“DONT worry, Char. If he's a scammer, he won't marry me. Alam kong mabait na tao si Mr. Thorin Sebastian at hindi n'ya ako niloloko...”
Dahil sa mga narinig ang namula ang mga mata ni Charlotte. Naiiyak siya dahil ibig sabihin lang niyon ay aalis na rin ang pinsan niya sa bahay na iyon. “P-Pero sana man lang pinagplanuhan n'yo ang kasal ninyo, Ate Felicity. Isang beses lang sa buhay nating mga babae mangyayari ang kasal kaya sana pinaghandaan n'yo,” ani Charlotte. “Bakit pa paghahandaan ang kasal sa panahon ngayon? Ang importante sa mag-asawa ay may basbas. Isa pa, wala na akong parents at pareho lang kaming mga employado na kumikita ng sapat lang. 'Di na kailangan pa magsayang ng pera,” tugon naman ni Felicity. Masyadong sentimental ang kanyang pinsan kaya alam ni Felicity na sa oras na wala na siya sa bahay ay malulungkot ito. Nilapitan niya si Charlotte at niyakap habang marahang hinaplos-haplos ang likod. “'Wag kang malungkot. Bibisita naman ako rito pag may time ako,” nakangiting sabi ni Felicity ikinatango naman ng kanyang pinsan. “Anyway Ate Felicity, ano palang pinagkakaabalahan ng pamilya ng asawa mo?” usisa ni Charlotte. Pilit namang inalala ni Felicity ang napag-usapan nila ng lalaki kanina. Ikinuwento sa kan'ya ni Thorin na ang parents niya at namasukan sa kung saan-saan, at kinalaunan ay nagpunta ng abroad at doon nanirahan. Masyadong busy ang mga magulang nito sa pagtatrabaho para mapagtapos silang magkapatid kaya naman bihira lang na magkita-kita ang mga ito. “Nagtatrabaho sa malaking company si Thorin at malaki ang salary n'ya kaya sa tingin ko, 'di naman kami gano'n maghihirap pag magsama sa kami sa iisang bubong.” Tumango-tango naman si Charlotte sa narinig. Mukhang kumbinsido sa narinig. “Mabuti naman. Pag nagkaroon na kayo ng anak, sabihin mo sa kan'ya na alagaan din kayong mag-ina para hindi ka matulad sa'kin na pagod na pagod na sa buhay, Ate Felicity,” ani Charlotte na mababakas ang kalungkutan sa magandang mukha. “Alam ko, Char. Thank you sa paalala,” sagot ni Felicity. Although sinabi niya ito, sa loob-loob naman ni Felicity ay kinakabahan siya. Masyadong malaki ang misunderstanding na nangyari sa pagitan nila ni Thorin Sebastian, at ang malala pa ay nagpakasal siya sa maling tao. Kailangan nilang mapag-usapan ng lalaki ang bagay na 'yon bago pa mapunta sa mas malaking gulo. Aside from that, anong anak? Imposibleng mangyari iyon. Una pa lang ay maling-mali na ang pagpapakasal nila, at hindi n'ya rin alam kung hanggang kailan ang itatagal ng kasal na iyon. Matapos ang pag-uusap, muling bumalik si Felicity at nagpunta sa balcony. Habang nagliligpit ay kinuha niya ang cellphone sa bulsa dahil plano niyang mag-send ng text message kay Thorin. Iyon nga lang, hindi n'ya alam kung paano uumpisahan. Itatanong ba niya kung ano ang pangalan ng ka-blind date nito? Or magkapareho ba sila ng pangalan? O siya ang nagkamali at nag-assume na ito ang ka-blind date niya? Pero bago pa siya makapag-compose ng text, isang message ang natanggap niya mula kay Thorin. “Where do you want to leave?” tanong nito sa text na iyon. Napakunot-noo naman si Felicity sa nabasa. Ang ibig sabihin ba nito ay tinatanong siya kung saan niya kung manirahan? Mukha hindi pa rin nare-realize ng lalaking iyon na maling babae ang pinakasalan nito. “Mr. Thorin, iniisip ko lang na baka...nagkamali