Chapter 5- Mr. Wrong becomes Mr. Right

Halos mamilog ang mga mata ni Aya ng makita nito ang pangalawang bumaba mula sa isang magarang itim na sasakyan. Ni hindi nito nakuhang ikurap ang mga mata nito haban titig ito sa lalakeng kasalukuyang kumakaway sa maraming tao ng mga oras na iyon.

Tila, hiyawan at talagang para mong mga baliw na baliw ang mga kakaibang nakapaligid sa lalakeng muntik ng kumitil ng buhay nito. Nakabawi lang si Aya ng sa pagkatulala ng malakas nitong narinig ang pagtili ni She.

"Aya! Ano ang sabi ko sayo? Matutulala ka di ba? Sobrang guwapo nun bunsong anak ni gobernor na si Marcus." Hiyaw nito kay Aya na natitiling nakatahimik lang katabi si She.

"T-tara na She, umuwi na tayo." Yaya ni Aya kay She at hinila pa nito ang braso ng kaibigan para maglakad pero nagpatigas ito ng katawan kaya napahinto si Aya sa paghila dito.

"Ano ka ba naman Aya, kung kailan nandito na si Sandro at Marcus saka pa talaga tayo aalis? Seryoso ka?" reklamo nito kay Aya.

"She naman, gabi na saka baka nag-aalala na sila lolo." tangi na lang nasabi ni Aya kay She na hindi naman nito pinayagan.

"Ako na lang ang bahalang magpaliwanag kila lolo at lola mo, basta sagot kita." May paniniguro pa nitong sabi sa harap ni Aya.

Paano ba nito ipagtatapat kay She na ang sinasabi nitong poging anak ng gobernor ng Ilocos Sur ay ang siyang muntik na ring makaaksidente dito.

"K-kasi..." Isang malakas na sigaw na naman ang umalingawngaw ng hindi namalayan ni Aya na tumapat pala sa gawi nila ang lalakeng tinatawag ng marami na Marcus Napoleon. Biglang nawala ang ngiti nito sa labi ng makita nito si Aya na nasa isang sulok ng park at nanatiling nakatitig kay Marcus.

Nagtama ang mga mata ng dalawa at kulang na lang ay lamunin ng lupa si Aya para lang hindi na nito makita ang lalakeng sumira ng araw nito ng dahil sa isang aksidente na dahilan kung bakit nito nakilala si Marcus Napoleon.

Saglit na tinitigan ni She si Aya na ngayon ay napatingin rin sa mga taong nasa paligid nito. Maramil ay nagtataka kung bakit napatitig si Marcus sa isang Aya Ramos.

"Friend! Sayo nakatingin si Marcus, ang pogi niya talaga."

Napangiwi si Aya sa harap ni She at ni Marcus na ngayon ay nakatitig pa rin dito. May binulong ang isang guard na katabi nito kaya napilitan ng lumakad papuntang stage si Marcus.

Habang papaakyat ito ng stage kung saan naghihintay na ang ama nito na si Governor Napoleon at ang kuya nitong si Sandro ay wala pa ring humpay ang tilian at sigawan ng mga taong nakapaligid sa stage partikular ang mga kababaihan.

Nagsimula ng magsalita ang host at sinabing magsisimula ang maiksing program para sa governor at sa dalawa nitong kasamang anak.

Unang nagsalita si Governor Napoleon at sunod ay si Sandro na marami ring mga tao ang tagahanga nito. Bukod sa matalino at siyang congressman ng Ilocos Sur ay guwapo rin ito katulad ni Marcus Napoleon.

At huli ngang nagsalita si Marcus na talagang tinilian ng maraming babae. Parang mga sinisilihan ang bibig ng mga ito at sobra kung makatili.

Katulad ng inaasahan ay malaking porsiyento ng mga tao na nagpunta sa plaza ngayong gabi ang nakuha ang atensyon ng pamilya Napoleon. Lalo na at pareho ang mag-aama na may taglay na karisma sa tao. Halos lahat ay nakangiti ng umuwi ang mga ito.

Hinintay ng Aya at She na humupa ang mga tao sa unahan ng mga ito bago umusad papalabas ng plaza. Ang mga taong nasa stage naman partikular ang mag-aamang Napoleon ay nagpunta saglit sa backstage.

