Chapter 3

Lumabas ako ng silid na bago na muli ang kasuotan. May ayos rin ang aking mukha dahil nilagyan ko ng kaunting blush on ang magkabilang pisngi ko at naglagay rin ako ng lipgloss. Kinulot ko rin ang dulo ng buhok ko.

Nang makita ko si Elijah na naghihintay sa labas ng kwarto ko habang nakasandal at nakahalukipkip ay naalala ko ang sinabi niya kanina.

He only say that dahil alam niya na hindi rin magugustuhan ng ama ko kung magtatagal dito si Gael. Dad wanted to know if I have someone I like, pero alam ko na hindi niya gusto na may ipinapakilala si Lolo ng ganito.

He also felt that I am not interested.

"Nasaan sila, Eli?" tanong ko habang nauuna na maglakad.

Nakasimangot siya. Palagi naman na masama ang mukha niya pero iba ang ngayon dahil parang wala talaga siya sa mood.

"Your visitor is in the dining room, princess. Wala ang lolo mo at kaaalis lang. Iniwan ang lalake doon," sagot niya.

Kahit gusto ko na tumigil sa paglalakad at lingunin siya ay hindi ko na ginawa dahil nga matagal na rin siguro na naghihintay si Gael. At hindi makaliligtas sa lolo ang paghihintay na 'yon tiyak. Magiging dahilan pa ng galit niya pag bumisita ulit dito.

"Are you expecting that he would stay with us, Eli?" tanong ko.

Eli. It was a nickname I gave him. Cute kasi.

"Oo. Pero ayos lang rin. Ayokong nakikita ang lolo mo."

Napangisi ako nang marinig ang sinabi niya. He also has a bad temper when Lolo Yago is here. Hindi niya rin ako inaalisan ng tingin at nilalayuan. It's like he won't let my grandfather hurt me again. That's the aura I see in him. Iyon ang dahilan kung bakit gusto ko na nasa tabi ko si Elijah kapag narito ang lolo, eh.

I feel safe, and Lolo doesn't hurt me physically when Eli is around. I can sense fear, which is unusual because Halyago Vera Esperanza fears no one.

Pero sa bodyguard ko ay parang may takot siya.

"You smell nice, Pristine. You even bother put perfume. Is that to impress your visitor?" nang lingunin ko siya ay nakadukwang pa siya malapit sa akin. Napasimangot ako dahil madalas ko itong marinig pero palagi ko rin siya sinasagot.

"Wala akong pabango. I don't like perfumes, Eli."

"I know, princess."

Napailing ako sa sagot niya. He extended his arm when we are going down the stairs. Ibinigay ko naman ang kamay ko at hinawakan niya para alalayan ako na bumaba ng hagdan.

"Alam mo naman pala pero palagi mo pa rin sinasabi na nagpapabango ako."

"I like your scent. It's sweet and it lingers."

Napatikhim ako at inilayo ang tingin ko sa mga sagot niya. Sinasabi ko palagi sa isipan ko na this is us being close. Para na rin kaming magkaibigan ni Eli kapag nag-uusap. He's not being formal anymore simula nang sinanay ko siya na magsalita at sabihin ang kung ano nasa isip niya when we're together. I made him feel that he's not just my bodyguard but also a friend.

But it is a bad decision, right, Pristine?

Yes. Because since we became close, mas nahuhulog ang loob ko sa kaniya. Lalo pa at napakaingat niya sa akin sa maraming bagay.

"You can stay here," sabi ko nang makarating kami sa dining room. May mga maid na nakahawak na sa pinto para pagbuksan ako. At nang maglakad na ako palapit ay sumabay si Elijah.

"Huwag ka nang pumasok. It's safe inside, Eli. Wala ang lolo saka isa pa. Sandali lang rin ako tiyak. Mag-uusap ng ilang minuto at mabo-bored lang rin ang makakaharap ko."

But he is persistent because he didn't step back. He stood beside me.

"I will not leave your side, katulad ng utos ng papa mo."

Napabuntong hininga ako at napahinga ng malalim. Tumango na lang ako at pumasok na sa loob. When I saw Gael, he was using his phone. Kunot at salubong na ang mga kilay. Mukhang nainip na nga sa paghihintay sa akin.

But when he turned his gaze in my way, he smiled and stood. Pagkalapit ko sa kaniya ay inilahad niya ang kamay at akala ko ay makikipaghandshake lang siya pero nagulat ako nang halikan niya ang ibabaw non.

"Nice to meet you, Pristine," he said.

"Ahh, n-nice to meet you, too."

Kailan ba ako hindi mauutal sa harapan ng ibang tao?

I need to relax.

"You grandfather has a meeting so he left me here. Sinabi ko na ayos lang rin naman. He even apologized because I waited for almost an hour."

And that is a bad thing. Siguradong bukas o sa isang araw ay babalik ang lolo at pagsasabihan ako tungkol dito.

"I am sorry. My father came and we talked. I wasn't able to prepare right away to meet you," sagot ko naman.

I really don't know how to entertain a man. Kinuha ko ang kubyertos at nagsimula ako na hiwain ang steak. But Gael who's in front of me smiled, nakatitig lang siya sa akin habang nakasalumbaba.

Hindi magandang asal sa harap ng pagkain.

"It's okay, Pristine. I am glad I waited," makahulugan niya na sabi.

"Can the food wait?" pagkatapos ay tanong niya nang papasubo na ako. Naitikom ko ang bibig ko. Sa gilid ng mga mata ko ay tumayo ng tuwid si Elijah.

"Let's get to know each other first. Mamaya na tayo kumain. Pakiramdam ko tuloy ay nagmamadali ka at hindi mo ako gusto na makaharap."

At kapag nakarating ito kay lolo ay tiyak lagot ako.

"She has homework to do that's why her time is limited," malamig na salita ni Elijah na ikinagulat ko.

Napatingin ako sa kaniya. Umiling ako.

"I didn't know that your bodyguard is also your spokesperson, Pristine," nasisiyahan na sabi ni Gael at humalukipkip habang nakatingin kay Elijah.

Napapikit ako ng mariin at ibinaba ang kubyertos ko. I don't want another reason para bumalik si lolo dito sa mansion at tiyak na pag may hindi magandang nangyari ngayon, ay kakausapin niya ako.

"Sige. M-Mag-usap muna tayo," sabi ko naman. Pero pagkatapos ko rin na magsalita ay bumaling si Gael kay Elijah.

"Can you leave us, Mr. Bodyguard?"

"No," mabilis rin na sagot ni Eli.

"I was asked not to leave the princess with you by her father."

I want this lunch to end fast. Kaya naman tumayo ako at lumapit kay Elijah.

"Sige na. Please? Mabilis lang 'to."

"Princess--"

"I-I'll call you if something happened. I have my phone with me. Nasa speed dial ka," sagot ko pa.

Napabuntong hininga siya at tumingin kay Gael.

"Alright."

When Elijah left. I went back to my seat. Ngiting tagumpay naman si Gael at muling nagsalumbaba habang nakatingin sa akin.

"Now... now... it's only the two of us."

What does he mean by that?