po, pasensya na po ulit. Kakain lang ako boss ha? Baka hanapin mo ako mamaya dito sa table ko." paalam ko sa kaniya na agad niya pang tinugunan ng isang malamig na 'okay'. " grabe na talaga to si boss. Malamig pa sa malamig. Hays makakain na nga lang. Kesa naman ma stress ako dahil dito kay boss.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Mr. Del Real Wants Me Back   Chapter 36

    Chapter 36Pagdating ko sa opisina ay nakaupo na naman sa upuan ko si Cameron. Tinitingnan pa niya ang mga gamit ko doon na akala mo'y may interesanteng bagay doon."Anong ginagawa mo diyan?" tanong ko nang makalapit na sa kaniya. Agad lumapat ang tingin niya sa akin."Where did you go?" tanong niya at tumayo na mula sa pagkaka upo. His arms immediately wraps around my waist as he kissed my forehead. "Sa coffee shop lang diyan sa malapit. May kinita lang." nagsalubong ang kilay niya at humigpit ang braso sa bewang ko. Kung ano ano na atang pumasok sa utak niya. "Sinong kinita mo doon?" salubong pa din ang kilay niya at nag iigtingan ang mga panga. "Sino bang naiisip mo?" sinubukan ko pa siyang lalong galitin at nagtagumpay naman ako. Matalim na ang tingin niya sa akin ngayon samantalang natatawa lang naman ako sa mga reaksyon niya."You tell me, sino nga ba?" mapanganib na ngayon ang boses niya at may pagbabanta na."Si nanay lang naman. Ikaw siguro kung ano anong iniisip mo. Akala

  • Mr. Del Real Wants Me Back   Chapter 35

    Chapter 35Mag isa akong kumakain sa kusina dahil tapos na ang mga kapatid ko at binibihisan na ni tatay para pumasok sa eskwelahan. Konti lang ang sinandok ko dahil hindi ko feel ang kumain, masyado pa kasing maaga e. Nung college kasi hindi naman ako sanay na kumain ng breakfast, kailangan kasi maaga laging umalis kaya milo lang ang umagahan ko. E ngayon, hindi ako pinapaalis ni tatay na walang kain ng kanin sa umagahan. "Ate, alis na po kami. Ingat po ikaw." nakangiting paalam sa akin ni Vico at yumakap pa na sinundan naman ni Audrey."Hmm, pakabait kayo ha? Pagbutihan sa school, ingat din kayo." binigyan ko sila ng tig isang daan para sa baon nila. Hindi ko ipinakita kay tatay na inabutan ko yung dalawa dahil tututol na naman siya. Ayokong tipidin sa pagkain ang mga kapatid ko kaya hangga't may pera ako, bibigyan ko sila ng bibigyan as long as pagkain ang bibilhin nila at hindi kung ano ano. Mabait at responsableng bata naman itong dalawa kaya walang problema. Minsan din ay hindi

  • Mr. Del Real Wants Me Back   Chapter 34

    Chapter 34Sabay sabay na kaming kumain nang hapunan pagkatapos magluto ni tatay. Nagkakilala na silang dalawa ng pamangkin niya. Sila na ang nag usap tungkol sa kaso pagkatapos naming kumain dahil dumating si Cameron. Hindi ko pa siya naipapakilala si Ismael sa kaniya kaya ngayon ay matalim ang tingin niya dito na wala naman sanang ginagawang masama sa kaniya. Akala niya siguro ay manliligaw ko din lalo na't kausap si tatay."Baby, quit glaring at him." mahinahon kong suway sa kaniya dahil mukhang nakakahalata na ang pinsan ko sa masamang tingin sa kaniya nitong isa. Tarantado pa naman din yan, papatol din talaga yan. Mas lalo pang mang aasar. Magaling mang asar yan, pikon din naman."Who's he? Bakit siya nandito? Nanliligaw din sayo? Pumayag ka? Pumayag si tatay?" sunod sunod na tanong niya."Wait lang, kumalma ka nga muna. Ang dami mong tanong. Galing ka pang opisina? Kumain ka na ba?" balik kong tanong sa kaniya."Don't change the topic.""Ano ka ba, he's my cousin. Stop overthink