Siguradong pinaghanda ang mga ito ng masasarap na pagkain dahil iyon ang dati pang  ginagawa ng mga tao sa Suyo kapag may mga importanteng tao na dumarating sa barangay.

"Haizt...ang pogi talaga ng mag kapatid na Napoleon nuh friend. Ang suwerte siguro ng mga mapapangasawa ng mga yun." Nakangusong sabi ni She kay Aya. Kasakuyan na nag-aabang ng tricylce ang dalawa.

Palibsaha ay marami ng taong nakalabas kaya naubos na ang tricycle na nakapila at namamasada malapit sa plaza. Ang ending ay kailangan pa ng mga itong maghintay na mayroong makabalik na tricycle para makauwi na ang mga ito.

Nanalangin si Aya na sana ay hindi siya mapansin ng lalakeng hindi niya inaakalang anak pala ng kanilang governor. Sino ba kasi ang makakapagsabi na sa dami-dami ng taong makakaaway niya sa daan ay ang mismong anak pa ng kanilang goveror ang makakabangga niya ng araw na iyon? Kapag susuwertihin naman talaga.

Baka ang ending nito ay siya pa ang palabasin nitong may kasalanan sa nangyari kapag nag krus ang mga landas nila anumang oras kaya hindi sila dapat magkita kahit na anong mangyari.

Palinga-linga si Aya sa magkabilang panig ng daan at umaasang may bigla na lang na darating na tricycle. Gustong-gusto na talaga nitong makaalis ng lugar na iyon para makauwi na kasama si She-she ng biglang mahagip ng paningin nito ang pagsakay ni governor Napoleon sa isang sasakyan kasama ang panganay nitong anak ni Sandro. Kasunod ng mga ito ang bunsong anak nito na si Marcus na sa isang itim na kotse sumakay mag-isa.

Nagtaka si Aya kung bakit wala itong kasamang bodyguard at tuluyan na nga nitong pinaandar ang kotse nitong gamit.

Naunang umalis ang dalawaang kotse sinasakyan ng mag-amang Governor Napoleon at Sandro, habang ang isa namang kotse ay puno ng mga tauhan nito. Nagulat pa sila ni She ng maingay na pinaandar ang wang-wang ng dalawang kotse na umalis.

Muling nilingon ni Aya ang kotseng sinasakyan  ni Marcus. Ikinubli pa nga nito ang katawan kay She na patingin-tingin lang din sa paligid at sa kotseng sinasakyan ni Marcus.

Nahagip nitong papalapit na ang kotse at ang buong akala ni Aya ay mamakahinga na ito ng maluwag dahil sa wakas ay aalis na rin si Marcus, pero nagkamali ito.

At mismong sa tapat na kinaroroonan ng dalawa huminto ang kotse ni Marcus. Dumagundong ng malakas ang dibdib ni Aya. Parang gusto na ngang lumabas sa katawan nito ang puso ni Aya dahil sa lakas ng tibok nito.

"Kalma ka lang Aya, aalis din siya." Kausap nito sa sarili. At muntik pa itong mapamura ng makita nitong tuluyang ibinaba ang windshied ng mismong tapat ng bintana nito.

Kung si She ay kilig na kilig ng mga oras na iyon, si Aya naman ay kulang na lang magkakaripas ng takbo para lang hindi na ito makita pa ni Marcus.

"Friend, this is it. Ito na ang chance natin para makita ng malapitan si Marcus Napoleon!" Kilig na kilig nitong bulong kay Aya.

"Hi..."Narinig ni Aya na bati ni Marcus. Si She ang sumagot.

"Hello po." Nagpa cute pa talaga ito ng sumagot ito kay Marcus. Napangiwi si Aya dahil dun. Nag-isip ng mabilis si Aya, ano ba dapat nitong gawin? Tumakbo? Magtago? Paano naman nito gagawin ang ganong bagay kung deretso na ngayon na nakatingin si Marcus kay Aya?

Napalunok ang dalaga ng makita nito ang bahagyang pagngiti ni Marcus sa harapan nito.

Patay!

****

MARCUS

I was stand when I saw a familiar face of a woman in between the crowd. Hindi ko makakalimutan ang babaeng nakakilala ko habang pauwi ako sa mismong mansion namin sa Ilocos Sur.

