Halos araw araw na lang akong may imbitasyon sa mansion nila. Kung hindi lunch o dinner, party sa kanila, birthday sa kanila at kung ano ano pang kaya nilang isipin para lang mabigyan ako ng invitation.Nagsasalin ako ng malamig na tubig sa kusina nang biglang pumasok si mama. Naka-ayos siya at halatang may pupuntahan. “Tumawag sa akin si Mrs. Vergara. Inimbitahan ka niyang pumunta sa kanila,” bored na niyang sinabi. Sa paulit ulit nilang imbita, si mama na lang ang nagsawa. I let out a low chuckle. “Alright mama. Thanks for telling me.” Umalis din siya agad. Parang hinanap lang ako para sabihin yon. Matapos kong kumain ay bumalik ako sa kwarto. Kaya lang ay wala akong magawa. I already had meetings and I already did the paperwork I'm working on. It's already been a week since the birthday party incident. Baka pwede na ulit maglaro? I smirked. Kaya imbes na magmukmok sa kwarto, nag-ayos ako para dumalo sa mansion nila. I wonder what changed? Tumawa ako nang maalala ang nangyari
Tahimik kaming umupo ni Serenity sa bakanteng couch. Bumaling ako sa paligid kung may bakanteng couch pa dahil sa tapat ko ay si Mr. and Mrs. Vergara. Sa kaliwa ko ay si Mama and papa. Sa right side si Kuya Alaric, Kuya Ryker at Ate. Sa tabi ko si Serenity…sa tapat ng dalawang Vergara. May mga inumin na sa coffee table sa unahan namin. I could feel the tension so I sat comfortably and inhaled deeply. I crossed my legs and leaned on the couch. Si Mrs. Vergara ang unang bumasag ng katahimikan. “I just want to ask forgiveness for what my son did, Mr. and Mrs. Saldivar. I tried to stop him, but he’s just like that when he gets too angry…” paumanhin niya. Kita kong tumingin siya sa akin bago kina Kuya Ryker at Serenity.“I’m also asking forgiveness from Mr. and Mrs. Salazar. I’m really so ashamed that happened,” paumanhin niya ngayon kina Mama at Papa.“It’s alright…Senator…” sabi ni mama, nahihirapan kung paano tatawagin ang mama ni Lucian. Nag-usap usap pa sila para e address ang nan
The way Serenity looked at me, parang gusto akong interogahin. Kaya hindi ako lumapit sa kanya. Habang lumalayo ako, rinig ko ang ingay sa iniwan ko. Hindi na ako lumingon. Dumiretso ako kung saan ko nakita kanina si mama. Papalapit ako kay mama nang makita ko na mabilis na naglalakad si Senator Carmela sa direksyon kung saan ako nagmula. Hindi niya ako nakita dahil nagmamadali siya at halatang problemado. Nakita ko si mama, iba na ang kausap. Hindi niya siguro ako nakita nang bumababa ako ng hagdanan kaya nang mapabaling siya sa akin, kita ko ang pagkagulat niya. Mabilis niyang iniwan ang kausap niya. Gulat siyang lumapit sa akin. “Kailan ka umuwi?” Kaya lang ay hindi pa ako nakakasagot nang sumulpot si Serenity. “Scarlet, we need to talk!” seryoso at mataas na boses na sinabi ni Serenity. She immediately brought tension. Kita kong naalarma si mama.Umirap ako. “There’s nothing to talk about, Serenity,” walang gana kong sinabi. “Scarlet, they’re forcing Gov. Vergara to leave th
Scarlet Ruby Salazar Tumayo ako ng tuwid matapos kong makita si Lucian. I don’t understand why he looked at me like I did a crime. Naglakad ako palapit sa hagdanan. Nang pababa na ako ay binalingan ko muna ang mga tao sa baba. And I noticed everyone started to look at me as I descended. Agad ko ring ibinalik ang mata ko kay Lucian. I tried not to smirk but damn…I badly wanted to. Hindi siya nag-iiwas ng tingin. So who am I to back down? I took my time walking down. Kita kong naglakad si Lucian papunta sa paanan ng hagdanan. He looked pissed. Mas lalo pang humihipit ang hawak niya sa baso niya habang tinititigan niya ang katawan ko. Ohh is it my dress? Is he also affected by it? Come to think of it, I never wore red when we were together. Hanggang sa malapit na ako sa baba, ganon parin ang titig niya. I saw him shift his weight when I stepped on the floor. Naglakad ako sa direksyon niya. Behind him is Serenity and Dominick. Hindi ko inaalis ang mata ko sa kanya. He expected me t
Lucian Vince VergaraHinihingal ako habang nagsasalin ng tubig sa baso. I am inside my gym, katatapos lang mag-work out. I couldn't sleep. I have to let out some steam or I’ll fucking stress myself thinking about Scarlet. Hindi ko alam kung anong magic ang ginagawa niya at hindi siya mahanap. Is she that good at hiding? Or is her sister just that good at misdirecting the leads in my investigation?Halos halughugin ng mga tauhan ko ang Australia pero wala siya! May nakuha kaming lead na pumunta siya roon! Nang hindi siya mahanap, napag-alaman namin na baka wala siya at gawa gawa lang ang lead! Doon nagtago ang kapatid niya kaya baka patibong lang yon para hindi mahanap si Scarlet. I did another investigation, and we found a lead again—this time in Europe, especially in France! But it turns out it was made up too. She has a cousin with influence in France.Iritado akong uminom pero naputol ang mga iniisip ko nang makita kong may missed call sa cellphone ko. Kumunot ang noo ko. It’s al
I survived my day. And I was also burned out. Ang hirap pala mag-alaga ng pasaway na mga bata. Good thing they didn’t break anything.Matapos naming mag-dinner ay pinatulog na ang mga bata. Hindi parin alam nina mama, papa at ate na nakauwi na ako. Hindi ko sinabi sa kanila at masyadong busy si Serenity para itawag pa sa kanila. “May maisusuot kaba bukas?” tanong sa akin ni Serenity. Dumaan siya sa akin bago sa kwarto nila. “Maghanap ka sa mga dress ko kung wala.” “Meron naman. I brought dresses,” sagot ko. Akala ko ay aalis na siya pero umupo siya sa kama ko. I raised a brow at her. May gagawin sana ako sa laptop ko pero natuun ang mata ko sa kanya. “So tell me, did you move on with your ex?” usisa niya. She was looking at me curiously. I grimaced at her. Have I moved on? I’m not sure. I’ve been too busy to even think about him. And I don’t want to. Whenever he comes to mind, I quickly distract myself. Hanggang sa nasanay akong hindi na siya iniisip. If that's moving on then may