tayo last time...” reply naman ni Felicity sa text message nito. “And why did you say that? Kanina lang, ilang beses kitang tinanong kung hindi na magbabago ang isip mo. But you told me that your decision was final, so we agreed to get married, right?” sagot naman nito sa text ni Felicity. Natahimik naman siya. Oo nga naman, tama ito. Hindi s'ya pinilit ni Thorin at ilang beses pa siyang tinanong kung sure na siya sa kanyang desisyon. And yes, sinabi niyang sure na sure na siya nang hindi masyadong nag-iisip. Isa pa, ang pinaka-main reason naman niya kung bakit siya nagpakasal sa lalaki ay dahil napi-pressure na siya sa kanyang Tita Lucille. Kaya wala naman sigurong masama kung susubukan niya ang makisama sa lalaki. Hindi na mahalaga kung ibang lalaki ang napangasawa n'ya at hindi ang ka-blind date n'ya. As long as matino itong tao, marunong rumespeto, at may trabaho. Dahil sa mga realisasyon, gumaan ang dibdib ni Felicity. Naisip niyang ang desisyon na magpakasal sa lalaki ang pinakamadaling paraan para makaalis sa nakaka-pressure na mundo kasama ang Tita Lucille niya na walang ibang nakita kundi siya. Napatagal yata ang pagde-daydream ni Felicity kaya nang muling mag-text si Thorin ay saka lang siya nagbalik sa wisyo. “Anyway, you haven't answered yet. Saan mo gustong tumira?” Mabilis na tumipa si Felicity para mag-reply sa text nito. “Magrenta na lang tayo ng apartment na malapit sa mga trabaho natin para mas convenient.” Inabot ng twenty minutes bago mag-reply si Thorin sa text na iyon ni Felicity. Kaagad niyang binasa kung ano ang sagot nito sa suggestion niyang 'yon. “Quantum Apartments, Lot 8 Block B, Aguinaldo St., Diliman Quezon City.” Isang address ang ibinigay ng lalaki at nang mabasa ang pangalan ay nakagat ni Felicity ang pang-ibabang labi. Quantum Apartments, pangalan pa lang, alam niyang mahal ang renta sa lugar na ito. Lihim s'yang umasa na sana ay sa mas cheap na apartment na lang ito naghanap ng mare-rentahan. But since naroon na ito, wala na siyang magagawa kundi sumang-ayon. Isa pa, bumilib siya sa lalaki dahil napaka-efficient nito sa pagdedesisyon kung saan sila dapat maninirahan. “Lilipat na tayo bukas. I-text mo na lang ako kung kailangan mo ng tulong,” bilin pa ng lalaki sa text. Kaagad namang ni-reply-an ni Felicity ang text na iyon ni Thorin. “Okay.” Sa totoo lang ay kinakabahan si Felicity sa t'wing maiisip na magsasama na sila sa iisang bubong. Well, titingnan niya kung magkakasundo sila ng kanyang ‘asawa’ at hindi ito gagawa ng kilos na tutol siya. Once their marriage is settled, Felicity will see if her Uncle John and Aunt Lucille can meet him so that their relationship as husband and wife can be formalized. But of course, she also needs Thorin's consent for her plan. Samantala, habang nakikipagpalitan ng text message kay Felicity, kasalukuyang nasa kotse pa si Thorin. He loosened his necktie because he felt very tired after a long and busy day at work. He's a rich and powerful young man but he suddenly married an ordinary woman. Marami siyang mga bagay na hindi p'wedeng ipaalam sa babae, lalo na sa kanyang pagkatao. Kaya kailangan pa n'yang maghintay para malaman kung anong klaseng babae ang kanyang pinakasalan. If she was just after his money, he would end their marriage right away. Simple lang naman ang plano ni Thorin. No'ng una, gusto lang