Akala ko ay hindi na muling mag krukrus ang mga landas namin pero laking gulat ko ng bigla ko siyang makita dito, ngayong gabi.

The same in the last time that we met, para pa ring itong amazona sa paraan ng pananamit nito. Tshirt on top with maong jacket and jeans, wala itong pinagkaiba sa mga boyish na babaeng nakikita ko sa Manila. But her unique beauty made her special for the second time I saw her.

Pareho kaming nagulat ng makita namin ang isa't-isa sa mga nagkakagulong tao sa plaza. I made a second glance before I went on stage. Sa gilid ng paningin ko ay alam kong nanatiling nakatingin sa akin ang babaeng iyon.

Habang nagsasalita ako sa stage ay sinusulyapan ko ang lugar kung saan ko nakita ang babaeng hindi ko akalaing makikita ko pa ulit sa pangalawang pagkakataon. From there, I saw her silently listening from my message.

Kinakausap nito palagi ang kasama nitong babae na hindi man lang ata kumurap habang titig na titig sa akin hanggang sa matapos akong magbigay ng pagbati sa mga taong nasa plaza ng mga oras na iyon.

Nang tuluyan ng matapos ang party ay isa-isang nagsialisan ang mga tao sa plaza at napagdesisyunan namin na pahupain muna ang tao bago kami tuluyang umalis.

At hindi ko sinasadyang makita na kasalukuyang naghihintay sa paradahan ng tricycle ang dalawang babaeng magkasama kanina na bigla na lang nawala sa paningin ko ng magsialisan ang mga tao.

Hindi pa rin pala nakakaalis ang mga ito. Kaya sinabi ko kay Dad ay Kuya Sandro na may pupuntahan pa akong iba bago umuwi ng bahay. Dahil dun ay napilitan ang mga ito na hayaan akong mag-isang magmaneho, they insist that I should bring bodyguards but I refuse.

Kaya kong protektahan ang sarili ko. And gusto ko sanang makausap ang babaeng muntik ko ng maaksidente. I'm just curious about her name,saan siya nakatira, at kung may sarili na itong pamilya. What the hell?!

Ngayon lang ako nagkaroon ng ganitong eagerness sa isang babae na malaman ang personal nitong impormasyon. Hindi ko ugali ang magtanong ng kung ano mang personal na bagay sa isang babae. After we had sex, we just part ways without knowing that we'll see other again in the party or what.

Pero ang babaeng ito, she made me feel uncomfortable hanggat hindi ko nalalaman ang ilang bagay tungkol dito. I can't help myself since the day that our path had crossed. 

Oh, baka naman gusto ko lang makaganti sa kanya dahil sa mga sinabi niya sa akin ng araw na iyon? Pero hindi ko malalaman ang kasagutan until I talk to her.

Sisiguruhin kong matatapos na ang kabaliwan kong ito kapag nakausap ko na ang babaeng ito ngayon gabi. I made sure of that. Hindi siya dapat manatili sa isip ko because it's not what I planned when I get here in Ilocos. Wala akong balak na maghanap ng kung sinong babae dito. That's it.

Inihinto ko ang kotseng sinasakyan ko sa mismong tapat ng babaeng gusto kong makilala at ng kasama nitong isa pang babae. Nakita ko na parang nag-aalangan itong tumingin sa akin ng buksan ko ang windshield ng kotse.

Hindi katulad ng kasama nitong babae na hindi makaila ang sobrang saya ng makita niya ako sa tapat ng mga ito, ang babae namang muntik ko ng makabunggo ay nanatiling walang imik katabi nito.

Lihim akong napangiti ng parang iwas na iwas itong magtagpo ang mga mata namin habang kausap ko ang kasama nitong babae.

"Hey, mukhang wala na kayong masasakyan...wanna hitch a ride?" Nakangiti kong tanong sa kanila. At nakita ko pa ng sikuhin ng babaeng kausap ko ng katabi nito.

"Aya...narinig mo ba yun? Isasabay na raw tayo ni Marcus." Pasimple kong narinig na sabi nito.

"Maghintay na lang tayo ng tricycle She...huwag na tayong makisabay." mahina sagot ng babaeng muntik ko ng mabundol na ang pangalan pala ay Aya.

"Ano ka ba sa Aya, malilibre na nga tayo ayaw mo pa?"

