KINABUKASAN, nagising ako ng may humahalik sakin. Iminulat ko ang aking mga mata at mukha agad ni Henry ang nakita ko. "Good morning, my wife." malambing nitong sabi habang humahaplos ang isang kamay sa aking buhok at ang isa ay nakayakap sakin. Inisa-isa niyang haplusin at halikan lahat ng parte ng mukha ko na parang napakahalaga na madaan ng kanyang kamay ang lahat-lahat. Napapikit ako ng halikan niya ang aking kaliwang mata at ng magmulat ako ay nakatingin na siya sa aking mga labi."Good morning." mahina kong sabi. Akma na naman sana niya akong hahalikan ng iharang ko ang aking kamay."Hindi pa ako nag toothbrush." nahihiya kong sabi. "So? I don't care." sagot niya at agad akong hinalikan. Tsk! Akma na sana akong kakalas sa yakap niya ng makaramdam ako ng matinding sakit sa ibaba. Napapikit ako sa sakit. Parang hiniwa ako banda 'don at parang hindi ko pa kayang tumayo. Tiningnan ko ang aking katawan at napagtantong nakabihis na pala ako."I'm sorry." nag-aalala niyang sabi kaya
"Drew–" nanlalamig kong sabi. Napakalakas ng loob kong sabihin na kailangan ko siyang makausap subalit ngayong kaharap ko na siya ay wala akong makapang salita.. Wala akong lakas ng loob at hindi ko alam kong paano ko siya haharapin."I've been looking for you. Nandito ka lang pala. Sa isang mansyon?" sarkastiko niyang sabi habang inilibot ang paningin sa kabuuhan ng bahay."And you look happy huh?" dagdag niya ng ibaling niya ang kanyang paningin sakin. Napalunok ako ng ilang beses. Hindi ko magawang tumingin sa kanyang mga mata na tila ba nawala lahat ang kapal ng mukha ko at parang umurong bigla ang aking dila."Drew, I'm so sorry. Please let me explain." kinakabahan kong sabi. Pagak siyang natawa."Then explain. Explain to me why you left me all of the sudden without any explanation, without a hint? What happened? Hindi ko kasi maintindihan kung bakit nagkaganito, ayos naman tayo diba? Bakit tayo humantong sa ganito?" emosyonal niyang sabi. He looks pale. He looks terrible and I
Naramdaman kong bumukas ang pinto. Pumasok siya at agad isinara iyon kasabay ng paglapag niya sakin at isinandal doon.“There.” nakangisi niyang sabi at muli akong hinalikan.“Hmmm…” He was now kissing me fervently and I love it. His hands are roaming all over my body. I got goosebumps when his hands went down to my belly. I was wearing cotton short that gave him an easy access through down there. I am now wet and its getting me wetter when his hands is already on my V. He continued kissing me from my lips through my ears, down to my neck and his other hand is on my nipple gentle pitching it. “Henry–shit!” napadaing ako ng haplusin niya ako doon. Making small circles, rubbing my çlîts and teasing my entrance.“Henry, don’t tease me, please ohh…” napaungol ako ng ipasok niya ang isa niyang daliri sa loob. God, why it feels so good.“I’m not .” nakakaloko niyang sabi habang hinahalikan ako sa gitna ng aking hinaharap.“Shit! Stop teasing me! Move your fucking finger! Ohhh fuck!” napa
"Wife?" narinig kong tawag sakin ni Henry. Nagsimula na akong mag-aral through online at nandito ako ngayon sa library ng bahay."Right here, hon!" sigaw ko habang nanatiling nakatingin sa aking laptop."Kumain ka muna. Kanina ka pa dyan eh? Hmm?" Sabi niya ng makalapit sakin, agad naman akong niyakap sa likod."Sandali nalang tatapusin ko muna ‘to." Sagot ko habang ipinagpatuloy ko parin ang aking ginagawa."Need help?""Nope, kaya ko na ‘to." sagot ko at nilingon siya sandali bago nginitian."You sure?" tanong niya na naman at hinalikan ako sa noo kaya natawa ako."Aha, kayang-kaya." nakangiti kong sagot na ikinatawa niya."Alright, I'll be downstairs, okay? I'll cook something for you. I love you." paalam niya kaya napangiti ako."I love you too." sagot ko. Hinalikan niya ako bago umalis. Napangiti ako ng maisara niya ang pinto. Henry never failed to take good care of me. He never failed to show his love towards me. Masaya ako, hindi ko inaasahan na ganito ang kahahantungan ng akin