niyang gamitin si Felicity para makawala sa forced marriage na gusto ng kanyang parents. Hindi talaga niya gusto si Ms. Meyer at napilitan lang siyang pumunta roon dahil sa pangungulit ng kanyang mommy. Nagpunta siya sa blind date at naghintay ng 10 minutes at 30 seconds kay Ms. Meyer pero hindi ito dumating. At nang akmang tatayo na sana siya ay isang babae ang sumulpot sa kanyang harapan at nagpakilalang Felicity Chavez. She thought he was the man she was on a blind date with, but she had no idea that he was someone else. He didn't tell her the truth because he had a plan in mind that time. Thorin knew his motive for marrying her was selfish. But he felt that this girl is indeed a little special.CHAPTER — A Different ThorinMula nang lumipat si Charlotte at si Chase sa apartment, unti-unting nag-iba ang rhythm ng araw-araw. Si Felicity, nakasanayan nang gumising nang mas maaga para maghanda ng kape bago pumasok. Pero nitong mga araw na ito, napapansin niyang hindi na laging siya ang nauunang gumalaw.“Good morning,” mahinang bati ni Thorin, nakasuot lang ng plain gray shirt at maong pants, habang nakatayo sa kusina at abala sa pagbubuhos ng mainit na tubig sa French press.Napahinto si Felicity sa paglapit, hawak ang tablet na dala-dala niya sa trabaho. Hindi niya in-expect na makikita niya ang asawa na mismong nagtitimpla ng kape.“Ah… good morning,” sagot niya, medyo nahihiya pa rin.Tahimik si Thorin habang pinipisil ang coffee grounds. Pagkatapos ay inabot nito ang isang mug sa kanya. “Here. You’ll need it. May deadline ka, right?”Halos malaglag ang tablet ni Felicity. “Paano niya nalaman?”“Uh, oo. May submission ako mamaya,” sagot niya, halos pabulong.Walang ibang sin
CHAPTER — The Nanny PlanSIMULA noong umalis si Charlotte at lumipat sa poder nila Felicity, naging lantaran na rin ang pambababae ni Robert. Sa halip na makipag-ayos ito sa asawa at para muling mabuo ang pamilya, ay nag-uuwi pa ito ng babae sa bahay ng sariling biyenan.Si Lucille naman, walang pakialam sa ginagawa ni Robert. Walang kaso sa kanya kung tinatapakan na ni Robert ang pagkababae ng kanyang anak dahil para sa kanya, ang perang ibinibigay ng manugang ang pinakamahalaga sa lahat. Wala itong pakialam kung nasaktan nito ang kaisa-isang anak at hindi makita ang sarili apo.Araw-araw din nitong winawaldas sa mahjong ang 300,000 na dowry na ibinigay ni Thorin. Sugal dito, sugal doon na para bang hindi mauubusan ng pera. Salamantalang si John naman na ama ni Charlotte at tiyuhin ni Felicity, ay halos araw-araw ang inom na para bang mauubusan ng alak. Walang eksaktong dahilan kung bakit ito nag-iinom pero madalas nitong inaaway si Lucille tungkol sa pagpapalayas sa anak.---Habang
KINABUKASAN, tila mas gumaan ang atmosphere sa buong apartment. Walang malaking pagbabago na obvious, pero ramdam ni Felicity ang subtle na shift—parang may warm presence na unti-unting pumupuno sa pagitan nila ni Thorin. Habang abala si Charlotte sa kusina at si Chase ay naglalaro sa carpet kasama ang plushy dinosaur niya, napansin ni Felicity na nakaupo si Thorin sa sofa, hawak ang tablet at nagbabasa ng email. Simple lang, pero sa bawat sandaling itataas nito ang ulo para silipin si Chase, may kakaibang lambot sa mga mata niya. “Uncle Thorin! Look! Dino jump!” tili ni Chase, tumalon ang laruan niya mula sa sofa papuntang carpet. Bahagyang ngumiti si Thorin, isang tipid na ngiti na halos hindi halata kung hindi mo siya titigan nang mabuti. “Good jump. Strong dinosaur,” sagot niya bago muling ibinalik ang tingin sa tablet. Napatingin si Felicity sa kanya. Simple lang ang eksena, pero sa puso niya, may kakaibang kilig na umusbong. Kung dati ay parang estranghero lang si Thorin sa