"Tsssk!" Napaismid ako ng makita kong inirapan ako ni Aya pagkatapos.

"Ammmm, okay lang po ba na makisabay kami?" Ang kaibigan nito ang nagtanong.

"Sure, delikado na rin kasi kung maghihintay pa kayo ng motor dito." Tukoy ko sa mga namamasadang tricycle. Tahimik naman sa lugar na kinaroroonan namin kaya lang ay mga babae pa rin ang mga ito kaya mas mainam na hindi magtagal ang mga ito sa paghihintay ng masasakyang motor.

"Talaga po? Oh Aya, narinig mo yun? Okay lang daw na makisabay tayo, dali!" At hinili na nito si Aya sa tapat ng pinto sa backseat. Tinanggal ko naman ang lack nito para makapasok ang mga ito sa loob ng kotse.

Halatang pilit at ayaw pumayag ni Aya na sumakay sa kotse ko pero wala na lang itong nagawa kaya sumama na rin ito sa kaibigan nito.

Nang makapasok na ang mga ito sa loob ng kotse ay otomatik na nistart ko ang makina at ng nagmaniobra. Papaalis na kami ng plaza nang  sibihin ng kaibigan ni Aya ang lugar ng bahay nito sunod ay ang bahay ni Aya.

Habang nasa biyahe kami ay manaka-naka ang pagtatanong ni She sa akin. Ito na ang kusang nakipagkilala sa akin dahil wala pa ring imik si Aya ng kasalukuyan kaming bumibiyahe.

Palagi lang itong palinga-linga sa bintana at nakayakap sa sarili na parang ginaw na ginaw. So I change the temperature of the aircon kahit na hindi nito sinasabi na giniginaw ito.

Sobrang daldal ni She-she, unlike Aya na tahimik lang at walang imik. Pati ang pagiging modelo ko ay naisipan pa nitong tanungin.

"Marcus...dyan na lang ako sa tabi." Mayamaya ay turo ni She sa akin sa isang up and down na bahay na gawa sa bato at kahoy.

Inayos ko ng park ang kotse para makababa ito ng maayos.

"She...makikitulog na lang ako sa inyo." Bigla ay narinig na sabi ni Aya kay She na tangkang una pang bababa kay She sa kotse.

"Ano ka ba Aya, mag-aalala ang mga lolo at lola mo kapag hindi ka nila nakita bukas." Saway ni She dito. Saka ihahatid ka naman ni Marcus sa bahay nyo ng maayos, hindi ba Marcus?" Tiningnan pa ako ng seryoso ni She.

"Oo naman, ihahatid kita Aya sa bahay nyo." Halata na kinakabahan ito at mukhang ayaw nitong magpahatid sa sarili nitong bahay sa akin.

"Oh narinig mo un Aya? Kaya wag ka na raw mag-alala at ihahatid ka ng ligtas ni Marcus." Kumindat pa ito kay Aya pagkatapos. "Bukas na lang tayo magkuwentuhan Aya, pupuntahan kita sa bahay nyo." Masaya nitong paalam sa kaibigan  nito bago tuluyang bumaba ng kotse.

At ng makapasok na ng tuluyan sa gate na kahoy si She-she ay tinanaw ko si Aya na nakasimangot lang na nakatingin sa akin.

"What?" Inosente kong tanong sa kanya. "Wanna join me here? Para naman akong driver ang hitsura ko dito." Reklamo ko.

"Okay lang ako dito..." Simple nitong sagot sa akin. Pero bago pa ito nagsalitang muli ay nakababa na ako ng kotse at binuksan ko ang pinto kung saan ito nakaupo.

"Please..." pakiusap ko sa kanya. Hindi ito agad sumunod sa gusto ko pero ng makita nito na hindi ako nagbibiro na gusto ko siyang makatabi sa harap ng kotse ay kusa na rin itong bumaba. Pinagbuksan ko siya ng pinto sa kabilang pinto ng driver's seat.

"Thank you." Muli kong sabi habang pareho kaming nagsusuot ng sealtbelt sa katawan.

Hindi sumagot si Aya sa huli kong sinabi, at ilang segundo pa ay pinaandar ko na muli ang kotse at nagsimula ng magmaniobra papaalis sa lugar na iyon.