  • Mr. Del Real Wants Me Back   Chapter 33

    Chapter 33Kinuwento ko kay tatay kung paano kami nagkakilala ni Mael. Way back in college, I was really devastated that time dahil nga estudyante pa lang ako at sobrang daming gastusin sa bahay, idagdag pa ang mga kailangang bayaran sa school. Halos lahat na ng racket pinasok ko, hindi naman makapagtrabaho noon si tatay dahil maliliit pa ang dalawa kong kapatid. Hindi kami komportable na ihabilin na lang basta sa kapitbahay, baka mamaya mapabayaan lang at kung ano pang mangyari. Kaya sinabi ko non kay tatay na ako nang bahala kumayod para samin kahit na nag aaral pa ako. And rhem, he approached me. Inalok niya akong maging tagalinis ng condo niya tuwing weekends, dahil malaki ang sahod na offer niya ay pinatos ko na. Turns out, kilala niya pala ako dahil matagal niya na kaming minamanmanan. Hindi lang siya makalapit samin dahil hindi niya alam kung anong magiging reaction ni tatay kung sakali man. Dun nagsimula na maging close kami. Lagi siyang nandyan kapag kailangan ko siya sa kahi

  • Mr. Del Real Wants Me Back   Chapter 32

    Chapter 32Wala talaga silang balak tumigil ano? Talagang hinahamon nila ang manipis ko nang pasensya? Hanggang kailan ba niya kami hindi patatahimikin? Mukha ba namang kailangan namin siya sa buhay namin? Halos buong buhay ng mga kapatid ko wala siya, kaya kakayanin din nilang mabuhay ng marami pang taon kahit wala siya. I know I'm being selfish, hindi ko tinatanong ang mga kapatid ko kung gusto nila siyang makasama. Pero ayoko lang naman kasi na masaktan sila. Ayoko na pagdaanan nila lahat ng hirap at sakit na pinagdaanan namin ni tatay noong mga musmos pa sila at walang kamalay malay sa mundo. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang lahat para maprotektahan sila. Hangga't kaya ko, gagawin ko ang lahat para hindi sila masaktan ng kahit na ano o ng kahit na sino. Kung kinakailangang makipag patayan ako wag lamang silang masaktan then so be it. Ganon ko sila kamahal na dalawa. Ganon namin sila kamahal ni tatay. "Hanggang kailan mo ba ako matitiis anak? Hanggang kailan mo ipagdadamot sa akin

  • Mr. Del Real Wants Me Back   Chapter 31

    Chapter 31 Kabababa lang namin ng eroplano, nandito na ulit kami sa Manila. Ang sakit ng ulo ko, maybe because of jetlag. Tsaka hindi rin kasi ako sanay sumakay ng eroplano e. Before leaving Palawan, bumili muna ako ng mga pasalubong sa mga kapatid ko. "Tita, thank you po sa pag invite sakin sa family vacation niyo." ngumiti lang si tita at yumakap sakin bago pumasok sa kotse para umuwi na. Masakit kasi ang ulo niya, inaatake ng migraine kaya hindi na sila nagtagal. Ako naman ay ihahatid ni Cameron, sabi ko nga ay wag na para makapag pahinga din siya pero ayaw naman niyang pumayag. Malayo pa lang kami sa bahay ay tanaw ko na ang dalawa kong kapatid na nakaabang na sa pagdating namin. Tumawag kasi sila kagabi, nagtatanong kung kelan daw kami uuwi. Sinabi ko na ngayon, kaya ayan nakaabang na. Alam siguro nila na may pasalubong ako sa kanila kahit hindi ko naman sinabi. "Ate!" patakbo nila kaming sinalubong at magkasabay na yumakap sa bewang ko. "Na miss niyo ba akong dalawa?" nakan

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status