Henry’s birthday is approaching, bukas na ‘yon wala pa akong nabiling birthday gift kaya I decided to go out para bumili. Wala si Henry ngayon, he’s in the office at ang parents naman niya ay nandito sa bahay, kaya pala sila umuwi ay dahil birthday ni Henry. Sila ang nag-aasikaso sa party na hindi naman gusto ni Henry. Gusto ko sanang tumulong pero hindi ako pinayagan. Nakakatawang wala akong magawa sa birthday ng asawa ko. “Hi hon.” nakangiti kong sabi nang sagutin niya ang tawag ko.“Wife, are you okay? Do you need anything?” agad niyang tanong sa kabilang linya.“No. Can I go out, hon?” malambing kong sabi.“Where are you going? Sino kasama mo?” napanguso ako. Napaka protective talaga nito.“May bibilhin lang sana ako. Hindi naman ako magtatagal eh. Pumayag kana hon, promise mag-iingat ako.” “Hon, wala kang kasama? Wait for me sasa–”“Hon, you don’t need to leave your work alright? Mag-iingat ako.” putol ko sa kanyang sinabi.“Wife, pwede ko namang iwan to. Oh sige magpasama ka n
Agad kaming lumabas after the movie. “Saan tayo beh?” tanong ni Angela ng tuluyan kaming makalabas. Nasa bandang-unahan kami nakaupo kaya ang mga nakaupo sa dulo ay siyang unang naka labas.“Kain muna–Holy shit!” daglian kong sabi ng tingnan ko ang aking cellphone. God! Henry has 100 missed calls and 50 unread messages. Nang tingnan ko kung anong oras na ay nanlaki ang aking mga mata . Shit! It’s almost 7.“What happened?” nag-aalalang tanong ni Andrew kaya natataranta akong tumingin sa kanya.“Henry called me a 100 times.” nanlulumo kong sabi. Masyado akong nag enjoy sa palabas na hindi ko na naisipang tingnan ang cellphone ko. Sigurado akong nag-aalala na ‘yon masyado lalo pa at nakalimutan kong sabihing kasama ko si Angela.“I’m sorry guys but I need to go home.” malungkot kong sabi. Habang nagtitipa ng mensahe para kay Henry.“Hatid kana namin.” nag-aalalang sabi ni Angela pero umiling ako.“No, mapapalayo lang kayo. Here, have dinner before you go home. Please go home safe guy
Kasalukuyan akong inaayusan ngayon para sa party mamaya ni Henry at talagang nabuburyo ako sa kung ano anong koloreteng nilalagay sa aking mukha. Kahit kailan ay hindi ako masasanay sa ganito at Wala akong planong sanayin ang sarili ko."Teka lang, wait naluluha ako." reklamo ko. Kailan ba ako masasanay sa ganito at parang dumadalas yata ang paglalagay sa mukha ko ng make up? Arghh, kahit kailan talaga hindi ako masasanay."Ganyan talaga 'yan ganda kapag hindi ka sanay na nilalagyan ng ganito." aning bakla. Gusto ko sanang si Angela ang gagawa ng mga ito subalit hindi ko siya maiimbitahan. Kailangan ng invitation letter kapag dumating sa party at wala akong maibigay dahil hindi ko naman hawak ang okasyon na ito. Nakakatawang isipin, na wala akong magawa."Pwede bang huwag mo nalang akong lagyan ng ganyan?" nakasimangot kong sabi habang kumukurap-kurap parin dahil naluluha ako."Nako naman ganda, nalagyan na ang isa ang pangit naman kung hindi natin lagyan ang kabila diba." maarteng sa
“Ang bait ng mother-in-law mo girl.” sabi ko ng makalabas si tita.“Ofcourse, mababait naman talaga sila.” nakangiti niyang sabi. Tsk! Sinungaling! Talagang wala siyang planong sabihin sakin kung ano ang nangyari.“Hi Drew, buti sumama ka.” baling niya kay Andrew.“Yeah, Angela dragged me here so I came. Besides, I want to see you.” nakangiti nitong sabi kaya napairap ako. Sinabi ng tigilan na niya eh, siya lang naman ang masasaktan.“Thank you for coming then, and I’m sorry hindi ko kayo na imbitahan sasabihin ko na dapat kaso nagmadali ako kahapon kaya–”“Really Lily? Do you really need to lie? To me? Huh?” singit ko. Bakit niya kailangan magsinungaling kung pwede naman niyang sabihin sa amin. Bakit pa naging bestfriend niya kami kung ayaw niya sabihin ang problema niya.“Angela…” alinlangan niyang sabi habang ako ay nanatiling seryosong nakatingin sa kanya.“I’m sorry. Ayaw ko lang kayong mag-alala.” nakayuko niyang sabi.“Teka nga. What are you guys talking about?” seryosong sabi