KINABUKASAN, iba na ang atmosphere sa buong apartment. Hindi iyon yung tipong dramatic na biglang fairy-tale vibes, pero ramdam ni Felicity ang subtle na pagbabago. May unti-unting warmth na sumisingit sa pagitan ng mga tahimik na sandali.Sa dining area, abala si Charlotte sa pag-aayos ng mga plato habang si Chase ay nakaupo sa maliit na high chair, kumakain ng cereal. Si Thorin naman ay tahimik na nagbabasa ng business newspaper sa may sala, pero mapapansin na paminsan-minsan ay umaangat ang tingin niya para silipin si Chase.“Chase, dahan-dahan lang, baka mabulunan ka,” mahinang paalala ni Thorin. Hindi niya tinataas ang boses, pero sapat iyon para mapatingin si Charlotte, na halatang kinabahan.“Don’t worry, Mr. Thorin. Bantay-sarado ko siya,” sagot ni Charlotte na may ngiti.Tumango lang si Thorin at bumalik sa pagbabasa, pero sa gilid ng mga mata ni Felicity, nakita niya ang bahagyang pag-relax ng balikat ng lalaki. Hindi niya inaasahan na maririnig niyang mag-aalala si Thorin n
KINABUKASAN, ibang atmosphere na ang bumalot sa apartment. Parang unti-unting nagkaroon ng kulay ang mga dingding na dati ay malamig at tahimik lang. Si Charlotte at si Chase ay nasa guest room, mahimbing pang natutulog, habang si Felicity ay nag-aayos ng mesa sa kusina.Nagising si Thorin nang maaga, gaya ng nakasanayan. Suot pa nito ang simpleng white shirt at gray jogger pants, pero iba ang dating ngayong umaga, hindi siya ‘yung tipong CEO na nakikita sa headlines, kundi isang simpleng lalaking galing sa mahabang tulog. Medyo magulo pa ang buhok, may bakas ng antok sa mata, pero may kakaibang kalma sa kilos.Napansin ni Felicity ang pagbabago. Hindi ito ‘yung Thorin na palaging seryoso at parang pader. Paglapit nito sa mesa, hindi siya agad nagsalita. Tumigil lang ito sandali, tiningnan ang inihahanda niyang kape, at saka mahinang nagsalita.“Morning.”Napatingin si Felicity, halos mabitawan ang hawak na teaspoon. “Ah—good morning.”Tahimik si Thorin, pero sa halip na maupo agad, k
TAHIMIK ang buong sala matapos ang bigat ng mga salita ni Thorin. Parang lahat ng nasa loob ng bahay ay natuyuan ng laway; walang gustong magsalita, walang gustong kumilos. Kahit ang orasan sa dingding, tila bumagal ang tik-tak, pilit nakikisabay sa tensyon.Si Charlotte, nakatungo, hawak ang pisngi na kanina lang ay tinamaan ng sampal mula sa sariling ina. Si Robert, nakaharang pa rin sa pinto, nangingisi pero halata ang pag-aalinlangan. Si Felicity, nakatayo sa tabi ni Thorin, litong-lito pa rin kung totoo ba ang sinabi nitong “asawa.” At si Lucille, hawak ang abaniko, pinapaspas ang mukha, tila nag-iisip kung paano babaliktarin ang sitwasyon para makuha ang advantage.Hindi nagtagal, sumilay ang ngiting tagumpay sa labi ng matanda. Ang uri ng ngiti na nakakapagpatayo ng balahibo—hindi ngiti ng isang ina, kundi ng isang negosyanteng nakakita ng pagkakataon.“So,” wika ni Lucille, malumanay ang boses pero matalim ang titig. “Three hundred thousand. Kung talagang desidido ka, iho, sig