Chapter 4: I'm Pregnant

Bawat paggising ko ay para pa rin akong nasa bangungot. Isang buwan at kalahati na akong narito sa mansion matapos ng kasal nina Mama at tito Dario.

Habang kumakain ng almusal, naiilang akong tignan si Ivran. Hindi ko na makalimutan ang nangyari sa 'min noong gabi ng engagement party.

"Hi, tito Dario. Hi, tita Lara," bati bigla ni Ruscial, ang ngayo'y boyfriend ko.

Nakakailang dahil matalik na magkaibigan sina Ivran at Ruscial. Nalaman ko lang 'yon simula no'ng umakyat sa 'kin ng ligaw si Ruscial, dahilan kaya sinagot ko siya kaagad.

Sa tulong niya, makakalayo ako kay Ivran.

Habang nakikipag-usap sina Mama at tito kay Ruscial, pansin ko ang matalim na tingin ni Ivran sa kaniya at sa 'kin. Naiilang ako kapag nagtatama ang tingin namin sa isa't isa.

"Halika, hijo, sumabay ka sa 'min para—"

"Hindi na po, tita. I'm here to see my beautiful girlfriend," sabi ni Ruscial at saka ako hinalikan sa pisngi.

Sakto nito ay napukaw sa atensyon namin ang ingay nang malaglag ang mga kubyertos ni Ivran sa babasaging plato.

"Hindi masarap ang pagkain. I lost my appetite," walang emosyon niyang sabi bago tumayo. Tinatawag siya ni tito pero wala siyang pakialam.

"Anong nangyari sa kaniya?" tanong ni Ruscial pero tanging kibit-balikat ang sagot nila.

MATAPOS naming kumain, naligo ako dahil isasama raw ako ni Mama sa mall para mamili ng mga gamit. Habang nasa shower, sandali kong pinakiramdaman ang sarili ko. Maya-maya lang ay naduwal ako.

Sa pagmumog ko, iisa lang ang dahilan na nasa isipan ko kaya ako naduwal.

"H-Hindi pwede," sambit ko sa sarili ko.

Para masiguro ay nag-PT ako ng ilang beses. Namuo ang takot at kaba sa dibdib ko nang makita na puro positive ang mga ito. Hindi ako nakapagbihis kaagad dahil sa problemang namuo sa isipan ko. Hindi ako pwedeng mabuntis!

"Paano 'to?!" bulong kong tanong sa sarili ko.

Dahil sa sitwasyon ko, agad ko rin'g naisip si Ivran. Walang ibang magiging dahilan nito kundi siya lang. Pero hindi pwede! Siguradong magagalit sina Mama at tito dahil dito!

Agad kong inayos ang sarili ko at walang ano-anong umalis ng mansion. Nagpahatid ako kay Manong Jose patungo sa boyfriend ko.

"Ruscial, love," tawag ko nang makita ko siyang naglalaro ng billiard.

"Love? Naparito ka?" tanong niya. Agad ko naman siyang hinila palayo. Sinigurado ko muna na siya lang ang makakarinig.

"L-Love, b-buntis ako," agad kong pagtatapat. Nanlaki ang mga mata niya sa bigla.

"A-Ano? P-Pero gumamit ako ng protection when we did that," sabi niya. May nangyari din sa 'min ni Ruscial ilang days after ng nangyari sa 'min ni Ivran.

"H-Hindi ko alam. Paano 'to?" tanong ko.

Huminga siya nang malalim. Ngumiti siya sa 'kin at hinaplos ang pisngi ko. "Love, pananagutan ko ang anak natin."

"H-Ha? T-Teka, magagalit sa 'kin sina Mama at tito Dario," sabi ko.

"I know, but nasa tiyan mo na ang bata. Hindi naman pwedeng itanggi natin 'yan. It's a blessing. We have to face the consequences," sabi niya. Kalmado lang siya at sincere sa sinasabi niya.

"A-Ano ang gagawin natin?" tanong ko ulit.

"Well, what we have to do is to confess. Tell them the truth. Pananagutan kita at pakakasalan. Hindi natin kailangang matakot. I love you and I will do everything para sa itatayo nating pamilya," sabi pa niya.

Unti-unting humupa ang kaba at takot ko. Niyakap ako ni Ruscial kaya para akong protektado. Ni hindi man lang siya tumanggi. Handa niya akong panagutan.

Sinamahan niya ako sa doktor at sinabing one month pregnant na ako. Natuwa kami ni Ruscial. Tinignan ko ang resulta and medyo nawala ang kaba ko dahil matatakpan ko ang katotohanan na anak namin ito ni Ivran.

Hindi ako iniwan ni Ruscial dahil nagpunta kami sa mansion upang ipaalam kina Mama at tito Dario ang nangyari.

Habang nakaupo kami sa salas, napansin ko si Ivran na nakadungaw sa direksyon namin habang matalim ang tingin.

"Bakit, anak? Ruscial, anong meron?" tanong ni Mama, kinakabahan.

"T-Tito, Tita, I'm sorry," sabi ni Ruscial. Inabot ko naman sa kanila ang PT at result ng ultrasound ko. Nanlaki ang mga mata nina Mama at tito Dario.

"B-Buntis ka, Senra? T-Totoo ba 'to?!" tanong ni Mama. Agad akong lumuhod sa harapan niya habang humihingi ng tawad.

"Mama, sorry po. H-Hindi po namin sinasadya ni Ruscial. S-Sorry po," sabi ko. Naiyak si Mama habang si tito Dario ay nadismaya.

"Anak naman, g-gusto kong magawa mo pa ang mga bagay na hindi mo nagawa noon, e. B-Bakit?" tanong niya.

"Wala na tayong magagawa r'yan, nasa tiyan na ni Senra."

"Sorry po talaga, Mama. Tito Dario. Sorry po," sambit ko. Tumango si tito habang si Mama ay naiiyak.

"I know that I disappoint you, guys, I am so sorry. Handa po naming tanggapin ang mga parusa ninyo, but I'll make sure po na pananagutan ko si Senra at ang magiging anak namin. Mahal na mahal ko po siya. Pakakasalan ko po siya," sabi naman ni Ruscial.

Niyakap ko si Mama. Alam kong hindi siya natutuwa sa rebelasyong ito pero wala na kaming magagawa.

"R-Ruscial," sambit ni Mama sa boyfriend ko. "Wala namang akong problema sa 'yo dahil mabuti kang tao. A-Ang gusto ko lang sanang mangyari, m-magpakatatay ka sa magiging anak ninyo ng anak ko. Hindi 'yan naranasan ni Senra, sana, hindi na mangyari pa sa magiging anak ninyo."

"Pangako po, tita," sagot ni Ruscial at niyakap sina tito at Mama.

Nang makatayo ako, sinubukan kong sulyapan si Ivran ngunit wala na ito sa pwesto niya. Mabuti na itong mangyari dahil ayokong magbigay ng kahihiyan sa pangalan at apelyido ng asawa ni Mama.

Hindi ko hahayaan na mabaling sa anak ko ang kahihiyang ginawa namin ni Ivran.